Gisteren deed ik een rondje over het nieuw aangelegde “fietspad”: tussen den Osse en Serooskerke, niet helemaal hoor, dat is nog wat te ver, erg recht en nog erg kaal, maar wel lekker rustig. Didi vindt het ook prachtig en rent soms als een dolle door de greppels die er naast liggen.
Door het schrijven erover had ik ook wel zin in een advocaatje gekregen Ik nam de helft van het recept van (ook) Ria, met de vanille zaadjes. Het is alleen mislukt, geschift, te lang gewacht, maar wel te eten hoor, het komt wel op.
Onmisbaar voor het zelf maken van advocaat is DE BUS. Ik zou niet weten hoe het zonder moet, misschien kan het wel, maar ik heb het nooit gedaan. Voor het maken van DE BUS heb je een leeg boterhamworstblik nodig, dus eerst brengen we een bezoek aan de dichtstbijzijnde vleeswarenafdeling. Verder heb je dan een HANDIGEMAN nodig, die daarbij een bijpassende STAMPERmaakt. Een rondje iets kleiner dan de diameter van de bus zodat het heen en weer kan bewegen, met daarin niet al te kleine gaatjes geboord, waardoor de vloeistof weer naar boven kan. Aan dat rondje een steel met een handvat om de boel op en neer te kunnen bewegen. Bij mij is dat rondje van zink en de steel van staal, waaraan dan aan het eind een draadeindje gedraaid moet worden, dat gaat dan door het midden van het plaatje en wordt vastgezet met een moertje en een contramoertje (zegt Joop).
Het is even werk, maar dan heb je er ook de rest van je leven plezier van en ook de buren en de rest van het dorp, want als eenmaal bekend is dat je een advocaatbus hebt….
Het recept van mijn moeder heb ik niet meer kunnen vinden en ik weet het ook niet uit mijn hoofd. Zus gesmst, maar nog niets gehoord, misschien komt het nog.
Het recept van Miriam, dat volgens mij anders is dan ik altijd deed.
Benodigdheden: 4 dl jenever 1 dl water 400 gr basterdsuiker 3 zakjes vanillesuiker 8 eieren
Of een andere variant: 4 dl jenever of brandewijn 500 gr basterdsuiker 12 eieren 2 zakjes vanillesuiker
Alle ingredienten bij elkaar in een schaal doen en even mixen. (ik mikte alles gelijk in de bus en gebruikte geen mixer, maar 12 eieren is dan teveel, volgens mij deed ik er 8 en kan dat wel in 1 keer) Zet een pan op met water, de advocaatbus moet ongeveer voor de helft in het water staan. Het water moet tegen de kook aan zijn. Vervolgens giet je de HELFT van de mix door een zeef in DE BUS, het wordt heel luchtig en stijgt tot bijna aan de rand, dus er mag niet teveel in. (ik zeefde na het koken, zo uit de bus in de zeef, na eerst even onder de koude kraan) Rustig stampen. Je moet zelf een beetje inschatten wanneer de advocaat dik genoeg is. (dat is bij mijn weten als het weer wat begint te zakken) Daarna de andere helft. Onder het afkoelen af en toe doorroeren….
Nu het er staat volgen er vast nog andere varianten, ik ben benieuwd. Oh ja en jenever, brandewijn, citroenbrandewijn, het kan allemaal.
SUCCES!!!
UPDATEUPDATEUPDATE
“Hey Ria, Zag je advocaatbus en recept. M’n schoonzussen en ik geloof ook een tante van me, hadden vroeger zo’n bus. Ik niet, maar toch heb ik vroeger vaak zelf advocaat gemaakt. Dit was het recept en de manier:
12 eieren 400 gr suiker zaad uit 1 vanillestokje of 1 zakje vanillesuiker ietsje zout 3/4 liter vanillebrandewijn
Klop in een kom de eieren met de suiker, zaad uit het vanillestokje en ietsje zout, dik en schuimig. Schenk al kloppend en langzaam de brandewijn erbij. Zet de kom in een pan met een laag kokend water en laat de drank al kloppend dik worden. Als het zover is, zet dan de kom in koud water en blijf kloppen/roeren tot de advocaat is afgekoeld (af en toe opnieuw koud water nemen). Het afkoelen is nodig om schiften te voorkomen.
Als kom gebruikte ik zo’n ouderwetse melkkoker, kloppen deed ik met de mixer en ik gebruikte het zaad uit een vanillestokje, omdat ik de spikkeltjes in de advocaat wel leuk vond.
Grappig dat je dit op je weblog had. Ik had juist vandaag opgeschreven dat ik dat binnenkort weer eens wilde gaan maken.
Ben toch weer een beetje op de ouderwetse toer: stoofpeertjes, draadjesvlees, hachee, snert. Kreeg het vroeger van m’n moeder en probeer het nu zelf, met wisselend succes.
Mijn moeder deed het met verjaardagen en soms eens een keertje tussendoor, als bv de eieren op moesten. Het was dan teveel om alleen op te eten vond ze, je werd er maar dik van en dan bracht ze ook een potje bij mij. Dan kwam ze al lachend aangelopen, met een rood hoofd van het boven de pan hangen en vrolijk vanwege het vele proeven, want je zit dan met een bus en een stamper, een zeef en een lepel waar allemaal advocaat aan zit en dat is zonde om af te spoelen. Als het dan eenmaal in de schaal zit moet je veel roeren, “anders komt er een vel op”, zei ze altijd en dan is dus elke keer die lepel weer vuil. Ik weet niet of het waar is van dat vel, dat heb ik natuurlijk nooit uitgeprobeerd, stel je voor dat zou zonde zijn. En als het dan afgekoeld is moet het in een pot of weckfles en dan is er weer een schaal om uit te likken. Dus toen Miriam vanmorgen vertelde dat ze advocaat ging maken kwam dat allemaal weer boven. Ik heb het ook veel gedaan en het moment van stoppen met stampen is altijd een beetje spannend, anders gaat het klonteren en daar heb ik vanmiddag even mee geholpen en natuurlijk gezegd dat ze veel moest roeren, anders komt er een vel op…. Advocaat maken is leuk…. en lekker.
Gekleurd schuim/algop het strand vandaag. Ik maakte wat foto’s, benieuwd hoe het er uitvergroot uit zou zien, nou zo dus. Geen idee hoe het zo gekleurd komt, misschien omdat er olie in het water zit ofzo, anders is het gewoon wit in elk geval. Ik word er wel vrolijk van, het is met een beetje fantasie toch net een veld bloemetjes, of ga ik nu hallucineren vanwege het gebrek aan echte… Didi en ik deden een rondje Watergat in een rap tempo, maar toch nog met mijn onafscheidelijke thermo hemd, hoe heb ik ooit zonder gekund vraag ik me soms af, en wanten natuurlijk.
Twaalf uur vanmiddag in de zon, nog stijfbevroren en best dik. Natuurlijk is het fijn dat de zon schijnt, maar die temperaturen! Het is MAART! LENTE!
En als je het daar nog niet koud van krijgt, dan is het wel van dat afschuwelijke familiedrama in Zierikzee Een man met een straatverbod en een bandje rond zijn enkel, hij mocht daar helemaal niet zijn! Waarvoor zijn die bandjes dan? Is er dan niemand die daarnaar kijkt? Dit had nooit mogen gebeuren.
Het filmpje bibbert een beetje, want wat was het vreselijk koud op het strand.
Ik kon me dan ook heel goed voorstellen dat sommige paarden glad geen zin hadden om het water in te gaan, ik had het als paard zijnde ook af laten weten.
Vanmiddag nog even naar de Outlet alwaar ik een mooie vaas scoorde voor minder dan de helft.
Vis gehaald in Renesse en daarna de kachel maar weer opgestookt.
“Kijk, Simba in een potje”, zei ik tegen Didi toen we weer in de auto stapten.
Ik had er best tegenop gezien, maar het viel gelukkig mee en het voelde goed.
Een mooie pot met de laatste resten van Simba en die mochten weer mee naar huis. En omdat ze gek op kippetjes was heb ik degene die ik afgelopen weekend van Truus kreeg erbij gezet.
Onderstaand gedichtje stuurde een dorpsgenootje me.
_The gate to Heaven,
I got to the gate of Heaven yesterday,
After we said goodbey,
I began to miss you terribly because I heard you cry,
suddenly there was an Angel, she asked me to enter Heavens gate,
I asked her if I could stay outside and wait
for someone who would be late.
I wouldn’t make much noise you see,
I wait here patiently, I wouldn’t bark or howl just play with my tennisball.
The angel said I could stay right here and wait for you to come, because heaven wouldn’t be heaven if I went alone.
So I’ll wait right here you take your time.
But keep me in your heart,
because Heaven wouldn’t be heaven without you to warm my Heart!_
Allemaal bedankt voor de fijne reacties.
Wieneke voor de kaart en ook van het diergeneeskundig centrum kregen we een kaart met de tekst:
Het plezier dat je samen deelde, neemt niemand je nog af.
Het is nog wel een beetje raar en ik roep nog vaak de verkeerde naam, maar het was wel super weertje vanmiddag, we hebben genoten.
Een lange wandeling waarop we van alles tegenkwamen. Daarna keek ik nog even rond in het tuincentrum waar het morgen grote uitverkoop is, er was nog niets te zien. Wel nam ik een paar heerlijke varkensoren mee. Dat was weer een nieuwe ervaring voor Didi. Ze heeft er eerst een tijdje mee rondgelopen met een blik van, “wat ik nu in mijn bek heb…. !”, maar even later heeft ze hem heerlijk opgepeuzeld natuurlijk.
