Schildersgedachten
Mijn blik is eindelijk leeg, ik heb heel de achterkant van het huis er nog mee kunnen doen en nog een extra streekje zo hier en daar. De buitenlampjes zijn er allemaal afgeweest en hebben een sopje gehad, dus het ziet er weer piekfijn uit. Al kwastend word ik altijd wel steeds slordiger en niet alles was even schoon na het vegen met de handveger, ik schilder dan gewoon over het vuile randje heen en daarbij vraag ik me dan af of René dat ook weleens doet.
Verder moest ik aan Aargh denken, die bij de tandarts zat en hoopte dat het een beetje mee zou vallen. Zodoende gingen mijn gedachten ook terug in de tijd, hoe lang was het ongeveer geleden nu? Fotootjes erbij gezocht en op de linkse staat, sept. '96 ('huis weer van ons', staat er ook op, maar dat is weer een ander verhaal).
Het is dus op de kop af alweer tien jaar geleden, dat ik geopereerd werd en er een stukje bot uit mijn heup in mijn kaak werd gezet, ik heb daar een week voor in het ziekenhuis gelegen. Toen dat vastgegroeid was kwam er in december een tandvleescorrectie, dat is de rechterfoto. Dat gebeurde poliklinisch en was veel pijnlijker.
Eenmaal genezen konden de implantaten erin, er was nu bot genoeg. Die moesten toen weer vastgroeien en na een maand of twee konden er eindelijk weer nieuwe tanden in. Daarna heb ik een jaar gewacht en omdat de kaakchirug zo aandrong en het "vijf voor twaalf was" volgens hem, heb ik daarna ook de bovenkant laten doen, daar hoefde ik geen botopbouw, het lukte nog om er vier implantaten in te schroeven, met hetzelfde vervolgverhaal als van onderen, met ook nog een tandvleescorrectie waar ik niet op gerekend had.
Als ik het allemaal geweten had zou ik nog wel eens een keertje nadenken, maar soms is het juist goed dat je niet alles van tevoren weet, want wat ben ik blij met mijn nieuwe bekje. Geen klapperend gebit, maar een stevig vastgeklikt geheel. En zo denk ik ook dat Aargh straks heel blij zal zijn met haar nieuwe kiezen, geen gaatjes meer, geen kronen op wegrottende wortels, maar mooie helemaal nieuwe kiezen. Sommige mensen worden nu eenmaal geboren met een rotgebit.
Natuurlijk heb ik het al eens eerder verteld, maar ik kan er niet genoeg op wijzen. Kijk ook hier eens. En mensen die al vanaf hun zeventiende een gebitje hebben, hoe denken die dat dat over tien jaar zit?
twaalf reacties
Knap hoor dat je onder het schilderen aan andere dingen kunt denken. Dat duidt er wel op dat je een professional bent. Mij zou dat niet lukken.
Je mag hier trouwens ook wel een paar dagen komen met blik en kwast. Een trapje hebben we zelf wel!! Kun je Aargh ook nog ff bezoeken
)))))
Ik heb al die tanden een bekeken. Er zijn er bij waarvan ik me afvraag waarom daar iets aan gedaan zou moeten worden, cosmetisch dan, en anderen bij wie het een enorme vooruitgang is.
Schilders hebben dicipline, die vegen alles altijd schoon.
Je komt er nog wel achter waarom, want verf laat snel weer los als je niet goed schuurt en veegt.
Een gebit heb je niet voor het kiezen, je moet het doen met wat je hebt, dat geldt eigenlijk voor alles.
@Nanos: Ja, vind ik ook hoor, maar het merendeel is er wel op vooruit gegaan, en de redenen hoeven niet altijd cosmetisch te zijn he, het kan ook gaan om het vastzetten van de boel. Tanden met opplakplaatjs vind ik ook onzin, net als al die witmakers.
Poeh,goed hoor, wie weet komt dat er bij mij ook nog van. Voorlopig gaan we uit van een frameprothese, de voorgevel staat nog.
willem van mij heeft onlangs ook 2 van die implantaten laten zetten ……helemaal geen last gehad, morgen voor controle terug naar de kaakchirurg en dan heel snel zijn nieuwe gebit erin
Ik krijg al de kriebels als ik dit stuk lees, vreselijk als er zoveel bij de tandarts moet gebeuren.
Wat een heldenmoed, ik vind een kies boren als vreselijk.