Negen uur waren we present bij de dierenarts en ik was toch wel een beetje zenuwachtig. Didi vond het allemaal leuk, niks vervelends daar hoor, ze loopt er altijd kwispelend rond.
Toen ik vertelde dat het al een stuk beter ging en we gister en eergister toch een flink stuk gewandeld hadden, betwijfelde hij ook of het dan wel haar heupen waren, maar ik vond toch dat er nu wel een foto gemaakt moest worden.
Ik mocht erbij zijn en kreeg een loden jas aan, tenminste zo leek het. Didi moest op haar rug op een tafel, dat was even eng, maar ze gedroeg zich keurig en bleef netjes liggen. Daarna even wachten of de foto gelukt was en toen mocht ze weer op de grond.
Nou en toen kregen we het heuglijke nieus te horen: Perfecte heupen, daar zou menig hondenbezitter jaloers op zijn.
Joepie!
Het werd eigenlijk een steeds zieliger toestand met de Boedha en omdat Silvia het zelf al van plan was heb ik hem vanmiddag maar teruggebracht naar waar hij vandaan kwam, het tuincentrum. Want eigenlijk was het helemaal niet duidelijk of hij niet buiten mocht, het leek er meer op of hij niet gebakken was, zo week werd hij vanbinnen. Binnenin zat een soort cement, dat hoort toch hard te zijn...
Hij is in behandeling genomen, we worden gebeld, degene die de klachten behandelt was er niet.
Eind van de ochtend toog ik weer naar het Zierikzeese ziekenhuis met mijn voet. Het ging lekker vlot en ik was zo aan de beurt. Een beetje vreemd vond ik het wel, geen echo, maar toch met van die pasta op een glijdertje en een beeldscherm waarop je gelijk kunt zien wat er is, of niet is. (dat is toch een echo?)
Nu ja, het heeft een naam hoor. Ik heb de ziekte van Ledderhose en voorlopig laat ik de knobbeltjes maar lekker zitten, als tenminste de dokter die donderdag de uitslag heeft niets anders adviseert.
Daarna hebben Didi en ik fijn gewandeld, ze loopt goed en ik merk niet dat ze pijn heeft Het gaat trouwens toch een stuk beter vandaag. Donderdagochtend is zij aan de beurt voor de foto.
Het was een beetje ziekenboegdagje vandaag.
Joop ging met een duif naar de duivendokter in.... Breda.
Daarna had ik een afspraak voor mijn voet gemaakt bij de echo-dinges in Zierikzee. Daar bleek echter dat het geen echo moest zijn maar een röntgenfoto, dus mag ik morgen weer terug, eigen schuld dikke bult.
Toen dat gebeurd was gingen we naar de dierenarts voor de poot van Didi, want het gaat maar niet over en ook daar moeten we donderdag voor terug, voor een foto. Hij denkt toch dat ze zwakke heupen heeft, dat hoeft niet per se te betekenen dat ze HD heeft en we kunnen gewoon blijven lopen zei hij. Wel opletten dat ze niet te dik wordt. We wachten eerst de foto maar af en hopelijk valt het mee.
De roos staat in de tuin en heeft op de foto een leuk gezichtje in het hart, tenminste dat zie ik erin.
Ook wel weer eens leuk om het op een gewoon bord te spelen. Nadeel is wel dat je zelf de punten op moet tellen en niet automatisch ziet of een woord wel of niet kan, wat op zich ook wel weer leuk is want dan kunnen de discussies nogal eens oplopen. Mijn en dijn, dijn is een woord zegt ze, mooi niet! (ik heb wel gewonnen hoor, maar die 8 heb ik geloof ik dubbel geteld)
Verder lekker opgeschoten met mijn breiwerk vandaag, er viel niet veel anders te doen. Tussen de buien door nog wel even rond het dorp met de hondjes. Sil en Martin hadden een afspraakje. We aten wel lekker met z'n allen een oudhollandsche maaltijd.
Dat wordt weer laat vanavond.
Eigenlijk was het net zo'n dag als gisteren, zelfs het weer verschilde niet veel.
Alleen vandaag kreeg ik een nestje pups op bezoek, zij kregen een chip ingeplant. Zes stuks en het was zo gebeurd.
Foto's maken van zulke drukteschoppers is een kunst apart, de meeste zijn bewogen of het verkeerde deel is scherp, maar goed, je kunt zien dat het hondjes zijn.
Begin dit jaar plantte ik ze, in drie verschillende kleuren rood. Ze bloeiden lang en uitbundig en wat ik nooit geweten heb is dat de bloemetjes van cyclamen bolletjes worden die zich weer naar de aarde buigen en zo weer een nieuw plantje maken. Ik heb nu een pot vol en ze zitten vol met knopjes, alleen betwijfel ik of ze rood zijn. De tijd zal het leren.
Het was een saaie lange dag. Ik heb me suf verveeld. Genoeg te doen hoor, maar nergens zin in. Joop was onderweg voor de duiven die deze dagen bij de vereniging gekeurd worden door Gert Jan Beute.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4185-4192 van 7727 |
Volgende Pagina »
