Margo (Even voorstellen): Zo! Ook … Redstar (Beesjes): Het was … Renesmurf (Beesjes): Ja, vori… tineke (Beesjes): Heb nog … Thérèse (Beesjes): Die liev… Sjoerd (Beesjes): Wat heef… Bert&Ria (Beesjes): Wat is S…
Het hele oranje gebeuren is een beetje aan me voorbij gegaan. Vanmorgen natuurlijk wel de tv aangezet en met een half oog gekeken hoe de koninklijke famile werd vermaakt in den Bosch en omstreken. Tot het moment kwam waarbij de hele familie aan het dansen was, ze hadden daar kennelijk allemaal plezier in, heerlijk, daar heb ik even van mee zitten genieten. En omdat ik deze dag toch niet ongemerkt voorbij wilde laten gaan heb ik vanmiddag, met oranje shirt, fleece en tasje een rondje rond het dorp gedaan, het was een uitgestorven boel, ik was te vroeg of te laat, maar er was geen feestganger te bekennen.
Goh, hoor ik nu iedereen denken, oranje fleece? Ja! Er stond een harde frisse oostenwind en eenmaal uit de wind en in de zon werd je levend gebraden zo fel was de zon, ook niet gezond en zeker niet lekker. Ik heb dus het grootste deel van de dag aangekleed en wel met mijn rug naar de zon gezeten, of in de schaduw, met een boekje of een blaadje.
Ook nog maar een foto van Yara. 't Lijkt wel of ze er maar een beetje bijhangt de laatste tijd, maar niets is minder waar natuurlijk, ze is druk met het tekenen van een boek waarvan bijgaande foto's. Als ik het goed begrijp heeft elke tekening een verhaal, maar of dat ook duidelijk uit de verf komt moeten we nog even afwachten, mooi wordt het zeker.
Nietsvermoedend liep ik vanmiddag door het dorp met Simba, netjes aangelijnd zoals meestal in het dorp. Tot er opeens vanuit een tuintje een hond luid blaffend kwam aangerend inclusief bijtneigingen, het scheelde een haar. Simba is niet agressief dus die reageerde eigenlijk niet, de andere hond werd teruggefloten en uit de tuin hoorde ik, "viel ze nu alweer een hond aan?" Ik ben verder gelopen en heb niet gereageerd, ik ben van nature ook niet agressief. We schoven aan bij het baasje op het terras van Salud, Joop had daar voetbal gekeken en dat was reuze spannend begeep ik. PSV kampioen, wie had dat nu verwacht, ik zeker niet, want ik houd me niet met voetbal bezig. Afijn we namen een drankje en genoten van het heerlijke weer, het was gezellig.....tot het moment dat eerdergenoemde hond langs kwam lopen, met baasjes en een kindje in de wandelwagen. Toen was natuurlijk het hek van de dam, Simba herkende haar al van verre. Natuurlijk hielden we haar vast en er gebeurde verder niets, maar vanaf dat moment was ze erg waakzaam. Jongens op het terras hadden ook steeds de neiging naar voorbijkomende hondjes, wel of niet in een mandje op de fiets, te gaan blaffen, erg leuk....(ik kon er ook best om lachen en Simba spitste alleen maar haar oren.)
Inmiddels waren Michael en Dana aangeschoven, de zoon van Ina en zijn vriendin. Heel gezellig. We hebben samen een hapje gegeten en Michael had de riem van Simba rond zijn stoelpoot gedaan. Na het eten had hij een sigaretje gepakt en daarmee was blijkbaar de riem vanonder de poot gegaan, dus toen er een paar jongetjes op skates langskwamen, vloog Simba daar al blaffend op af, ze heeft het daar niet op, ik weet dat en hou haar dan ook altijd extra in de gaten. Ze doet ze niks, ze blaft alleen maar, maar die ventjes schrikken zich wel rot natuurlijk. Afijn toen kreeg ik dus een hoop commentaar van die jongens die maar steeds die blaffende hondjes nadeden, ik had gelachen zeiden ze, terwijl ze zelf al die tijd niets anders deden, om andere dingen weer wel, maar ook niet altijd even mens en dier vriendelijk zal ik maar zeggen. Ik ben naar ze toe gegaan en heb zo goed en zo kwaad dat ging even uitgelegd hoe het zo was gekomen, geen idee of ze het begrepen hebben, gelukkig ken ik mijn hond beter dan hun....
Een groot succes die PLUS knikkers en inmiddels hebben we er met hulp van tante Miriam al een stuk of zeven, dat is nog lang geen vijftig natuurlijk maar we doen ons best. Jammer genoeg is er in Nijkerk geen PLUS te bekennen.
Het was weer heerlijk weer vandaag, dus Sil en de kinderen zijn weer lekker naar het strand geweest, achteraf bleek het daar best nog een koude wind te zijn. Ik heb me in de tuin vermaakt, een rondje gedaan en nog wat knikkers gescoord, ik kan het niet meer opbrengen een hele middag aan het strand te gaan zitten.
De orchideeën komen ook in grote getale op en wat ik nu zo vreemd vind, het zijn twee verschillende soorten, één met een gespikkeld blad en een ander met een effen groen blad, ff afwachten maar wat eruit komt.
Sil met de kinderen zijn een paar nachtjes in de caravan. Vanmiddag zijn ze lekker naar het strand geweest en als ik de verhalen mag geloven hebben ze zelfs al gezwommen. Eind van de middag belde mijn zus, ze was in de buurt en kwam gezellig even langs op de fiets, zodoende heeft ze mijn kleinkinderen ook eens gezien. Ze moest erg lachen, want het eerste wat haar opviel was de sprekende gelijkenis van Levi met de Silvia van vroeger. We hebben gezellig zitten kletsen met een roseetje erbij. Ze vertelde ook dat sommige van haar kinderen, ze heeft er vier, al eens op mijn weblog hadden gekeken, ze vonden het leuk en ik kreeg complimenten voor de foto´s. Wow! Kijk, dat zijn nog eens leuke dingen.
De zaadjes van de kaart heeft ze gezaaid en nu is het wachten op de oogst.
Het kon natuurlijk niet uitblijven.
Je maakt een foto van een weg, die achteraf niet eens blijkt te bestaan op de site waar hij voor bedoeld is, terwijl het toch een prachtig landweggetje is. En dan rol je van het één in het ander. Een bouwaanvraag bij de gemeente die je toevallig tegenkomt. Een automobilist die de weg vraagt. En vandaag zag ik dat de werkzaamheden al in volle gang zijn, zie bovenstaande foto.
Ik heb er een mapje voor aangemaakt, want het is wel duidelijk dat de Striepweg nooit meer zo zal zijn als hij geweest is, dus af en toe een foto maken lijkt mij wel een 'leuk' idee, om te zien hoe langzamerhand het landschap zal veranderen.
Update
Verleende vrijstelling artikel 19, lid 1 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening en bouwvergunning:
Maatschap de Ruiter, bouwen 2 woningen, ligboxstal en loods Striepweg te Scharendijke (verzonden 07-03-2007);
Aargh had goed gegokt gisteren. het was vandaag markt in Zierikzee en omdat ik voor 1 mei nog bij het CWI langs moest heb ik dat vanmiddag maar gedaan. Mijn identiteitsbewijs was verlopen en zodoende kon mijn inschrijving niet verlengd worden. Ik heb al bijna een jaar een nieuwe en nog nooit eerder hadden ze het opgemerkt, maar nu bleek dat er een nieuweling achter de balie zit, die controleert alles nog netjes natuurlijk. 't Is denk ik ook de laatste verlenging, ik kan er tenminste weer tegen tot 1 augustus. Even over de markt gelopen, het zijn vier rijen kraampjes, niet groot, maar wel gezellig altijd en nu nog erg rustig. Vanmorgen een flinke wandeling met Simba en Belle gemaakt, er stond een koele zeewind.
Een lieveheersbeestje met maar twee spikkels. die zie je niet zo vaak, ik tenminste niet. Hij wilde alleen niet stilzitten, zodat het bij één zichtbare spikkel blijft. Ondanks de warmte toch lekker in de tuin bezig geweest, er groeien nogal wat wilde graspollen en daar heb ik er ongeveer een Kliko vol van verzameld de laatste dagen. Vanavond een rondje gedaan, overdag is het te warm voor Simba, dan is ze niet vooruit te branden en zo dachten er meer baasjes over, 't was druk.
Tijdens de wandeling ook nog een dag gewonnen, ik dacht steeds dat het al donderdag was, blijkt het nog maar woensdag te zijn, woei.... wat zal ik morgen eens gaan doen....
Het is een beetje bedrukt, geen zon hier, wel warm. Ik rommel een beetje in de tuin en af en toe kom ik dan een beestje tegen waar dan weer een foto van gemaakt moet worden natuurlijk. Vanmiddag even naar Zierikzee om een leenauto op te halen, altijd in de Spit is niet handig en ik rijd daar liever niet in. Gelijk ook mijn zonnebril wat bij laten stellen, hij zat niet goed en zakte van mijn neus, even kijken of hij nu wat beter bevalt, ik ben er nog niet uit. Een leuke die ik Nijkerk gepast heb zag ik daar ook.... die is ook een stuk lichter, deze is tamelijk zwaar. Pfff, wat een zeur ben ik hè.
"Goedemorgen mevrouw, bent u bekend hier?"
"Ja hoor".
"Weet u waar de Kiepweg is, offuh......
(en toen ging hij even druk zoeken in een stapeltje BOUWTEKENINGEN.... )
de STRIEPWEG bedoel ik..."
Vorige week toen ik bij de vleesboerderij was had ik het al voor haar gekocht en toen we thuiskwamen ook gelijk aan haar gegeven. Ze heeft het toen meteen begraven. Verse botten schijnen niet lekker te zijn, het moet eerst een poosje rotten onder de aarde en een beetje gaan stinken, dan pas is het smullen geblazen. Vanmorgen toen ik uit bed kwam zag ik het al liggen, gisteravond alvast klaargelegd voor vandaag, blijkbaar had ze ook het weerbericht gezien en gedacht dat het vast geen wandelweer zou zijn, dus wat kan je dan beter doen dan je stinkende bot tevoorschijn halen en lekker in de zon en wat later in de schaduw te gaan liggen knagen. We hebben zodoende allemaal genoten vandaag, in of uit de zon, met een boekje of een bot.
Sinds een paar dagen heb ik weer iets nieuws ontdekt. Ik had me er al een tijdje geleden eens aangemeld, maar deed er verder eigenlijk niets mee, tot ik een paar dagen geleden een mailtje kreeg dat de site vernieuwd en verbeterd was. Ik ging weer eens kijken en lezen hoe het eigenlijk werkt. En het is leuk! En leerzaam! Je plaatst een foto en iedereen kan daar dan een cijfer voor en commentaar op geven. Als je zelf ergens commentaar geeft krijg je daar credits voor en daar kan je dan weer een nieuwe foto van plaatsen. Niet meer dan twee per 48 uur, vandaar dat ik mijn Clematis van vanmiddag nu maar hier plaats.
"De volgende iets meer compo", zei iemand bij de schoenen, nadat ik ze al een keer wat dichterbij had gehaald, ik had geen idee wat hij bedoelde, maar het bleek de compositie te zijn, daar moet je natuurlijk ook naar kijken en dat doe ik dan ook, vandaar dat ze netjes in het midden staan....
Regelmatig liggen er schoenen op het strand, heel normaal natuurlijk, maar vanmiddag waren het er twee. Netjes naast elkaar en allebei bestemd voor een rechtervoet.... ze stonden er erg verloren bij op een stuk strand waar nog geen stap was gezet. En helder dat het was!
We hebben een flinke wandeling gemaakt, maar dat is dan ook het enige, verder helemaal niets...
Damherten houden best wel tegen zo op de vroege morgen.
Joop was na zijn taxirit op de terugweg naar huis, zo rond een uur of vijf, toen ze na een bocht ineens voor zijn neus stonden met zijn vijven of zessen, geen ontwijken meer aan. Gelukkig had hij zelf niets, maar de auto kon niet meer rijden zodat hij verder naar huis moest lopen. En nu staat hij bij het autoschadebedrijf voor een opknapbeurt. Hopelijk wordt het weer helemaal de AUde AUto.
"t Was heerlijk weer vanmorgen dus we hebben ons lekker warm aangkleed en zijn rond een uur of elf in de Spitfire gestapt. Vanmiddag met Silvia een rondje door Nijkerk gelopen en na een biertje in de zon de kinderen van school gehaald. Het was fietsendag vandaag, dus alle kinderen waren op de fiets, wat een gekrioel op zo'n schoolplein. Daarna kwam de familie binnendruppelen. Silvia had gevraagd of ik een pan van mijn overheerlijke groentensoep wilde maken, maar omdat ik mezelf niet met een pannetje soep tussen mijn benen in de Spitfire zag zitten had ik de balletjes en de groenten maar rauw meegenomen en vanmiddag de soep gemaakt, wel zo handig. We hebben ook nog zonnebrillen gepast en ik heb er nu eentje van haar die ze toch niet meer draagt, in ruil voor een broek die ik niet meer draag. Allebei weer gelukkig. En nu zijn we alweer 'een stuitje' thuis, met gloeiende wangen van het lekker heel de dag buiten zijn.
Ik ben een beetje aan de vroege kant, want het is morgen pas, donderdag de 19de, dat deze stoere knul alweer vijf wordt.
Zijn eerste kroonjaar. Hij krijgt een skelter heb ik begrepen (tweedehandsje van marktplaats, die dingen zijn duur) en wij betalen daar dan een wiel of een stuur aan mee. Maar omdat opa en oma natuurlijk niet met lege handen kunnen komen heb ik vanmiddag ook nog maar een aardigheidje gekocht, ook voor Yara, een verjaardag zonder pakjes is natuurlijk niks.
Niet al te vroeg weg, want Sil moet werken tot 1 uur en niet al te laat terug, want Joop heeft morgennacht een taxiritje, even heen en weer dus, we maken het weer een stuk drukker op de weg morgen, maar hopelijk net buiten de files om. Jammer dat het geen Spitfire weer is, het is net iets te fris.
Belle is weer thuis bij het vrouwtje. Ze heeft een paar weken ergens anders gelogeerd vanwege de operatie van Elly, dus voor af en toe een flinke wandeling moet ze nu soms even met iemand anders mee. Vanmiddag is ze met ons meegeweest, gezellig hoor, ze huppelt heel de weg door en Simba houdt zodoende ook goed de pas erin. Toen we terug kwamen zat Elly klaar met een film over Brouwershaven van vroeger, "volgens mij zag ik je vader" zei ze. En jawel hoor, mijn pa op de film, wat een vreemde gewaarwording. In vol ornaat, 't was op een feestdag, koninginnedag ofzo. De harmonie speelde en de politie moest daar dan wel bij zijn natuurlijk om alles in goed banen te leiden. Over Zonnemaire moet er ook zo'n film zijn, Elly wist wel iemand die hem had waarschijnlijk, daar zullen voor mij meer bekenden op staan.
De knopjes van de Clematis staan op springen, nog even en het is één grote roze boog, als de zon een beetje blijft schijnen tenminste.
Vanmorgen eerst gewandeld, Joop ging ook mee, hij had zijn korte broek aan gedaan en een wit shirt dat eigenlijk niet wit meer was, ik heb halfverwege tot groot genoegen van hem mijn (oranje) hoedje opgezet, vreemd hoor maar de mensen bleven zwaaien, zo onherkenbaar word je toch blijbaar niet als je wat op je hoofd zet. Vanmiddag een beetje om het huis gescharreld, ramen gezeemd en de Oostindische kers in grote potten geplant, dan kan ik ze ook mooi nog even op het terras laten staan om af en toe water te geven als dat nodig is en pas als ze gaan bloeien voor de bijenkasten zetten.
Simba had een extra aardappeltje door haar voer en een lepel jus van de kip, ze vond het heerlijk!
"Wat eten we vanavond?" vroeg Joop voordat hij aan het eind van de middag een pilsje ging pakken in het dorp.
"Een stokbroodje denk ik, ik heb nog een stukje brie en een bakje kipsaté en nog een beetje zalm".
Toen hij eenmaal weg was en ik het spul alvast uit de koelkast pakte, zodat het niet meer zo koud zijn zou als we gingen eten, bleek dat de brie er niet al te fris meer uitzag, nog niet over de datum en de verpakking was ook nog niet open geweest, maar niet meer dat je zegt dat eet ik lekker op. De kipsaté was drie dagen over de datum, weg ermee! Als troost heb ik toen de zalm alvast maar opgegeten, die was van gisteren, dus nog erg lekker.
Even Joop gebeld: "Eet jij daar maar wat, want het is niet meer goed wat ik heb en breng voor mij maar twee croquetjes mee uit de Snackbar".
Die heeft hij zojuist even gebracht, inclusief prijslijst. Hij heeft even zijn korte voor een lange broek verwisseld en zit nu aan de spareribs denk ik. Mijn hoofd heeft nog niet de normale proporties aangenomen, het is zelfs nog iets dikker dan gisteren, dus ik heb niet zo'n zin me in het openbaar te vertonen. De croquetjes smaakten prima, al waren ze niet van Kwekkeboom.
Eindelijk was het ook hier heel de dag lekker zonnig. Op het gemakje door de tuin gedreuteld. Stoeltje bij de vijver gezet en gezien hoe het er wemelt van de kikkervisjes, dat we nog steeds een zonnebaars hebben die ook alweer groter groeit en dat we ook nog een heleboel andere visjes hebben. En ook bootsmannetjes en een heleboel andere vliegbeestjes, eenden die af en toe even kwamen buurten en dit alles met op de achtergrond een geweldig fluitconcert. Ik denk dat heel Nederland en omstreken erg genoten heeft vandaag.
Vandaag was mijn zus jarig.
Zesenzestig werd ze en ik heb veel aan haar gedacht vandaag.
Voor de gelegenheid heb ik er nog maar eens een Gouwe Ouwe bijgezocht.
Ik kan het niet laten en vraag me af of zij net zoveel aan mij denkt als ik aan haar.
Als ik zo naar de foto kijk lijkt het daar al of ze de wijsheid in pacht heeft.
En ik... ik verwonder me over het hele gebeuren, wat ik nog steeds doe.
Geen felicitaties hoor, zij leest ze toch niet, dus doe geen moeite.
Ik heb een kaartje gestuurd, met een zakje zaadjes erin.
Ik hoop dat ze ze zaait, want wie zaait zal oogsten...
Het klavertje vier bloeit inmiddels. De bloemetjes zijn 's morgens open en gaan in de loop van de dag dicht. De andere plantjes heb ik nog niet in de koude grond gezet, Joop zou gaten maken voor de bijenkasten, dat ga ik zelf maar niet doen..... ik kan natuurlijk ook gewoon een paar flinke plastic potten bij de overbuurtjes halen en ze daarin planten, misschien doen ze het dan ook nog wel beter dan in de slootkant waar ze snel overwoekerd zullen worden, ik denk dat ik dat maar doe eigenlijk, bedenk ik al typend. De zaadjes kunnen dan gewoon vallen en zichzelf weer zaaien, hoop ik.
Mijn hoofd zag er vandaag zo uit en dat is niet zoals het er normaal uitziet zal ik maar zeggen...
Kleine paardjes lusten blijkbaar geen madeliefjes, ze eten er netjes omheen en dat levert dan een mooi wit veldje op.
Ik heb slecht geslapen met mijn zere hoofd en hoewel ik er bovenop gestoken ben is toch de hele linkerhelft tot onderaan mijn wang dik en watterig, het ziet er niet uit en het voelt raar, dat gaat nog wel een paar dagen duren.
Vanmiddag de eerste hang geraniums gekocht bij de overbuurtjes en geplant in een paar mandjes die ik afgelopen weekend van Ina kreeg, bij haar doen bloemetjes in mandjes het niet zegt ze, ze geeft ze natuurlijk gewoon geen water... de bloemetjes een beetje de schuld geven....
Roze en rode, ze hangen aan het houthok.
Sinds een paar weken ben ik voor Simba overgeschakeld op seniorenvoer, dat zijn gewone kale bruine brokjes die ik eerst droog gaf, zodat ze goed moest kauwen, dat bleek ze al gauw zat te zijn, want na een paar dagen at ze maar de helft meer op.
Ik kon ze ook aanlengen met warm water was me verteld, dus zo gezegd zo gedaan en ze smulde weer achter elkaar de hele bak leeg, tot voor een paar dagen...... zo gauw ik de bak voor haar neus zette draaide ze haar kop om en met hangen en wurgen deed ze af en toe een paar happen omdat ik zo aandrong. Ik dacht dat het misschien kwam doordat Joop pas het gras bestrooid had met sulfiet tegen het mos, dat stinkt! (gisteravond laat heb ik haar nog onder de douche gezet) Of misschien omdat ze weer lichtelijk schijnzwanger is.... of de warmte... je weet het niet hè. Vanavond weer geen hap. Dus ik maar eens naar de mevrouw van de dierenwinkel gereden, want koekjes en lekkere dingen wilde ze wel hebben, dus het lag echt aan het voer volgens mij. "Oh, dan is ze het gewoon even beu, ze kunnen wel zes weken zonder eten hoor en niks extra's geven. Of als je een beetje jus hebt kan je dat er doorroeren", was haar antwoord. Simpel eigenlijk, ik had het zelf kunnen verzinnen. Nu had ik geen jus vanavond, maar wel een restje rijst. En omdat de bak er zojuist nog precies zo stond als ik hem had neergezet, heb ik de helft eruit geschept en er het restje rijst doorheen geroerd, u raadt het al.... de bak ging achter elkaar leeg.... als beloning heb ik haar maar wat lekkers gegeven
Ik deed niks, stond gewoon een beetje bij de vijver te kijken of er nog iets te fotograferen viel en plotseling zat hij in mijn haar (ik had geen hoedje op)... om gek van te worden, want zoiets krijg je er natuurlijk niet uit zonder gestoken te worden. Ik heb er dus weer eentje, bovenop mijn hoofd dit keer. Joop had wat in de kasten zitten rommelen, dus hij zal wel boos zijn geweest, maar waarom dan mij steken en niet Joop. Even later kreeg ik erge jeuk aan mijn handen en voeten en mijn lippen voelden raar, dus toch maar even de dokter gebeld, ik kon gelijk langskomen. Hij kon er ook niet veel van maken, als je echt een allergische reactie hebt is dat gelijk en ook veel erger, inclusief hartkloppingen, dat had ik niet. Ik heb een pilletje meegekregen voor als het erger wordt, maar daar ziet het nu nog niet naar uit.
Update:
De oude postjes die ik linkte werken soms niet meer goed, hier de foto's voor de liefhebbers
Dat hoedje van het webcamplaatje....
Ik ben er voorlopig uit hoor...., geen zonnebril voor mij, maar een hoedje, of pet.
Vanmiddag ging ik even een stukje wandelen, zonder iets, want ik heb inmiddels wel een (erg goedkope) zonnebril gekocht, maar die loopt af van donker naar licht, waardoor ik steeds de neiging heb met mijn hoofd achterover te gaan lopen, dat is dus ook niets. Verder kreeg ik een erg warm hoofd, dus toen ik eenmaal thuis was, heb ik eerst de hoeden en verkleedmand er eens op nagezocht of er nog iets draagbaars tussen zat... en jawel, deze is het geworden voor de komende warme felle zon en het is ook gelijk heel functioneel als zonneklep, misschien voor het wandelen nog een lichte zonnebril erbij.
Ik merk gewoon dat ik er minder goed tegen kan, vooral in mijn gezicht en op mijn hoofd. Lekker bakken houd ik ook nog maar even vol, maar ik voel wel dat dat goed voor me is, even. Gek hè, ik snapte dat nooit van mijn moeder, dat ze toen ze ouder werd nooit zo lang meer in de zon wilde zitten, of zoals ik nu doe nog maar even... Kinderen hebben heel vaak commentaar op hun ouders hoe ze doen en laten, pas later ga je dat dan begrijpen, omdat je het zelf ook zo gaat doen....
Ik ben geen grote vleeseter, varkensvlees en kip laat ik liever links liggen, vis vind ik heerlijk, maar aangezien ik voor ons samen niet apart ga koken eet ik alles. Zo eten we dus bijna nooit varkensvlees en weinig kip en wat vaker vis en rundvlees (ik kook tenslotte). Natuurlijk had ik al vaker van de vleesboerderij gehoord, maar nam eigenlijk nooit de moeite er eens te gaan kijken, alle boodschappen in één winkel doen is wel zo makkelijk. Maar toen we afgelopen zondag bij de Goudoevertjes een borreltje deden, kreeg ik daar een heerlijk stukje ouderwetse boerenleverworst gepresenteerd. Op mijn vraag waar ze dat gekocht had, was het antwoord, "bij de vleesboerderij". Tja, dan moet je wel hè, want worst vind ik toevallig wèl heel erg lekker, ook niet alle soorten hoor, maar boerenleverworst dus wel. Vanmiddag maar eens gaan kijken daar. Het ziet er erg netjes uit, mooi vlees, vers of ingevroren, maar de worst was op....
Voor vanavond een overheerlijk biefstukje meegenomen, dat hebben we voor het eerst lekker buiten opgegeten, na een dag van hard werken in de tuin.
Er zit een zwaan te broeden langs de drukke Rampweg van zondag, die vandaag alweer een stuk rustiger was, toen ik de foto ging maken. Er is water en prikkeldraad, dus dichter kon ik er niet bij en dat had ik ook zeker niet gedurfd metvader zwaan zo dicht in de buurt, hij kwam recht op me af.
Gelukkig is het maar een paar keer per jaar zo heel erg druk. Pasen, Pinksteren en de vakantieperiode van een week of zes. Tussendoor valt het allemaal wel mee, al krijg ik het idee dat het toch over het algemeen genomen steeds drukker wordt. Vroeger concentreerde alles zich rond Renesse, Burgh Haamstede en Westenchouwen, tegenwoordig wordt meer en meer het hele eiland in beslag genomen, dat heeft ook wel te maken met het kamperen bij de boer, mini- en natuurcampings, die over het hele eiland verspreid zijn.
Vanmiddag eerst weer eens bij Elly langsgeweest. Ik denk altijd maar geen bericht, goed bericht. Ze heeft hulp genoeg en als ik nodig ben hoor ik het wel. Langzaam maar zeker knapt ze weer wat op, het heeft gewoon zijn tijd nodig.
Daarna met Ina en Martin een rondje eiland gedaan over de binnenweggetjes, dat is nog genoeglijk toeren. Terrasje gepikt natuurlijk en daarna samen een pizzaatje gegeten en alweer een afzakkertje bij Salud. Hoezo stamkroeg?! Ik heb er zodoende een rooie kop van en ben zo langzamerhand ook wel wat doezelig. Het was weer een heerlijke dag. Morgen weer 'gewoon' dinsdag en hopelijk valt er dan ook weer genoeg te genieten.
Ik heb verder bij Rabin een 'Nieuwsbrief' linkje gemaakt. Het laatste nieuws nu is, dat hij een soort toelatingstest heeft gedaan en is aangenomen op de school. Go Rabin go! En giften zijn nog steeds erg welkom natuurlijk.
Joop had taxi gereden vannacht, hij is dan pas 's ochtends vroeg weer thuis en ik ben dan altijd maar een beetje stil, zodat hij rustig kan slapen..... niet dat ik nu anders zoveel lawaai maak, maar je houdt er toch rekening mee. Ik ben lekker in de zon gaan liggen, met badderende eendjes naast me, een reiger die af en toe even kwam kijken of er nog een kikker viel te vangen, kwetterende vogeltjes op zoek naar nestmateriaal en hoog in de lucht af en toe een paar honderd mensen, op weg naar iets of iemand. Ik kan daar zo liggend in de zon hele verhalen bij verzinnen. Of stel je eens voor dat het vliegtuig ineens ontploft, een bom aan boord, het zou toch zomaar kunnen. En wat doe je dan, ren je weg, of blijf je gewoon liggen kijken wat er verder gebeurt. Misschien 112 bellen........ er ontploft een vliegtuig hier boven Schouwen....... ik zou het niet weten, maar Joop zou niet lang meer slapen denk ik.
Vanmiddag zijn we even afgezakt richting Renesse, even een borreltje bij de Goudoevertjes en om met de woorden van Miriam te spreken: "de Rampweg is net een computerspelletje". Mensen die er wandelen, fietsen, skaten en steppen en auto's met of zonder caravan, campers en motoren. De Rampweg is met deze dagen echt een ramp en levensgevaarlijk. Na het borreltje hebben we gezellig even bij Salud wat gegeten. Natuurlijk was het ook daar erg druk, het zijn topdagen voor de horeca en ook wel leuk om er even tussen te zitten.
Simba rook of hoorde ze, dook met haar neus in het gras en hoppa... weg zwommen ze. Ik vind het altijd zo'n leuk gezicht. Ze waren net iets te ver voor een goeie foto, maar deze gaat. Een stuk of negen waren er, morgen acht? Ik maakte een praatje met de man die vlakbij dat water woont, vorige jaar waren er ook en iedere dag was er eentje minder vertelde hij, er zitten ook ratten, en sperwers eten die kleintjes ook bljikbaar, er vloog ook een reiger over. Nee, ze halen vast niet allemaal de eindstreep.
Even later belde Joop, hij was in Zierikzee. Onze tuner vertoonde al een tijdje mankementen en met de video recorder was ook iets aan de hand, hij was eens gaan kijken wat er zoal te koop is op dat gebied. Genoeg natuurlijk. Vaak alles in één. Hij klonk opgetogen, "mooi spul en het valt eigenlijk nog best mee". Ik zei nog: "koop nu nog maar niets, dan kunnen we eerst nog eens rondkijken". Maar ik geloof niet dat hij dat gehoord heeft. Zo kwam hij thuis, de koffer zat ook nog vol, hij kon nog net zelf zitten. Voordat het nu allemaal weer eens werkt zijn we wel een paar uur verder.
Het oude spul kan zodoende weer naar de caravan, daar was de tv ook stuk gegaan een tijdje geleden. We zijn weer helemaal ingericht.
Update:
Ik heb vernomen dat Pasen niet doorgaat dit jaar. Kijk maar.
Als het er bij ons zo uitziet is het al behoorlijk druk hoor, zeker als er dan ook nog eens een paar campers of caravans tussen zitten, wat de laatste dagen heel vaak het geval is, het eiland stroomt vol. De dorpssuper ook, ik was net op tijd vanmiddag voor nog een paar boodschapjes. Het is wel weer gezellig vind ik, het hoort bij de tijd van het jaar Achter de man in de rolstoel zie je nog net het honingkraam staan, dat hebben we vanmorgen ook eerst maar weer eens bij de weg gezet. Hopelijk gaat het niet meer stormen, twee keer per jaar in de sloot belanden is genoeg.
Ennuh.... het nieuwe dorpscafetaria (of hoe zoiets ook heten mag) heeft ook softijs... en dat is erg verleidelijk voor mij... jullie zien toch wel dat het een kleintje is hè.... mmmmm...
Blij verrast was ik, toen ik vanmorgen een lintje in mijn mail aantrof.
Gekregen van Brillie voor mijn dagelijkse plaatjes en praatjes.
Ik ben zeer vereerd, want een lintje krijg je toch niet iedere dag.
Ik heb altijd een tuin vol blauwe, maar vanmiddag zag ik deze ineens staan...... een witte Judaspenning! Al zo vaak heb ik geprobeerd zaadjes van anderen te zaaien, maar nu lijkt het toch gelukt en ook nog op een leuke plek, daar mogen er van mij een heleboel komen, zo tussen de stenen.
Eind van de middag kreeg ik een mailtje of er een foto van me gebruikt mocht worden voor een regionaal krantje, onder vermelding van mijn naam, leuk hoor, maar ik heb me helemaal de schompes zitten zoeken en kan hem nergens vinden, ze willen dan natuurlijk het grote formaat. Zonde hè. Kan ik ook eens in de krant met een mooie foto...
We kijken onze ogen uit, de vijver is zo helder als een belletje (is dat nu een oud Zeeuws gezegde of zegt iedereen dat), je kunt tot op de bodem kijken. Midden op die lichtgroene slierten ligt een homp kikkerdril, kikkers zie ik nog weinig.
Het was buiten ook ontzettend helder vandaag, met een knal blauwe lucht en een fel zonnetje.
En nu komt het...
Jaren loop ik al zonder zonnebril, gewoon omdat ik de wereld altijd zo donker vind worden als ik er eentje op zet, maar de laatste tijd merk ik dat ik loop te knijpen en ik denk dat het toch beter voor mijn ogen is als ik er eentje aanschaf en dan ook nog op mijn neus zet natuurlijk. Als proef heb ik vandaag die van Miriam geleend ("Mam, doe je wel voorzichtig en neem het doosje maar mee voor als je hem afzet"). Hihihi. Nu blijkt dat zij ook wel een hele goeie (dure) heeft, het is mij dan ook uitstekend bevallen, lekker rustig aan mijn ogen. Ik had gisteren in Zierikzee al gekeken, maar daar zag ik zo gauw niets, die dingen zitten ook allemaal vergrendeld tegenwoordig dus even een beetje leuk passen is er niet bij. Vanmiddag maar eens naar Renesse, ook daar vergrendeld, maar er was een leuke verkoper en dat is dan ook wel prettig natuurlijk. En er was ook een leuke bril, twee zelfs, maar ik twijfelde, dus toch nog maar even niet gedaan, want zoals mijn oude buurman Kunst altijd zei: "Als je twijfelt, moet je het niet doen". Dat wordt nog wat voordat ik de goeie gevonden heb.
En even voor de duidelijkheid, als ik ga wandelen zet ik altijd mijn gewone bril af, in de verte zie ik gewoon beter zonder. Die varilux glazen zijn wel handig, voor binnen en in de tuin (ook daar zet ik hem vaak af).
Vogels vliegen af en aan met takjes, pluisjes, veertjes en alles wat ze maar kunnen gebruiken bij het maken van hun nest, die hebben het hartstikke druk.
Bij mij ligt dat anders, mijn nest is af en er hoeven geen eieren meer gelegd gelukkig. We moeten wel eten, dus vanmiddag Appie even met een bezoek vereerd. Het is bijna Pasen en ik begrijp dat we dan ook met z'n allen moeten gaan gourmetten en zo, Pasen wordt meer en meer een vreetfeest, de schappen liggen barstensvol met de meest uiteenlopende, buitengewone hapjes. Vroeger verfden we wat eieren, kochten een zakje paaseitjes en dat was het..... en zo blijft het ook voor mij.
Dit is hem dan Rabin Paudel Sharma, de zoon van Hum Raj Sharma. Ik heb in de linkerkolom ook een extra dingetje voor hem aangemaakt. De meeste van de toegezegde giften zijn al binnen, waarvoor hartelijk dank namens Joop en Rabin natuurlijk. Er zijn al meerdere vaste toezeggingen, even afwachten of die ook allemaal doorgaan, het gaat in elk geval de goede kant op.
Na de Prunus de pruum, dat weet ik zeker, want hij staat in de tuin met het kaartje er nog aan "Reine Claude d'Althan" en hij zit vol bloesem. Dat wordt lekker pruimen eten komende zomer! De Prunus ben ik vandaag ook overal tegengekomen, toch leuk als je dan ineens weet wat voor boom het is.
Vanaf mijn bureaustoel schoot ik het volgende kiekje, zoek het vogeltje...
Eind van de middag zaten we nog even op het terras in het dorp samen met een aantal dorpsgenoten. De bomen staan er op het ogenblik prachtig in bloei, maar niemand wist eigenlijk wat voor bomen het zijn, ik wist het ook niet, dus bij deze de prijsvraag van de week. U raadt en ik draai een prijs?
Sil en ik hebben samen geslapen vannacht, Joop koos voor de caravan omdat hij moest rijden en zodoende daar beter uit kon slapen. Eind van de morgen zijn Sil en ik met de kinderen nog even naar het strand geweest, tenminste Sil en ik hebben op het terras gezeten en de kinderen hebben schelpen gezocht. Pfff....... ik zie uit naar het moment dat ik met de kinderen eens een fikse wandeling kan maken en dat we mams op het terras achter kunnen laten, ik schat nog een jaartje of vier. Sil en ik namen elk een kopje thee, de rekening was € 3,50 .....dat is ruim zeven GULDEN voor twee kopjes warm water, belachelijke prijzen. Voor de rest niks te klagen hoor het was erg gezellig, de was is al droog en het wc papiergebruik is alweer enorm afgenomen.
