Het leek een soort allergische reactie, rood hoofd, rood lijf, rare pukkeltjes, bonzend hart, hoofdpijn, om vier uur liep ik nog te spoken . Waren het de (vreemde) kaasjes, was ik gebeten, ik werd er niet goed van. Anti allergie pilletje ingenomen en vanmiddag even naar de dokter. Ik was lopend gegaan, maar het was op het randje, ik moest flink doorstappen. Zodoende was mijn shirt behoorlijk bezweet.
Pilletje was goed, even door blijven slikken, ook goed voor/tegen de hooikoorts.
Zodoende was mijn dag na de tweede slapeloze nacht dit weekend ook niet bijzonder, morgen beter.
Storm vandaag. Twee rondjes door de polder en tussendoor gekleurd een soort monsterwerk, ben er al een week mee bezig maar nu lijkt het einde in zicht, geen idee of het iets wordt.
Ik heb er bewondering voor, hoe ze het doen en dat het kan hier, mijn oranjegevoel blijft nog even overeind , ondanks alle narigheid overal in de wereld, misschien juist wel daarom.
Al die mensen die vrijwillig al die feesten organiseren, geld inzamelen voor goede doelen, juist ook voor mensen die het moeilijk hebben. We mogen best nog feesten en gelukkig zijn ondanks al die ellende.
Het was weer een erg rumoerige geslaagde Oranjenacht met de Oranjeband als ik het goed begrepen heb, druk was het zeker. Auto's, fietsers, wandelaars, het was een drukte van jewelste en naar ik hoorde zeggen nog drukker dan vorig jaar. Een volle tent en groter kan niet want het voetbalveld is niet groter.
Alles verloopt hier altijd netjes, geen ongeregeldheden, maar wel een hoop lawaai, ik sliep om half drie nog niet, je moet er wat voor over hebben natuurlijk, maar wel een suffe dag zodoende.
Niet in de tent geweest, vanmorgen wel even bij het concert van Nut en Uitspanning, geen platte kar zoals (alweer) twee jaar geleden . Bekenden tegengekomen en praatjes gemaakt, dat hoort bij zulke dagen, altijd leuk!
De nieuwe voorraad is binnen, ik kan weer even verder.
Vanmorgen eerst weer een rondje Zonnemaire, Zierikzee, Scharendijke, Zonnemaire gefietst, 33km en koud! Gelukkig had ik mijn wanten aan en was er niet zoveel wind als de vorige keer, dat scheelt ook een hoop. Het was een prima wasdag en de vlaggetjes voor morgen wapperen ook al vrolijk. Erg oranje kleurt Zonnemaire nog niet, nergens eigenlijk. Onderweg ook weinig oranje gezien.
De tent staat al heel de week klaar en straks barst de Oranjeband weer los, het is koud en een hoop lawaai, ik blijf lekker binnen.
Miriam was hier pas geboren, daar was hij gelukkig bij, een bevalling waar geen eind aan kwam, doodvermoeiend zodoende voor allebei. (We zijn hier bij mijn ouders op visite zie ik nu aan de bank, op reis naar Flipland).
Geen idee hoe lang alles duurde toen, weken, maanden, maar hier is Joop pas weer thuis na een tijdje ziekenhuis met de uitslag sarcoïdose en dat het ook wel een tijdje zou duren eer hij weer de oude was. Hij kon niks, de tuin uitlopen was al te ver, maar gelukkig was er prednison, de meesten hebben het weleens geslikt en je wordt er dik van, maar het helpt meestal goed.
Bij Joop tenminste wel en hij was in een paar maanden tijd van 60 naar 80 kg, maar hoe lang het alles bij elkaar duurde ben ik kwijt. Hier was hij alweer gedeeltelijk aan het werk denk ik bij Freriks in Oosterland met onze eerste auto, een trabantblauwe Trabant.
En nu is het weer zover. Gisteren kwam er nog een brief van het EMC via de neuroloog dat het naar alle waarschijnlijkheid de neurosarcoïdose betreft, we wisten al die jaren al dat de mogelijkheid bestaat dat de sarcoïdose de kop weer opsteekt en Joop had al wel gemerkt dat wanneer hij een zogenaamde jichtaanval had, de prednison de pijn al snel verdreef, dus eigenlijk waren we best blij met die brief. Joepie prednison, met bijbehorende reden! De pillen heeft hij al, nu opbouwen en zien wat voor effect het heeft.
Vanmorgen kwam er iemand praten van de WMO of we in aanmerking komen voor een traplift en eventueel een rolstoel voor Joop, want de kosten lopen aardig op zodoende. Het is nog maar de vraag heb ik begrepen, want misschien adviseert de gemeente ons wel om maar te gaan verhuizen naar een levensloopbestendige woning, want een traplift zou in ons geval misschien wel niet voldoende zijn, de twee stappen naar de douche zijn misschien op den duur niet meer haalbaar en dan zit je daar in je trapliftstoel, tsja... ik kan er morgenochtend ook vanaf vallen en mijn nek breken.
Ik vroeg of de gemeente dan eventueel op korte termijn ook zo'n woning voor ons heeft, dan moeten we daarvoor inschrijven... tegen de tijd dat we dan in aanmerking komen voor zo'n huis zijn we misschien al lang en breed van deze aardbodem verdwenen. We wachten af, ze gaat nu eerst een gesprek met onze huisarts hebben, best spannend weer allemaal.
De rolstoel daarentegen zou geen probleem zijn, dat gaat via Medipoint.
Op de foto zwager Freek, die heeft ook pas een traplift en hij maakt er elke keer gebruik van, hij is er blij mee. Ook daar is de badkamer boven en een rollator nodig.
Vanmiddag deden we samen boodschappen op Scharendijke waar we wel veertig jaar een levensloopbestendige woning hadden, ik zou niet graag meer terug gaan, dit huis is vele malen handiger wat dat betreft, behalve de trap dan...
Ondertussen komt Joop naar boven hobbelen met een brief, hij keek net nog eens in zijn medisch dossier en de reumatoloog waar we afgelopen vrijdag waren had nog contact gehad met het EMC, er was overleg geweest met de neuroloog, maar de brief was blijkbaar niet doorgestuurd naar hem (reumatoloog), wel ondertussen ook naar de huisarts...
Ik ga het er verder niet over hebben, maar er is hoop! Altijd!
De schilder kwam wel vanmorgen, maar meer om andere afspraken te maken, het is ook geen doen zo en volgende week had hij toch al vakantie, dus over anderhalve week zien wij hem weer, met hopelijk beter schilderweer, wat ook het resultaat ten goede komt natuurlijk.
De rolstoel in Leerdam gaat niet door, om wat voor reden dan ook en Mir haar middag zit ook alweer vol.
Na de koffie met de schilder heb ik mijn kamertje nog maar eens opgeruimd, de uitzetters moesten los en dingen van zijn plek. schilders maken toch een bende! Maar nu is het weer netjes voor een week
Vanmiddag een heerlijke wandeling met prachtige luchten en bloeiende appelboompjes van Rosemarie, de grond waar ze op staan is nog steeds van haar kinderen.
Een fijne dag zodoende.
De koekoek is er ook al, waargenomen in de Veerhoek!
Het schilderwerk wil niet erg vlotten op deze manier. Vol goede moed begon hij weer vanmorgen, het zou droog blijven, maar een half uurtje nadat ik de foto maakte was er alweer een bui(tje) en was hij uitgeschilderd.
Ik kwam tot niets vandaag, we gingen maar wat spullen te koop zetten, zoals alle puzzels die nog ergens opgestapeld stonden en de roeimachine, die ook niet meer van pas komt. Als je het niet meer gebruikt kan het maar beter weg zijn, zo'n groot huis hebben we nu ook weer niet (gelukkig).
Alweer redelijk vroeg op stap vanmorgen, de zon scheen en er stond een koude noordenwind, het voelde echt gezond, lekker doorgestapt. Wandelen is goed voor alles! Hoe rot je je ook voelt, ga naar buiten! (voor wie het nog niet wist)
Joop zit te hannessen met zijn rolstoelen, te zwaar, niet handig voor binnen, handmatig te zwaar voor buiten, pas als je zoiets nodig hebt blijken de verschillen en meestal kom je daar al doende achter.
Er zijn natuurlijk mensen die erin gaan zitten en zich alleen maar vooruit laten duwen, maar hij wil dat graag zelf doen, ook binnen. We hebben een huisarts in een rolstoel en die heeft hem geadviseerd waar hij het beste mee is (net nu we weer een nieuwe hebben) en zo een heeft hij nu op marktplaats gekocht in Leerdam. Mir rijdt want dat is tever voor Joop alleen en ik durf niet. Ik had een oproep op facebook gezet, mensen genoeg die niets te doen hebben denk ik dan, even een stukje rijden en iedereen blij, maar goed, niet meer nodig.
Kleurtjes besteld vanmiddag er waren er nogal wat bijna op, dus ik vulde online een bestelling in zoals ik dacht dat het wel kon, van sommige kleuren twee, de meeste één, maar ja ook de kleurtjes worden duurder blijkbaar (€3.78 p.st.incl.btw) want mijn mandje was voor ruim €250 gevuld. Van alle tweetjes heb ik toen maar eentjes gemaakt en ook nog een paar kleuren gewist, zodat ik in elk geval boven de transportkosten bleef. Ik kan dan niet zomaar lukraak op het bestelknopje drukken, dat is me te gortig, dan over een halfjaar maar weer een mandje.
Geen zin om tot elf uur te wachten op de wandelclub, het was droog en de zon scheen en met die harde wind versta je toch niemand, ik niet tenminste en het 'wat zeg je..?' is dan niet van de lucht. Een lekker rondje alleen.
Niet veel regen vandaag, dat kwam goed uit met de was.
Verder alweer een tekening af. Soms heb ik alleen zin om wat de krassen, of ik begin netjes, zoals gisteravond en ga halfverwege lekker krassen. En als ik hem dan vanmorgen af maak ben ik best tevreden. Deze heeft niets met Beleef Zonnemaire te maken en best toonbaar vind ik.
We reden nog maar eens naar Goes vanmorgen, verwezen door de neuroloog een paar dagen geleden, naar de reumatoloog. Jicht is het niet maar dat wisten we al, er was ondertussen weer bloed afgenomen, geen ontstekingen, andere uitslag was nog niet binnen. Nog een longfoto gemaakt, alles om de sarcoïdose uit te sluiten en weer naar huis. We wachten af, 'komt goed' zei hij toen we weggingen, ik heb zo mijn twijfels, maar als het maar stabiel blijft zou dat fijn zijn.
We waren om half twaalf alweer terug. De rest van de middag gekleurd en nog een wandeling. Het was koud, veel wind ook, maar het fluitekruid begint te bloeien.
Vandaag is Levi jarig, 22 alweer, net geboren toen ik met bloggen begon, dus hij doet hier ook al zijn leven lang mee.
Zondag 29 December 2002
Gisteren gezellig een dagje naar Silvia geweest. Ze was jarig. We hebben haar een webcam gegeven, zodat we af en toe ff naar elkaar kunnen kijken. ook om fotos te maken is het handig, als ze eens iets wil laten zien. Levi wordt al een hele knul, staat al heel stevig en is de vrolijkheid zelf. Sil had weer lekker gekookt en 's avonds kwam de visite. Wij zijn om een uur of 10 weer opgestapt.
Even bijpraten wat het weer betreft, want gisteren regende het zowat de hele dag en kwam ik bijna niet buiten op een klein rondje eind van de middag na waarbij ik bovenstaande luchten vast legde, het was best mooi en het bleef droog.
Vanmorgen was het lichter al bleef het lang niet droog maar dat werd in de loop van de dag beter. Ik deed huishoudelijke poetsdingen en zette mijn planten eens buiten voor een douchebeurt, daar waren ze aan toe. Eerder had ik al de klaproos gezien aan de zijkant van het huis die vrolijk stond te bloeien in de zon!
Vanmiddag fietste ik naar Scharendijke, veel wind en koud en op de terugweg windje mee en mooie luchten.
Vandaag werd Jaap begraven. Ik heb een (zelf) getekende condoleance kaart gestuurd, dat is al lastig en ik had eigenlijk geen goede foto daarvoor, maar de bedoeling was goed en ik vind wel dat hij in elk geval half lijkt, de andere helft was schaduw.
Een paar dagen voordat hij overleed vond ik het nootje met de jonge scheut, ik had al besloten dat hij door mocht groeien en dat ik hem ergens ga planten en nu heb ik hem ook nog eens 'Jaap' gedoopt. Dat vind ik leuk.
Nu nog zorgen en hopen dat hij minstens net zo oud wordt als Jaap, maar dat zal ook ik niet meer beleven. En nee ik ga daar niet zo'n herdenkingsbos voor opzoeken, gewoon ergens 'in dn diek'. Ik zie nu ook dat je zelf niet eens je eigen boom mee mag nemen in zo'n bos.
Vanmorgen maakte ik wat foto's van oude tekeningetjes van twintig jaar geleden ongeveer toen ik af en toe eens wat deed, vijf op een jaar ongeveer en dan heel klein, maar eigenlijk ook best leuk. Alles ligt door elkaar, gelijk maar eens uitzoeken en eigenlijk wil ik wel een paar houten lijstjes voor dat kleine spul bij elkaar.
Daarna eindelijk eens met een tekening begonnen, het kwam er gewoon niet van, ik kon het begin niet vinden.
Het regende bijne de hele dag, vanmorgen en vanavond na het eten een droog rondje.
(geen insluitcode te vinden maar onder de foto vind je een polygoonfilmpje naar de opening van het Zweedse Rode Kruis Ziekenhuis in 1957 )
Joop had vanmiddag een afspraak met de neuroloog, dat kon gelukkig nog in Zierikzee, zo fijn dat we met dit weer niet naar Goes hoefden te rijden! De eerste twee wachtkamers zaten bomvol, wij waren alleen bij de neuroloog, later kwam er nog iemand bij.
Het is nog maar de vraag of de Victoria Kliniek blijft. De huur is al opgezegd door het ADRZ. Er loopt een petitie tegen de sluiting die kun je hier tekenen graag!
Taco Asma schreef er een prima brief over in de Wereldregio. (ik heb hem gekopieerd en onder lees meer gezet)
We waren dus bij de neuroloog en dat was best verhelderend allemaal, wij hadden ook de brief van het EMC niet goed begrepen, want voor haar was het meteen duidelijk dat e.e.a. toch blijkbaar een resterend gevolg is van de Sarcoïdose die hij in 1967 had. De laatste verhoging van de pijnstillers helpt nauwelijks of niet, de pijn is ook wisselend, dus die gaan weer een stap terug, ook de jichtpillen die hij laatst op advies van de reumatoloog kreeg kunnen uit de lijst. Nu eerst weer een afspraak en overleg met de reumatoloog over verdere behandeling/medicatie. Fijn dat het allemaal in elk geval wat duidelijker wordt.
In 1967 lag Joop weken in dat ziekenhuis, we waren pas getrouwd en ik was zwanger, niemand wist wat hij mankeerde, allerlei nare scenario's behalve die ene dan waar je tenminste niet aan doodging, waar onze huisarts dr. G.J.v.d.Waarden mee op de proppen kwam. Niemand had er nog ooit van gehoord. Besnier Boeck heette het toen.
Gisteren was een drukke dag. Eerst fietste ik naar Zierikzee, voor ons (mir en ik) dagelijks brood en daarna wandelen met de wandelclub, er was nu weer een leuk clubje. Het was heerlijk weer en de natuur prachtig. Mooie route ook, die Evert van de Smisse uitzet en halfverwege komt hij dan met water, met gisteren een appel erbij, lekker!
Eenmaal weer terug in het dorp drinken we dan met z'n allen nog een kopje koffie. Joop wachtte ons op, toen hij dacht dat we er bijna waren, hij kan dat zien, plakten wij er nog een vierkantje aan vast....
Janny werd vandaag 83, daar gingen we even op proosten, wel eerst koffie met zelfgebakken gebak hoor! Ze had voordat wij kwamen al een rondje met Ivo gelopen, zoiets als ik ook altijd doe, je komt dan vaak dezelfde mensen tegen en ze had tegen iedereen verteld dat ze jarig was... dat is wel een beetje raar hè ...
Een droevig bericht, maar toch ook weer niet onverwacht.
Ik ben vooral dankbaar dat ik Jaap in deze laatste fase van zijn leven nog wat beter heb leren kennen en hem ontmoet heb en dat hij me zo gestimuleerd heeft met mijn tekeningen.
Zonder Jaap was ik nooit geweest waar ik nu ben en door Jaap zal ik zeker nog verder groeien.
Dag Ria,
Dank je wel voor je bericht en je tekeningen. Hoe abstracter ze zijn hoe mooier ik ze vind maar daar moet je je vooral niets van aantrekken.
Ik voel me de laatste tijd steeds minder worden, vandaar mijn trage antwoord.
Het was heerlijk vandaag, bijna heel de dag lekker buiten in de zon met zonder jas, al was er wel veel wind. Vanmorgen de schilder, wandelen en was en vanmiddag even naar Brouw voor een ijsje en cermivelli of zoiets. Daarna een pan kippensoep gemaakt, daar had ik nu al dagen zin in. Joop houdt niet zo van soep dus die kreeg iets anders met kip, er is van allebei nog over, zeker nog soep voor een paar keer.. Lekker makkelijk, alleen mijn diepvriesbakjes zijn verdwenen, geen idee waaheen, dus morgenochtend ga ik weer eens naar de action want daar moet ik daarvoor zijn zegt Joop, daar had ik nog niet aan gedacht, eerder de HEMA...
Joop is inmiddels al weer penningmeester af van de imkervereniging (als hij het al was eigenlijk). Als ik vertel dat hij eraan begint moet ik natuurlijk ook vertellen dat het niet doorgaat. Hij was enthousiast genoeg zoals altijd als hij ergens aan begint. Maar de overdracht van het penningmeesterschap wilde maar niet lukken, normaal gesproken is dat een fluitje van een cent, daar heeft hij wel ervaring mee, het boterde gewoon niet tussen de penningmeneren en als het niet botert wordt het nooit wat.
Het botert niet,
d.w.z. het gaat niet goed, gemakkelijk, voordeelig; syn. van dat hot niet, dat wil niet hotten1), hutteren (Opprel, 61), vlotten, wouten, wouteren2), het wil niet grutten (Harrebomée I, LI); niet vleugen (Boekenoogen, 1148; Sjof. 33); f(l)uteren (De Vries, 70); vgl. ook op Goeree en Overflakkee: Ik kan wel karnen, maar 't buttert niet, ik kan zoo hard mogelijk mijn best doen, maar voordeel levert het niet op
Ze zijn er weer, een hele dijk vol, op alle dijken, bermen, het wemelt ervan! Mooi!
Maar het regende ook vanmorgen, dus geen schilder, morgen wel, al is het vrijdag...
Ik rommelde wat met rommel en fietste naar de vleesboerderij en de biologische groentenboerderij.
Onderweg kom ik dan langs deze boom, een eenzame boom, ik kijk er altijd naar, soms zit er een roofvogel in. Eenzame bomen zijn een soort bakens, vanuit de verte is daar bij die boom het kruispunt.
Ik schreef al eens eerder over ook zo'n boom die ergens anders stond!
Terwijl ik daar zo fietste bedacht ik dat als mijn eik goed groeit, dat ik hem dan ga planten op zo'n soort plek, daar ga ik eens over nadenken. Een naam heb ik inmiddels ook al, maar daarover later meer.
De steiger staat. de schilder is vandaag begonnen, alles op het gemak. 's Morgens rond een uur of half negen tot een uur of drie en vrijdags vrij, ook schilders worden een dagje ouder natuurlijk.
Het was een prachtige dag en omdat de stoep achter op sommige plekken best glad was en ik natuurlijk niet wil dat de schilder onderuit gaat, begon ik de meest gladde plek in de loop te schuren. Ik dacht ik doe in elk geval dat stuk, ik weet wel dat het glad is daar, maar de schilder vergeet dat. Eenmaal bezig kon ik niet ophouden, dat is het leuke als er ook iemand anders in je buurt aan het werk ik, tenminste voor mij werkt dat zo.
Heel de 'tuin' geschuurd! Tenminste het schaduwdeel met groene aanslag met mijn bezem met staaldraad, ik kan het iedereen aanbevelen, water gooien en schuren maar, goed voor lijf en leden en zonder rotzooi tegen groene aanslag, schuren moet je toch. Ook gelijk het afwateringsgootje schoongeschept. De schilder nam terwijl hij toch moest poetsen bij de dakkapel de goot aan de voorkant mee, we hebben een erg lieve schiilder ook. Joop had geopperd, omdat de steiger daar toch stond, hij daar zelf wel even op kon klimmen maar dat vond hij (de schilder) niet goed (gelukkig, ik durf niet zo hoog).
Hopelijk werkt het weer een beetje mee de komende weken.
Joop had zijn scootmobiel gepakt en deed een rondje Schouwen, met de temperatuur langs de Oosterschelde viel het nog wat tegen.
Nou en toen had ik nog een afspraak bij de kapper om vier uur! Nog steeds lekker weer, dus ik pakte de fiets!
Maar nu zit ik wel een beetje in te kakken hoor, vroeg naar bed denk ik, maar ook daar is niks mis mee.
Vanmorgen vroeg een rondje, het was nog erg stil onderweg.
Weer een rare dag vandaag, het lijkt wel of er iets ligt te broeden. Ik kwam onderweg wel jonge poeletjes tegen, maakte nog een foto maar dat werd niets.
Nog wat gekleurd aan het kleine projectje dat ik alweer beu ben, misschien tegen het einde in mei nog wat.
Nog even naar Scharendijke voor wat boodschappen, even bij Mir langs voor een praatje en een afspraak en eenmaal thuis weer wat gehangen en lekker vroeg gegeten, of gewone tijd eigenlijk. Gedoe met die klok ook, erg vroeg wakker nog steeds.
Ook nog een middagrondje door de storm en deels regen, niks an.
De viool staat voor wat ze is, dapper, strijdbaar.
De foto is nog van gisteren toen het ook al zo lekker was, het bont zandoogje.
Ik heb voornamelijk in de zon gewandeld , met zonder jas en dat was met mijn nieuwe dikke rode sweater vanmiddag alweer te warm. Verder heb ik niets te vertellen over deze mooie dag en eigenlijk ook geen zin.
Vanmorgen als eerste de witte judaspenning die als het ware een meidoorn omhelst. Het begon er met één een jaar of wat geleden, mischien dat we hier pas woonden en nu zijn er al veel meer. Dat stukje dijk wordt altijd met extra zorg behandeld, of juist niet behandeld, en maar één keer gemaaid door een groepje mensen. Het is een speciale dijkje zei iemand eens tegen me en zo wordt het natuurlijk steeds specialer.
Vanmiddag stond de kersenboom in de Kromte er mooi bij, zonder auto eronder en in de zon, hij begint al aardig te bloeien.
Daarna eenmaal thuis, zag ik een vuiltje tussen de vetplantjes, ik trok het er voorzichtig uit om de wortel mee te krijgen, zat er een nootje aan! Geen idee wat voor nootje, maar zo'n kadootje plant ik natuurlijk gelijk in een apart potje. Een eikel misschien, dat formaat heeft het, we zullen zien of ik mijn eigen eikelboom geplant heb
Vanmorgen onderweg naar Zierikzee, een pas geboren veulen met haar moeder, zo mooi altijd. Ik bleef even staan kijken en maakte een paar foto's. Het deed me denken aan de keer dat ik daar met Marlies stond, bij hetzelfde weitje bijna twaalf jaar geleden. (het filmpje was verdwenen dat heb ik er weer even bij gezet en ook hieronder, want het was mooi.)
Eenmaal terug uit Zierikzee na een kopje koffie was het weer tijd voor een wandeling met de club, ik was nu al twee keer niet geweest, het was weer gezellig en onderweg was er verfrissing met water en bananenkoek mèt boter tegen de droogte, soms zijn bananen wat aan de droge kant, dan moet er boter op. Weer terug bij het beginpunt nog een kopje koffie in de zon op het terras.
Vanmiddag knipte ik nog de hedera van de buurvrouw die steeds mijn kant op kruipt, ik liet het nu wat langer en was zodoende ook wat sneller klaar.
Met de warmte viel het wel mee, er was bewolking af en toe en behoorlijk veel wind.
Een beetje laat vandaag. Ik kleurde vooral, maar die blijven geheim natuurlijk, er zijn er al drie klaar.
Op zoek naar wat leuks verdwaalde ik weer eens in mijn archief, foto's met bijbehorende verhalen (de foto's staan er in die periode vaak niet meer bij, maar ik heb ze nog wel natuurlijk). Twintig jaar geleden was niet de makkelijkste periode, maar we raakten al wel zo langzamerhand gewend aan ons 'werkloze' bestaan en af en toe logeerpartijtjes van de kleinkinderen.
Verkleedpartijtjes van Yara, nu zelf moeder, en Levi die ritjes maakte in de oude Golf met Simba op de achterbank.
Zo gauw het droog was vanmorgen gelijk maar een rondje want vanmiddag moesten we weer op stap naar de reumatoloog in Goes, die afspraak stond al een tijdje dus de brief van het Erasmus was daar nog niet eens gearriveerd, gelukkig hadden we die zelf wel bij ons.
Het gaat erom of er jicht is, vanwege de pijn aanvallen die hij steeds heeft, vooral 's nachts. Na een paar prednison tabletten gaat dat dan over, maar komt ook steeds (1x per maand ongeveer) weer terug. Er werd een echo van de voet gemaakt en ook vocht afgenomen, gewoon met een flinke naald huppekee in zijn voet en gelijk onderzocht, heel fijn! Geen jicht volgens de dokter, nu nog pillen als aanvulling op het bewijs, als de pijn (want die is naast de aanvallen steeds wel) niet minder wordt is het geen jicht, maar komt het van de neuropathie. Het begint ons zo langzamerhand te duizelen alles bij elkaar, de sarcoidose die hij had toen we pas getrouwd waren komt ook steeds ter sprake want dat kan ook weer opspelen. Het is alles bij elkaar best veel en als er dingen uitgesloten kunnen worden zoals die jicht en de sarcoidose is dat fijn, dat geeft rust en dan kan je je concentreren op datgene dat het wèl is, de polyneuropathie.
Niet dat jullie hier iets aan hebben, maar zeker voor mezelf nu het nog vers is schrijf ik het hier zodat ik het makkelijk terug kan vinden.
Ik ben wel een beetje klaar met de ziekenhuizen, of mag ik dat niet zeggen. Het komt steeds op hetzelfde neer, testjes en prikjes, gesprekjes, hoe, wat en hoe vaak, levensverwachting normaal...
Macula degeneratie van hetzelfde, het wordt minder, links zit het nu ook, maar u wordt niet blind......
Kortom, je hebt het er maar mee te doen, erger nog... er kan nog van alles bijkomen!
Bijna aan het eind van de wandeling vanmorgen was het alweer opgeklaard en zo bleef het wel de rest van de dag, maar wel met windkracht zeven ongeveer. Na ons bezoekje aan het ziekenhuis zijn we ook wat opgeklaard, maar wel versleten.
Versleten: 'stukgegaan door ouderdom of veelvuldig gebruik'
Best lekker weer vandaag, met af en toe een paar druppels. Als er dan zo'n bui hangt ziet het er misschien somber uit, maar eenmaal buiten is het heerlijk. Goed voor lijf en leden en de rest.
De schilder kwam even langs voor de planning, zeven jaar geleden nu en het ziet er nog best goed uit, maar ook wel weer nodig, dan is het daarna weer een mooie volle laag en kunnen we er weer jaren tegen.
Boodschappen op Scharendijke en nog een wandelingetje na de bui. Een dag is niks.
De krentenboom in een tuin op de Veerdijk in de ochtendzon (boven) en late middagzon (onder) de beide keren dat ik een rondje deed. Het was een beetje rare dag.
Gisteravond had ik zitten knoeien met foto's en mapjes bij het opruimen van maart, daar was ik het grootste deel van de ochtend zoet mee en daarna ging er iets mis met de outlook, of ik de nieuwe wilde proberen en daarna deed de oude het niet meer, zoeken zoeken er moest een knop zijn rechtsboven, maar ja ik zag niks meer.
Ook dat was na een paar uur weer opgelost gelukkig, waarom moet toch altijd alles veranderen, vernieuwen noemen ze dat dan.
Verder was het wachten op het telefonische consult van Erasmus, dat eigenlijk niets nieuws aan het licht bracht. Er komt nog een brief, dan wordt het in Erasmus afgesloten en kunnen we weer naar Goes, waar ze het uiteindelijk toch bij het rechte eind hadden of zo, wordt nog wel vervolgd.
Nu eerst maar weer even bij onze positieven komen.
Zaterdag kwam er iemand een bloemetje brengen, zo leuk! Haar hond had naar me geblaft waarschijnlijk, ik was dat al lang vergeten, honden blaffen toch weleens en heus niet altijd uit boosheid, zeker deze niet. Maar ze vond het een goede reden een heel leuk bloemetje te brengen. Boedha ziet er op toe en let op het kuiken.
Heerlijk gewandeld vanmorgen en vanmiddag, wel nog mèt jas en zonder sandalen maar die tijd komt ook heus wel weer, het is nog maar april...
'Tijd heeft geen wijzers', zag ik vandaag ergens .
