Vrede op aarde
De ene dag ziet alles er nog zonnig en stralend mooi uit en dan plots is er de volgende dag alleen nog mistroostig grijs, blubberig landschap. Die blubber was er gisteren ook hoor maar die valt dan lang zo erg niet op.
Eenmaal weer thuis besloot ik dan toch ook maar de buitenlampjes op te zoeken, tenminste... ik hoefde niet eens te zoeken, ze stonden gewoon nog daar waar ik ze vorig jaar had neergezet in de garage. Een paar binnenlampjes had ik al uit de kelderkast gevist, best gezellig, zeker bij dit grijze weer.
En nu dus nog wat voor buiten. Ze deden het nog, deze kon ik zo weer ophangen, veel kapotte lampjes maar dat ziet niemand van een afstand, het gaat om het idee. Bij het poortje deed ik ook een snoertje maar toen gebeurde er weer iets, die heb ik er verder maar ingesmeten.
Echt, het is niet voor niets dat ik zo de pest heb aan die dagen hoor er is al zo vaak iets fout gegaan, voor de Kerst of tijdens en met oud en nieuw, het lijkt wel of mensen ineens anders worden, of verwachten dat jij ineens anders wordt. Of misschien ligt het ook wel aan mij, dat ik anders word omdat ik er zo tegenop zie.
Vroeger vond ik het ook best leuk, zeker in de tijd toen we nog echte kaarsjes in de boom hadden die dan rond de schemer werden aangestoken en bleven branden tot ze op waren. De volgende dag werden er dan nieuwe kaarsjes in gedaan.
Kerst het feest van de vrede, die vaak ver te zoeken is.
21 reacties
Helemaal gelijk, hoor Ria. Het is een opgeklopte bende. Waarom moeten we plots dit allemaal op dezelfde dag leuk vinden en vriendelijk zijn en wat al niet? Diep in mijn hart heb ik er ook een bloedhekel aan. Zo!
Haha, ja best he en dan heb je mijn boogje nog niet eens gezien. Ik moet eigenlijk eens even kijken hoe het er in het donker uit ziet, mischien moet ik het nog wat fatsoeneren.
Ja waar mensen het idee vandaan halen dat kerstmis iets met vrede te maken heeft, het is gewoon een kille wintermaand met extra verplichtingen. Maar als lampjes helpen doe dan vooral heel veel lampjes. 
Ja, echte kaarsje vond ik vroeger (bij mijn ouders thuis) ook altijd veel spannender; vooral als de boom in de fik dreigde te gaan
Ik heb geen hekel aan december, maar na al die mistige dagen vraag ik mij wel eens af waarom ik niet naar Italië of Spanje ben verhuisd. Maar ja, zelf in Israel en Egypte valt er nu al sneeuw . . . zeker een geval van ‘global cooling’ 
Ja vond ik ook altijd spannend, de boom werd ook niet alleen gelaten als de kaarsjes aan waren en pakjes waren er ook niet hoor, wij kregen met Sinterklaas iets en met Kerst een boekje en een sinasappel in de kerk, van de zondagschool.
Klopt,en als de kaarsjes aan waren zaten we heerlijk rond de kachel.Mijn moeder maakte warme chocomel,en we pelden de pinda’s.En ik kan me nog herinneren dat we een boekje en een sinasappel in de kerk kregen.Dat waren nog eens tijden.
Het is allemaal een beetje commercieel geworden om ons heen, en we denken dat dat echt is, temeer daar we niet gelovig zijn.
Ik denk dat dat het is.
Die vrede…we kunnen het hooguit proberen. En dan liefst het hele jaar door, zodat we in die bij uitstek voor emotionele uitbarstingen trieste donkere dagen, alvast een beetje bedreven in zijn. Als het dan toch niet echt lukt is er weer een volgend jaar om te oefenen. Tot we ermee klaar zijn en de volgende generatie het mag proberen. Hopen dat het hun wel lukt.
Met hier en daar een extra kaarsjes komen we de Kerstdagen ook wel door, wij maken daar verder geen drukte van.
Ook ik ben absoluut geen fan van het kerst en oud en nieuwgebeuren, maar ik schik mij verdraagzaam in mijn lot. Ik tuig een kerstboom op, ik zet hier en daar wat kaarsenstandaards neer, ik haal ook wat hapjes in huis en op het laatst ook wat oliebollen en voor je het weet is de tijd voorbij en ruim ik alles met heel veel plezier weer op met de gedachte: zo dat hebben we ook weer gehad en het duurt bijna een jaar voor ik weer moet……..
Er is nog een sprankje hoop dus……;)