Na de mist
Eerst was er mist en dat duurde best lang, maar vanmiddag veranderde dat ineens.
Ik heb lekker een paar uur buiten gelopen dat is goed voor sombere mensen. Somber vind ik een beter woord dan depressief in mijn geval. Dat schoot me vanmorgen ineens te binnen toen mijn zus vroeg wat er was. Somberheid kan ook een karaktereigenschap zijn denk ik en ik geloof dat ik dat in me heb, ik zie vlug zwarte randjes, of gewoon alles zwart en dan komt het nooit meer goed.... niets.
Meestal duurt dat niet zo lang, als dan de zon weer schijnt en er gebeurt iets leuks dan verdwijnen die gedachten weer snel naar de achtergrond om wat later als de somberheid weer toeslaat weer de kop op te steken. Het heeft ook met zorgen te maken, dat kan ik ook goed, me zorgen maken en dingen verzinnen, maar die verzin ik niet hoor, die mogelijkheden zijn vooral 's nachts zeker aanwezig en daar ben je dan overdag ook van uit je doen.
Zo ongeveer werkt dat bij mij en ik denk dat best veel mensen dat ook hebben, zonder dat het depressief heet, dat is me te zwaar beladen en medicijnen moet ik al helemaal niet aan denken.
Depressiviteit is een ziekte, het woord wordt gewoon veel te makkelijk gebruikt door heel veel mensen die roepen dat ze zo depressief zijn. Dat denk ik en niemand hoeft zich aangesproken te voelen hoor.
Ik kan gelukkig ook heel veel dagen heel vrolijk door het leven gaan.
"Kijk" zei Kees "daar zit een eend te broeden".
Ik keek eens en zag de kop van een knotwilg, takken en na drie keer kijken wat veertjes in de wind bewegen maar verder niets.
"Hij kijkt je nu recht aan hoor" zei Kees nog eens en ik zoomde eens in met mijn fototoestel in de hoop dat ik er thuis wijs uit kon worden.
En ja hoor, daar zit ze, in een knotwilg nogal, dat heb ik nog nooit gezien.
"Jij bent ook geen stroper", zei Kees.
Nee ben je gek, daar was ik bang van vroeger, straks stonden ze naast mijn bed met hun geweer.... :)
Zo lang je je eigen sombere gevoelens nog zo goed kunt beredeneren, ben je in elk geval nog niet in een depressie gestort. Deels herken ik het ook wel. Ik word er in zo’n grijze en grauwe maand als maart tot nu toe is geweest ook niet vrolijker op.
Bij ons werd het gistermiddag ook lekker zonnig. Zelfs op het Wad was het ineens heerlijk toeven dankzij een verrassend ritje. En dat doet een mens dan echt goed..