Vermoeiend
Vanmorgen eerst het hele huis eens onderhanden genomen, gestoft, gevogen, gezogen en het sanitair gepoetst, wat heb ik toch een heerlijk huis(je) je maakt je even kwaad en het is weer zo goed als schoon.
Vanmiddag deed ik boodschappen. Vreemde boodschappen waar je dan echt even achteraan moet, zoals tuinaarde, de bollen moeten weer in de grond, maar ik wil eerst de bakken weer wat bijvullen, dat moet toch regelmatig, waar zou het blijven? En ik kocht een vogelvoederdinges, niet echt een vogelvoederdinges, maar zo'n ding wat je als ondersteuning kunt gebruiken en daar hang ik dan de vetbolletjes aan. Ik zie zelden vogels aan de voorkant, maar misschien komen ze erop af, het is het proberen waard en dit kan ik vanaf de bank zien. Als ik aan de achterkant iets hang zie ik het niet, dat doe ik toch nog wel hoor, maar er is nog eten genoeg voorlopig. Ik ben tegen geverwen.
De boompjes die ik afgelopen zomer in plaats van de kerstboom plantte, beginnen mooi te verkleuren, al is het nog niet het felle rood dat ik verwachtte. Misschien komt het nog.
Nou en voordat dan al die rare boodschappen weer een plekje hebben... ik was versleten en besloot om de geplande pasta, waar veel snij- en bakwerk aan te pas komt, te vervangen door een pizza. Tomaatjes had ik al meegebracht, want ik verwachtte eigenlijk al zoiets, beetje extra kaas en italiaanse kruiden erop en klaar was Ria, de oven deed de rest.
Dat is het mooie van koken. Je weet nooit waar het op uitdraait.