Het is weer de tijd van de grasjes.
De bermen staan vol met de vele verschillende soorten die nu beginnen te bloeien.
Ik vind ze allemaal even mooi en heb vanmiddag eens even wat foto's gemaakt. Het gaat allemaal zo snel en voor je het weet worden ze weer gemaaid en staat er ineens niks meer.
Sommige bermen zijn al voor de helft gemaaid voor het zicht op de weg.
Ik vind ze allemaal even prachtig! Net als het weer! Het kan toch niet op dit voorjaar, vandaar dat ik weinig achter de pc zit. Het is zonde om binnen te zitten en daar staat die van mij nu eenmaal. Geen draadloze laptop of iets anders voor buiten, ik kijk wel uit, ik kijk naar de grasjes!
Dat is toch wel erg leuke post, zo'n schoolfoto. Ze staan er allebei prachtig op vind ik. Oma is trots op haar schatteboutjes. Ze worden groter en groter, wat gaat het toch allemaal snel.
Yara wordt binnenkort alweer elf. Haar ogen staan na de laatste operatie goed recht en nu dat achter de rug is mag ze binnenkort aan de beugel, dat heeft met de ruimte van de tanden te maken.
Levi is nu negen. Hij is zijn grotemensenvoortanden al een keer door de helft gevallen, maar dat is nu netjes gerepareerd, gelukkig zijn ze erg knap tegenwoordig en hoeft de boel niet meer getrokken om plaats te maken voor een 'plaatje'.
Oma is dr moe van. Het was een drukke dag. Grote bedverschoning, (ik heb ook een kleine bedverschoning),boodschappen, wandelen, verven, koken en wat al niet meer, oma liep haar beentjes uit haar lijf en voor het goede fatsoen nu ook nog webloggen. Bij deze!
Ik was vandaag sinds lang weer eens op het strand. Regenachtig en laag water, het zou naar mijn idee niet druk zijn en dat was het gelukkig ook niet. We hebben heerlijk gewandeld en het werd steeds zonniger. Later op de dag zou de zon ook het dorp bereiken.
We hebben een beginnetje gemaakt, daar ga ik het nu verder niet elke dag over hebben hoor, dat hoort bij het dagelijks leven net als eten en naar de wc gaan. Foto's zal ik allicht wel maken, die staan dan hier. Het hele gebeuren bezorgt me wel dagelijks een flashback want na 21 jaar stond ik vandaag weer zo.
Vanmorgen werd de blokhut dan eindelijk afgeleverd, bij de buren, dat wel, want tegen zulke puntgewichten is ons bruggetje niet bestand denken we... we hebben het risico maar niet genomen.
Het deed met toch weer een beetje denken aan de dag dat ons huis thuisbezorgd werd. Op de plek waar nu deze blokhut komt te staan, stond er al eerder eentje, onze toenmalig slaapkamer.
Na een uurtje of vijf heen en weer rijden lag toch alles waar het wezen moest.
Een beetje hier
en daar
Dus we moeten nu eerst weer even uitrusten en de tekeningen bestuderen, want een goed begin is toch het halve werk zeggen ze.
Wel geweldig hoor, zo'n trekkertje grasmaaier met trekhaak, hoe hebben we ooit zonder gekund.
Eerst maar eens met de ondergrond beginnen, voorlopig ligt de boel lekker droog.
Vanmorgen eerst een paar stengels van het plantje van gisteren wezen plukken, ik denk dat het Kraailook is. Het ruikt erg naar ui en vanmiddag zag ik er een paar waarvan de bolletjes al iets dikker waren.
De bloem van de foto kwam ik vanmiddag tegen en die staat gelukkig wèl in mijn boekje, dat is Bitterzoet. Ik blijf gewoon oefenen en zie wel wat er van blijft hangen. Tot zover alles nog zoet.
Bitter was mijn gestuiter in de Nieuweweg. We kwamen een Duits hondje tegen, netjes aangelijnd dus ik deed Didi ook vast. Ze mochten snuffelen van het baasje en alles was ok dachten we, tot ik verder wilde liopen en de hondjes elkaar ineens niet meer zo aardig vonden. Ik was er toaal niet op berekend en maakte een flinke smak, ik stuiterde gewoon een keer op het asfalt, kan je nagaan hoe strak gespannen mijn billen nog zijn, ze worden vast net zo blauw als het bloemetje.
Gisteren had ik er al foto's van gemaakt, die waren allemaal mislukt, vandaar dat ik vandaag weer hetzelfde rondje deed om er opnieuw wat foto's van te maken. En toen kon ik ze niet vinden, goed gekeken, maar nergens meer te zien, al wist ik waar het ongeveer moest zijn.
Dat liet ik niet op me zitten natuurlijk en ik ging er met de auto op af. Toen vond ik ze wel, al zwiepend in de wind, want die was niet misselijk vandaag. Weer foto's gemaakt, waarvan er weer niet eentje scherp was.
Weer terug, want het zou me lukken ook al moest ik tien keer heen en weer. Ik kon ze inmiddels blindelings vinden ook al zijn het maar kleine rode bolletjes. Nu waren er wel wat scherpe tussen. Ik vind het leuk. Het is iets uiigs dus, maar ik heb geen idee wat. Dat bolletje zal wel open springen en dan roep ik misschien, oh is dat het!
't Is vast een soort Look
Update:
Kraailook?
't Ruikt behoorlijk naar ui.
Op tijd op vanmorgen, Joop had een rit.
Na de koffie dook ik de tuin in voor wat knipwerk. Ik nam de achterkant onder handen aan allebei de kanten. dus niet alleen wat op de foto staat. Nu kan er weer gemaaid worden zonder dat je in de bosjes blijft hangen.
Ik was net klaar toen Joop ook weer thuis kwam, hij ging voetbal kijken in de kroeg en ik deed een rondje door de polder.
Eenmaal allebei weer thuis staken we het kacheltje aan en trokken een wijntje open, Miriam was niet meer lekker dus die kieperden we door de gootsteen. We aten er een biefstukje met gebakken aardappeltjes en sla bij. Nu weer binnen, 't is best fris buiten, ook al brandt de kachel.
Een paar dagen geleden was de molenaar al druk bezig met de voorbereidingen voor de Nationale Molendag, dat wist ik toen nog niet. Vandaag kwam ik er weer voorbij en de molen stond vrolijk te draaien, wat deze dus meestal niet doet.
De tuin was keurig opgeruimd en er hingen zelfs schilderijen, daar liep ik op af en natuurlijk kwam toen molenaar Dijkman ook aangelopen voor een praatje. Zijn vriendin maakt de schilderijen.
Vroeger waren er wel zes molens in het bezit van de familie Dijkman vertelde hij. Molen 'het Hert' is de laatste en staat op zijn naam. De schilderijen zijn te koop.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4713-4720 van 7716 |
Volgende Pagina »
