Verrassing!
Wat duurt dat toch lang, dacht ik al een tijdje, tot eindelijk de roze knoppen van het vingerhoedskruid eens tevoorschijn kwamen. Eigenlijk had ik de moed al opgegeven. Het was een zaailing die in de oprit stond en ik wist niet beter of het was vingerhoedskruid en had me er verder niet in verdiept.
Tot er vanmiddag ineens iets geligs gloorde... is het gewoon een koningskaars, die had ik helemaal niet op Scharendijke. Weleens zaad meegenomen, zoals wel van meer dingen waar ik nooit iets van terug zag.
Wat leuk hè. Hij staat in een pot, dus ik heb geen idee of hij dan nog terugkomt volgend jaar, we zullen het wel beleven.
De Fuchsia die ik van de duivenclub voor moederdag kreeg, bloeit zich helemaal uit de naad, dit is nog maar de helft van wat erin zat aan bloemen en als beloning heb ik die ook maar uit zijn plastic potje bevrijd en in een fijne grote pot gezet.
Ook Fuchsia's heb ik nog nooit gehad, vind ze ook niet zo bijzonder, ze vallen uit. Maar ja als ze zo goed hun best doen moet het maar een keer.
acht reacties
Maar goed dat je de Fuchsia uit zijn plastic potje hebt bevrijd.
Deze groeit en bloeit als een tierelier…
zo’n koningskaars heb ik ook eens zomaar gehad; ik vond hem toch wel bijzonder, zo groot als die is.
Ik vind ze leuk hoor, fuchsia’s vrolijken je terras langdurig op. En in aansluiting bij wat Irene zegt: een beetje mest een beetje zon…. (ik heb hier een lekkere laag compost op de aarde gelegd, dat kan ook).
Hier heeft een van de mannen die de screens hebben opgehangen met zijn lompe poten midden in de fuchsia gestaan. Maar hij komt er wel bovenop, hoop ik…
Het is ‘gewoon een koningskaars’ zegt ze … Persoonlijk zou ik een gat in de lucht springen als ik zoiets ineens zou aantreffen in de tuin, want ik kan me niet herinneren dat ik zo’n ‘gewone koningskaars’ al eens ergens heb gezien … 
Als je de uitgebloeide bloemetjes eruithaalt bloeit de fuchsia zich een ongeluk door tot in oktober. Zoals zuster Clivia al zong: tis een makkelijke plant, hij eet als’t ware uit de hand …