'j Attendrai
Vanmiddag kwam ik weer langs dat rare bouwwerkje tussen Zonnemaire en Noordgouwe waar eens de molen stond, dat weten de meeste mensen die hier wonen nog wel denk ik. Die molen heb ik zelf niet meer met eigen ogen gezien, hij werd in 1952 gesloopt, net voor de ramp.
Zo is het nu, niet bepaald een rustig stukje om te lopen zo langs de weg, maar files zijn hier nog niet gelukkig, het is meer af en toe een auto.
En zo was het toen, het hokje zit achter de molen denk ik... de tramrails linksonder in beeld.
En zo vanaf de kant van Zonnemaire, het hokje zit achter de bosjes zegt Joop (of het moest nog gebouwd worden denk ik) en nog geen tramrails te bekennen. Wel op allebei de foto's een bestraatte weg, asfalt bestond nog niet, ik weet het nog goed.
Hier wel een duidelijk zichtbaar huisje tijdens de inundatie van 1944
Zo hè hè, dat is er nu ook eindelijk eens uit, dat was ik al zo lang van plan en vanmiddag maakte ik een foto van de ruïne (het ruïnetje) het stelt niets voor.
Lekker dagje vandaag. Best nog warm wandelen met trui en jas.
zes reacties
Asfalt zoals we nu kennen werd in 1870 bedacht. Echter werd het toen nog niet overal toegepast natuurlijk.
Als ik vroeger bij “opa Zeeland” was, die schuin tegenover het restant van de molen aan de dijk woonde, speelden wij (mijn broer en ik) met mijn nichtjes en neefje uit Noordgouwe op het kotje. Er liep toen ook nog een klinkerweg van Noordgouwe naar Zonnemaire en stonden er rijen met bomen langs. Veel mooier dan die asfaltweg die er later gekomen is.
De molen is in 1952 1953 gesloopt. De ruïne is een deel van het “motorkot”. Wanneer er geen wind was kon de molen toch draaien.