Dancing Keen
Een versierde steen bij het bankje vanmorgen, altijd leuk, maar deze zat vastgeplakt dat is niet de bedoeling natuurlijk.
Van zo'n bosje in de ochtendzon word ik ook best blij, misschien nog wel blijer.
Onder het koffiedrinken dacht ik plots aan mijn fiets waarvan ik vorige week de afspraak verzette. Joop was al in staat auto te rijden dus ik sprong gelijk op mijn fiets.
Wat zo'n pilletje al niet doet. Midden in de nacht kwam er opeens iemand die met me wilde dansen, hij maakte me er zelfs wakker voor. Gelukkig was er geen muziek, maar Joop was er dus behoorlijk van opgeknapt en of het nu al dan niet spierreuma is en hoe erg iemand er dan wel of niet aan toe is, als je veel pijn hebt, nauwelijks je armen en benen kunt bewegen, dan wil je daar alleen maar vanaf en dan ga je echt niet vragen of er soms een mogelijkheid is dat het vanzelf over gaat over een maand of twee of zo.
Het is nog niet over hoor, maar douchen, scheren, aan-en uitkleden en een stukje autorijden gaat nu weer, het leven is gewoon een stuk draaglijker en verder zien we het wel.
Vanmiddag kwamen Janny en Freek gezellig even op ziekenbezoek. Freek heeft ook spierreuma, die heeft weer andere klachten. Er zullen verschillende factoren een rol spelen.
Onder het theedrinken werden mijn nieuwe schoenen/ laarsjes bezorgd. Ze zitten goed! Ik vind ze leuk! De rest van de familie ook en vanavond gelijk ingelopen.
Net als mijn zomerse sandalen zijn ze ook van KEEN, die lopen heerlijk en passen me precies, geen twijfel of de maat wel goed is, die is perfect.
Hè ik dacht even dat je ging opstijgen
Fijn dat het al beter gaat.