Zeg nooit nooit
Een paar weken geleden maakte ik even een praatje met een buurvrouw een stukje verderop (jij noemt altijd iedereen buurvrouw, zegt Joop dan)
Ze vertelde dat ze sinds kort een bijenvolk had en dan is mijn reactie logisch natuurlijk...
'Oh wat leuk! Dan moet hij me helpen, want ik durf nog niet en ik wil zo graag kijken, zou hij dat willen doen?'.
Dat is inmiddels gebeurd, maar ja Joop heeft niets meer, nog geen boek, want bijen gaan we toch niet meer houden, geen ruimte voor en ik ben allergisch, weg ermee!
De kap kocht hij vorige week al, zodat hij bij het volkje van de buurvrouw kan kijken, maar dan begint het toch een beetje te kriebelen, 'als ik nou ergens eens een plekje had, zo'n kast neemt bijna geen ruimte in', dus dat plekje heeft hij inmiddels ook al... eventueel.
Hij is zich weer wat in de bijen aan het verdiepen, want als je het niet meer nodig hebt verdwijnt het naar de achtergrond.
Het is ook nog niet gelijk, volgend jaar misschien zegt hij, dat heb ik net besloten, rustig aan....
Het is vlakbij. Het zou leuk zijn, lekker een beetje iets buiten te doen hebben, hij kan er zo naar toe lopen.
Iemand nog interesse in een racefiets? Mèt outfit slechts één keer gebruikt.
De fiets aan de wilgen en weer bijen gaan houden. En er naartoe lopen gaat ook nog niet zo best… Arme Joop.