Wind zie je niet op een foto en ik hield het takje wat in bedwang met mijn hand.
Het was lekker lang zonnig en we deden een rondje Ellemeet. Het rondje dat ik honderen keren met Simba gelopen heb. Het waaide wel hard, maar daar kijkt niemand van op denk ik.
Gelukkig bleef alles heel en de blokhut staat ook nog overeind. Wel kwam vorige week een stuk van het dak wat omhoog, dat heeft Joop een paar dagen geleden verholpen, er werd toen al storm voorspeld. Dit was wel de stormvuurdoop, al weet je het nooit want het ligt er ook wel aan uit welke hoek de wind komt.
Net André Kuipers weer gezien in zijn ruimtestation en hoe hij de aarde bekijkt vanuit de ruimte. Erg kwetsbaar dus, er hoeft niet veel te gebeuren of er blijft niets van over.
En zo ziet Zeeland er uit van ver, heel herkenbaar toch.
Dan heb ik eerst een
stuk tegenwind, maar het overgrote deel wind mee en als het zo waait als vandaag is dat best lekker.
Bij de
gele stip staat het huis waar ik de goudsbloemen zag bloeien vandaag.
De schutting voor het huis was weggehaald en het zag er verlaten uit dus ik durfde wel even de tuin in te lopen voor een foto.
Ik maakte nog maar een paar foto's, want ik denk niet dat het huis er nog lang zal staan. Er woonden oude mensen en ik zie er al een tijd niemand meer. De vrouw kwam ik vaak tegen op het strand met haar herdershond in de tijd dat Simba nog leefde, we maakten vaak even een praatje of zwaaiden alleen maar uit de verte.
Ik weet niet of ze dood zijn, of misschien naar een bejaardenhuis. Wie weet is er iemand die dit leest die het weet.
Vandaag het rondje voor baal- en slechtweerdagen, toch altijd nog goed voor 4km.
Ik was al eerder onderweg geweest, maar ik had mijn regenbroek niet aangetrokken en dat was toch echt nodig zo bleek. Terug naar huis en me beter aangekleed.
In de Boutlaan staan bij Jeannette de bloemetjes al vrolijk te bloeien.
Eind van de middag deed ik nog even wat boodschappen in de supermarkt en omdat de lucht zo mooi kleurde ben ik toch maar even doorgereden naar de Brouwersdam, de zon was net onder.
Ik heb er al meer iets aan gedaan, maar ik ben nu zo aan het begin van het jaar een beetje mijn wandel rondjes aan het verzamelen, misschien handig als ik wat wil laten zien, weet ik veel..... misschien komt het ook nooit meer van pas.
"Hoe ga je nu lopen en weet je dat altijd al van tevoren?"
"Heb je je kilometertjes er weer op zitten?"
"Lekker wandelweertje!"
En dan al die zwaaiende mensen onderweg, in auto's en in huizen, leuk hoor.
Sommige eitjes zijn al uit. De eerste op 28 december, die staan op de rechterfoto, de linkse zijn van gisteren en zo zullen er nog wel een aantal volgen. Het is altijd wel leuk zo aan het begin van het jaar, dat nieuwe leven.
Heel ander weer ook dan gisteren. Vandaag deden we dit rondje, een favoriet van de laatste tijd. Lekker over het nieuwe fietspad, door de polder en nog even door het dorp voor een boodschap. Bij de gele stip maakte ik de foto, net als gisteren trouwens.
Ravensweg, met de mooie oude boerderij waar Tara woont. Tegenwoordig roept haar baasje haar naar binnen als hij ziet dat we er aan komen, anders loopt ze mee naar het dorp.
Toen ik begon met dit stukje was het kwart voor vijf, het was nog licht. Inmiddels gekookt en gegeten en een laatste regel nu, het is donker dat wel, maar we gaan de goede kant op!
We keken (en luisterden natuurlijk) vooral muziek op oudejaarsavond. We waren met z'n tweetjes en gelukkig ging de avond lekker snel. Ik vind dat wachten tot het twaalf uur is altijd vreselijk.
Joop liep nog even naar het dorp na twaalven , maar was ook snel alweer terug. Het zijn altijd rare avonden en meestal valt het wat de drukte betreft toch wel tegen, of het begint pas heel laat en dan lig ik toch liever op mijn bedje hoor.
Vanmorgen fris en fruitig aan het nieuwe jaar begonnen. Joop had vanmiddag een taxirit. Ik ben meegereden naar de standplaats en ben met windje mee terug naar huis gelopen. Het miezerde af en toe een beetje en het was vooral grijs. Wel een heerlijk temperatuurtje.
Dat heeft weer tot gevolg dat overal de knoppen openspringen. Gisteren zag ik vrolijke goudsbloemen bloeien.
Het was een leuke dag. We wandelden samen een rondje en werden nat en het was koud. Maar gelukkig was er nadien erwtensoep. Onderweg smste Ina of we meegingen een hapje eten bij Salud. Natuurlijk gingen we mee, we waren er al, bij wijze van spreken dan.
Tijdens het wandelen vroegen we ons telkens af wat we 45 jaar geleden aan het doen waren. Ik wist wel dat ik vroeg uit bed moest want mijn haar.... ik moest naar de kapper..... heel erg. Als ik er aan denk krijg ik weer nachtmerries. Ik ben er wel geweest hoor en het zat keurig. Eenmaal weer thuis bleef ik maar in die spiegel kijken en zag mezelf niet meer. Dus ik heb het nat gemaakt en geborsteld tot het weer een beetje mijn eigen haar was en daarna kon dat sluiertje er wel op, ook al had ik het daar ook niet makkelijk mee. Al die rare toestanden zijn niets voor mij.
Zo rond een uur of haff twee riep ik "en wat is daarop uw antwoord, Jacob Willem!"
Te laat hè, hij kon niet meer terug, whoehahahaha.
We hebben lekker gegeten, Het was een gezellig avondje met Ina en Martin en Gwen, die was er ook.
met speciale dank aan onze dochters voor de felicitaties.
Dik en dun.
Lief en leed.
Voor- en tegenspoed.
Samen, maar zeker ook alleen.
Alles doordrenkt met een flinke scheut humor.
Elkaar de vrijheid kunnen geven om dromen waar te maken, als die wens er is tenminste.
Sommige mensen hebben nu eenmaal geen dromen, die willen gewoon rustig leven en af en toe een stukje wandelen…
Wisten wij veel hoe het zou lopen, daar hadden we het helemaal nog niet over gehad.
Het voelde goed en we deden maar wat.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4497-4504 van 7729 |
Volgende Pagina »
