Vegen voog ...

Het lijkt wel of ik de bel hoor, dacht ik en even later nog een keer, ik wist van niets, maar Joop gelukkig wel. We hadden vandaag geen auto, die werd vanmorgen om zeven uur al opgehaald, er was iets met de telefoon draadjes of juist geen draadjes, iets wat ik niet gebruik...

Maar ja ik had wel een afspraak bij de kapper om half elf, gelukkig waren we vroeg op en fietste ik op het gemak naar Scharendijke. Mijn haar zit weer goed.

Vanmiddag rommelde ik in de tuin wachtend op een pakje. Door dat rommelen kwam van het één het ander en alles schuift steeds verder in en naast elkaar, schuilend bij elkaar voor de komende stormen en regen. De helicoptertjes beginnen ook alweer neer te dalen. De boom wordt nu wel erg groot en de helicoptertjes verdubbelen per jaar.

Toen het pakje er was bleek het niet goed, snel weer retour, even op de fiets naar Brouw. Zo kwam ik ruim aan de 31km. Inmiddels was het nog maar vier uur, wat een dag.

De rouwkaart van Ina kwam met de post. Mooie klaprozen op het voorblad, vrijdag begraven in Hoofddorp, daar waar ze het langste woonde. Het zal voor mij een opluchting zijn als dat achter de rug is.

zes reacties

Het blijft verschrikkelijk hè, begrafenissen en crematies. Veel sterkte gewenst.

Maria, - 28-09-’21 20:20

De zwaarste tijd, tussen overlijden en het finale afscheid. Pas dan kun je verder, of het proberen. Mooi dat ze klaprozen op de rouwkaart heeft, wil ik ook wel. Ooit.

Margo, - 28-09-’21 20:31

Soms zou je wel eens een dagje willen overslaan, maar ook dat hoort erbij…

Sjoerd, (URL) - 29-09-’21 08:11

Een bewogen dagje dus. Ziekte, dood, en afscheid, het blijven zware zaken.

John, (URL) - 29-09-’21 08:22

Rustig wat bezig blijven en wat aanrommelen bevalt mij in dat soort donkere tijden vaak het best.

Jan K. alias Afanja, (URL) - 29-09-’21 12:03

Dat gedoe met die pakjes vind ik wel leuk. Daar heb je zo nog meer werk van dan als je zelf op onderzoek gaat. En uitvaarten kan je beter overslaan.

Renesmurf, (URL) - 29-09-’21 21:26