Koekoek
Het is bar koud in de polder, maar van zoiets geels op de vroege morgen word ik toch wel blij.
Deze zag ik gisteren al, maar toen had ik geen zin om mijn wanten uit te doen. Vandaag ben ik er speciaal even naar toe gelopen. Deze narcissen zijn altijd erg vroeg, vorig jaar zag ik ze twaalf januari, maar misschien was er toen op de vijfde ook al een enkeling zoals nu hoor, ik loop daar niet elke dag.
Vorig jaar al mee begonnen, ook speciaal vrolijke kleuren opgezocht, dat helpt best, ook al verliep het verder niet vlotjes, zoals niets eigenlijk vlotjes verloopt rond deze tijd.
De uilen zaten vandaag weer in de olmen elzen aan de overkant, ze kregen best veel bekijks (of waar kijken ze nu eigenlijk naar), zoiets gebeurt ook niet elke dag natuurlijk.
De uil zat in de olmen
Bij ‘t vallen van de nacht
En over gindse heuvels
Daar roept de koekoek zacht
Koekoek…
Nou die koekoek dat duurt nog wel even.
vier reacties
Wel vroeg voor een narcis. Ik kijk iedere dag of de sneeuwklokjes al te zien in onze tuin. Vandaag hier ook koude wind maar droog. Goede kleding aan en gewoon naar buiten.
Het lied doet me denken aan een variant dat op een gegeven moment in was:
Den Uyl zat bij Verolme, bij ‘t vallen van Van Agt. En achter ginds Biesheuvel antwoordde Koekkoek zacht…
Ik tel in elk geval drie personen die er alle moeite voor lijken te doen om herkenbaar op jouw foto te komen.