Gemijmer
Vanmiddag wandelde ik samen met Heleen een stukje, dat was al een tijdje geleden. We vonden een babyschoentje.
Dat deed me denken aan al die schoenen die ik vond, vooral op het strand natuurlijk en dan vooral dit paar. Ik zag het al van een eind, het strand was leeg glad en breed in april 2007 in de buurt van de kleine duintjes
Keurig naast elkaar, maar wel twee verschillende.
Het was in die tijd dat ik ook nog weleens een gedichtje maakte.
Het wordt tijd dat het weer wat kleurrijker wordt. En nu blijkt ket klein hoefblad ook nog een gewone paardebloem te zijn... niet dat ik dat erg vind hoor, maar toch...
vijf reacties
Zo’n schoentje is mijn dochter ook een keer verloren toen ze achter op mijn fiets zat. Ben ik nog wel teruggereden, en met succes.
Het schoentje is leuk, maar dat rare paar stevige stappers is ronduit hilarisch.
Mooi gedicht, daar herken ik wel wat in.
@Mack: Ik ben een paar dagen geleden omgedraaid omdat ik dacht dat ik mijn wanten verloren was, die doe ik weleens even in mijn jaszak als ik een foto maak en ineens waren ze weg. Niet gevonden. Kwam ik thuis lagen ze gewoon op de kapstok…
Ach, het had een mooi oranje-geel bloemetje.