Opbergrekken verzetdag was het vandaag. In de technische ruimte (ja die hebben wij) het rek leeggemaakt, allemaal rommel , bijna alles naar beneden in elk geval, rek uit elkaar, op mijn kamer weer in elkaar voor tekeningen en ander hobbyspul dat niet meer op mijn kleurkamer past Toen ik daar mee bezig was zag ik dat dat rek dat daar staat helemaal niet goed in elkaar zat, dus dat heb ik overnieuw gedaan en gelijk alles opnieuw geordend... ook nog spul naar de vliering.
Een hele dag gesjouwd, maar het is nu wel netjes voor zolang het duurt. Ook de techinische ruimte, lekker veel ruimte voor de was komende winter. De strijkplank heb ik op zijn kant neergelegd, wegdoen vond ik eigenlijk een beetje raar, al gebruik ik hem nooit
Op de vijgekomen ruimte in de kamer de pickup die we een tijdje geleden kochten geïnstalleerd, eens kijken of we nu af en toe eens een plaatje gaan draaien, hij staat nu klaar voor gebruik in elk geval.
Het lijkt wel of ik de beweging die ik vorige week gemist heb aan het inhalen ben.
Geen foto's, wel weer eens een gezellig ochtendrondje.
Nog steeds uitgebreid aan het opruimen en organiseren, want niet alle 'oude' tekeningen hoeven beneden te liggen vind ik, maar dan moet er boven weer plek gezocht worden, alles een beetje bij elkaar en dan komt van het een weer het ander... dat duurt nog wel even eer het weer naar mijn zin is.
Vanmiddag voor het eerst een rondje Stoofweg, het bleef droog, er was veel wind, het was lekker! Al mijn spieren doen zeer, ook in mijn lies zat iets verkeerd, maar al wandelend zakte dat allemaal weg. Er bestaat niets beters voor lijf en leden dan lekker door de polder banjeren op wat voor manier dan ook.
Een hele rits zo goed als dode knotjes in de Oostweg, heel vreemd!
Joop ging voor het eerst weer naar de fysio na zijn val, het ging weer vlotjes. Been is weer zo goed als gewoon...
Dan ben je een weekje niet in de buurt en dan ondergaan de paarden aan de dijk ineens een metamorfose....
Gelukkig wist ik dat het ging gebeuren, dus ik ging eens even kijken hoe stil het er nu zou zijn en toen zag ik dit...
Wat moet je anders met zo'n stuk dijk als de paarden er niet meer zijn.
Pittig dagje weer vandaag, maar ik kon tenminste gaan en staan waar ik wilde. Eerst maar alle spullen uit de auto gehaald. Al het losse spul zovvel mogelijk op zijn plek, alles uitgepakt, mijn spijkertjes in de kamer weer aangekleed met al het museumglas. Ik had er 13, 2 verkocht, 1 gebroken, dus nog precies 10 over.
Daarna de resterende lijsten leeggemaakt, de tekeningen weer in de hoezen op de stapels, de lege lijsten naar boven, pffff. Wassen, ophangen, opvouwen tussendoor.
Tijdens de Schouw, als ik dan door de gang liep was ik toch niet blij met mijn prijzen, mensen kunnen je adviseren zoveel ze willen, maar als het niet strookt met je gevoel (waar iemand me ook op wees) dan is het niet goed, dus ik heb het vandaag aangepast en dat voelt een stuk beter. Voor mijn kopers van afgelopen week maakt het niets uit en losse tekeningen heb ik niet vekocht. Ik verdien nu iets aan de lijsten en extra glas, wat anders niet het geval was. Ik verkocht door mijzelf gebruikte lijsten en zorg nu dat er nieuwe zijn, zodat ik de oude kan blijven gebruiken voor eventueel een tentoonstelling, wat ik wel probeer te blijven doen zo af en toe.
Kijk dit was toch ook wel één van de leukste dingen van een week Kunstschouw, de herkenning soms, of dat nu van mij of van de ander kwam, zo bijzonder. Ook deze weer, haar ken ik niet, maar wel haar zus en zij herkende mijn naam, Ria van Joop noemde hun moeder mij altijd ....
Er was vandaag zelfs een lurker (zo noemde zij zichzelf). We moesten elkaar kennen want we hingen kruk in dezelfde periode in het clubhuis van de watersportvereniging en zij keek af en toe weleens op mijn blog, zei ze. Ik herkende haar niet, maar dat maakt niet uit. Mochten nu ineens meer lurkers de behoefte krijgen zich te melden is dat prima, fijn zelfs.
Verder kregen mijn potloden het even zwaar te verduren toen mijn buurman bezoek kreeg van zijn kleinkinderen en werd dag acht ook nog even lekker gevuld.
Het was weer een lange dag, maar eindelijk werd het bijna vijf uur en begonnen we maar alvast met inpakken, niet zo intensief als het ophangen, maar na zo'n week een vermoeiende klus, gelukkig was Joop er ook, hij kan dan wel niet veel maar wel de kleine dingen in de auto brengen.
Bedantkt iedereen, alle bekenden en onbekenden de naar mijn tekeningen kwamen kijken, alle lovende woorden, het was heerlijk en o zo leuk. Ik heb genoten, maar ik ben nu ook o zo blij dat het voorbij is en ik morgenochtend misschien wel weer 'gewoon' een rondje kan gaan doen.
Dag acht bleef leeg, dus ook maar geen foto, het was saai, stil en warm, de zaal was koel, een verademing voor degnenen die wel kwamen. Morgen de laatste dag en om vijf uur gelijk alles inpakken en wegwezen, ik kijk er naar uit, het heeft lang genoeg geduurd. Met over het algemeen gemiddeld 200 bezoekers per dag (vandaag misschien 60 dat haalt het gemiddelde wel naar beneden) toch een goed gemiddelde.
Met de twee verkopen ben ik wel uit de kosten ( we moeten wel 10% afstaan aan het hotel) en hou dan ook nog wel een extraatje over voor een paar nieuwe lijsten. Het was heel leuk voor een keer, staat leuk op mijn cv zou mijn buurman zeggen, maar een tweede Kunstschouw komt er voor mij niet meer. Ik ga me wel aanmelden bij de Westvoorne kunstwerkroute voor volgend jaar, dat is maar drie dagen.
Marco en ik hebben lol gehad, de andere twee dames deden meer hun eigen ding. Met sommige mensen heb je gewoon geen klik en dat was hier duidelijk wederzijds het geval, het zal wel aan mij hebben gelegen, 'iemand moet toch de schuld hebben' is bij ons een gevleugelde uitspraak ... we verdroegen elkaar en daar bleef het bij.
Ze waren al twee keer langs geweest, ook met vrienden en vanmorgen vroeg waren ze er alweer, maar nu om te kopen. Het was dus beslist geen impuls aankoop en we waren allebei blij. Zulke leuke mensen..
Ik vergat een foto te maken van hun bij de tekeningen, zij deden dat wel van mij, maar ik deed het toen ze het paket op kwamen halen. Ze verhuizen naar Papendrecht.
Ik had het dus plotseling druk, want ze wilden twee witte passe partouts en er was er één met zwart ingelijst, dat werd wisselen, want ik had geen losse bij de hand dus ook een andere uitpakken en daar weer wat nieuws in en de lege plekken opvullen...
Weer heerlijk gefietst vanmorgen en in de ruimte waar we zitten was het heerlijk koel, niets geen last van de warmte, maar de dagen zijn erg lang ook al is er veel aanloop. Er zit iemand te tellen, maar van vandaag weet ik het nog niet, maar ik denk toch zo'n 250 man.
Toen weer naar huis gefietst, wind tegen net gegeten, wasje gedraaid en op gehangen, nu weer dit wat ik natuurlijk toch niet kan laten. Ik ben versleten. Morgen met de auto, nog een extra tekening meenemen.
Nog twee dagen.
"Aaah!! Je binttut wè!" Verwondering bij het binnenkomen, want wie verwacht er nu zoiets van mij, het is vast een andere Ria van Felius. Zo leuk weer! Twee stuks vanmorgen, Carla en Jolanda met man, apart van elkaar, vol bewondering en een praatje hoe het gaat.
Een Belgisch stel en zij maakte een kleurige regel en ook alweer onder de indruk van alles. 'Staat u hier ook om te verkopen', vroeg ze. 'Het zou leuk zijn natuurlijk, maar de gesprekjes en het ontmoeten van de mensen is ook de moeite waard", zei ik. Leuk lief stel.
Zoveel verschillende persoonlijkheden die voorbij komen en wat ze aan hebben en hoe ze doen en hoe wij daar weer met z'n vieren op reageren, ik zei het al eerder, het lijkt wel toneel. (en misschien is het dat ook wel)
M'n scharrel van honderd jaar geleden kwam ook even kijken, ik dacht die komt natuurlijk iets van mij kopen, maar helaas, tegenvaller! '
Daarna nog een halve Zonnemairder, hij kende mijn naam maar wist niet waarvan, dus ik dacht misschien van Beleef Zonnemaire, want daar kwamen er ook nog een paar van langs, die ik natuurlijk ook niet herkende.
Vergankelijk Zonnemaire kende ik wel nauurlijk want dat heb ik ook en hij was de schrijver daarvan, dus dat werd een Zonnemaire praatje en hij komt zeker binnenkort eens meewandelen op zaterdagmorgen! Ook al leuk!
Op naar vrijdag dag 7.
Beginnen met lekker fietsen.
Vanmorgen reed ik verkeerd.... nee niet verkeerd, maar anders dan ik van plan was...
Behoorlijk druk vandaag! En het blijft heel leuk, maar wel een hele lange vermoeiende dag het is lekker om dan even te fietsen, ook al ben je moe, ik knap er van op!
Nog geen tekening verkocht, wel weer veel kaarten en heel veel bewondering, een mens zou er verlegen van worden.
De mevrouw met de aangekleedde bordjes, kopjes en schoteltjes doet het beter, niemand de deur uit zonder een bord of kopje, anders krijgen ze slaag. Deze meneer kon niet kiezen.
Vandaag ook weer veel bekenden, van Zonnemaire, de wandelclub, familie, Numansdorpers die dachten dat ik mijn zus was 
Oja en ik kreeg ook een uitnodiging voor de Kunstwerkroute van Westvoorne voor 2026. Daar ga ik eens een jaartje over nadenken.
|
Toon berichten 1-8 van 8148 |
Volgende Pagina »
