Ik had het er al eens eerder over, dat komt ook omdat ik er bijna dagelijks langsloop natuurlijk, maar het ziet er nu echt naar uit dat de mini van Silvia opgeruimd gaat worden. Een goede reden om nog maar eens wat foto's te maken, het blijft toch een stukje sentiment.
Joop is vandaag lekker opgeschoten met de caravan, het was er ook heerlijk weer voor natuurlijk. Nog zo'n dag en enkel het onderstel staat er nog.
De kikkers zijn ook weer wakker. Vandaag zag ik de eerste zitten in de zon en ik telde er zo al zes. Dat wordt weer veel gekwaak komende zomer.
Gezellig nog even op het dorp geweest gisteravond, al hebben we het niet al te laat gemaakt. We worden ook een dagje ouder hè en katers laat ik liever aan me voorbijgaan.
Gistermorgen had mijn zus al gebeld dat ze vandaag even langs wilde komen. We hebben een heerlijke lange wandeling gemaakt en gezellig lopen keuvelen. Nu is ze weer weg, maar komt binnen niet al te lange tijd weer, want er moet wol gehaald worden. Bij het zien van mijn breiwerkje kreeg ze ook weer zin, zodoende zet ik toch aardig wat mensen aan het (brei) werk.
De anemoontjes bloeien ook weer zag ik vandaag, toch tien dagen eerder dan vorig jaar, want de foto plaatste ik toen op 23 maart.
De film is gemaakt, er staan al wat foto's hier en nu gaan we naar het ringsteken kijken.
Update:
Hier de link naar de website van de Straô voor nog meer foto's en natuurlijk kan iedereen die foto's of filmpjes gemaakt heeft ze opsturen naar het email adres dat op die website staat.
Vroeg op vanmorgen, met natuurlijk als eerste de vreselijke beelden van de ramp in Japan. Wat een ellende allemaal weer. Wij kijken er met verschrikking naar, maar hier gaat het leven gewoon verder.
Ik was veel buiten, het was prachtig weer. Met Didi naar het strand, daar was het blauw, de lucht en de zee en vooral ook kalm, wat een tegenstelling met het geweld in Japan.
Vanmiddag was ik even bij de vleesboerderij, het begint steeds meer op een supermarkt te lijken, er wordt nu ook daar volop gebliept aan de kassa en ik vraag me toch af of al het vlees dat ze verkopen echt van hun eigen koeien is. Ach ja, maakt ook niet uit eigenlijk, de kwaliteit is in elk geval prima.
Daarna was ik nog even bij mijn aardappel en uien boer en daar liepen een boel lammetjes, dus toen heb ik mijn fototoestel er maar even bij gehaald, zo schatig, vooral die zwartjes ook.
Morgen Straô, er wordt goed weer voorspeld, dus we gaan genieten en een feestje bouwen met het hele dorp.
Vanmiddag is er iemand geweest voor het wegfreezen van de boomstronken. De gaten kunnen nu opgevuld worden en ingezaaid met graszaad. Het is nu wel een erg kale toestand in die hoek van de tuin. Hopelijk ziet het er gauw een beetje vrolijker uit. De grote caravan gaat weg, daar komt een tuinhuisje voor in de plek en bij de kleine ga ik wat bruidssluiers zetten, zodat hij uit het zicht verdwijnt.
Update:
Ik heb natuurlijk een hele verkeerde foto geplaatst, deze laat het duidelijker zien, speciaal voor R. Het heet, vanzelfsprekend eigenlijk, boomstronk freesmachine
Het is niet dat ik niet wilde hoor, maar ik kon even niet inloggen, zodoende was er geen update gisteravond. Gelukkig is het nu weer voor elkaar en loggen we weer vrolijk verder.
Het Klein Hoefblad bloeit, de blommetjes komen er weer aan.
Het was een prachtige dag en eindelijk draaide wind naar het Zuid Westen, daar waar hij hoort. Ik deed een rondje door de polder, fijn om te zien hoe alles weer een beetje tot leven komt
Eind van de middag dacht ik nog even wat hout in de kruiwagen te doen, eigenlijk heb ik het wel gehad met de houtkachel, maar ja, 't is toch nog fris 's avonds en dan ook wel weer lekker. De rij waar we van pakten was bijna op en de volgende nog hoog opgestapeld, er zat een blok een beetje klem die liet ik los, want voor je het weet krijg je heel die stapel op je hoofd... dus ik was er een beetje op bedacht en met dat ik een ander blok wilde pakken kwam heel de zaak naar beneden donderen. Ik schrok me kapot en kon me nog net uit de voeten maken, met mijn reactievermogen is nog niks mis gelukkig.
Hoe depressief kan een mens zijn in het voorjaar... nou best wel hoor.
Soms zie ik het helemaal niet meer zitten en bedenk dan dat ik gewoon maar moet stoppen met ALLES! Behalve het leven dan, dat is me wat te rigoureus. Ik vind dan dat ik alles fout doe, niet goed genoeg. Dat webloggen stelt niets meer voor, iedereen weet nu alles wel zo'n beetje van me en veel dingen herhalen zich. Die foto's slaan ook al nergens op, prutswerk, miljoenen fotografen die het allemaal veel beter kunnen dan ik, met hun joekels van camera's, daar kan ik met mijn goedkope prutsdingetje toch niet aan tippen. Niet dat ik dat wil hoor, maar hoe zinloos is het dan allemaal hè.
En dan gaat de zon schijnen, dan zou je denken dat dat helpt, maar nee hoor, want het is toevallig nog steeds erg koud, dikke sokken, een trui, dikke jas en vooral nog een das. Niks lekker buiten een beetje in de zon keutelen, want die koude oostenwind ontneemt je wel het plezier.
Denk nu niet dat ik naar complimenten vis hoor, ik weet ook wel dat jullie het best leuk vinden, ik vind het ook meestal leuk. Maar soms vraag ik me af, waar doe ik het allemaal voor, is het niet ontzettend zinloos allemaal. Als ik er niet meer ben kijkt niemand er meer naar om.
Foetsie! Dat was Ria! Weg is Ria!
En dan haal ik het ook nog eens in mijn hoofd om te gaan mopperen op de mensen die de moeite nemen om die onzin te komen lezen, ik moest me schamen...
Ik wandelde in de zon op het strand bij de vuurtoren vandaag. Het was heerlijk en ik knapte er best wat van op. Veel Duitsers met hondjes waar Didi leuk mee kon spelen en ik af en toe een praatje met de baasjes maakte.
En nu staat het hier, dat wat me bezig houdt, want waarom zou ik een weekje niet loggen zoals ik eerst van plan was, daar heeft niemand iets aan,'t is alles of niets.
