Deuntjes
Een paar dagen na het overlijden van Didi, gooide ik haar piep naar Jackson, die daar toen totaal geen interesse in had, hij bleef maar kijken waar ze bleef. Ik ben toen verder gelopen, maar had nog wel contact mijn zijn bazin.
Ze vertelde dat hij later de piep bij hun had gebracht, geweldig vond ik dat natuurlijk.
Nog veel leuker was het om vandaag dit te horen: .... 'en hij is helemaal weg van de piep! Sleept het overal mee naar toe en laat het trots aan iedereen zien. Als ik zeg ga de piep van Didi halen doet hij het meteen !'
En dan doe ik maar weer een deuntje.
Tekening weer klaar. Zeg het maar.
zes reacties
Ja, ook honden missen elkaar., Net als mensen. Mocht ik iets verkeerd hebben gezegd, dat spijt me dat.
Om op de vroege zaterdagochtend wat van je tekening te zeggen, vind ik wel heel confronterend eigenlijk. Maar hoe Didi’s piep een tweede leven krijgt, vind ik wel een heel mooi verhaal.
Dan is er in ieder geval ene blij mee