Feest
Het was een leuke dag. We wandelden samen een rondje en werden nat en het was koud. Maar gelukkig was er nadien erwtensoep. Onderweg smste Ina of we meegingen een hapje eten bij Salud. Natuurlijk gingen we mee, we waren er al, bij wijze van spreken dan.
Tijdens het wandelen vroegen we ons telkens af wat we 45 jaar geleden aan het doen waren. Ik wist wel dat ik vroeg uit bed moest want mijn haar.... ik moest naar de kapper..... heel erg. Als ik er aan denk krijg ik weer nachtmerries. Ik ben er wel geweest hoor en het zat keurig. Eenmaal weer thuis bleef ik maar in die spiegel kijken en zag mezelf niet meer. Dus ik heb het nat gemaakt en geborsteld tot het weer een beetje mijn eigen haar was en daarna kon dat sluiertje er wel op, ook al had ik het daar ook niet makkelijk mee. Al die rare toestanden zijn niets voor mij.
Zo rond een uur of haff twee riep ik "en wat is daarop uw antwoord, Jacob Willem!"
Te laat hè, hij kon niet meer terug, whoehahahaha.
We hebben lekker gegeten, Het was een gezellig avondje met Ina en Martin en Gwen, die was er ook.
met speciale dank aan onze dochters voor de felicitaties.
dertien reacties
Zijn jullie dochters jullie jubileum vergeten? 
Foei! :D
Hadden ze een suikerspinkapsel van je haar gemaakt!? Dat was toen in de mode hè? Ik zie nog wel eens foto’s van die hoog opgetoupeerde kapsels.
@Margo: geen idee wat er op het ogenblik door de hoofden van mijn dochters gaat, maar niet ons jubileum blijkbaar.
Nee geen suikerspin, wel veel lak en dat vind ik nog steeds heel erg vreselijk.
Ik denk dat ik ook eens heel diep in mijn herinneringen moet gaan graven om uit te vinden hoe die trouwdag hier verlopen is… Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Salud zal voorlopig wel niet failliet gaan dankzij jullie 
Ik wou dat wij hier zo’n leuk tentje hadden, maar het enige tentje dat we hier hebben is dus wel erg goed qua eten maar je kunt er niet zomaar binnenlopen. Alles moet op afspraak.
Haha snel de kappersrommel eruit borstelen, kan ik me helemaal voorstellen.
Jullie hebben het lekker intiem gevierd, dan moet je misschien ook niet al te veel aandacht verwachten.
Wat een lange tijd wandelen jullie al samen rond. Beetje sneu dat je dochters er niet waren, maar ik herken het wel, alleen ik zou het zelf niet zo open op mijn blog durven te vermelden. Bang dat ik hen zou kwetsen en dat terwijl ik mijzelf toch ook gekwetst zou voelen.
Ik las dat breien bij jou niet lukt. Bij mij wel. ik heb de vaart er in.
Fijne, rustige jaarwisseling, en een goed en gezond 2012 voor jullie. Ook voor de vergeetachtige dochters!
Fijn dat jullie een leuke dag hebben gehad,mooi om dan samen tekeuvelen wat jullie 45 jaar geleden aan het doen waren.
Dat halen wij saampjes ook nog wel eens op hoor.