Gelukkig was ik vanmorgen nog ruim op tijd in Zierikzee voordat die man met die mijter aan zou komen, er was nog geen Piet te bekennen en nadat ik snel mijn boodschappen had gedaan ben ik vlug weer weggegaan.
Onderweg nog even een bezoekje aan de wolboetiek gebracht, waar ik de laatste pup van een nestje bewonderde, volgende week moet hij echt weg zei ze, maar ja, dan moet er toch wel een gegadigde zijn.
Vanmiddag was het prachtig weer een deden we een lekker rondje door de polder.
Voor nu, broodje, kaasje, beaujolaitje, af en toe een pennetje breien, tv op de achtergrond en een brandend kacheltje.
Chatten vanuit Servië wil niet lukken, daarom belt Joop elke avond even als hij ergens op zijn eten zit te wachten. Het zit er alweer op wat de fabriek betreft, morgen nog een beetje rondkijken en zondag weer terug. De week is voorbij gevlogen, ook dank zij het bezoekje van Marlies natuurlijk.
Ik heb vandaag mijn laarzen op de lange afstand geprobeerd, bij wijze van spreken dan, want een kilometer of acht is niet echt een lange afstand natuurlijk, maar kaplaarzen zijn dan ook geen wandelschoenen. Het liep prima hoor, kousen bleven goed zitten en het was ook lekker warm met die ski kousen.
Gisteren toen we in Zierikzee liepen was het draaiorgel er weer, net als elke donderdag en Didi durft er nog steeds niet goed langs. Dat deed me aan een filmpje van vorig jaar denken en toen ik ging zoeken zag ik dat het precies een jaar geleden is gemaakt, ze was daar dus drie maanden oud.
Grijs weer vandaag, dus vanmorgen hebben we nog een tijdje lekker zitten breien. Marlies heeft een heel poppenvest gebreid en was al aan in elkaar naaien toe. Ook kon ze nog terecht bij de kapper voor een knipbeurt, want dat was de vorige keer goed bevallen.
Vanmiddag zakten we alvast af naar Zierikzee, daar vandaan zou ik haar eind van de middag naar Goes brengen. We deden een rondje over de markt en bekeken wat laarzen en eigenlijk was ik gelijk al verkocht want ze zaten goed en slipten niet bij de hiel, zoals de goedkopere die ik later paste, zodoende heb ik nu ook Hunters, net als Giva best diere voor wubber, maar natuurlijk doe ik daar ook de rest van mijn leven mee. De binnensokken heb ik niet gekocht, ik vond leuke zwart witte ski kousen die ook lekker warm zijn. Laat nu de sneeuw maar komen wat mij betreft.
Na een lekkere kop erwtensoep bij Marktzicht richting Goes. We waren veel te vroeg, dus ik ben gelijk terug gereden en was weer voor het donker thuis.
Tijd voor een Beaujolaitje nu, vaste prik op de derde donderdag in november.
Marlies roept 's nachts af en toe even wat om te laten weten dat ze er nog is, dat is wel handig. Ik was het vergeten maar nu weet ik het weer. Verder is de nacht rustig verlopen en hebben we heerlijk geslapen. Vanmorgen heb ik haar geleerd om kabels te breien, daar is niks an als je eenmaal weet hoe het moet, maar dat is met de meeste dingen zo.
Daarna namen we een kijkje bij Life and Garden en zagen hoeveel onzinnigs er eigenlijk te koop is voor veel geld. Om ideetjes op te doen is het er altijd leuk natuurlijk en we kochten allebei een cadeautje voor elkaar, dat we nadat we het betaald hadden netjes inpakten en aan elkaar overhandigden. Vanmiddag wandelen we via het Verklikkerpad naar het strand en zagen daar zelfs een zeehondje, voor Marlies de eerste keer dus een hele belevenis al bleef hij wat ver uit de buurt. We bekeken de Vuurtoren die ooit model stond voor het 250 gulden biljet van dichtbij en aten mossels bij het Wapen van Zeeland, ze waren groot en erg lekker.
De schoenen van de foto stonden op de parkeerplaats toen we terug bij de auto kwamen. Een schoen allleen vind ik altijd al vreemd, dit helemaal.
Marlies is gearriveerd, na een treinreis met onderbrekingen vanwege iets met de rails. Geen blaadjes, maar weer andere onvoorziene problemen. Didi en ik hebben haar opgehaald in Goes op het station, dat was toch weer anders dan met Simba, want die herkende haar altijd meteen, vaak nog eerder dan mij. Didi nog niet natuurlijk, maar dat zal na vandaag ook anders zijn, ze zijn al goede maatjes.
Vanmiddag heerlijk over het strand gewandeld en daarna een wijntje op het terras bij Zeerust gedronken. En nu gaan we een hapje eten, ergens, niet alles is meer geopend na het seizoen, maar we vinden vast wel iets.
Update:
We aten een hapje bij Salud. Marlies ging voor wild en ik voor een stoofpotje, lekker!
Wat een heerlijke dag vandaag, het leek wel voorjaar! Ik zit er dan ook helemaal van te gloeien.
Begonnen met wat poets karweitjes vanmorgen en daarna lekker naar het strand met Didi. We hebben een fotoshoot gedaan met de zelfontspanner en dan mislukt er weleens eentje, vandaar bovenstaande foto zonder ons, als je erop klikt staan we er wel op.
Als we de weermannen moeten geloven krijgen we weer een strenge winter, dat vind ik niet erg zolang we er maar een zonnetje bij hebben, op kou kan je je kleden. Mijn derde trui is op de mouwen na klaar en samen met het thermo ondergoed is dat warm zat .
Gisteren zat ik toevallig naar laarzen te kijken en ik denk toch dat ik er daar maar eens een paar van ga aanschaffen. Geen leer, maar lekkere met bont gevoerde rubberen, dat lijkt me toch wel handig voor als er sneeuw ligt. Zoiets dus. Er zijn ook hele dure, maar dat is niet de bedoeling natuurlijk, ons bin zuunig.
Joop had een goede reis gehad. Hij belde net toen ik de duiven aan het voeren was, mijn batterij was leeg, dus veel hebben we niet kunnen zeggen.
Vanmiddag kreeg ik bezoek van mijn zwager met zijn vriendin, dat was wel even gezellig, want naar buiten kon je toch niet met goed fatsoen. Toen ze weer naar huis waren was het inmiddels droog en heb ik nog even snel een rondje rond het dorp gedaan, toch nog even een frisse neus al was het maar kort.
Zoals altijd als Joop weg gaat wil hij nog even een soort van afscheidsetentje. Dat deden we vanavond dus, zoals altijd in Salud. Het was erg gezellig want de kersverse oma en opa waren er ook en dat is nu eenmaal familie die we niet zo vaak tegenkomen. Joop en Leo zijn volle neven en er heeft zich nogal wat afgespeeld in de familie. Veel verhalen zodoende en eigenlijk waren we nog lang niet uitgepraat, maar dat gaan we zeker nog eens over doen, want Leo weet veel te vertellen over de familie, dat heb ik wel gemerkt. Veel dingen die Joop al lang al niet meer weet.
Eén voorbeeld uit de oorlog over de jongste broer van de vader van Joop. Er was natuurlijk erg hard kachelhout nodig en Leen zaagde de bomen op het dorp van voren af aan om. "Als je er nu eens zo nu en dan eentje overslaat" zei zijn vader (of broer, ik weet het niet meer) "dan valt het niet zo op". Dat vond Leen dus niet nodig. Echt familie verhalen natuurlijk, zoals elke familie die kent.
Morgen vertrekt Joop voor een weekje Novi Sad. Dit is zijn hotel en dit is de fabriek en dan gaat het vooral om de dieselmotoren. Het zal hem denk ik aan niets ontbreken. Ik vermaak me ook wel hoor. Er staat een trui op de pennen, er komt een vriendinnetje langs, kachelhout heb ik zat, de riolering werkt, de diepvries ligt vol en het wijnrek ook.
Oh ja en die verhalen hè. Ze zeggen dan altijd wel dat drank alles kapot maakt wat je lief is, maar geld kan er ook wat van hoor en wat denk je van jaloezie, poeh!
