We deden weer eens een pizzaatje vanavond in het dorp, erg lekker en gezellig. Leonardo’s heeft afgelopen winter een grote verfrissende opknapbeurt ondergaan, alles is geschilderd en er is nieuw meubilair aangeschaft, heerlijke zachte en ook nog eens mooie stoeltjes. De pizza’s zijn natuurlijk als vanouds. Roken kan daar op het terras aan de achterkant, overdekt en met terraskachels. Daarna gingen we even naar Salud anders kan Joop niet slapen, daar deden we nog een wijntje en Mir kwam ook gezellig ff kletsen. Met haar ging ik toen nog even naar de Surf Inn(eindelijk hebben ze een website).
Daar wordt ook behoorlijk aan de weg getimmert. Er is een nieuwe bedrijfsleider met een frisse aanpak. Een heerlijk rookgedeelte met makkelijke stoelen, bank en open haard. Het is goed toeven daar en vanavond hadden we er nog een leuk gesprek met een paar kitesurfende zuiderburen. De Surf Inn is ook op Twitter te volgen
Verder was het koud vandaag. Ik heb gewassen en alles lekker buiten gedroogd , er was wind genoeg. Zelf alle hoeslakens weer aangebracht dus er is vooruitgang, eigenlijk heb ik nergens last meer van, af en toe voel ik nog even die spier, dat is alles. Didi en ik deden een rondje Watergat.
De dag begon mistig en grijs en bij mist worden de duiven niet gelost. Ze zaten in Pommeroeul te wachten tot de deurtjes open gingen. Wij kunnen dan op Teletekst zien hoe laat dat gebeurt, maar ja, het bleef maar mistig en het duurde en duurde tot eindelijk de tijd bekend werd. Dan kan er berekend worden wanneer ze hier ongeveer kunnen zijn, weer wachten. Er kwam geen duif binnen rond die tijd. Toen bleek dat ze een uur verkeerd waren geweest en ze nog een uur later waren gelost… Dat is niet leuk meer hoor en nu zijn ze er nog allemaal niet. Ik heb wel ondertussen een rondje gedaan en een wasje gedraaid en lekker buiten in de zon gelegen, maar ja zodoende hebben we nu nog geen nieuwe stoelen, want dat kwam er niet van. Niet dat we niet kunnen zitten hoor, stoelen zat, het gaat er meer om dat er overal wat staat zodat we niet eeuwig hoeven te slepen, de tuin is groot genoeg voor een paar aparte zitjes. De nieuwe zijn voor de voorkant bij het keukenraam, daar staat nu een ronde houten tafel met vaste banken en dan kan je helemaal niet leunen, ‘t is een onhandig ding. Die zetten we wel ergens in een hoek met planten erop of zo, of bij het duivenhok…
Het fluitekruid (zie foto) steekt ook al aardig de kop op, nog een weekje zulk weer en het bloeit!
Lekker vroeg op pad vanmorgen omdat het vanmiddag hoog water zou zijn en dat loopt niet handig. Het was heerlijk en Didi huppelt weer vrolijk mee. We deden een rondje Watergat, het was gezellig op het strand. Na de thee verzon Joop om maar eens naar tuinstoelen te gaan kijken, zo gezegd zo gedaan. We zijn heel het eiland rond geweest en hebben nog niets. Wat een prijzen ook en dan die hele bankstellen om buiten te zetten, lounge sets, dat hoeven we niet natuurlijk. We gaan voor dat grijze spul, maar ook daar is veel verschil in en wil je bijvoorbeeld een zwaardere tafel en lichtere stoelen is dat bijna niet mogelijk, of de tafel wordt ineens twee keer zo duur, omdat het meeste per set verkocht wordt. We zijn er nog niet uit. Gelukkig was er daarna nog even tijd om lekker in het zonnetje te liggen, eigenlijk vind ik dat je stoelen moet kopen als het regent, dat doen we de volgende keer maar. Of misschien morgen toch de eerste die we zagen maar halen ;)
Met miezerig weer ging ik het ziekenhuis in vanmorgen en toen ik een half uurtje later weer buiten kwam zag het er prachtig zonnig uit. Ik was zo klaar bij de kaakchirurg, hij heeft alleen maar gezegd dat ik terug kan komen voor een nieuw gebit, daarvoor moest ik weer een afspraak met de tandarts maken. Een beetje ingewikkeld, dat komt omdat ik al jaren zelf geen tandarts meer heb eigenlijk en na de implantaten in het ziekenhuis ben blijven hangen voor de nazorg. Mijn oplossing met de secondenlijm vond hij prima, dat blijkt goed samen te gaan met kunstgebitten. De 19de kan ik beginnen met happen, hopelijk gaat het allemaal een beetje snel.
Heerlijk in de zon naar huis gereden en eenmaal thuis heb ik me uitgerold op een kussen in de zon, want ik moet er natuurlijk wel voor zorgen dat mijn mooie nieuwe tanden goed afsteken tegen mijn zongebruinde huid.
Die van mij is grotendeels over. Ik heb stekken verplant en een beetje gerommeld. Mijn spijkerbroek kan weer aan en om het af te maken vanmiddag een paar nieuwe gympen gekocht. We wandelden een stukje en Didi was helemaal door het dolle, ze vloog als een gek door de greppel waar een laagje water in stond en overmoedig als ze was sprong ze ook nog eens in de vaart aan de andere kant van het fietspad. Daar was het iets dieper dan ze verwacht had, maar dat mocht de pret verder niet drukken. Toch heeft ze haar poot schijnbaar aardig bezeerd of een spiertje verrekt want nu loopt ze een beetje mank. Ze kijkt met een blik of ik het wel zie dat ze zo zielig is en of ik wel zie dat het zo’n zeer doet. Hopelijk is het morgen over en anders doen we maar een dagje rustig aan.
Ze moet wel gauw een paar keer met vuile poten op mijn veters gaan staan, want die zijn wel erg wit.
Een prachtige dag met een schaduw, waar ik het verder niet over zal hebben.
Misschien later eens.
Wel heerlijk gewandeld en gingen ‘vroeger’ alle paastoeristen aan het eind van de tweede paasdag weer naar huis, dat is nu duidelijk niet het geval. Ze willen ook het mooie weer nog even meepakken blijkbaar. Het is nog erg druk.
Morgen eens kijken of ik zo langzamerhand eens iets in de tuin kan gaan doen, ik heb weinig pijn meer, dus dat moet vast wel lukken.
Het leek of Didi vanmiddag pas ontdekte waar Rottweilers eigenlijk bekend om staan, het gooien met hun kont om hun prooi te pletten of tegenstanders uit te schakelen een soort van wapen dus waarbij de staart nog wel eens wilde breken, vandaar dat hij geamputeerd werd. Dat is tenminste het verhaal zoals ik het me heb laten vertellen, geen idee of het waar is. Ze heeft in elk geval heerlijk lopen spelen met de hondjes van de broervan Joop, die vanmiddag even op bezoek was.
Kijk, het worden al aardige kikkertjes. Hopelijk zit er een grote schrokop in de vijver die graag van die kleine kikkertjes in wording lust, want ik vind het ook weer zonde om ze eruit te vissen. We laten het maar gebeuren. Gisteravond hadden we een familieborreltje in Salud. Ina en Martin waren er ook met hun kinderen, twee dochters van Martin en de zoon van Ina, dat gebeurt niet zo vaak en dan is het leuk elkaar even te treffen. Miriam was er ook nog even bij. Er staan hier wat foto’s. Vanmiddag een lange wandeling gemaakt. ‘t Was fris, maar als je dan eenmaal onderweg bent is het best lekker. Verder was het een dag als alle andere, ik heb geeneens eieren gekookt, wel chocolade eitjes gegeten.
