Redstar (Lekker!): Nu nog e… Downer (Lekker!): Dat ziet… Sjoerd (Lekker!): Dat ziet… tineke (Lekker!): Dat ziet… Brillie (Lekker!): Eten uit… Thérèse (Lekker!): Wat reuz… Downer (Uitgesteld): LOL dat …
Morgen plaatje 150, ik denk er lang niet iedere dag aan.
Hard in de tuin gewerkt vandaag en een flink eind gekuierd, het was geen foto weer en ik zag ook niks leuk, vandaar maar even mezelf, niet dat dat leuk is natuurlijk, maar ik heb even niets anders. Verder alles goed hoor, met jullie ook?
Heel hard in de weer geweest vandaag, heerlijk! Soms gaat het gewoon vanzelf.
Ook vanmiddag een nieuwe Kong gehaald voor Didi, want ze was er toch wel vaak heel zoet mee en we kunnen hem maar niet vinden.
Deze is een maatje groter dan die ze had en zwart, de andere was rood, dus mocht hij nog terecht komen dan heeft ze twee verschillende (of dat beest dat iets interesseert).
Kregen we toch zomaar een leuk aanbod vandaag voor een nieuwe Spark in de bus. Joop ging er zelfs eens bij kijken, allemaal leuk hoor, maar er kan niet eens een trekhaak onder en wat moeten wij nu zonder. Nu hebben we twee nieuwe bandjes onder onze kanarie en kunnen daar weer een tijdje mee voorruit. Veel voordeliger ook.
Straks eerst eens een pizzaatje eten op het dorp, samen met Ina en Martin, dat werd een keertje tijd deze zomer, hij is alweer bijna om.
In augustus krijg ik alweer dat nazomer gevoel…
Nou, ‘t valt alles mee hoor, we krijgen de hoordingens wel vergoed door onze eigen verzekeraar, waarom Joop die nog niet gebeld had weet ik ook niet, zulke dingen laat ik altijd maar aan hem over. ‘t Balletje hebben we nog niet gevonden, maar die liggen er ook nog genoeg in de winkel.
‘t Duivenhok is nu helemaal over en staat netjes onder het afdak te wachten op wederopbouw. Eerst maar eens een beetje rustig aan, soms kan een mens zich ook teveel op zijn hals halen, zeker als je geen twintig meer bent.
Op den duur word je een beetje makkelijker in het laten slingeren van dingen in huis, al leg ik nog wel steeds mijn slippers ergens op als ik ze uittrek. Meerdere keren had ik al Joop zijn gehoor apparaatjes op zijn bureau gelegd, hij legde ze steeds op het tafeltje naast zijn stoel dat precies op neushoogte is. Het is en blijft nog steeds een ondeugende pup, die alles moet ontdekken, ook hoortoestellen. Vanmorgen zag ik ineens wat vreemde dingetjes op de deurmat liggen en ja hoor…. een puzzeltje… van een hoordingetje, de andere is nog steeds zoek. Dat hakt er even in, want die dingen zijn best duur en de verzekering doet daar niet aan, tenminste die van ons niet.
De blokhut wordt dus maar even op de lange baan geschoven, of hij koopt gewoon geen nieuwe, want waarom lagen ze anders op het tafeltje?
Eind van de middag speelde Martin even met Didi met het balletje, Joop wilde ook wel een keer en moest natuurlijk even laten zien hoever hij wel niet kon gooien met dat leuke balletje dat alle kanten op stuitert, dat had hij ook net zitten vertellen… u raadt het al… weg balletje, niet meer te vinden.
Daar word ik dan een beetje moe van. Niet van de wandeling die we maakten vanmiddag hoor, ik heb er maar een paar blokjes extra aangeplakt, we waren nu toch onderweg en het was er heerlijk weer voor, alweer.
Zo’n feestje gaat je toch niet in de kouwe kleren zitten, ik kan merken dat de twintig inmiddels ver achter me ligt en zo heel erg laat heb ik het niet eens gemaakt. Want wat is nu half twee, vroeger zagen we het soms licht worden en begonnen de vogeltjes alweer te fluiten eer we naar bed gingen.
Gelukkig liep ik nog recht al is het dan wel een heel eind naar huis hoor.
Gisteren heel de dag nodig gehad om weer een beetje mens te worden, wel een flink eind gewandeld en vandaag weer. We waren zelfs op het strand vandaag, het was niet zulk mooi weer, dus dat ging. Didi heeft heerlijk in zee gezwommen met een paar Labradors.
Vanmorgen eerst voor het laatst een bezoekje aan de tandarts, het zit perfect nu en hoef niet meer terug. Ik had me verslapen, moest er om tien uur al zijn en om vijf voor negen stond ik op, dat was geen prettig begin, heb graag eerst een paar kopjes koffie, maar om tien uur precies reed ik de parkeerplaats op in Vlissingen, gedoucht en wel.
In één van de rouwadvertenties van Ronald stond: “Tan, we zijn er voor je” en laten nu juist de mensen die dit schreven degenen zijn die mij volledig in de steek laten, een enkeling uitgezonderd….
Een stukje van een post dat ik altijd zag als er een update was van Tanya, ze heeft het nooit gepost en zal dat ook niet meer doen, zaterdag is ze overleden...
Mij hoef je niet te condoleren, ik kende haar alleen van haar weblog en zoals ik al zei hebben we elkaar een paar keer vluchtig ontmoet, als je daar behoefte aan hebt en je las ook weleens haar weblog , doe het dan bij haar, voor haar familie en vrienden.
Vandaag bracht ik weer eens een bezoek aan de bus .
Joop moest ook even in Zierikzee zijn, dus gingen we gezellig samen.
Ik vind het altijd een drama en er is altijd wel iets. Nu was mijn eerste borst al geplet toen bleek dat de foto niet gemaakt kon worden, hoppa, de boel ging weer los en er werd iemand bij geroepen. Het probleem werd opgelost en ‘ze zou proberen het te onthouden’. Ik werd voor de tweede keer geplet en de foto werd gemaakt, ze nam weer even plaats achter het scherm en vroeg of er borstkanker in de familie voorkwam. Echt opbeurend vind ik dat. Als het een routinevraag is stel hem dan op een ander moment, is het geen routine zeg dan gelijk, ik zie iets vreemds, nu heb ik het zo gelaten en maar aangenomen dat het routine was… want natuurlijk kon zij de foto nog niet zien, maar toch.
Ik heb veel aan Tanya gedacht vandaag.
Zij ging zes jaar geleden voor het eerst en als er niet snel een wondertje gebeurt gaat ze het niet redden.
Door haar weblog leerde ik haar kennen en we zijn elkaar vluchtig een paar keer tegengekomen, ze woont hier op het eiland. Ik heb zelfs nog een boekje van haar geleend dat ik nog steeds terug moet geven. Inmiddels is ze ook nog haar man verloren door een verkeersongeluk en oma geworden, want het leven gaat gewoon maar door. Vol bewondering ben ik voor de manier waarop ze het allemaal doormaakt, intens verdriet en aan de andere kant ook weer geluk.
Voor mij komt over twee weken de uitslag weer in de bus, altijd weer spannend en maar hopen dat ik nog niet hoef te ‘vegten’, zoals op het briefje staat dat ik gisteren vond toen ik mijn bureau aan het opruimen was… wat zou het betekenen en wie zou het ‘gesgreven’ hebben…?
Het is zomer en sommige boeren zijn al volop aan het dorsen. Toch heb ik het idee dat die zomer pas begonnen is, dat komt natuurlijk omdat het zo vreselijk lang koud is geweest. We hebben er lang op moeten wachten, maar nu hebben we dan ook wat… al heb ik vanmiddag wel even hard moeten lopen om voor de bui binnen te zijn. Wasje hing nog aan de lijn, dekbed lag te luchten en ik wilde toch wel weer een droog bed vannacht, gelukkig was ik op tijd.
En nu maar wachten tot de pruimen gaar zijn.
Het zijn er lang niet zoveel als vorig jaar, dus het is niet nodig ze op drank te zetten. Gewoon zo lekker van de boom eten, al moeten we nog wel een paar weken geduld hebben.
Het stond in Arnemuiden en zo langzamerhand komt het stukje bij beetje deze kant op, Joop zijn 'nieuwe' duivenhok. 't Is een hele klus want het zit stevig in elkaar. Vanmorgen eerst samen naar Vlissingen en daarna door naar Arnemuiden, zodat ik even kon helpen met de pannen en een paar ramen. Op de terugweg even langs de Kaasboererij en de Zoete Kers, we hebben lekker zitten smikkelen in de auto van het gekochte lekkers.
We waren begin van de middag weer thuis, zodat ik ook nog een lekker rondje met Didi kon doen en natuurlijk even zwemmen bij het Koepeltje. Heerlijk wandelweer vandaag.
De kinderen zijn weer naar huis, er zijn weer andere zaken die moeten gebeuren. Eerst nog wel even naar het strand geloof ik, maar daarna zouden ze niet meer langs komen.
Wat een hitte, je kunt zonder schoenen niet naar buiten zonder dat je voeten verbranden, waarom moet het toch altijd dan weer ineens zo extreem.
Het was een dag van weinig bewegen en veel onder de koude douche staan. Morgen eens kijken of de tandarts me van wat pijn kan verlossen, het heeft me af en toe best moeite gekost de boel erin te houden.
Beste Ria,
Je zult mij nog wel kennen je oude buurmeisje,uit een ver verleden,Tineke Geelhoed.
Ik heb jou prachtige site helemaal gevolgd,geweldig.!!
Het gaat je goed in het leven,gelukkig met mij ook.
Mijn vraag aan jou is, heb je nog oude foto's van vroeger, helaas zijn er vele verloren gegaan, gr.Tineke
Tineke mailde me een paar maanden geleden al via Schoolbank en toevallig zag ik dat gisteren ineens.
Erg leuk altijd zulke reacties
Deze foto is van1957.
vlnr: Cisca Evertse, Tineke Geelhoed?, Jet Goedbloed, Nellie Fondse, Willemien Geelhoed?, Netty Geelhoed?, ikke.
We woonden allemaal in dezelfde straat en speelden vaak met elkaar.
De I.M. van der Bijlstraat was eerst doodlopend en werd in die tijd doorgetrokken naar het dorp. Later werd daar de kleuterschool gebouwd, die er nu alweer niet meer is.
Ik ga nog eens terug voor een foto zoals het nu is.
Deze is van 1954.
vlnr. Nellie Fondse, Willemien Geelhoed, Suus Fondse, Tineke Geelhoed, ik, Cisca Evertse en vooraan Wim van der Meer, de neef van Joop, die naast ons woonde, zodoende leerde ik Joop kennen. Naast Wim woonden de Geelhoedjes en daar weer naast Nelly en Suus Fondse. Dan was er een paadje en naast dat paadje woonde Cisca. Daar tegenover was een groot nieuw huis van gemeentesecretaris? Goedbloed, daar woonde Jet.
En ook gisteren kreeg ik deze mail:
Beste Ria
Mijn naam is Joop van Felius. Ik ben geboren in Breda en woon daar nog steeds. Ik ben van hetzelfde geboortejaar als je zuster. Ik heb eens in het
familieregister gekeken en inderdaad we zijn familie van elkaar. Mijn vader was een broer van Kees v Felius (van `t winkeltje op `t durp) en van Leu Ganzeman - van Felius jullie vroegere achterburen.
Ik heb tien jaar van mijn jeugd alle vakanties (1946 - 1956) op Noordgouwe doorgebracht bij de ouders van mijn moeder. Dit was Jaap den Engelsman.
In het blad Landleven stond een stukje over" de drie Wilgen " in Ellemeet .Ik wilde er iets meer van weten en zocht het op op internet. Daar kwam ik je website tegen op zoek naar de drie wilgen. Tevens zag ik daar een foto van vroeger. De namen kwamen me zeer bekend voor en zeker de I M v d Bijlstraat. Dit moest Zonnemaire zijn.
Ik heb nog wel even werk om het gepubliceerde te bekijken. Ik heb nog steeds nostalgische gevoelens over Schouwen - Duiveland.
Ik vind het wel leuk om stukjes over het voormalige eiland te lezen. We komen nog regelmatig in de Westhoek en in Zierikzee.
de groetjes van Joop van Felius
Natuurlijk weet ik nog van het wiekeltje op het durp, daar hadden ze drie kinderen, Betsy, Nellie en Kees.
Betsy 'deed' jaren het postkantoortje op Zonnemaire en woont tegenwoordig ook in Scharendijke, ik kom haar regelmatig tegen, geen idee of ze me nog kent, we zeggen elkaar gedag, meer niet. Met Nellie was Janny, mijn zus, een tijdje vriendin en wat er van Kees geworden is geen idee, van Nellie trouwens ook niet.
Dit zijn toch wel de hele leuke dingen van het webloggen.
Van Tineke kreeg ik net nog een lange leuke mail en Joop stuurt me het familieregister toe.
Lekker op het gemak wakker worden en de gisteravond geplukte bloemen schikken in de ochtendzon.
Verder was het natuurlijk heerlijk strandweer en vanavond aten we bloemkool met aardappeltjes en komkommer en een lekker stukje vlees. Een echt oma maaltje dus, dat is weer eens wat anders dan pizza en patat, wat natuurlijk ook niet te versmaden is.
Ik heb tussendoor een beetje in de tuin geklust.
Verder kreeg ik vandaag een paar erg leuke mailtjes, maar daarover later misschien meer.
Yara kreeg vandaag gaatjes in haar oren.
Hartstikke trots en natuurlijk moet nu haar haar wat vaker in een staart anders zie je ze niet.
Ik weet nog wel dat ik ze vroeger niet kreeg van mijn moeder, dat heb ik later dubbel en dwars ingehaald, ik heb er nu zeven.
klik
Eigenlijk zouden we vanavond bloemkool met een biefstukje eten, dat stond ook al klaar, gelukkig had ik het gas nog niet aangestoken, want er kwam een smsje waar ze bleven... afspraakje vergeten en zodoende ligt de bloemkool koel tot morgen, of overmorgen...
Voor ons was de redding nabij, want de buren hadden mossels in overvloed, ook lekker.
't Is verder wel lekker buiten hoor en als de zon schijnt gelijk bloedheet, maar ja, geen strandweer. Het waait ook te hard, anders zou het nog wel gaan.
Ik heb wel lekker gewandeld, want daar is het wel prima weertje voor en prachtige luchten af en toe.
Het eiland helt zo langzamerhand weer behoorlijk over naar de Schouwse kant. Ik vermijd dan ook de doorgaande wegen maar een beetje want soms schrik je je rot van wat er achter een auto hangt, breed en lang, het kan niet groot genoeg zijn bij sommige oosterburen.
Wel een beetje duffe dag vandaag, jarig zijn gaat niet in je kouwe kleren zitten en nieuwe tanden krijgen ook niet. Mijn hoofd doet er zeer van en waar dat dan precies door komt doet er verder niet zo toe.
Niet echt weer voor het strand voor de kinderen, maar gelukkig vermaken ze zich prima. Zolang het droog is, is het ook heerlijk buiten, maar ja je bent in Zeeland en dan wil je wel naar het strand natuurlijk.
Didi vindt het allemaal fantastisch, ze heeft haast geen tijd om te eten.
De meest waardevolle kadootjes kosten vaak niets meer dan alleen een beetje moeite, of tijd.
Ik ken Joop niet anders dan met snor. Een paar keer heeft hij het geprobeerd zonder... en ik kan daar maar niet aan wennen.
Geen idee meer hoe het kwam, maar ik heb een keer een hint gegeven dat ik voor mijn verjaardag best wel weer een snor wilde en die kreeg ik!
Geweldig toch! Ik heb weer tanden met een ieniemienie spleetje, dat vond hij wel leuk en daar heb ik een beetje rekening mee gehouden, voorzover dat kon dan. Het zijn vaak de kleine dingen die het doen.
Gezellig gegeten en geborreld met de kinderen en Ina en Martin vanavond. Binnen en buiten, we sjouwen wat af hier met de stoelen. Nu nog even nagenieten in mijn eentje en hopen dat ik vannacht eens wat beter slaap.
Niet meer in volle bloei, maar best nog wel om aan te zien zullen we maar denken...
Straks eerst mijn nieuwe tanden ophalen, dat vind ik eigenlijk veel spannender.
Sprakeloos ben ik vandaag, vandaar maar even een filmpje dat ik gisteren maakte, toen het nog heel heet was. We zwommen achter de dijk bij het Koepeltje, prachtig helder is de Grevelingen, bijna azuurblauw.
Het is behoorlijk afgekoeld vandaag na het onweer, maar gelukkig schijnt inmiddels de zon weer.
Onbewust heb ik vanmorgen de uitslag gekocht.
Het wordt 0-0, we krijgen een verlenging.
In de verlenging wordt het dan 3-0, een ruime overwinning!
UPDATE:
Okee, we hebben verloren, maar voor het grootste deel had ik toch gelijk.
Ik heb lekker op het terras gezeten bij Salud en Didi had haar eigen wedstrijd.
Als ik er bij had gekund had ik hem misschien wel kunnen kussen, zo stil zat hij op zijn blaadje. Jammer, geen prins vandaag, wel weer heerlijk weer.
De pomp van de vijver eens geprobeerd, en warempel hij deed het nog. Didi was zeer onder de indruk van al dat water dat ineens tussen de stenen doorstroomde, dat was dikke pret natuurlijk. Ik kon er dan ook op wachten tot ze een keer de vijver induikelde, ze was er ook zo weer uit.
Verder niets gedaan eigenlijk, af en toe een spelletje en een beetje luieren. Hier een heerlijk relaxedkikkerspelletje , mijn stand tot nu toe is 11001900 2700, eens kijken of ik het nog kan verbeteren vanavond.
Er zaten er een paar vanmiddag, het was blijkbaar goed toeven tegen het glas van de voordeur. Ik heb het ook even geprobeerd, maar ik bleef niet plakken, ook al had ik het warm genoeg. Toen heb ik de parasol maar weer opgezocht.
Joop heeft de mobiele airco tevoorschijn gehaald, het is in de kamer lekker koel zodoende, alles moet dan wel dicht blijven en hij maakt een hoop lawaai.
Ik ga met dit heerlijke weer toch niet heel de dag binnen zitten hoor.
Af en toe een koude douche en rustig aan doen maar.
En nu hoor ik de bloemen roepen.... water.... water.... water
Gezellig even met Didi naar de markt in Zierikzee geweest vanmorgen.
We deden een extra rondje, want het was toch te warm voor een lange wandeling en zodoende kwam ik ook langs het pand waar 31 maart 2006 een uitslaande brand was, het pand is weer netjes opgeknapt, het zal natuurlijk ook wel onder monumentenzorg vallen.
Er zijn appartementen in het pand gekomen, zo lees ik nu.
Verder keek ik ook nog even bij Sonja in de winkel en vond een leuk shirt met een ware tekst
Op de markt was het gezellig druk en een mevrouw paste een wel erg ingewikkelde jurk:
Vanmorgen eerst gezellig op de koffie geweest bij Jonna, voor het intervieuw voor mijn stukje in de Inwonerskrant. Nu eens kijken of ik er iets van kan maken in het juiste aantal woorden, allemaal nieuw voor mij.
Een rondje gewandeld en daarna de tuin in gedoken om voor het grootste deel alleen maar van die akelige kattenstaarten te plukken en alles wat ik daar verder nog bij tegenkwam. Lange grassprieten gemaaid, want groeien doet het gras niet echt natuurlijk, het wordt meer een sprieterig veldje.
Joop heeft weer twee lampen van de tuinverlichting gedaan, de voorkant is nu klaar en brandt, dit even voor de dorpsgenoten, dat ze weten waar nu ineens al dat licht vandaan komt natuurlijk.
Superspannend was het gisteravond hè, vooral op het laatst nog.
Nu even afwachten wie onze tegenstander wordt in de finale.
De Duitsers zijn nog vol goede moed en rijden vrolijk met vlaggetjes in hun kleuren rond.
WIJ ZIJN DOOR!!!
Zestien jaar heeft hij zijn stinkende best gedaan, mijn Kirby.
Ik kocht hem als één van de eersten van Silvia, toen ze pas begon daar.
Erg duur vond ik ze toen en nog steeds.
Maar ja ik moet toch een stofzuiger en een reparatie is ook duur.
Ik heb nu een inruil, demonstratiemodel zei de monteur, maar dat geloof ik niet zo van eentje uit 1996,2006 natuurlijk voor een schappelijke prijs en hopelijk doe ik daar weer net zo lang mee.
Stofzuigers heb ik al zoveel versleten, dus zestien jaar is echt super lang.
En nu straks maar eens kijken wat Nederland er van bakt.
Hopelijk hoeven die nog geen tabee te zeggen.
Maandag wasdag, dat was vroeger zo. Zondagavond werd er dan al begonnen met het in de week zetten, daar moeten we toch tegenwoordig niet meer aan denken. Wassen doen we wel als er een trommel vol is op wat voor dag dan ook en omdat het nu zulk lekker weer is kan het aan de waslijn drogen. Wat dat betreft is er niets veranderd.
Veel wasjes gedraaid vandaag en lekker buiten gedroogd, de caravan is klaar voor de volgende bezoekers.
Tussendoor gewandeld en gezwommen, het was gelukkig niet zo heel heet.
De uien bloeien en kunnen al bijna gerooid worden zo te zien, dan ruikt het weer zo lekker overal naar ui.
Ik heb weer een mooie bloem waarvan ik niet weet hoe hij heet, hij is er ook in het wit geloof ik. Hier heb ik al gezocht maar kon het niet vinden.
Ik had ze al bijna op toen ik bedacht dat ik ook nog wel een fotootje moest maken.
Superlekker, zonder poespas van room of moeilijke kruiden, gewoon zoals Zeeuwse mossels horen te zijn, zo at ik ze vanavond bijSalud.
Verder stond ik ongeveer een uur op een viaduct te wachten op een groepje wielrenners, eigenlijk stelt het toch niks voor allemaal, zo voorbij ook. Wat ik wel grappig vond was dat ik daar op een gegeven moment stond met drie klasgenoten van de middelbare school, op dat ene viaduct vijftig jaar later.
Joop deed een rondje met de taxi en kwam gelukkig niet al teveel wegafsluitingen tegen.
En vanavond zaten we dus lekker even op het terras, met een wijntje en een hapje.
Alles is heerlijk opgefrist na een paar flinke buien vanmiddag en het is prachtig overal!
Over bridge of sighs
To rest my eyes in shades of green
Under dreamin’ spires
To Itchycoo Park, that’s where I’ve been
What did you do there?
I got high
What did you feel there?
Well I cried
But why the tears then?
I’ll tell you why
It’s all too beautiful
It’s all too beautiful
It’s all too beautiful
It’s all too beautiful
I feel inclined to blow my mind
Get hung up feed the ducks with a bun
They all come out to groove about
Be nice and have fun in the sun
I’ll Tell you what I’ll do (what will you do?)
I’d like to go there now with you
You can miss out school (won’t that be cool)
Why got to learn the words of fools
What will we do there?
We’ll get high
What will we touch there?
We’ll Touch the sky
But why the tears there?
I’ll tell you why
It’s all too beautiful
It’s all too beautiful
It’s all too beautiful
It’s all too beautiful
I feel inclined to blow my mind
Get hung up feed the ducks with a bun
They all come out to groove about
Be nice and have fun in the sun
It’s all too beautiful
It’s all too beautiful
It’s all too beautiful
Ha! It’s all too beautiful
Zeg maar gewoon heet!
De koeien zochten wat verkoeling op een Vliedberg bij Zierikzee en toen was het nog niet eens zo heel heet.
Wat boodschappen in huis gehaald en de rest van de dag kalm aan gedaan, een beetje spelletjes, binnen ja en af en toe even buiten in de schaduw.
Dit is dan weer net dat je zegt, zo heet hoeft nu ook weer niet.
Gelukkig hebben we weer gewonnen, op naar de volgende ronde!
Koud voer gegeten vanavond met een koud drankje erbij.
En nu staat alles lekker open, het rommelt in het zuidwesten en af en toe vallen er een paar druppels.
Iris en de kinderen zijn net ook weer richting Limburg vertrokken.
Iris en de kinderen, die een paar nachtjes in de caravan zijn, vermaken zich prima aan het strand. Vanmiddag ging ik even kijken samen met Didi, die zich als een ware mensenredder ontpopte. Erg leuk om te zien.
Vanavond hebben we gezellig met z’n viertjes in de speeltuin gegeten.
