Houtspijt
Mijn logje van gisteren was op het laatst een beetje mysterieus en daar wil ik eigenlijk best wat bij uitleggen. Het betreft dus onze gescheiden vriend (link ff weggehaald werkt niet), die nog wat (kachel)hout kwam halen, zijn deel, dus niks mis mee, hij had het verkocht blijkbaar. Omdat de situatie toch al wat moeilijk was liep ik erheen eergisteren, Joop was er al, even een praatje maken en ik nodigde hem uit om wat te drinken, dat hebben we gedaan nadat hij klaar was, gezellig even bijgepraat, maar toch een beetje stroef, ongemakkelijk, er was ook nogal wat gebeurd de laatste tijd natuurlijk, maar de wil was er, van beide kanten dat merkte ik wel. Gisteren kwam Cor weer en Joop ging naar hem toe om te vragen hoeveel hij nog kwam halen eigenlijk, want dat wist hij niet, ze hadden daar nog nooit over gepraat. De helft, maar de ene helft is de andere niet natuurlijk, er was nogal eens wat weggehaald, dus de verhoudingen waren een beetje zoek. Cor heeft hokken bij ons gebouwd, handig hoor, maar vooral in het begin voor zijn eigen gemak om dingen op te slaan, niks mis mee. Later kwam daar het houtgebeuren bij, nog meer hokken. Ze hebben wat afgeklust samen, vooral houtsjouwen, ook niks mis mee, ze waren zoet en van de straat. Ze hebben zelfs nog op een zondagochtend een tegel vloertje in de garage gelegd afgelopen winter. En wat nu zo frappant is, dat krijg je allemaal te horen dan...... terwijl het eigenlijk alleen maar over kachelhout gaat. Ik ga niet meer naar Elly, omdat ik afstand neem van het hele gebeuren, ze komen veel bij elkaar en eigenlijk wil ik me er niet (meer) mee bemoeien, want als je bij de één komt word je weer geconfronteerd met de verhalen over de ander en omgekeerd. Ik heb juist gisteren toen Cor bij ons was vermeden over Elly te praten, terwijl hij er zelf wel steeds over begon. Het komt erop neer dat Cor 'een beetje nukkig' wegging gisteren, verbitterd is misschien een beter woord. Ik denk dat het niet meer goed komt tussen ons, ook al zou ik dat dan misschien nog wel willen, ik moet het ook niet krampachtig proberen in stand te houden, wat geweest is is geweest, het was leuk en vooral gezellig. We hebben een fijne tijd gehad samen en groeien nu uit elkaar door de scheiding en alles wat dat met zich meebrengt. Ik heb botweg aan hem gevraagd of hij er spijt van had. Zijn antwoord was "Nee, want het was een weloverwogen beslissing". (?)
elf reacties
goed is hoe het is, dat kan vandaag anders zijn dan gisteren of morgen. dus alles komt (altijd) goed.
@Marlies: onze gevleugele uitspraak hè, “het komt altijd goed!” met als aanhangsel “en zoniet dan toch” (volgens mijn moeder dan) Ik denk dat dit een proces van jaren is. Ze zullen eerst zelf ieder voor zich weer een zelfstandig leven moeten leiden, voordat wij met elk van hun weer normaal contact kunnen hebben, zover is het nog lang niet. Ik vroeg verder niets hoor 
Och, Ria, ik kan boeken schrijven over familieleden en vrienden die wij kwijt zijn geraakt doordat ze gingen scheiden. Heel jammer, maar het gebeurt gewoon. Al doe je nog zo je best om neutraal te blijven, je hoort ook bij hun oude leven, he? Sommigen willen daar een streep onder zetten.
Het gebeurt, of je het nu leuk vindt of niet. Een ex-vriendin van ons is ook zo verdwenen uit ons leven, na ongeveer 20 jaar, zonder te laten weten waar ze naartoe ging. Inmiddels is ze getrouwd en zwanger. Dat horen we dan van haar ex-vriend. Blijkbaar wil zij geen contact meer, dan zoek ik liever mensen op die dat wel willen.
Het komt nooit meer goed.
Iets komt alleen goed als mensen het willen.