Sinds een tijdje is Sjoerd van B-Vision bezig met het verzamelen van electriciteitshuisjes. Niet echt natuurlijk, maar het vastleggen ervan, waar ze staan en met wat foto's erbij.
Ooit was ik ook al eens begonnen met er foto's van te maken, gewoon omdat ik het leuke huisjes vind. En nu leg ik ze opnieuw vast, voor Sjoerd, omdat ik het een erg leuk idee vind.
Dus mochten jullie nu zo een huisje in je buurt hebben, stel ik voor dat je er een paar foto's van maakt, een print screen van de plek op Google earth waar het staat, die mail je door naar Sjoerd en dan kom je ook in het grote boek.
Mochten de lezers uit de buurt geen zin hebben, maar weten ze nog een verborgen huisje voor mij, geef het maar door en ik maak dan de foto's wel.
Heerlijk wandelweer vandaag en dat heb ik dan ook volop gedaan.
UPDATE:
Net via Twitter al een erg leuke reactie van Bas.
Twee feestjes op één dag nogal.
Ten eerste was mijn zus echt jarig op deze dag en ten tweede vierde Levi zijn verjaardag alvast omdat hij komende donderdag jarig is.
Naar mijn zus hoef ik niet, die komt af en toe naar mij, maar Levi kon ik natuurlijk niet overslaan. Joop is vanaf nu elk weekend weer druk met de duiven, dus die had geen tijd om even heen en weer te spurten, daarom gingen Miriam en ik samen , ik zou heen en zij terug rijden. Hele nachtmerries had ik er al over, klapbanden in de tunnel, verkeerde afslagen, noem het allemaal maar op.Mijn opluchting was daarom groot toen ze voorstelde ook heen maar te rijden. Zo gezegd zo gedaan. We hebben lekker even een wijntje gedronken een stukje van de bbq gegeten en toen weer terug.
Als ik Levi vijf minuten gezien heb is het veel, die had het veel te druk met zijn vriendjes natuurlijk.
Afijn, we zijn weer heelhuids thuis.
Nu even bijkomen.
Geen kleurplaat vandaag, al ben ik wel begonnen hoor.
Joop ging al vroeg op pad om een duifje of twee op te halen in het hoge noorden, waar hij dan ook nog voor moest betalen. Nu maar hopen dat ze ook nog wat opleveren natuurlijk en dat ze maar veel kampioentjes mogen fabriceren.
Ik wandelde alweer een flinke rondte en we kwamen tegelijk thuis. Daarna was de auto even voor mij en deed ik wat boodschappen, kwam ik ook nog leuke schoenen tegen en kon ik zodoende eindelijk mijn volle klantenkaarten eens inleveren.
Van de duifjes heb ik nog geen foto, dus hier moet u het mee doen, ook best mooi hè.
Ik ben geloof ik een beetje lichtelijk ongesteld, niet lekker, moe, ik weet niet, maar ik doe niet zoveel meer dan een (flink) rondje wandelen.
Vanmorgen mijn kleurpotloden maar weer eens opgezocht om weer een beetje feeling met die houten kleurstokjes te krijgen. Nou dat is toch best een kleurig plaatje dacht ik zo. Wie biedt!
Morgen een nog mooiere misschien, haha.
We gingen weer met de bus vandaag en omdat ik er eigenlijk nog nooit erg dichtbij ben geweest besloot ik eens langs 'Slot Moermond' te lopen. Dichterbij als dit durfde ik niet, er staan overal borden met privé terrein en verder liep er helemaal niemand een beetje te flaneren, dus toen heb ik maar weer rechtsomkeert gemaakt. Viel een beetje tegen zodoende, maar mocht je eens een luxe overnachting zoeken dan kan je daar terecht.
En toen vond ik er eigenlijk ook niets meer aan. Ik wist niet hoe ik terug wilde lopen, kwam op een ruiterpad terecht en heb toen maar de kortste weg naar huis genomen. Ook niet over het strand want het was dacht ik hoog water rond die tijd en het is nog best druuk met Duutsers, die met het jaar brutaler lijken te worden. Verder aardige lui hoor, we kunnen ze niet missen maar ze moeten geen spatjes krijgen.
Op de Rampweg, stond ik al een keertje paf, vanwege een hondje met baasje op de fiets. Ik ging netjes aan de kant staan, jaja want het is best druuk daar, en toen het beestje passeerde wilde Didi even laten zien dat ze er ook was, niks aan de hand verder, maar nou nou, dat baasje begreep daar niets van hoor Duutse minachting was mijn deel.
Even later liep ik op het VOETpad op de Elkerzeeseweg. Daar kwam een hele (Duitse) familie op de fiets aangereden, ik liep gewoon verder er was ruumte zat als ze gewoon achter elkaar bleven FIETSEN op het VOETpad, maar de meneer vond dat ik STIL moest gaan staan en dat zei hij ook dat ik dat musste, het moesst toch niet gekker worden. Ik was te verbouwereerd om iets te zeggen, dat komt dan later pas als ze allang uut het oog verdwenen zijn.
De titel van dit stukje verzon Gwen, toen we daar even lekker wat aten vanavond. Ze verzon het wel, ze kan het alleen niet uitspreken.
Elk jaar denk ik weer, 'zo mooi was het nog nooit'. Onzin natuurlijk want het is elk jaar weer mooi, alleen het ene jaar heb je al wat meer kunnen doen dan het andere en ziet het er alleen voor jou dan misschien wat mooier uit. Elke dag bloeit er nu iets nieuws, het witte boompje op de voorgrond, daar heb ik er een paar van, de fruitbomen beginnen nu ook.
Vandaag zag ik weer de eerste orchideeen, er zijn er weer volop!
En dan deze dingen waarvan ik ook niet weet hoe ze heten, maar die het hele jaar door erg mooi zijn, vooral ook in de zomer door de fantastische grote bladeren, die in de herfst dan weer bruin worden.
Ik heb nog maar wat kruid getrokken, waaronder bovenstaande, daar wil ik er gewoon niet teveel van.
Eigenlijk moet je op zulke dagen maar een beetje uit de buurt blijven van woonboulevards en tuincentra, maar het was nog vroeg toen ik zin kreeg om de dode olijfboom eruit te trekken en er iets nieuws voor in de plaats te planten.
Ik had ook al gezocht wat ik eventueel wilde daar, dus ja, toen moest ik wel en gelukkig was het nog vroeg.
Er was zefs nog parkeerplaats en wat ik wilde hadden ze, dus ik was met een kwartier weer buiten en weg. Hij staat al en ook de stokrozen die ik een paar dagen geleden meebracht.
Joop zag het met angst en beven gebeuren. 'Wat is dat? En groeit het overal tussen?'
Hij weet dat ik van wilde klimmers hou, daarom koos ik ook ooit voor hem natuurlijk...
We doen niet veel hoor.
Het is koud en guur. Ik deed wel een rondje, warm aangekleed en verder hang ik wat bank.
Didi is een echte speelhond.
Ze komt hele dagen balletjes bij je brengen, of haar konijn haas. Hij is wel een beetje stuk nu, maar ze doet er heel lang mee. Als ze een nieuwe krijgt rust ze niet voordat de piepertjes eruit zijn en daarna stukje bij beetje de vulling, dan is hij pas echt speelklaar.
Dan heeft ze ook nog een balletje met een snee erin, daar is ze heel voorzichtig mee want dat balletje kan praten. Als je erin knijpt gaat zijn 'bek' open en zegt dingen en soms hangt hij ook aan je lip, best eng eigenlijk.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4393-4400 van 7727 |
Volgende Pagina »
