Zoek Truus!
Als Truus mais ziet moet ze plassen, zegt ze. Hoe dat dan de rest van het jaar gaat ben ik eigenlijk vergeten te vragen, maar nu het er staat is het wel handig wegkruipen natuurlijk.
We waren vanmorgen alweer bijtijds op stap, deze keer voor mijn rondje door de polder, over het fietspad. Halfverwege begon het al te betrekken, maar gelukkig hielden we het al die tijd droog, pas toen we thuis waren barstte de bui los.
We zijn weer helemaal bijgekletst en hebben ideetjes opgedaan van elkaar.
Ze is naar de enige echte kapster geweest voor een knipbeurt en minstens tien jaar jonger geworden.
Ik kreeg weer een beest van haar, dit keer geen vogel of kip, maar een schaap, vermomd als boodschappenbriefje. Erg handig en hij zij doet het goed voor het keukenraam.
Vanavond aten we kip, met bloemkool, boontjes, komkommer en aardappels. Eenvoudig doch voedzaam. Kees schilde de aardappels en streepte de boontjes. De aardappels heb ik niet gebakken want die kregen ze gisteren al bij de bbq. Je moet die mannen ook niet teveel verwennen natuurlijk.
Na het eten zijn ze weer vertrokken.
Op naar het volgende.
Dat zal de reis van Joop naar Nepal zijn, over een paar weken.
Iemand nog iets nodig uit die contreien?
negen reacties
Nee, niks nodig.
Leuk, zoals het leven voortkabbelt.
Ja, dat plassen is altijd een probleem, wat prima opgelost wordt.
jullie worden nog eens een attractie voor schouwen!van heinde en verre komen ze naar jou omdat je zo’n leuk mens bent en naar de kapper omdat ze zo goed knipt.
Tja…10 jaar jonger, dat wil ik ook wel. Moet ik toch eens naar jouw dorp komen, Ria.
In het mais plassen, hahaha en ze doet het rustig, dus niet wild plassen.
Erg handig ja, als je boodschappen gaat doen neem je gewoon dat beest mee aan een touwtje, anders weet je niet wat je allemaal kopen moet natuurlijk.
Uit Nepal, hm, even denken…