Op het strand werd je vanmiddag nog behoorlijk gezandstraald, vandaar dat ik na een klein stukje toch maar weer lekker de rust van de polder op zocht, die klei blijft tenmiste gewoon liggen waar hij ligt.
We aten en dronken wat bij Salud eind van de middag, zij zijn tegenwoordig ook aan de Twitter, dus volgt allen Salud.
Terwijl we daar zaten kwam er een mevrouw aan de bar zitten met een glasbril op en nu weet ik ineens zeker dat ik geen glasbril meer wil, want wat zijn die saaaaai. Of zou dat door die mevrouw komen? Ik ben er nog niet uit, maar ik ben wel blij dat mijn bril de laatste keer niet door ging. Nu winkel ik, al kijkend door mijn oude, nog even verder.
Vanmorgen gelijk lekker de tuin in gedoken voor wat klusjes, want dat was nodig. Zo lag er overal poep. Het is natuurlijk wel makkelijk dat Didi dat in de tuin kan doen, maar dan moet je zo nu en dan wel eventjes de boel verzamelen. En van het één kwam het ander en nog zie je er eigenlijk niets van, maar ik voel het wel.
Daarna wat boodschappen in het dorp waarbij ik de crocussen tegen kwam, ik had ze nog niet gezien dit jaar.
Joop deed nog een ritje Nijkerk, het wil niet erg vlotten daar, ze zijn nu al zo'n maand of twee aan het verhuizen, dat is veel te lang natuurlijk, maar ja tussendoor moet er ook nog gewerkt worden, een ander huis leeg geruimd, kinderen met verplichtingen en ga zo maar door. Een beetje extra hulp is dan wel welkom. Nu maar hopen dat het niet al te lang meer duurt eer alles weer een beetje normaal is.
Had moeite om overeind te blijven soms en de post lachte me zelfs uit toen ik bijna de sloot inwoei. Natuurlijk deden we wel een rondje, maar ik heb wel een beetje de beschutting van bomen en huizen op gezocht.
Op de foto de Grevelingen, waarop de windvlagen goed te zien zijn. Via Twitter kreeg ik deze link door waarop je de windsnelheid en de windstoten kan zien. Altijd fijn zeker als het spannend is.
Verder kunnen we binnenkort weer een pizzaatje gaan eten, ze zijn weer OPEN!
Dit zijn ze dan, de drie borduurwerkjes die misschien al twintig jaar in een laatje lagen, nu met een mooi aluminium kleurig lijstje achter ontspiegeld glas. En leuk dat het staat in de badkamer! Ben nu toch wel blij dat ik het gedaan heb.
Waar ik niet blij mee ben is het verhaal van een mevrouw die ik ooit eens volgde op Twitter. Ik kwam toevallig haar naam tegen en ging haar volgen omdat ik haar kende van vroeger, ze woonde toendertijd een dorpje verderop. Ze verwelkomde me toen ik haar en zij mij toegevoegd had en dat was het. Ik weet niet meer wat ik gezegd heb hoor, gewoon iets van 'leuk elkaar hier tegen te komen' , geen sjoege. Toen deed ik een DM (direct message) en nog één, want ik vond het raar dat ik geen enkel teken van herkenning kreeg. Tot ik uiteindelijk een berichtje kreeg dat het haar maar beter leek elkaar te ontvolgen, okee dan, ik legde me er maar bij neer.
Tot een tijdje geleden er een ontmoeting van wat Twitterende mensen op het strand was, daar was ze ook weer bij en omdat ik verder niemand kende ging ik er niet heen, toevallig liep ik wel op het strand toen zij daar ook liepen, ik maakte een foto en plaatste die op Mobpypicture, niks aan de hand.
Zoals jullie weten loop ik vaak op het strand, eergisteren ook weer in inmiddels wist ik dat die mevrouw twee grote honden heeft, maar echt geloof me of niet er lopen heus wel vaker mevrouwen met twee grote honden hoor. Toen ik boven op de duinen liep zag ik heel in de verte iemand lopen, met.... juist! Ik zoomde zover mogelijk in met mijn cameraatje en maakte een fotootje, geen idee of er iets herkenbaars op stond.
Eenmaal thuis bleek hij best scherp en ik had zo'n vermoeden dat ze het was, dus ik plaatste hem op Mobypicture aan haar gericht, met het idee dat ze het misschien wel leuk zou vinden.... en dat was dom!!!
Dat was heel dom, want hoe kon ik verzinnen dat het ons misschien wel wat nader tot elkaar zou brengen, dat ik zelfs misschien wel hoopte een reactie terug te krijgen, ik wil namelijk altijd graag met iedereen vriendjes zijn en dat is ook al dom.
Meneer Zwart belde gisteren, de schilderijtjes waren klaar, dus die ging ik vanmiddag even halen. Ze zijn erg leuk geworden, ik zal morgen een foto maken, daar was het toen ik terug kwam al te donker voor.
De kinderwagen staat bij de Kringloopwinkel in Zierikzee, plus prachtige gouden stoelen, plaatjes toch?
Op veel plaatsen werd, zoals elk jaar, de ramp van 1953 weer herdacht. Ik ga daar nooit heen, maar sta er op mijn eigen manier toch wel even bij stil. 1 Februari sla je niet zo snel over, januari is om, weer een stapje dichter bij de lente en ja, ook de ramp... nu 58 jaar geleden.
Ik maakte een lange strandwandeling, het was opkomend water en dan zie je zo'n steeds verder het strand oprollende zee, nu bij rustig weer, maar ik weet ook hoe het er uit ziet bij storm. En af en toe kijk ik dan eens naar de duinen, op veel plaatsen hoog, breed en stevig genoeg, maar er zijn ook plaatsen waarvan ik denk: "is dit alles..." Ik hoop het in elk geval nooit meer mee te hoeven maken en het is goed dat er elk jaar even bij stil wordt gestaan.
Er komt ook een musical, dat vind ik dan weer een beetje dubbel, een musical heeft toch iets vrolijks, nu ja misschien moet ik gewoon eens gaan kijken.
Belangrijk! Kijk ook even bij de update(s) van gisteren!
Ja, die tong en houding is voor Brillie die mijn reactie wel heeft goedgekeurd! Nou, ik wil wel meedoen. Wie op mijn blog een (inhoudelijke) reactie achterlaat bij het laatste blogje over muizen, die zorgt ervoor dat ik een euro extra overmaak voor Rabin! Dus kom en reageer, ik zal na afloop verslag doen!
Dus hup naar http://www.givamo.eu (let op: eu!). Voor alle reacties die na nu geplaatst worden maak ik een euro over! Voor Rabin!!
UPDATE2 UPDATE2 UPDATE2 UPDATE2 UPDATE2
Downer zei:
Iedereen* die mij deze week t/m zondag toevoegt op Twitter en me: 1. een nuttige tweet (geen retweet) stuurt om mee te helpen en 2. met vermelding '@riavanfelius #actieRabin' zal ik retweeten en een euro extra overmaken. (tot max €50 en 1x per *reeds bestaand twitteraccount*)
*(sorry, hoe goed bedoeld ook, Brillie hoeft niet te reageren)
