Ik ben geloof ik een beetje lichtelijk ongesteld, niet lekker, moe, ik weet niet, maar ik doe niet zoveel meer dan een (flink) rondje wandelen.
Vanmorgen mijn kleurpotloden maar weer eens opgezocht om weer een beetje feeling met die houten kleurstokjes te krijgen. Nou dat is toch best een kleurig plaatje dacht ik zo. Wie biedt!
Morgen een nog mooiere misschien, haha.
We gingen weer met de bus vandaag en omdat ik er eigenlijk nog nooit erg dichtbij ben geweest besloot ik eens langs 'Slot Moermond' te lopen. Dichterbij als dit durfde ik niet, er staan overal borden met privé terrein en verder liep er helemaal niemand een beetje te flaneren, dus toen heb ik maar weer rechtsomkeert gemaakt. Viel een beetje tegen zodoende, maar mocht je eens een luxe overnachting zoeken dan kan je daar terecht.
En toen vond ik er eigenlijk ook niets meer aan. Ik wist niet hoe ik terug wilde lopen, kwam op een ruiterpad terecht en heb toen maar de kortste weg naar huis genomen. Ook niet over het strand want het was dacht ik hoog water rond die tijd en het is nog best druuk met Duutsers, die met het jaar brutaler lijken te worden. Verder aardige lui hoor, we kunnen ze niet missen maar ze moeten geen spatjes krijgen.
Op de Rampweg, stond ik al een keertje paf, vanwege een hondje met baasje op de fiets. Ik ging netjes aan de kant staan, jaja want het is best druuk daar, en toen het beestje passeerde wilde Didi even laten zien dat ze er ook was, niks aan de hand verder, maar nou nou, dat baasje begreep daar niets van hoor Duutse minachting was mijn deel.
Even later liep ik op het VOETpad op de Elkerzeeseweg. Daar kwam een hele (Duitse) familie op de fiets aangereden, ik liep gewoon verder er was ruumte zat als ze gewoon achter elkaar bleven FIETSEN op het VOETpad, maar de meneer vond dat ik STIL moest gaan staan en dat zei hij ook dat ik dat musste, het moesst toch niet gekker worden. Ik was te verbouwereerd om iets te zeggen, dat komt dan later pas als ze allang uut het oog verdwenen zijn.
De titel van dit stukje verzon Gwen, toen we daar even lekker wat aten vanavond. Ze verzon het wel, ze kan het alleen niet uitspreken.
Elk jaar denk ik weer, 'zo mooi was het nog nooit'. Onzin natuurlijk want het is elk jaar weer mooi, alleen het ene jaar heb je al wat meer kunnen doen dan het andere en ziet het er alleen voor jou dan misschien wat mooier uit. Elke dag bloeit er nu iets nieuws, het witte boompje op de voorgrond, daar heb ik er een paar van, de fruitbomen beginnen nu ook.
Vandaag zag ik weer de eerste orchideeen, er zijn er weer volop!
En dan deze dingen waarvan ik ook niet weet hoe ze heten, maar die het hele jaar door erg mooi zijn, vooral ook in de zomer door de fantastische grote bladeren, die in de herfst dan weer bruin worden.
Ik heb nog maar wat kruid getrokken, waaronder bovenstaande, daar wil ik er gewoon niet teveel van.
Eigenlijk moet je op zulke dagen maar een beetje uit de buurt blijven van woonboulevards en tuincentra, maar het was nog vroeg toen ik zin kreeg om de dode olijfboom eruit te trekken en er iets nieuws voor in de plaats te planten.
Ik had ook al gezocht wat ik eventueel wilde daar, dus ja, toen moest ik wel en gelukkig was het nog vroeg.
Er was zefs nog parkeerplaats en wat ik wilde hadden ze, dus ik was met een kwartier weer buiten en weg. Hij staat al en ook de stokrozen die ik een paar dagen geleden meebracht.
Joop zag het met angst en beven gebeuren. 'Wat is dat? En groeit het overal tussen?'
Hij weet dat ik van wilde klimmers hou, daarom koos ik ook ooit voor hem natuurlijk...
We doen niet veel hoor.
Het is koud en guur. Ik deed wel een rondje, warm aangekleed en verder hang ik wat bank.
Didi is een echte speelhond.
Ze komt hele dagen balletjes bij je brengen, of haar konijn haas. Hij is wel een beetje stuk nu, maar ze doet er heel lang mee. Als ze een nieuwe krijgt rust ze niet voordat de piepertjes eruit zijn en daarna stukje bij beetje de vulling, dan is hij pas echt speelklaar.
Dan heeft ze ook nog een balletje met een snee erin, daar is ze heel voorzichtig mee want dat balletje kan praten. Als je erin knijpt gaat zijn 'bek' open en zegt dingen en soms hangt hij ook aan je lip, best eng eigenlijk.
Vanavond aten we kreeft bij Zee&Meer. De tweede keer van mijn leven dat ik het at en het was alweer errug lekker. Miriam vroeg of ze ook mee mocht en natuurlijk mocht dat. Gezellig gekeuveld en gegeten en daarna deden we nog een kroegentocht. We namen nog wat in de Surf Inn en Joop ging nog even door naar Salud.
Goed, het was goed, zeker voor mij.
Ik was echt helemaal vergeten dat er nog een rekening stond van mij van de Straô bij de Surf! Terwijl ik altijd zeg, dat als er iemand nog geld van je krijgt dat je dat nooit vergeet....
Toen ik naar huis ging zat ze te roken ... buiten... ik moet er niet meer aan denken!
Janny en ik deden weer een rondje vandaag, het was er heerlijk weer voor.
Even na tien uur was ze op het station van Zierikzee waar Joop en ik haar oppikten. Eigenlijk hadden we afgesproken in en rond Zierikzee te gaan wandelen, maar met het oog op de paasdrukte, had ik de plannen wat gewijzigd, wat ze helemaal niet erg vond. We liepen op het gemak van Schuddebeurs naar Scharendijke.
Al jaren riep ze dat ze haar oude (kleuter) schoolvriendje van vroeger nog weleens wilde zien en toevallig wist ik waar hij tegenwoordig woont, dus we keken even of hij thuis was en dat was hij.
We hebben gezellig een tijdje zitten kletsen over van alles en nog wat. Nu blijkt dat een oude schoolvriend van de man van Janny ook daar in de buurt woont gaan ze zeker nog eens terug.
Na de koffie wandelden we verder via Zonnemaire, naar Brouwershaven. Ik zei nog dat ik vergeten was een foto te maken, jammer natuurlijk, dat vond Janny ook.
In Brouw kochten we wat te drinken en een bakje kibbeling, wat we lekker in de zon opaten en tot onze verbazing liep hij toen weer langs, kon ik toch nog de foto maken!
We hebben weer genoten van deze prachtige dag.
Eesrt dacht ik dat het 'onkruid' was, of een zaailing van iets dat ik niet wilde, maar toen ik hem een paar jaar geleden uit de aarde trok hing er een nootje aan, een okkernoot. Toen heb ik hem weer netjes op dezelfde plaats vast gezet en zo is hij de laatste twee jaar behoorlijk gegroeid en omdat ik het geen goed plekje vond heb ik hem gisteren uitgespit en weer ergens anders geplant, met goedvinden van buurmand Mark want hij krijgt er op den duur ook schaduw van, als het goed is. Ik zal dat waarschijnlijk niet meer meemaken. Boompje groot plantertje dood, is toch wel van toepassing hier denk ik want het boompje is nu ongeveer een halve meter.
Ik kocht gisteren ook al de eerste Franse Geraniums bij de Lidl, nog wel erg vroeg natuurlijk, maar ze waren zo mooi dat ik ze niet kon laten staan. Ze staan al lekker met hun voeten in een flinke bak aarde, beter dan die koude potjes natuurlijk. Ik zie wel wat ervan komt.
Vandaag ruimde ik onze klerenkast op. Alles ligt weer netjes en de helft heb ik weggegooid (bij wijze van spreken dan, maar best veel). En ik wandelde een rondje... erg koud, ik vond het jammer dat ik geen wanten aan had.
Het eiland helt zo langzamerhand weer een beetje over. Het is erg druk, maar niets blijft wat het is, ook de Paasgekte niet.
Het Fluitekruid wel natuurlijk, de uitzondering die de regel bevestigt...
