Nattigheid
Pa of moe zwaan zitten wel vaker pal naast het fietspad. Vanmorgen dus weer. Toen ik hem in de gaten kreeg deed ik Didi snel aan de lijn, maar Storm was Silvia voor en stormde... erop af, met als gevolg dat hij een paar fikse meppen van de zwanenvleugel kreeg.
De zwaan ging het water in en zwom weg, gek genoeg in de richting van moeder en jongen zo zagen we later, die toen ook op de vlucht gingen. Spannend man, twee grote en twee kleintjes, Storm had oogkleppen en hoorde of zag ons niet meer.
Dat duurde zo een tijd voort onder het viaductje door het volgende stuk vaart in, wij waren wat achtergebleven in de hoop dat hij om zou draaien, wat niet het geval was.
Tot hij niet meer vooruit kwam en zijn kop steeds dieper kwam te liggen.
Silvia bedacht zich eens even en sprong toen het water in. Het bleek dat zijn poten verstrikt zaten iin beplanting.
Eind goed al goed. We wisten het nog niet zeker, maar hij kan goed zwemmen hoor.
Het konijn had eergisternacht ook al een nat pak behaald toen de kinderen vergeten waren haar binnen te halen en het 's nachts behoorlijk ging onweren met de nodige plensbuien. Ze hoefde nog net niet te zwemmen in haar bak toen ze 's nachts binnen werd gehaald.
elf reacties
Ik las het net op je facebook. Potverdikkeme. En wat dapper dat Silvia hem heeft kunnen losmaken. Arm beest!
En nu maar hopen dat hij minder snel erop af ‘stormt’…
(Ria, ik mail je morgen)
Een moderne versie van de zeemeermin/Lorelei: de zwaan die honden het hoofd op hol brengt en ze laat verstrikken in de waterplanten. Gelukkig was er een doortastende prinses (modern sprookje dus he) die de ongelukkige hond te hulp kwam.
een zwaan met jongen laat je best met rust want die kan heel agressief overkomen met de nodige gevolgen
Morgen kunnen we allemaal opdrogen in de zon : )