De eerste overwinning is binnen.
Bij mij stond de tv aan en ik lag lekker in de zon, terwijl het vliegengordijn zijn best deed de boel wat aan te moedigen.
Terwijl ik daar zo lag zag ik een paar van die hele kleine rode beestjes lopen en waagde een poging er een foto van te maken.
Ik heb geen idee wat het is, vuurrood en kleiner dan een speldenknop, de pootjes zijn pas zichtbaar op de foto.
Lekkere relaxte zondag.
Supereind gewandeld, helemaal over de Delingsdijk en daarna nog geknipt in de tuin.
Als afsluiting lekker gegeten in Salud, waar Miriam ook nog even langskwam met een vriendin, wie die man met die baard is weet ik ook even niet, maar die was er dus ook en nog meer mensen, ‘t was best gezellig.
foto marco.p
De foto stond opeens op “Zeelandnet”:http://www.zeelandnet.nl/foto/ en volgens mij is het dezelfde man als waarmee ik eerder een aanvaring had.
“Halte den hund bei dir!” riep hij gebiedend.
Ik riep Didi wel, maar ze wilde ff snuffelen aan de prachtige greppel die ze aan het graven waren, als ik dan doorloop komt ze vanzelf.
“Hunden mussen aan die leine!” riep ie ook nog, terwijl het nog niet eens tien uur was en het strand hartstikke leeg, op hun na dan..
Ik ben maar doorgelopen, maar ik moet me dan wel inhouden om niet te roepen of ie zelf niet ‘an die leine muss, mit seinen grossen schmoel’.
Gelukkig had Didi een stukje ervoor bij het Koepeltje een doosje met vier worstenbroodjes ontdekt, dat stond daar gewoon op het gras bij een paar stoeltjes, niemand te bekennen. Ze had er eerder eentje te pakken dan dat ik het in de gaten had. Ik heb het doosje met de resterende drie netjes op het tafeltje gezet dat erbij stond, die andere was inmiddels al op, jammer dan. Ik heb niets tegen Duitsers hoor, maar zo gauw ze zo raar gaan roepen, zonder enige reden, gaan mijn nekharen overeind.
Onze printer deed ook al een tijdje raar, hij pakte vaak meerder papiertjes tegelijk en was al heel oud. Nu was de inkt ook op, tijd voor een nieuwe vond Joop eindelijk, ik had het al zo vaak geroepen. Met deze kwam hij thuis. Plus nog een draadloze router, wat een luxe weer, straks kan ik op de bank mijn stukjes doen met Joop zijn laptop… maar misschien wil ik dat wel helemaal niet…
Eigenlijk wil ik ook niet overal op dat internet kunnen. Onder het lopen even wat twitteren, of een foto on line zetten, nee dat hoeft voor mij niet zo nodig, alles op zijn tijd. Als ik wandel wandel ik en geniet van de dingen die er dan zijn, maak foto’s, maar de behoefte om ze gelijk wereldkundig te maken ontbreekt volkomen, dat doe ik thuis op het gemak, achter dat ding met een pot thee, of een wijntje.
Ik was eigenlijk te laat, want eerder zaten ze neus aan neus en als de planken niet in de weg hadden gezeten had Didi een paar flinke halen gehad. Het wil nog niet erg lukken met de vriendschap.
PoeH!
‘t Is nat en dampig en heel af en toe even droog. Vanmorgen ook gelukkig, dus we konden een fikse wandeling maken. Daarna de maaimachine gestart en toen ik bijna rond was, was de benzine op en wilde hij na het vullen niet meer starten, inmiddels was de eerste regen gevallen. Gelukkig heb ik het nog even af kunnen maken, want even later deed hij het weer wel.
Vanmiddag in de winkel:
“Hoi Ria, hoe gaat het met je?”
“Met mij goed hoor en met jou? Wat doe je zoal?”
“Ik ben boodschappen aan het doen en jij?”
“Ik ook.”
Heerlijk vind ik dat, zo’n ‘gesprek’ waarin alleen het nu telt.
Natuurlijk kwam er nog wel iets achteraan, maar toch… ik leerde er weer wel iets van.
Eigenlijk telt ook alleen het nu, waarom zou je je zorgen maken over dingen die je toch niet kunt veranderen. Het verleden is geweest, niet meer terug te draaien. De toekomst onzeker, altijd anders dan je verwacht en elke dag een dag korter.
Joop kwam vanmiddag onder het surfen onverwacht zichzelf tegen, altijd leuk natuurlijk, die mr.Jacob toch.
Eindelijk was het vandaag zover en kon ik voor de eerste keer gaan happen voor de nieuwe tandjes. Proefhappen nog maar, want aan de hand van deze worden speciale ‘lepeltjes’ voor mij gemaakt zodat volgende week de serieuze hap kan plaatsvinden.
Ik kwam natuurlijk weer langs ‘de Zoete Kers’ en op de terugweg maak ik daar altijd een stop voor wat groente en fruit en de Cranberry’s in witte chocola, die zijn zoooo lekker en op als ik thuiskom.
Weer thuis heb ik me eindelijk eens aan de stemwijzer gewaagd, ik had al wel een idee waar ik op wilde gaan stemmen en de wijzer bevestigde mijn gevoel, helemaal goed dus.
Vanmorgen eerst nog een tijdje geknipt in de tuin en daarna vlug richting strand. Ik vertrouwde de lucht al niet maar toen ik naar Joop belde of hij eens even op buienradar wilde kijken, zei hij dat er geen buien aankwamen, we liepen dus vrolijk verder. Ik heb pootje gebaad en Didi gezwommen bij het Koepeltje. In de zee met de golven vindt ze nog een beetje eng, maar dat gaat ook vast nog over. Aan de andere kant van de duinen kwam de donkere lucht er al aan, we hebben flink doorgestapt, maar kwamen toch behoorlijk natgeregend thuis.
De vlierbes ruikt heerlijk na de regen.
Alles is super fris en het vorige week gekregen zaad van de Oost Indische kers komt ook al boven.
_is dit een mooi weitje, of is dit een mooi weitje?
er loopt een paardje en geen geitje
het paardje lust geen boterblommen
en ook al zijn ze botermals
hij hoeft ze niet, de arme hals_
Ik wist niet dat boterbloemen ook slecht voor paarden zijn, maar zo te zien laten ze het instinctief gewoon staan. Het ziet er wel heel mooi uit zo.
Lekker in de tuin bezig geweest vandaag en gewandeld natuurlijk, gewoon een fijne maandag.
