Man en paard
Sinds gisteren is mijn privé kunstcollectie uitgebreid met een echte Miriam Kristelijn. Het heeft even geduurd want afstand doen van eigen werk is zwaar, maar gisteren was het zover.
Het heet 'Felius' naar mij dus en het is een kronkel, of een krul, hoe je het noemen wilt, opgevuld met kleuren. Ik geloof dat ik ze dat vroeger liet doen, als ze niet wisten wat te tekenen, zoiets is het.
Erg fel van kleur, het was dus even prakiseren waar het moest hangen, maar de gang kan dat hebben, het staat zelfs erg leuk tussen de oude portetten van mijn grootouders. Opa en oma Prince hangen rechts boven een foto van Yara en achter het kastje hangen opa en oma van Felius. Links de geborduurde wijnkaart van Frankrijk. Ja het is een vrolijke boel bij ons in de gang, er staat nog net geen paard.
Vanmorgen gaf ik het huis eens een flinke beurt en ontkalkte voor het eerst het nieuwe koffiezetapparaat met speciaal daarvoor aangeschaft ontkalkingsmiddel en volgens de regels van het boekje, aan mij zal het nu niet meer liggen, alles volgens de regels.
Daarna begon het te hozen en moest ik wachten tot het eindelijk wat droger werd voor een rondje, het was toen al halfverwege de middag. Onderweg kwam ik het VW busje tegen met een ware tekst.
zeven reacties
Elk onderdeel in – je – zelf waarvan er maar een is moet je bewaken., met liefde. Maar maak het niet te gek. Je mag ook leven.
Ik vind gedurfd met erg sprekende kleuren. Maar wel heel mooi… Haha, ook je opgeknipte busje met die tekst over de zijkant.
Wat een feestelijke blikvanger daar bovenin de gang! En grappig contrast met de achterwand.
Wijze spreuken daar word ik altijd heel dwars van, je wordt ermee doodgegooid tegenwoordig.
En nu maar een paard regelen nog, ha, ja, men kan soms wat te dromen overhouden. Het is best een leuke zomer.
Mooi plekje voor een heel mooi kunstwerk! Tof zoveel creativiteit in jullie familie
En een rake tekst op die bus..