It's my life!
Vanaf 6 december 1962 doe ik het dus al.
Lang niet elke dag en soms met tussenpozen van jaren, maar het hoorde wel altijd bij mij. En was het geen dagboek of een agenda, dan was het misschien een los papier dat in de loop der jaren verdwenen is. Altijd heb ik alles van me afgeschreven, soms ook maar een paar regels in een agenda, die heb ik allemaal nog.
En nu doe ik dat dus de laatste tien jaar hier, wèl elke dag. Soms onzin, soms enkel wat foto's, of een filmpje wel diezelfde dag gemaakt meestal.
Zo gun ik anderen een kijkje in mijn leven, wat ik zoal doe en wat me bezig houdt. Ik vind dat leuk om te doen en nog leuker als anderen meelev(z)en en een reactie achterlaten. Ik heb niet zo heel veel lezers, dat hoeft ook niet, maar wel veel terugkerende lezers, ik neem aan dat die wat ik doe en schrijf leuk vinden
Mensen die mij niet mogen en wat ik schrijf al helemaal niets vinden, hoeven hier echt niet te komen lezen hoor. Dus mocht je toch de drang hebben, maar je kunt het niet onderdrukken, zeg dat dan even in de reacties, dan kan ik je zo blokkeren.
In de archieven kijkt nooit iemand, hooguit een googelaar die zoekt hoe hij advocaat moet maken, of iemand die op zoek is naar Peter van Straaten. En ik alleen als ik iets zoek en vaak is dat dan nog vergeefs. Dus heb maar niet de illusie dat iemand naar jou op zoek gaat en alle logjes die over jou gaan gaat zitten lezen, dat doet nooit iemand.
zestien reacties
Leuk Ria. Ik ben ook altijd van de dagboeken geweest. Ik heb nu onlangs eentje erbij, van feestelijke dingen. Ik had toch zin kennelijk om weer echt te schrijven en dingen te plakken. Ik ben wel niet zo consequent als jij, echt elke dag loggen.
En… ik lees je heel graag.
Precies, het archief is er alleen voor de weblogger, maar dan is het ook onmisbaar. Als je beter wilt kunnen zoeken op je eigen site, tik dan in google gewoon als volgt in: site:riavanfelius.nl zoekterm, dus site SPATIE zoekterm. Maar misschien wist je dat al, en je moet dan natuurlijk nog wel een beetje weten welke woorden je destijds hebt gebruikt.
Verder gewoon doorschrijven graag 
, je bent een vast punt in mijn dag.
Heerlijk die oude dagboeken. Ik heb er ook stapels van!
Ik vind het ook erg knap dat het je lukt iedere dag iets te schrijven. Ik kan dat niet, al was het maar omdat ik het zou vergeten. Ik ken nog één weblog dat iedere dag, ochtend in dit geval, al járen een logje plaatst, een of meer foto’s: http://www.marmein.nl..
Ga zo door Ria, je maakt een geweldig monument, voor je kinderen, kleinkinderen en zo verder! 
Ik heb nooit een dagboek bijgehouden, maar wel net als jij al een jaar of tien een weblog, met wisselend lezerspubliek. Afhakers en nieuwkomers en blijvertjes. Dat is wat het is.
ho,ho, ik kijk af en toe wel degelijk in de archieven. want hoewel ik een olifantengeheugen schijn te hebben is het soms best handig als ik me afvraag wanneer een bepaalde gebeurtenis ook weer was. zo vroeg ik me laatst af wanneer jan wolkers ook weer gestorven was en omdat dat was rond een bezoek aan jou en omdat we toen een geweldig grote parasolzwam hadden gevonden………of hoe heet die plant waarvan ria de naam ook steeds vergeet ook alweer…. en dan verdwaal ik gegarandeerd in een gedeeltelijk samen met jou beleefd verleden.
mijn meisjesdagboeken heb ik ooit zo rond mijn twintigste, weggegooid, samen met mijn poëziealbum. dat laatste heeft mijn moeder weer uit de vuilnisbak gevist. mijn dagboeken jammer genoeg niet.
Ik schrijf ook heel veel op. Ik heb agenda’s, schrijfboeken, en natuurlijk ook mijn weblog waar ik probeer niet te privé te zijn.
En ik lees al jaren bij je Ria. En blijf dat ook doen. soms even niet, maar zo is het natuurlijk
Ach, wat leuk die oude dagboeken. Was je toen een jaar of tien?
Ria, ik zat zo te denken dat jij wel eens een van de bloggers kon zijn, bij wie ik nog steeds na al die jaren blogland vaak kom lezen. Misschien dat Thérèse nog ietsje langer op mijn bezoeklijstje staat, maar veel zal het niet schelen.
Ik bezoek maar weinig bloggers, maar er zijn er een paar, die ik echt zeer zou missen als ze er mee op zouden houden.
Dussss……..lekker doorgaan met je foto’s en je verhalen van alledag!
Verder dan een aantal vakantiedagboeken en sinds eind 2005 bijna dagelijks bloggen ben ik nog niet gekomen.
Ook ik ben van de dagboeken en ik heb ze ook allemaal nog. Soms lees ik er nog wel eens even in en het komt dan best wel eens voor dat ik ontroerd word door mijn eigen schrijven.. Zo dicht bij en door de tijd toch ook weer ver weg.
OT Ik zie dat je me ingehaald heb met de candy. Ik blijf op dit level steken…..
Geen spat veranderd