Somber
Vanmorgen zag alles er nog normaal uit. Een klein beetje zon, het was best koud. Zo halfverwege de morgen werd het steeds donkerder, bruinachtig, ik vond er niets goudachtigs aan, aan dat saharastof wat het later bleek te zijn.
We gingen stemmen in het Dorpshuis, waar weer oude bekenden waren en altijd even een gezellig praatje met deze en gene.
Vanmiddag fietste ik naar de vleesboerderij, nog steeds koud en donker en best veel wind. Daarna vond ik het niet nodig ook nog eens te gaan wandelen. Ik keek naar een leeg vel papier en scharrelde wat heen en weer.
Wel nog zakken zwarte aarde gekocht omdat ik daar toch even was, er moet zo hier een daar wat worden aangevuld.
Ik zie elke dag de Sahara, het restaurant tegenover me. Van dat zand heb ik vooralsnog niks gemerkt.