De trui is klaar. Hij is wat aan de grote kant. Op advies van Ans van de Wol en Breiboetiek maat 42/44 genomen, want ‘ze vallen klein’ zei ze, maar dat had ik beter niet kunnen doen geloof ik. De mouwen moet ik zeker een stuk korter maken. Dus als je hem leuk vindt en je bent een maatje groter dan ik, neem maar contact op, dan brei ik hem voor mezelf gewoon nog een keer.
Vanmiddag lekker over het strand gebanjerd in de regen, heerlijk!
Voor diegenen die hier nog niet zo lang meelezen, foto’s en dikke letters zijn altijd aanklikbaar.
Ooit maakte ik weleens aquarelletjes. Daar ben ik mee gestopt, niet dat ik het niet leuk meer vond, maar op den duur krijg je zo’n hele stapel papierwerk, waar niemand ooit iets mee doet, dat ik er het nut niet mee van in zag. Er hangt er wel zo hier en daar eentje. Ook bij Machiel, die er op zijn beurt weer een beeldje van maakte. Erg knap gedaan vind ik.
Machiel heeft dit jaar ook de Hersenbokaalmogen ontwerpen, die zal worden uitgereikt door Rob Trip, ambassadeur van de Hersenstichting, in de week van 25 tot 29 oktober. Locatie en tijdstip zullen via de site bekend worden gemaakt.
OP een rondje rond het dorp na de deur niet uitgeweest vandaag, de foto is van gisteren toen het nog wat beter was. Het plenst nu alweer volOP. Lekker aan mijn trui gebreid en omdat ik een bolletje tekort kwam nog wel even bij de Wol- en Breiboetiek langs geweest. Gelijk ook nieuwe wol meegenomen voor de volgende trui, weer een streepje, dat schiet zo lekker OP.
Met de winter voor de boeg ben ik toch eens mijn kast ingedoken. De korte broeken kunnen zo langzamerhand wel een plankje hoger en met de lange was het slecht gesteld. Vorige winter heb ik niets gekocht eigenlijk. Met een zieke oude hond en een jonge pup in huis was ik wel met wat anders bezig dan kleren. Ik droeg oude broeken en toen ik ook nog eens in de kelder viel waren de jogging broeken lange tijd favoriet. Er moest dus nodig eens wat anders aangeschaft en ik bestelde eens een broekje bij de thuiswinkel. Dat broekje heb ik aangedaan en niet meer uitgetrokken. Het zit heerlijk! En omdat ik zo langzamerhand wel weet dat goede broeken moeilijk te vinden zijn heb ik er gelijk van dezelfde nog maar twee besteld in een andere kleur. Voorlopig kan ik wat broeken betreft dus wel vooruit.
Jarenlang heb ik me gelukkig gevoeld in de goede oude 501, maar op de een of andere manier zit die me niet meer lekker. Een vrouwenlijf verandert toch wel in de loop de jaren. Hij zit nu raar bij het kruis en wijd bij de benen en eigenlijk is het ook een mannenmodel.
Mijn trui vordert aardig, ik heb net de laatste mouw opgezet en inmiddels de volgende trui ook al uitgezocht. Er gaat niets boven eigengebreid en het gaat goed. Schouders en vingers zijn af en toe wel pijnlijk maar dat komt niet van het breien, gewoon rustig aan doen, voorzover ik dat kan tenminste.
Opgewekt ging ik met de heggenschaar aan de gang vanmorgen, ik had er zin in en rigoureuze plannen ook, want daar moest een flink stuk af. Jammer genoeg ben ik niet ver gekomen want zulke scharen knippen ook snoeren. Joop heeft het inmiddels alweer gerepareerd dus morgen kan ik weer verder, als het niet te hard regent tenminste, want dat komt er ook weer aan. Vanmiddag ben ik lekker met windje mee richting taxistandplaats gelopen en kon met Joop mee terug rijden. Prachtig weer was het, alleen wel erg veel wind, het is ook altijd wat met dat weer.
Noordwelle werd gesticht ten noorden van een dam, oftewel “welle”1 en maakte samen met het ten zuiden van de dam gelegen (verdwenen) Zuidwelle deel uit van de heerlijkheid Welland.
Waarvan onderstaande foto’s. Ik kwam er langs en vond dat ik dat eens op moest zoeken, vandaar.
En dan lees ik dat de familie Hoogenboom er woont, goh… zou Bart daar wonen, met wie ik op de middelbare school zat?
We waren even in de Surf Inn vanavond. Er was rondgebazuind dat Lou kwam om te jammen met nog een paar anderen en daar wilden we wel even bij zijn natuurlijk, kon ik gelijk even een foto maken hoe het nu is, als vervolg op mijn log van gisteren. We hebben nog lekker even buiten gezeten, terwijl ze binnen lekker aan het spelen waren en daarna aten we nog een lekker hapje, ook binnen, want anders is je eten zo koud vindt Joop altijd.
Het was dan wel zondag, maar voor ons eigenlijk geen rustdag. Joop reed een ritje en zodoende deed ik een rondje huis met mijn emmertje, deed een wasje, zeemde de regensporen weg en deed nog zo het e.e.a. wat je dan daarna toch wel een voldaan gevoel geeft. En natuurlijk deed ik nog een rondje met het hondje, tussen alle fietsers door.
Gisteravond deed ik even een wijntje bij de buuv we keken wat foto’s van vroeger die ze tevoorschijn had gehaald om een collage te maken. Veel daarvan had ik nog nooit gezien en als je er dan zelf ook nog op staat is het altijd weer verrassend. Er zat ook een foto van de Surf Inn uit 1988 tussen. Jammer genoeg kan ik er geen vinden hoe het nu is, maar dat komt wel een keer, vanavond toen ik er langs liep was het al te donker.
Behalve wat boodschappen niets gedaan vandaag, ik ben moe, versleten is meer het goede woord, beetje depri ook, het zal wel met elkaar te maken hebben.
‘t Is en blijft een wereldnummer, vandaar maar even tevoorschijn gehaald op deze 3de september, die ik volgende week allicht alweer vergeten zal zijn, want de dag verliep weinig anders dan de vorige twee. Het enige verschil was dat vandaag Silvia nog even gezellig een bakje koffie kwam doen, ze moest naar de tandarts.
Morgen weer verder, of misschien neem ik wel een snipperdag ;)
