Sneeuw vanmorgen! Geen aantrekkelijk weer voor een ochtendrondje vond ik, dus ik bleef lekker binnen. Morgenochtend komt er ook weer niets van want dat is er weer iets, dus ik doe deze week als het weer zo blijft fijn alleen middagrondjes als de temperatuur wat aangenamer is en de zon lekker schijnt.
Dat bevalt prima! Ik voer het tempo wat op en maak ze ook steeds een beetje langer, dat gesukkel moet maar eens afgelopen zijn... Dat heb ik natuurlijk niet voor het zeggen maar het gaat lekker en ik heb geen last.
Foto's moeten er onderweg wel gemaakt blijven worden natuurlijk.
Het was voorjaarsachtig. Forsytia's, katjes, dezelfde ganzen als gisteren, een blauwe Grevelingen, wolkjes, blauwe lucht. Genieten!
Vanmorgen op tijd op want Joop moest weer gesneden worden op de plek waar het melanoom zat, nu met een halve centimeter extra, voor de zekerheid, zo is het protocol. Over twee weken weer terug en dan kijkt de dermatoloog hem van boven tot onder helmaal na op verdachte vlekjes.
Ik heb gereden maar dat was achteraf niet nodig, het zit wel op een rotplek bij zijn hals maar hij merkt er nog niets van.
Geen ochtendrondje zodoende en gistermiddag ook al niet, dus ik besloot vandaag er maar eens extra de pas in te zetten het was heerlijk in de zon en ik liep zoveel mogelijk voor de wind.
We maakten nog wat restjes op, als je met zo weinig bent koop je toch altijd teveel, al verdenk ik Joop er wel van dat hij het met opzet doet. Voorlopig hebben we nog een bonbon bij de koffie en gebak n de diepvries, dat bewaren we maar tot het weekend.
Bovenste foto zijn rotganzen denk ik. Lange slierten met wolken overal vandaag.
Er gebeurde weer een ongelukje vanmorgen, zulke dingen gebeuren altijd in het weekend. Op een andere dag was ik even naar Vlissingen gereden, maar ja, het is zaterdag en morgen is Joop jarig dan wil je toch ook een beetje fatsoenlijk tevoorschijn komen.
Nadat het gebeurd is moet ik dan eerst wel een uurtje bijkomen van de schrik en de boel alvast schoonpoetsen en daarna nog een uurtje of twee moed verzamelen, de lijm had ik nog van de vorige keer. Ik heb wel twintig keer geoefend want het moet snel en het moet gelijk goed zitten zeggen ze bij de gebruiksaanwijzing, want verschuiven gaat niet meer. Oefenen ook met de druppeltjes, want wat is een klein druppeltje... alles bij elkaar was ik er toch een paar uur zoet mee en hij zit nog steeds en we hebben al gegeten. Als ik volgende week maar haal vind ik het prima en als hij volgende week nog zit laat ik het maar zo, die andere zit ook nog steeds.
Van Janny kreeg ik een foto, ze was vanmiddag bij haar dochter waarmee ik een fototoestel ruilde voor een tekening en kijk eens hoe mooi! Ik ben een trotse tante!
En last but not least onder het koken een appje van Sil: 'Nora in haar iets te grote jasje'. Het staat haar prachtig vind ik.
Een beetje wisselend weer vandaag. Toen ik wegging vanmorgen miezerde het maar uiteindelijk was de plu niet nodig. Eind van de morgen ging ik weer eens even naar Zierikzee, er was nog steeds bijna niemand te bekennen.
Mijn knoflookpers had het begeven, ik drukte zomaar het knoflookje door het 'ijzeren' gedeelte heen en een mens kan toch niet zonder eigenlijk. Met een HEMA persje moet ik toch weer even vooruit kunnen.
Onderweg naar de persjes kwam ik ook nog een leuk shirtje tegen en een onderbroek voor Joop (hij is zondag jarig) en paaseitjes. De HEMA is leuk!
Daarna winkelde ik ook nog even op het www. Mijn tekenblok is bijna op, nog een vel of drie, dus dat moet wel aangevuld worden en hier in de buurt verkopen ze dat echt nergens. Ze hadden alleen verpakkingen per twee, ik zag geen voordeel verder qua prijs, maar goed ze gaan alle honderd wel op als ik de tijd krijg.
Daarna brak de zon weer even door en haalde ik nog even een frisse neus. Ik keek weer eens bij die boom die ook altijd eerst bloeit, zie foto 1 en 2 en weer wist ik het niet meer. Deze keer vond Google hem zowaar.
We waren vroeg op vanmorgen want Joop moest op jaarlijkse controle bij de cardioloog in Goes. Hij krijgt daar elk jaar automatisch een afspraak voor.
Eenmaal in Goes belde hij op dat hij een maand te vroeg was en alweer op de terugweg. We dronken gezellig samen koffie en daarna moest hij bij de kaakchirurg zijn of zijn implantaat al vast zat, dat deed hij op de fiets want dat was in Zierikzee. Implantaat zit vast, daar kan in april... een kies op. Afspraken bij specialisten duren minstens een maand tegenwoordig.
Ondertussen zoog en dweilde ik, zelfs de garage kwam aan bod, het was heerlijk met de zon buiten en in huis. Lekker even de deuren open om te luchten.
Vanmiddag wandelde ik richting Noordgouwe, nog steeds in de zon, al kwamen er wel steeds meer wolken. Een mooie helleboris zag ik, met een drukke hommel, dat is de tweede al deze week.
Twaalf kilometer met het ochtenrondje mee, ik ben er best een beetje moe van. Dit deed ik ook nog op de bus, het was alweer zover.
Deze bloeit al een week of twee. Ik liep steeds te wachten tot de zon er eens op wilde schijnen en ze gaan ook steeds meer open natuurlijk. Geen zon maar ik vond het nu wel tijd om ze eens vast te leggen hoor anders staat die mooie gele kornoelje daar helemaal voor niks te bloeien, dat moet toch werelkundig worden gemaakt.
Ook weer een tekening klaar. Het was echt niet mijn bedoeling om eieren te tekenen al lijkt dat nu wel zo, ik wilde iets eenvoudigs met maar een kleur of drie/vier, het werden er zes al zou je dat misschien niet zeggen. Maar hij is af. Tijd voor de volgende.
De eerste forsytia was er vanmorgen ook plots, het gaat wel hard zo ineens hoewel het nog steeds erg koud is.
De geranium stekken heb ik in een bak gezet en die zet ik overdag al een week of twee buiten, je ziet ze sterker worden en dat doe ik ook met de oleanders en de tibuchina. 's Nachts gaan ze de garage in want vorige week zag ineens alles wit buiten, al zal dat nu niet zo gauw gebeuren.
Lekker rustig dagje vandaag, er was niets aan de hand al hebben we tegenwoordig wel een agenda voor de afspraken en dan vooral voor Joop, dokter hier, controle daar, voetbal wedstrijden komen er ook in, wel handig zo op de telefoon een gezamelijke agenda, dat werkt goed!
Gekleurd en gewandeld vandaag, verder niets bijzonders, ik vind dat de fijnste dagen. Geen vakantie, geen carnaval, geen uitstapjes, zeker niet als het zo koud is. Ik ben gewoon zo ontzetten saai!
Nou als je nu niets te doen hebt even een kwartiertje Brigitte, altijd leuk.
Het was natuurlijk een hele reis maar Joop reed heen en weer naar Diepenveen om afscheid te nemen van zijn nicht Betsy. Er waren nog wat neven en zijn jongste broer, dus ook even een samenzijn, maar wat ben ik blij dat ik ben thuisgebleven.
Ik heb hem wel gevolgd op onze app en zag dat de reis voorspoedig ging. Het was voor Joop ook wel goed denk ik om dit alleen te doen. Gewoon eens even kijken hoe het rijden gaat zonder gezeur en schrikbewegingen van mij. Hij was tevreden, alles ging voorspoedig en allicht is het vertrouwen in zichzelf en zijn ogen weer wat opgekrikt.
Janny werd vandaag aan haar andere oog geopereerd aan staar. Freek en jongste zoon konden niet rijden en ze wilde al met het openbaar vervoer gaan, maar gelukkig heeft ze genoeg reserve chauffeurs in de buurt en ik kreeg weer een mooie 'operatiegeslaagd' foto.
Zelf wandelde ik naar Brouwershaven, bananen zijn best zwaar dus ik neem er maar een paar tegelijk mee en de koekjes waren nu ook op. Weer een fijne (koude) wandeling, met een kleine omweg om te kijken of het speenkruid al bloeit, en jawel! Ook een beetje beschadigd net als mijn planten, misschien toch hagelstenen....
Nou en toen kreeg ik ook nog een gezellig film van Sil, maar die komt een andere keer wel weer.
Het was vreselijk koud vandaag, waterkoud noemen ze dat. Wel twee rondjes gedaan, met moeite want de zin ontbrak.
Wel gekleurd, daar was het wel weer voor.
Nu weer in het nieuws dat de boeken van Roald Dahl herschreven worden, ik vind het verschrikkelijk! Dik, lief, dun, man, vrouw, lelijk, het mag allemaal niet meer. Degenen die dit allemaal verzinnnen moeten ze maar gelijk opsluiten.
Nu hoor ik net in het nieuws dat het om de Engelse versie gaat en dat er nog over gepraat gaat worden of de Nederlandse vertaling ook moet. Ik ben benieuwd, maar ja het feit alleen al dat erover gepraat moet worden.
Pasta vandaag. Tomatensaus is ook heel goed voor ogen en nog veel meer. Joop had het over voedingsadvies en recepten, die heb ik nog niet gezien, maar ik kook eigenlijk altijd heel gezond hoor, ook al is het niet mijn hobby.
Het eerste longkruidbloemetje, het is er ook nog maar eentje. Ik ging eens kijken want ik las iets over hommels en longkruid. Ze zijn er blijkbaar dol op al heb ik dat nog nooit opgemerkt. Afgelopen week hadden we plots een hele grote koninginnehommel in de kamer, die kwam zeker even kijken of het al bloeide. We hebben haar weer netjes buiten gezet.
De laurierstek die ik van Scharendijke meenam zit nu vol knoppen, hij bloeide al eerder maar nog nooit zo. Ik heb veel blad dat is aangevreten geen idee door wat, gaatjes in het blad of een stuk uit de rand, hopelijk komt het nog goed.
Een vetplant die onder de wingerd stond en nu vol rommel zit, maar ook vol knoppen. Ik kreeg hem vorig jaar (of was het alweer dat jaar ervoor) van Rosemarie, maar nog niet zien bloeien. Ik dacht dat het er zo eentje was die ze op het dak leggen om het onweer te verdrijven, Rosemarie was bang voor onweer.
Vanmiddag een makreel gehaald op Brouwershaven en gevulde koeken voor bij de thee. Het was heerlijk wandelen vooral terug met windje mee.
Afgelopen dinsdag overleed Betsy, de nicht van Joop waar ik de laatste tijd wel vaker over vertelde.
We waren er voor het eerst in juni 2021 waar we elkaar na vele jaren weer zagen.
Daarna waren we er begin april vorig jaar, allebei de keren heel gezellig. Ik vind dat mooi om als laatste herinnering te bewaren en of ik nu meeloop achter de kist of niet maakt voor niemand iets uit. Er zullen genoeg anderen zijn waar Betsy beter contact mee had en ze zou me zeker begrijpen.
Joop gaat wel zegt hij nu, hij ziet niet op tegen autoritten van 2,5 uur heen en weer terug, maar ik weet nu al dat ik er drie nachten wakker van ga liggen, dan de rit en dagen er van bijkomen, daar heb ik geen zin meer in, ook niet als gezelschap voor onderweg.
We waren in Numansdorp op de koffie vanmiddag. Geen weer om te wandelen, maar gelukkig waren er appelflappen.
Veel gekleurd de laatste dagen, ik was duidelijk in een 'lijntjesmood'. En het lijkt misschien niet maar zo duurt het zeker drie keer zo lang eer hij af is.
Het is een knokker (denk ik), een doorzetter, een volhouder, hij worstelt maar blijft altijd boven!
Wel gewandeld natuurlijk waarbij ik vanmiddag de ploegende boer met bijbehorende meeuwen zag. Het waren er veel!
Kleine meeuwtjes, ik heb geen idee eigenlijk maar als ik de foto's uitvergroot hebben ze een zwart vlekje naast hun oog, en als ik dan ga zoeken kom ik bij de dwergmeeuw, maar dat kan ook zomaar wat anders zijn. Zeg het maar.
Niet zo zonnig als gisteren, maar net zo lekker om te wandelen hoor.
Na de meeuwen kwam ik ook weer voorbij de hoefbladbloemetjes, ze stonden nog steeds met z'n tweetjes alleen waren ze nu mooi open.
Zo kijkt Joop je aan op dit moment. Ik snap de cijfertjes en kansen allemaal niet zo goed, maar bij Joop was het bij zijn geboorte al zo goed als bepaald dat hij dit zou krijgen. Zijn DNA is onderzocht en hij is behoorlijk erfelijk belast.
Rechts ziet hij nog 0,0 zeggen ze daar, vanwege een grijze vlek in het midden en vertekening van het beeld, en links nog 80% al zit het daar ook al zichtbaar in. Hij doet mee aan een onderzoek, daar ging hij maandag voor. Waar hij was worden alleen de gegevens verzameld, die dan weer worden doorgestuurd voor nader onderzoek. Nu heeft hij voedingssupplementen gekregen en voedingsadvies.
Supplementen zijn Omega 3 visolie Forte en Areds 2 oogformule Minder zink.
Twee keer per week vis, lekker hoor, het is alleen niet te betalen op het ogenblik. Maar bij de PLUS in de diepvries vond ik wilde zalm, een mevrouw nam een zak mee en zei dat het heerlijk was, dat vinden wij inmiddels ook.
En nu is het belangrijk dat onze dochters dus ook de ogen af en toe eens laten testen, dat kan bij de opticien. Als ze erfelijk belast zijn is de kans groot dat ze het ook krijgen. Het hoeft natuurlijk niet, want mijn ogen zijn uitstekend en hopelijk hebben ze gewoon die van mij... erfelijke dingen slaan ook vaak een generatie over...(sprak zij hoopvol) al probeerde Miriam vanmiddag wel een slagboom door de helft te fietsen. Gelukkig was alleen het mandje stuk.
Mochten er vragen zijn stel ze gerust, ik zal tegen Joop zeggen dat hij de reacties in de gaten houdt. Misschien heeft hij nog iets aanvullends, maar het worden te snel cijfertjes en daar zit niemand op te wachten.
Joop heeft zich opgegeven om mee te doen aan een onderzoek in verband met zijn oogziekte en ze zijn blij met hem, nu ja dan is er toch iemand blij. Ik durf daar niet naar toe te rijden, dus deed Mir dat op haar vrije dag. Het duurde ook best lang alles bij elkaar, maar gelukkig hoeft hij over een jaar pas weer.
Ondertussen wandelde ik een rondje en kwam de lepelaars tegen, ik was er al op gewezen door iemand die ik tegen kwam. Zo gezellig die ochtendrondjes, zeker bij zulk lekker weer.
De wasmachine draaide drie wasjes en ik sopte onderussen de bovenkanten van diverse kastjes en de lamp boven de eethoek.
We hebben tegenwoordig ook een appje om te zien waar we zijn, zodat ik kon kijken of ze gearriveerd waren en of ze al op de terugweg waren. Nergens voor nodig natuurlijk, maar ook dat kan handig zijn als je denkt 'wat duurt het lang' op een gewone doordeweeksedag. We zijn nu zo langzamerhand wel voldoende voorbereid op de komende oude dag denk ik. Joop wordt binnenkort 78 dus dan kan het maar gebeurd zijn. Je kunt ook blijven denken dat je zoiets niet nodig hebt, het was er vroeger tenslotte ook niet.
Eenmaal thuis en verhaal gedaan deed ik nog een rondje polder, het was heerlijk buiten en ik deed het op het gemak want was al behoorlijk moe van alles.
Heeel veel ganzen, het begin van het filmpje overslaan dat is te rommelig , maar bij de 25sec. wordt het best leuk, ik heb geen zin meer om te knippen.
Eenmaal februari en na een paar zachte dagen begin ik al te kijken. Zo lang de knop nog niet een klein beetje open is zie je het gegarandeerd niet, daarvoor is het te klein en blad heeft het dan nog niet, dat Klein Hoefblad.
Nog even en de bermen zien weer geel.
Het maakte deze dag in elk geval een stukje minder saai en koud.
Nog steeds heel veel wilde zwanen. Als ze je in de verte zien komen beginnen ze al het land op de wandelen als ze dicht op de kant zitten, zodat je steeds maar die konten ziet.
Joop is begonnen met twee keer per dag een rondje te fietsen, het is nu wat vroeger licht en de laatste dagen minder wind, dat is ook fijn natuurlijk.
Zulke heerlijke ochtenden de laatste dagen en ook al lekker vroeg licht, dan maak ik met plezier mijn rondje twee keer zo lang. Dan heb ik een lange dag in het vooruitzicht, om halfverweg de middag nog een rondje te doen, het ligt eraan hoeveel energie ik nog over heb.
Ik heb lekker zitten kleuren. Eigenlijk is de buitenboel ook wel aan een beurtje toe, maar dat vind ik nog te koud hoor. In plaats daarvan bracht ik een bezoekje aan het tuincentrum in Renesse, gewoon een rondje plantjes kijken en met wat violen thuiskomen, verder niks.
Er kwam ook nog een pakje. Je kunt het beter voor zijn dan dat je later zegt hadden we maar...
Het apart slapen bevalt uitstekend, we worden allebei uitgerust wakker, alleen is er nu niet alleen een duw of een paar woorden nodig om te laten weten 'het gaat niet goed' (wat we natuurlijk al meerdere keren meegemaakt hebben). We hebben nu ieder een knop, ja het is misschien wel een beetje gek maar ik voel me er toch beter bij.
Heel eenvoudig een drukknop op batterijen op het nachtkastje of zoiets en het lawaaiding ligt op de keukenkastjes ergens in het midden. Als je drukt gaat er een riedeltje spelen, net wat je uitgezocht hebt, net zo hard als je wilt en als je nog een keer vijf seconden drukt gaat hij uit. That's it.
En nu maar hopen dat we hem nooit hoeven te gebruiken.
'Beter mee verlegen als om verlegen' zei mijn moeder altijd.
Om 11.40 had ik een afspraak voor een echo van mijn knobbelvinger in Goes. Ik reed om elf uur weg. De weg naar Goes is nooit overdreven druk, de brug kan open zijn of alle stoplichten tegen, maar ik was ruim op tijd. Het parkeerterrein wel overvol, maar juist dat ene lege plekje vlakbij de ingang was vrij voor mij. Even aanmelden, even wachten voor de foto, zo gepiept, even wachten voor de echo, ook zo gepiept en weg was ik weer. In minder dan anderhalf uur was ik weer thuis...! Mij hoor je niet mopperen op het ADRZ, nooit eigenlijk.
Joop had ondertussen gefietst en na een kopje koffie deden we samen boodschappen, daar was het ook lekker rustig, dat is doordeweeks in de winter altijd wel.
Vanmiddag kwamen studenten aan de deur zeuren om geld voor Save the Childeren in verband met de ramp in Turkije en Syrië. Ik wacht meestal netjes tot ze uitgepraat zijn, maar Joop ergert zich er altijd aan dus die kwam even korte metten maken, ik heb daar een hekel aan en hou er een rotgevoel aan over. Ik was toch wel van plan iets te storten hier of daar maar niet op giro 555, al die miljoenen die maar verdwijnen, ik vertrouw dat nooit.
Toen ik achter mijn pc ging zitten was het eerste wat ik zag een actie van Save the Children
Save the Survivors bekijk het filmpje. Het is allemaal zo triest en verschrikkelijk en je kunt niets doen.
Maar nu ben ik donateur geworden, elke maand wat voor de kinderen, voor hùn leven van na de ramp.
Mijn geweten is gesust, want als je niets doet voelt het ook niet goed.
Een gezamelijk wandelingetje met iemand uit het dorp vanmorgen en we maakten er een extra lang rondje van, dan hadden we dat toch maar te pakken! Het was heerlijk!
De boeren zijn ook wel blij met zo'n nachtvorstje of wat, daar droogt het lekker van op.
Vanmiddag nog een rondje om te kijken of het klein hoefblad al boven de grond kwam, maar ik zag op een paar paardenbloemen na nog niets, al zal dat niet lang meer duren. Ik kijk zoals elk jaar weer uit naar de eerste bloemetjes, de katjes zijn er in elk geval al wel.
Toch alles bij elkaar 12km in de benen en vanavond lekker nasi gekookt
Zo heerlijk helder met een wit randje en af en toe een vleugje nevel als het vanmorgen was, zo somber was het vanmiddag.
Het bed van Joop zou bezorgd worden, maar ik deed nog snel een ochtendrondje. Gelukkig maar want er was file en het kwam later dan beloofd, dit had ik toch maar mooi te pakken.
Ook best mooi hoor, maar een stuk kouder dan vanmorgen.
Onderweg werd het iets lichter en jawel even later een gat en zo trok het steeds meer open.
Joop kan nu natuurlijk niet wachten tot het bedtijd is. Gisteren is het hor, of is het de hor opgemeten en volgens de horrenmeneer kon het uitstekend geplaatst worden, zelfs het gootje had kunnen blijven liggen, maar dat vinden we nu toch mooier langs het plafond. En hoewel het dubbele deuren zijn, waarvan er altijd maar eentje open gaat, kan er ook gewoon voor maar één deur een hor.
Misschien is het ook een goed plan voor in de keuken waar we dezelfde openslaande deuren hebben. Ikzelf dacht eigenlijk aan van die flappen, die achter je dichtvallen, een deur moet je dan ook weer dichtdoen en naar een keuken wordt nu eenmaal meer heen en weer gelopen. Iemand tips en/of ervaring?
Onze dochters zijn nu ongeveer net zo oud als ik, toen ik met mijn weblog begon en in het begin wisten ze dat ook niet eens, niemand wist het, ik deed het puur voor mezelf en schreef daardoor ook veel meer op, ook over hun. Als er weer eens een relatie uit was of een ruzietje hier of daar, niet altijd maar over het algemeen liet ik veel meer los en in de loop der jaren werd dat steeds minder, vooral ook omdat ik wist dat er meer mensen meelazen en niet heel ons huishouden hoeft natuurlijk op straat te liggen.
Afgelopen week kreeg ik een appje van Sil, ze was eens in de begintijd aan het lezen en kwam tot bovenstaande conclusie. Ik denk dat ze geen van beiden een tiende gelezen hebben van wat ik schreef. Tegenwoordig wel wat meer denk ik.
We hebben best wel wat meegemaakt met z'n drietjes. En moeilijkheden zijn nu eenmaal nooit leuk om te vertellen, dat deed ik op een uitzondering na in het begin ook niet.
Nou en toen hadden ze hier gisteren een wijntje gedronken en daarna nog even naar de kroeg en dan eens even lezen wat mams over ons bezoekje schreef.
Weinig dus, want zo'n bezoekje kost energie en ik dronk een wijntje mee, dus dan heb ik echt geen zin om nog een 'ingewikkeld' blog te schrijven.
We hadden het vooral over tatoeages hier en daar en eventuele relaties en/of dat nog iets toevoegt op hun leeftijd, daar dachten ze verschillend over, tenminste op dat moment, dat kan zomaar vandaag weer anders zijn, want wispelturig zijn ze wel.
Naarmate je ouder wordt word je ook wat milder, vooral Sil had altijd wel moeite met mijn blog. "Mijn moeder is een weblog' riep ze weleens. Vooral als er iets was, niet echt heel belangrijk en ik vertelde dat dan op mijn blog, zodat ook vooral mijn zus en andere vrienden en kennissen het wisten. Belangrijke dingen vertelde ik ze toch wel eerst peive. Als ze dan eens iets vroeg en ik antwoordde: 'heb je mijn weblog niet gelezen?'. Dan krijg je natuurlijk vanzelf dat er een soort afgunst ontstaat misschien.
Nu ja niet dat ik het nu meer over de dames ga hebben hoor, zij hebben hun eigen leven en in het begin was dat nog wat meer verweven met het mijne, ook vanwege de kleinkinderen. En over de kapsalon van Mir heb ik altijd wel verslag gedaan.
We begonnen vanmorgen met het veranderen van de elektriciteits kabels die we een paar dagen geleden hebben aangelegd. Van links naar rechts van het kamertje van Joop d.m.v. een gootje over de vloer tegen de dorpel.
Joop had inmiddels verzonnen dat er daar ook een hordeur moet komen, want twee ventilatiestripjes bovenin de deuren is best weinig als het 's zomers heet is. Zo'n hordeur heeft ook nogal wat ruimte nodig en die strip zat dus in de weg. We hadden het beter gelijk kunnen doen natuurlijk, maar ja....
Nu eerst met een gootje naar het plafond, gootje langs het plafond en gootje naar beneden, veel netter, maar wel gedoe met die gootjes en dekseltjes en plakkertjes en boven je hoofd.
Maar samen hebben we de klus weer geklaard, wij zijn een prima team!
Een ochtendrondje kwam er zodoende niet van maar vanmiddag heb ik de schade ingehaald. Het was grijs, maar niet koud en de wind was gaan liggen, dus heerlijk gewandeld.
Geen gootjes- en of polder- foto's, maar Nora lacht zich een voetje!
Afgelopen nacht heb ik heerlijk geslapen onder mijn gisteren ontvangen nieuwe dekbed van katoen, dat toch weer heel anders voelt dan eentje gemaakt van gerecycelde petflessen. Nu maar afwachten of het enige invloed heeft op mijn nog altijd jeukende rug. Het petflessendekbed kocht ik vorig jaar maart en in mei viel het me op dat mijn rug steeds jeukte. Allicht duurt het ook weer een tijdje eer ik verandering zal voelen. Spannend!
Begin van de middag even naar Zierikzee voor een paar boodschappen. Donderdag is marktdag maar er was geen mens te bekennen op een paar op de markt na. Alle straten waren leeg, dus ik maakte eens wat foto's. Je hebt dan niet zo snel het gevoel dat je voor gek loopt als oud wijf met je cameraatje, de straten waren mooi leeg.
Nog even een voorval van gisteren toen de plastic bakken werden geleegd, ik vind het zelf wel grappig.
Er stopte een auto van Handhaving bij de rolemmer die ik net buiten had gezet, het plastic is woensdags aan de beurt. Toen ik nog even in de emmer keek, zag ik een klein bruin flesje, geen idee waarvan, maar ik liet het zo en dacht dat het wel van plastic zou zijn, want glas houden we ook apart.
De handhavingsmevrouw had in mijn emmer gekeken en pakte zo'n papier wat ze dan aan het handvat doen, als er iets niet goed is... ik rende naar buiten want ik had natuurlijk zo'n bruin vermoeden en vroeg wat er aan de hand was.
'Er zit glas in uw bak mevrouw'
'dat is geen glas maar plastic' zei ik op goed geluk, want ik had het ook niet gecontroleerd.
'nee hoor dat is glas' zei ze weer
'nee hoor' en ik pakte de emmer en kiepte hem ondersteboven zoveel zit er nooit in bij ons. En daar was het kleine bruine flesje van plastic! Ze keek wel een beetje op haar (bruine) neus en een ja-maar en dat het toch net leek, maar ook excuus. Ach ja, ik vind het zo kinderachtig, terwijl we meestal alles wel netjes apart houden, maar er kan eens een klein bruin flesje tussendoor wippen natuurlijk.
De jaren na de ramp werd er op deze dag meestal wat extra aandacht besteed aan de watersnoodramp, zeker om de vijf jaar, nu begon het weken geleden al met als gevolg dat ik een beetje watersnoodmoe ben. Al die ellende, al die verhalen elke dag maar weer. Ik ben nu zover dat ik het niet meer wil zien.
Natuurlijk is het goed, die aandacht, want we moeten wel alert blijven en er moet wel iets gedaan worden zodat herhaling uitgesloten is, al lijkt dat bijna onmogelijk en boeken moeten zeker geschreven worden door de mensen die het meemaakten, zodat alles bewaard blijft, ook in het watersnoodmuseum. Het verslag van mijn vader moet daar ook ergens liggen.
Wij kochten in 1976 een Deense geschenkwoning in Scharendijke en woonden daar 14 jaar in. We (Joop) verbouwden het een en ander, zetten er een muur omheen en waar ik in het deurgat sta kwam mijn wolwinkeltje. In 1990 bouwden we ons houten stapelbouw huis aan de Elkerzeeseweg, waar inmiddels ons Installatiebedrijf bedrijf was gevestigd. Waarna we in 2016 weer naar Zonnemaire verhuisden...
