Het was een rotdag. Koud, triestig en bah!
Na de dodenherdenking op naar morgen, met hopelijk een bevrijdend zonnetje, want daar zijn we allemaal wel aan toe.
Ik denk dat de huizen van de foto binnenkort gesloopt worden, vandaar nog maar even een paar foto's gemaakt en ik moet nog terug zie ik, ben wat vergeten.
sen·su·eel bn, bw 1 op zinnelijk genot gesteld 2 zinnelijke gevoelens opwekkend
Zo was de dag niet hoor, die was voornamelijk grijs en grauw.
De blommetjes vind ik het dan weer wel een beetje.
Ik ontmoette een oud klasgenootje, heel leuk en herkenbaar. Ouder geworden net als ik, maar eigenlijk niets veranderd. Zij herkende mij niet meer zo van vroeger en toen ik vroeg met wie ze dan wel in de klas had gezeten wist ze ook niet veel namen. Ik weet nog best veel namen en zie er dan ook gezichten bij. Op de middelbare school ben ik 2x blijven zitten, dus dan komen er gelijk een heleboel bij, het waren er ook nogal wat na de geboortegolf van na de oorlog.
Liep ik daar vanmorgen ongedoucht, met kaplaarzen en slaaphaar in de Lidl. Ik sta er nog van te kijken dat niet iedereen van schrik achter de suiker en de rijstpakken kroop.
We brachten de liguster takkenbossen naar de milieustraat en Joop moest nog even in een andere winkel zijn, vandaar dat ik besloot ook gelijk maar even bij de Lidl langs te gaan. Nu ja ik ben er niet uitgezet en de kassaknul lachte zelfs naar me omdat ik hem een complimentje maakte over zijn bril.
Thuisgekomen weer verder met snoeien, 't is nu wel een eind gebeurd denk ik, morgen nog even de voorkant bekijken. Gras gemaaid, gewandeld...
Van foto's maken komt niet veel, maar toen ik bovenstaand vindertje zag zitten vanmorgen ben ik toch maar snel even naar binnen gerend voor mijn fototoestel.
Omdat de liguster zo slecht uitliep na de afgelopen wintermaanden en er ook erg dood uitzag, ben ik begonnen ze behoorlijk in te korten, ik kon er toch bijna niet meer bij en had al een trapje nodig om ze te knippen. Ze zijn niet dood en lopen al uit, dus het zal wel weer goedkomen.
Het geeft ook weer een hoop licht en zoals een oud Zeeuws gezegde luidt:
'Licht doet leven!'
Na een paar uurtjes knippen en weer opruimen van de rommel maakte ik een wandelingetje, het was warm, maar daar hadden deze lieveheersbeestjes geen last van. Zij deden een dansje zegt Joop...
Eindelijk de zon vandaag. Ik ben gelijk lekker de tuin ingedoken voor een paar uurtjes en heb Hare Majesteit zodoemde bijna niet gezien. Gewandeld in korte mouwen, bezweet thuis gekomen en daarna lekker even in de zon gelegen.
Vanavond het gerepareerde kacheltje aangestoken en voor het eerst buiten gegeten.
Zo zag mijn koninginnedag eruit.
Het was een heerlijke dag.
Vanavond de eerste asperges gegeten dit jaar en zoals altijd erg lekker.
Ik hou dr van.
Het was nog ff gezellig want Ina en Martin waren er ook met de ouders van Martin. Zodoende hoorden we ook de afloop van de neven- en nichtendag nog. Het was erg gezellig geweest en zeker voor herhaling vatbaar, zo is er besloten.
Er zijn ruzies bijgelegd en er is over en weer geknuffeld, waar zo'n kookbijeenkomst toch al niet goed voor is. Je leert je familie weer wat beter kennen.
'Jouw weblog? Ik kijk heel af en toe eens, om elke dag te kijken daar heb ik echt geen tijd voor'.
Vandaag hadden we familiedag op de kookboerderij van Marieke en Kees, zoon van de onlangs overleden tante Jo. Op de dag van haar begrafenis werd besloten nu eidenlijk eens een keer op een andere manier bij elkaar te komen dan op een begrafenis en dat was vandaag het geval.
Tante Jaantje was er ook, vrouw van Ome Jan, de postbode van Burgh Haamstede. Ome Jan is al een poos geleden overleden, zij hadden geen kinderen, maar neefjes en nichtjes logeerden nogal eens bij haar en daar had ze nog wel verhalen over. Zo had Joop ooit eens de vuurdoorn in de tuin in de fik gestoken, die heet toch niet voor niets zo. Hij had lucifers uit de keuken gepakt en eens gekeken wat er gebeurt als je zo'n ding aansteekt. Nou dan komt tante Jaantje met haar pantoffels naar buiten gerend om de boel uit te slaan. Zulke verhalen dus.
Wij zijn een paar uur geweest. Toen ze met koken begonnen vond Joop het welletjes en wilde naar huis. Ik had inmiddels al wel gebakken meelwormen gegeten en gebakken paardenbloemknoppen, 'Zeeuwse Olijven' noemt Marieke dat en die zijn erg lekker! Zeewierchips en Klapperpesto ook erg lekker en natuurlijk erg apart.
Ik had nog wel even willen blijven, want we hadden ook al vanalles uit de tuin geplukt en geknipt. Nu ja volgende keer beter. We zijn weer thuis bij de kachel, want koud was het wel vandaag.
Meer foto's hier
Zo'n ziekenhuisopname, ook al is het maar een nachtje, hakt er toch behoorlijk in.
Niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk krijg je toch weer een opdonder. Joop is nog wel moe, maar is ook lekker met zijn duiven in de weer. Het ziet er nu toch naar uit dat hij achter sommige dingen een punt gaat zetten, zoals de PUM, niet dat hij het daar druk mee had, maar het hoeft er ook niet meer te zijn op de achtergrond. En zo zullen er nog wel een paar dingen volgen. Het heeft hem wel aan het denken gezet in elk geval.
Ik ben vooral druk met het rooien van bomen. Ongelooflijk wat een zaailingen dit jaar. Ik haal ze tussen de bloemen weg, maar voor de rest laat ik ze maar staan hoor, geen beginnen aan. Dan maar een bos over een jaar of vijf.
En op de foto zie ik nu pas dat ik zo'n mooie ster in mijn hand heb. Zijn er ook handlezers in de buurt? Die strepen links bij de duim is allemaal woede is me al eens verteld, ik schijn in de loop der jaren erg veel woede verzameld te hebben.
Maar kijk eens, rechts van de blaar... een ster!
