Eindelijk heb ik het gedaan! Het stond al een paar dagen klaar in de gang. De strijkplank, met de overhemden. Ik haat strijken! Maar sommige dingen moeten nu eenmaal gestreken worden, zoals overhemden en sinds Joop ze niet meer draagt voor zijn werk, strijk ik dus niets meer. Maar af en toe moet je gewoon weleens zo'n ding aan, etentje, begrafenis. Die was ik dan uit en hang ze over de strijkplank in de meterkast. Er hingen er nu al vijf. Zelfs nog een bloes met korte mouwen. *Schaam*.
Maar de klus is weer geklaard en voorlopig hoeft het dus gelukkig niet meer
Ik heb me voor het eerst sinds, ik denk een jaar of twee, weer eens gewogen. Tegenwoordig met al die gezondheidstesten moet je toch je gewicht weten. Ik vulde altijd 60kg in, omdat ik dacht dat ik wel iets aangekomen was, ik heb eigenlijk heel mijn leven nog zo rond de 58 gewogen. Tot mijn grote schrik sloeg hij door naar de 62, ruim! Ik moest gelijk denken aan die reklame van 1 kilo per jaar, dat je dat vrouwtje zomaar uit ziet dijen. Nu geloof ik niet dat het allemaal vet is, want ik voel me eigenlijk niet dikker dan een paar jaar geleden. Eerder denk ik dat het in mijn kuiten zit. Ik heb van al dat wandelen behoorlijk stevige balonnen gekregen, dus laten we het er maar op houden dat dat het is. Het intresseert me ook niet zoveel meer, zolang ik me maar goed voel en tevreden ben met mijn spiegelbeeld. Maar dat neemt niet weg, dat ik toch maar eventjes een beetje minder ga snoepen en misschien ook een wijntje minder 
Waarom kunnen sommige mensen niet gewoon leuke dingen doen, zonder altijd het uiterste te zoeken. Als Joop hard gaat lopen, gaat hij voor de marathon,bergbeklimmen en tochten maken liefst zo hoog en zwaar mogelijk, Nu wandelt hij, maar dan moet er wel minstens 15 kg op zijn rug hangen en minimaal 20 km per dag. Ik snap dat niet en ga dan ook niet mee. Bij ons maakt het ook verder niet uit, ik vind het wel lekker als hij even weg is, we zijn toch altijd al samen. Ik kan dan ondertussen eens uitgebreid stofzuigen en een beetje rommelen in mijn eentje en ook ondertussen nog een wandeling maken, want dat doe ik natuurlijk ook wel.
Heerlijk was het vandaag. Lekker zacht buiten, echt voorjaarsachtig. Ik heb dan ook mijn grote route gedaan, maar nu loop ik ook onderweg te kijken of ik Joop niet ergens in de verte zie. Vreemd stel zijn we toch.
Vanmiddag toch maar naar de fysiotherapeut geweest. Goed dat ik het gedaan heb, want hij heeft me toch wel gerustgesteld over het een en ander. Ik mag zoveel oefenen als ik wil, ik dacht dat ik het misschien kon overbelasten, maar dat is dus niet zo, gewoon goed doorduwen, zodat er weer een beetje beweging in gaat komen. Hij is ook even in de weer geweest, niet echt lekker, maar hij deed me toch niet zoveel pijn als die jongen van afgelopen vrijdag. Volgende week weer terug. Het kan wel eens een paar maanden gaan duren volgens hem.
Vanmiddag ook nog eventjes langs de viswinkel geweest en harinkjes enongepelde garnalen meegenomen. Toen ik nog werkte ging ik iedere zaterdagmiddag naar Zierikzee en bracht altijd een zakje garnalen mee. Daarna gezellig aan de keukentafel, met een wijntje erbij, garnaaltjes pellen.
Het was lekker zonnig weer vandaag. Wel veel wind nog, maar heerlijk gewandeld. Joop heeft apart gelopen, hij wilde een flink stuk op zijn nieuwe schoenen, met rugzak en dan in zijn eigen tempo. Eind van de maand wil hij een stuk Pieterpad gaan doen, dus een beetje oefenen kan geen kwaad. Ik heb het maar bij mijn eigen rondje gehouden. Het was druk op het strand, iedereen wilde even lekker uitwaaien denk ik.
Morgen moet ik weer naar de fysiotherapeut, maar ik denk dat ik die afspraak maar verzet. Ik moet er niet aan denken dat hij er weer in gaat zitten knijpen. Het moet eerst maar eens een beetje dunner worden en minder pijnlijk. Ik oefen wel met buigen en smeer nu met Tantum. Was een idee van Elly gisteren en dat helpt wel geloof ik.
Ik ben misschien wel een vreselijke zeur, maar ik word er helemaal depressief van. Zover kan ik hem nu buigen, maar het is toch niet normaal dat het zo dik is? Joop vindt dat ik wel moet gaan morgen en dat ik dan altijd nog kan zeggen dat hij er niet in mag knijpen, want dat doet zo'n pijn. Als ik alles van tevoren had geweten, was ik lekker verder met een kromme pink door het leven gegaan
Hoe bedrieglijk kan het zijn als je een etiket ziet van een wijn waarvan je eigenlijk geen hoge dunk hebt. Gisteravond had ik nog een restje te staan van een andere wijn. Ik had bezoek en het was maar één glaasje meer, dus dat nam ik zelf, zodat zij steeds dezelfde wijn zouden drinken.
Bij het inschenken van het volgende glas wilde mijn vriendin niet meer omdat ze dacht dat het een afgang zou zijn, na hetgeen ze eerst gedronken had, ze dacht nl. dat ze eerst de andere gedronken had. Ik vond het wel komisch. Het moge bekend zijn dat ik een groot liefhebster ben van algemene slobberwijntjes, die lekker wegdrinken. Ik heb het een tijd niet gehad, maar omdat het vorige week in de aanbieding was heb ik weer eens de huiswijn van AH genomen en echt daar is niks mis mee hoor.
Wat een triest weer. Het stormt en plenst hier. Ik ben nog een beetje duf van gisteravond en mijn pink doet pijn. Verder vraag ik me af of ik nu nog een slof shag moet gaan halen i.v.m. de prijsstijging. Ik kan dan ook gelijk de brief bij Marco in de bus doen. Ik kan het ook laten natuurlijk en gewoon lekker thuisblijven. Wat is het leven toch ingewikkeld. Al die keuzes die gemaakt moeten worden.
Het buldert zomaar rond het huis, vreselijk. Ik hou niet van storm. Morgen is het de 1e februari, dus de gedachte aan de watersnoodramp is er ook weer. Mijn eerste traumatische ervaring. Ik zal het nooit kwijtraken.
Vanmiddag toch nog even naar Zierikzee geweest en een beetje extra tabak en sigaartjes ingeslagen. Ik heb ook de brief bij Marco in de bus geduwd. Nu maar weer afwachten of ik nog reaktie krijg.
Daarna samen met Joop nog een rondje gewandeld, het was droog, maar het koste soms moeite op de been te blijven. Vanavond zijn Elly en Cor nog even op de koffie geweest. Ze zijn nu net weg. Joop moest om tien uur taxi rijden, dus nu ben ik weer alleen. Gelukkig staat de wind op de andere kant van het huis, dus hier hoor ik het niet zo goed.
Vanmorgen een artikel in de krant over een oud werknemer van ons, Kees Jan Vis. Leuk om te lezen. Hij is voor zichzelf begonnen en heeft nu de achterkant van zijn huis helemaal met mozaïek bekleed, met als voorbeeld Gaudi.
Meer Gaudi.
Pin is eruit. Daar is dan ook alles mee gezegd. Er zit nog weinig beweging in. Dat wordt veel oefenen ben ik bang. Ik ben ook nog even bij de fysiotherapeut geweest. Die heeft er even flink in geknepen en proberen te buigen 
pijnlijk hoor. Maandag moet ik daar weer heen. En buig en strek en buig en strek 
Vanavond maar eens uit eten geweest, om te vieren dat ik verlost was van die boze pin. De Surf Inn was vanavond voor het eerst weer open. Joop heeft lekkere spareribs gegeten en ik tongetjes, daarna nog even naar Salud en daar zaten ook Mir en Mark. Gezellig nog even geborreld en nu weer thuis. Het kost wat, maar dan heb je ook wat zullen we maar denken. Jemig echt niet leuk meer die prijzen. Wat dat betreft raak ik aardig afgekickt, geef mij dan maar een sigaretje en een wijntje thuis. Maar het is met mij wel zo, als ik er eenmaal zit wil ik ook weer niet naar huis, dus ik moet het maar niet te vaak doen.
Verder het verhaal van de beschuldiging. Ik had het allemaal verteld maar toen was het weer kwijt, vandaar dat ik geen zin had het nog eens te vertellen. Ik heb inmiddels een antwoordbrief geschreven:
Beste Marco.
Vandaag heb ik je brief ontvangen. Ik ben er nogal van geschrokken.
Het is niet niks waar je me van beschuldigt en ik wil je dan ook nog wel even uitleggen
hoe het werkelijk gegaan is.
De afspraak was dat je 2 flessen gas zou leveren, bij het verlaten van de caravan.
Je was al lang en breed verhuisd, toen ik me afvroeg waar het gas bleef. Ik heb je toen gebeld.
Je zei dat je het besteld had en dat je het vreemd vond dat het nog niet geleverd was.
Je zou contact opnemen met Mol. Weer hoorde ik niets. Ik heb je toen weer gebeld.
Je zei toen, dat de je de rekening al binnen had, maar dat de levering problemen gaf, omdat het hek vaak gesloten is. Ik heb toen tegen je gezegd dat ik zelf contact op zou nemen met Mol om te vragen wanneer ze het zouden brengen. Dat vond je goed.
Daarna heb ik Mol gebeld en is het gas geleverd.
Dat mij nu verweten wordt dat ik zelf een bestelling geplaatst zou hebben komt me nogal vreemd over.
Daar komt nog bij dat de levering van het gas niets te maken heeft met de afrekening van de elektriciteit en het zoek maken van de bediening van het hek.
Ik zou dan ook graag de € 100. die je nog verschuldigd bent op mijn rekening zien verschijnen. Als het niet mogelijk is het in één keer te betalen, vind ik het ook prima als je het in termijnen doet. Een tientje per maand moet toch lukken. Nog mooier zou het zijn als je de afstandsbediening vond, dan is het maat €50.-- meer. Dreigen met advocaten en rechtszaken lijkt me in deze een beetje ver gezocht. Ik wil het netjes afhandelen en je recht aan kunnen kijken als ik je tegenkom.
Met vriendelijke groeten
Ria Kristelijn.
Ik heb ook nog contact gehad met Mol (de leverancier van het gas) en het bleek dus dat er geen bestelling was, dus dat ik was voorgelogen in deze, maar dat ze nu wel een regeling getroffen hadden, wat betreft de betalingen, want het blijkt nu dat hij nog geen enkele fles gas betaald heeft, terwijl er al meerdere gekocht zijn.
de brief van marco:
Geachte heer, mevr, Kristelijn
Via Mol Schuddebeurs heb ik vernomen, dat U 2 gasflessen heeft besteld op mijn naam! De kosten € 62.50 Ik heb met Mol afgesproken dat ik deze betaal, om voor dat bedrijf geen verdere rompslomp te veroorzaken! Echter heb ik nu mijn overboeking aan u terug gehaald € 100.-- en ben ik niet van plan om deze te gaan betalen! Volgens een advocaat bent u niet bevoegdom ten alle teide iets namen mij te bestellen, om mijn naam. U heeft zonder mijn toestemming dit toch gedaan bij Mol en dit is tegen alle regels in; valsheid in geschrifte, en oplichting! Ik wens verder geen contact met u te houden, mocht u toch doorzetten, ben ik genoodzaakt, deze aan mijn advocaat te overdragen, deze zal ook inlichtingen doen bij Gemeente Schouwen-Duiveland, over de tijd van inwoning van mij, in de caravan!
Groetend Marco!
adres +tel.nr
en toen stond ik op
en ik dacht lieve mop
je hebt je nog niet uitgekleed
haal die ringen uit je oren
zodat je de nacht kunt horen
luister naar het duister
en fluister
en luister...
Niet veel gedaan. We staan ook altijd veel te laat op en 's avonds te laat erin. Vanmiddag wel een heerlijke wandeling gemaakt. Samen met Joop een uurtje of twee onderweg geweest. Hij had gisteren nieuwe schoenen gekocht, omdat degene die hij had niet waterdicht bleken afgelopen weekend.
En dan is morgen eindelijk de grote dag aangebroken. Als ik nu maar kan slapen vannacht. Ik moet er in ieder geval al heel vroeg uit, want ik moet om 8.20u al in Goes zijn. Spannend hoor! Eindelijk van mijn verbandje verlost. Gewoon mijn handen weer onder de kraan kunnen houden, ff doekje uit kunnen wringen, zonder dat alles nat wordt. Volgende week grote schoonmaak
Winter 1958. Mijn zus en ik in de sneeuw. Ik bedacht me vanmiddag ineens, toen ik de bus zag rijden, hoe gewoon het is dat alles maar blijft rijden als het sneeuwt. Vroeger was dat heel anders. Als ik 's morgens zag dat het gesneeuwd had 's nachts, werd ik helemaal blij. Want dat er sneeuw lag was al leuk, maar ook de bussen reden niet. Dat kon wel eens even duren voordat er overal gestrooid was. Dus dat betekende eerst sneeuwballen gooien en met z'n allen wachten tot de bus eens een keer op kwam dagen en we naar Zierikzee konden, om met rooie wangen in de klas te gaan zitten. Het sneeuwt nu, maar de bussen zullen gewoon rijden morgen, ook al valt er een halve meter.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 7673-7680 van 7738 |
Volgende Pagina »
