Veel
Gisteravond nog een fijn rondje gedaan na een dag niet. Een wondje aan de poot van Didi loopt niet echt lekker voor haar. Het is zodoende wel een sukkelzomer wat wandelen betreft, maar natuurlijk wel korte stukjes want poepen moet nu eenmaal.
Vandaag ruimde ik een beetje op rond het huis. Veegde, trok onkruid uit de stoep en ging even met de ragebol tekeer. De stratenmaker kwam langs om een tegel te vervangen die kapot gevroren was, of zoiets, er zat in elk geval een gat in en we hebben toch nog genoeg reserve.
Ik gooide nog eens met wat zaad zo hier en daar en verzamelde ook wat. Er groeit campanula genoeg rond het huis het wil alleen nog niet bloeien.
Verder ben ik aan het lezen, ja ja het boek van Adje is leuk! Even wennen aan de schrijfstijl wellicht, maar dan is het wel heel feestelijk en herkenbaar vooral ook omdat je de personen kent, maar dat niet alleen, het is vooral de tijd waarin het eerste deel speelt. Zelfs het tweede deel waarin veel over zijn werk en buitenlandse verhuizingen is goed om door te komen vanwege de vele lachwekkende voorvallen, veel humor dus en en passent toch het leven van een dorpsgenoot wat aan je voorbij trekt en dat is altijd leuk. Ik heb het nog niet uit.
De tekening is gelukkig af, maar de trui ligt ook nog te wachten, nog één mouw. Ik kan er niet goed tegen zoveel dingen onder handen, één ding vind ik meer dan genoeg eigenlijk want er moet toch al genoeg op een dag en ze zijn al zo kort...
Doe toch rustig aan, meisje. Niks heeft er echte haast toch? Beterschap voor Didi.