Joke vraagt bij de vorige reacties of ik de duiven zelf ga melken als Joop er niet is, vandaar dat ik Google er maar eens op losgelaten heb, want dat ze niet echt gemolken hoeven worden snap ik wel, maar waar dan dat woord vandaan komt wist ik niet.
Duiven melken?
Iemand die duiven houdt of er wedstrijden mee speelt, noemen we een ‘duivenmelker’. Kun je een duif dan melken zoals een koe? Helemaal niet! Maar als er jonkies zijn, maken de volwassen duiven (de mannetjes zowel als de vrouwtjes) in hun krop een soort pap of melk aan. Ze braken die op om de kleintjes te voeden. Dus dààr komt dat rare woord vandaan!
De tarwe staat al een tijdje boven de grond.
Dat wordt weer een mooie zomer, want tarwe is het leukst om naar te kijken. De laatste keer was in 2006, toen was het vanwege de warmte al voor augustus gemaaid, hopelijk kunnen we er dit jaar wat langer van genieten, want er is toch niets mooiers dan zo'n geel korenveld.
Vorig jaar hadden we suikerbieten, daar vind ik niets aan, dan zijn aardappels en uien nog leuker.
Van mij mag dit weer een tijdje aanhouden, heerlijk.
Ik ben niet naar het strand geweest en heb een 'gewoon' rondje gedaan.
Geen foto's gemaakt, vandaar nog maar eentje van gisteren.
Na de soep nog even naar Zierikzee voor wat boodschappen, er gaat nogal wat fruit doorheen hier en op het dorp is dat nooit lekker vers. Iedereen liep weer lekker te smikkelen bij de grootgrutter. Nog even langs de Lidl om de wijnvoorraad aan te vullen en gestopt bij de boer voor aardappelen en uien, we kunnen zodoende weer even vooruit.
Joop heeft na het nodige reken en tekenwerk de eerste investering in de duiven gedaan, er staat een kar hout klaar voor de verbouwing van de bijenstal, want duiven hebben weer andere hokjes nodig dan bijen en zojuist kreeg ik de melding dat er ook een spoetnik is aangeschaft, een hobby kost nu eenmaal geld.
Het wordt nog een hele onderneming, ik geloof dat ik het steeds leuker ga vinden.
Bij de Hubbeltjes thuis is het altijd feest,
want de kat is jarig (of pas geweest),
of Joep Hubbeltje heeft zo’n mooi paasrapport,
of Mies Hubbeltje heeft d’r haar weer kort.
Er is altijd iets vreemd, of iets weg, of niet pluis,
altijd iets aan de hand bij de Hubbeltjes thuis,
pa staat te poetsen of ma staat te witten,
of Jaap is in de brandnetels gaan zitten...
Maar op zekere dag pakken de Hubbeltjes
uit hun spaarpotten al hun dubbeltjes,
ze gaan naar een winkel en komen vlug,
elk met een pakje bij zich, terug.
En even daarna zijn ze stil als een muis,
is het vreselijk stil bij de Hubbeltjes thuis.
En waar je ook kijkt, in iedere hoek,
zie je allemaal Hubbeltjes met een boek.
't Is koud, vreselijk koud, misschien ligt het ook wel aan mij hoor, maar er kwam niets van terecht vandaag.
Nergens van... behalve dan een paar foto's van stoffige spinnenwebben, ze passen eigenlijk precies bij deze dag, daarom maakte ik er ook een foto van natuurlijk...
Altijd leuk om bij iemand binnen te kijken en nu we toch aan het gluren zijn een foto van de plek waar ik toch wel het grootste deel van de dag doorbreng, zeker in de wintermaanden. Zoals je ziet houdt Simba me ook hier gezelschap. Voor deze foto ben ik even buiten gaan staan anders kreeg ik het er niet allemaal op. Hier nog eentje vanuit een andere hoek.
Achter de deur met de spiegel staat het klapstoeltje voor eventueel bezoek.
Een paar van jullie zijn hier weleens geweest en ik heb ook al eens eerder een foto geplaatst, maar toen stond het nog anders geloof ik.
Goed voorbeeld doet goed volgen hoop ik, ik ben namelijk ook weleens benieuwd hoe jullie erbij zitten.
Eentijdje geleden werd er al gewaarschuwd, maar nu ontsnapt er natuurlijk niets meer aan mijn aandacht. Ik hoef niet meer naar het keukenraam om de boel te overzien, er hangt een webcam, of met andere woorden een beveiligingscamera.
Jullie kunnen ook kijken hoor, de link staat hiernaast bij de webcams. Wat je verder ziet zijn de cams van Ricky's Place in Ellemeet, daar koop ik 's zomers weleens een ijsje en soms tank ik er. Dus als je maar vaak en lang genoeg kijkt, kom ik vast wel eens in beeld. En omdat het vandaag maar een stille boel was bij de buurtjes ben ik zelf maar even gaan staan zwaaien, terwijl Joop een screenshot maakte.
't Is ook hollen of stilstaan met die schoonzoon van mij. In het begin als ik eens een foto maakte was het eerste wat hij altijd riep: "Niet op internet hoor". Maar tegenwoordig begint hij het allemaal toch wel leuk te vinden en word ik zelfs gebeld waarom het er niet op staat.
Bij gebrek aan spannende belevenissen de rest van de borduurwerkjes die netjes zijn ingelijst.
Deze hangen op de slaapkamer, niemand ziet ze dus eigenlijk behalve wij.
Vol goede moed ging ik naar het strand vanmiddag.
Het had gisteravond behoorlijk gespookt, dus zou er wel veel 'rotzooi' op het strand liggen om foto's van te maken.
Mis! Het was hoog water, er viel weinig te zien, behalve dan het dansende schuim.
Ook de moeite waard natuurlijk en erg rustgevend om naar te kijken vind ik zelf.
De filmpjes van mijn nieuwe toestel openen niet in de Moviemaker van Windows.
Na een hoop gehannes ontdekte ik dat er een Moviemaker bij de bijbehorende software zit, ook handig en zodoende toch nog gelukt de boel in beeld te brengen.
Een tijdje geleden had ik het over mijn borduursels, ik heb vandaag eens nieuwe foto's gemaakt, zodat ze wat duidelijker zijn. Toetanchamon voor Joop, hij hangt op zijn kamer. Ik weet het niet meer precies, maar een jaar of twee ben ik er toch wel mee bezig geweest, met tussenpozen natuurlijk, soms deed ik maanden niets.
De wijnkaart met alle wijngebieden van Frankrijk, ook daar ben ik lang zoet mee geweest. Als je op de foto klikt en daarna nog een keer is hij redelijk leesbaar.
Toet is in het echt 45cmx60cm en de wijnkaart 75cmx75cm.
't Is geen wandelweer deze dagen, we houden het maar bij een kort rondje.
Joop verdiept zich in de duiven wereld, het gaat er toch van komen denk ik...
Roekoeroekoe!!!
Govert Cornelis van Felius geboren 22-01-1914 en overleden op 15-09-2000.
Hij werd dus 86.
De foto is gemaakt op onze trouwdag, tweeenvijftig is hij daar en tekent mijn vonnis. Acht jaar later zou hijmet pensioen gaan, waar hij dus nog ruimschoots van heeft genoten.
Mijn vader, met zijn rare kromme vingers, die hij later niet meer recht kon krijgen, vergroeid van het werken op het land wat hij deed tot na de oorlog.
Daarna ging hij bijde politie.
Een man van weinig woorden, verscholen achter de krant of met een puzzeltje in zijn stoel. Met tuinieren en vissen vermaakte hij zich in zijn vrije tijd.
Of hij aan tuinieren veel plezier beleefde weet ik eigenlijk niet en vissen deed hij meer om alleen te zijn volgens mij. Soms 's morgens vroeg als hij thuiskwam van een nachtdienst pakte hij zijn hengel en ging naar de dijk.
Kijk zo'n mosje lukt al aardig hoor, ik probeer eens het één en ander uit en zie dan vanzelf wat ervan komt.
Vorige week stond er een stukje in de krant over de verschillende dijkbekledingen die vroeger gebruikt werden, een groot deel daarvan blijkt met de dijkverzwaring verloren te gaan, er komt nu een museumglooiing.
Demuraltmuurtjes zullen voorlopig nog wel blijven, maar ik heb toch nog maar eens wat foto's gemaakt. 's Zomers verdwijnen de blokken bij het koepeltje grotendeels onder de begroeïng en altijd zitten ze vol met bovenstaande mosjes.
Aan de binnenkant van de dijk zit er nog dit stuk.
Het zag er dan wel erg lenteachtig uit vandaag, er lag nog gewoon ijs op de vijver hoor. Ik kan natuurlijk niet wachten tot alles weer gaat groeien en bloeien, maar dat duurt nog wel een tijdje. En dat is misschien maar goed ook, want de macro stand en ik hebben elkaar nog niet echt gevonden. Er zijn teveel mogelijkheden denk ik.
Lekker naar het watergat gelopen en onderweg mezelf eens vermanend toegesproken, ik lijk wel gek, om me zo te laten beïnvloeden door dingen die gebeuren, met als resultaat dat ik lichamelijke klachten krijg. Dat denk ik tenminste. Die klachten komen als ik me druk maak, zorgen, stress, noem het maar op. Vroeger kreeg ik kiespijn, maar bij gebrek aan kiezen heeft dat plaatsgemaakt voor buikpijn, zo'n harde opgezette buik tot aan je maag en soms zeurt het dan op een aanwijsbaar plekje.
Ik ben ervan overtuigd dat het niets lichamelijks is.
Het is moeilijk dingen te veranderen aan jezelf, maar toch wil ik proberen wat sneller dingen naast me neer te leggen.
Afijn, Obama kan ook aan het werk, die zal ook weleens buikpijn hebben.
Hij staat nu alweer een jaartje of zeventien weg te roesten denk ik, de eerste auto van Silvia. Wat was ze er blij mee, want het moest en zou een Mini zijn.
Haar toenmalige vriendje had het druk met het opknappen ervan en daar staat hij nu nog steeds in de tuin.
Af en toe maak ik er eens een fotootje van. Ik heb ook alle fotoalbums nog eens doorgebladerd, want er moet ergens een foto zijn waarop ze er naast staat, maar die kan ik niet vinden.
Even later kwam ik deze tegen in Ellemeet, op de plek waar wel vaker van die oude barrels staan staat nu dezePorsche.
Het water looptBrillie in de mond natuurlijk bij het zien van zo'n plaatje.
Het was heerlijk vanmiddag! Zon!
Wel veel wind, maar na de regen van vanmorgen klaarde het aardig op. Eenmaal thuis begon het alweer snel te regenen, maar toen had ik toch een fijne wandeling achter de rug.
We kregen en gingen zelf op visite van en bij eenkersverse opa en oma.
En vanmiddag waren Ina en Martin er even tussen de verhuisdrukte door, want het is niet alleenAargh die verhuisperikelen heeft, zij zitten in hetzelfde schuitje. Huis verkocht, andere huis nog niet klaar, maar wel kopers die in hun huis willen, dus dat is sjouwen geblazen naar een tijdelijk adres in de buurt en dan ook nog eens geblesseerd raken (Martin) en zelf geopereerd moeten worden (Ina).
Een hoop gedoe, maar gelukkig schiet de verbouwing al aardig op.
En dan hebben we morgen Blue Monday, waarschijnlijk werkthet weer mee, dus allemaal maar een beetje lief zijn voor elkaar om de dag door te komen, dat helpt vast!
Eergisteren had ik het erover dat de boel er hier anders uitziet/zag in IE en FF. Emmy kwam met de oplossing, ik hoefde alleen ergens iets toe te voegen en hoppa, voor elkaar! Zelf had ze ook nog een ideetje en ook dat lukte. Ik deed het alleen op de verkeerde plek, het werd niet opgeslagen, dus even later was alles een beetje door de war.
Nou en toen moest ik iets zoeken en ik heb dan altijd, dat als de stress toeslaat, dat ik het dan niet kan vinden, dan is alles wat ik zoek gewoon verdwenen.
Maar goed om een lang verhaal kort te maken, Em heeft het weer helemaal opgelost.
Em is knap!
Em is ook fan vanGoogle en als ze later groot is gaat ze daar werken.
't Lijkt misschien wat saai, we hebben weer op het strand gewandeld, maar ik vind het helemaal niet saai hoor. Lekker z'n gangetje zo.
En zolang het droog is en niet stormt kunnen we er lekker op uit 's middags.
's Morgens lees ik wat en verdiep me nog eens in de gebruiksaanwijzing van mijn fototoestel, zodat ik alle mogelijkheden een beetje leer kennen en ze op den duur (zo ver is het nog lang niet) ook nog eens weet te vinden.
Daarna ga ik zo tegen de middag pas eens douchen en vandaag ben ik daarna gezellig even naar de kapper geweest, er is weer een lekker stuk af.
Aan het begin van de middag wandelen we dan een paar uurtjes op het gemak, met praatjes en foto's maken tussendoor en eventueel wat boodschappen.
Eenmaal weer thuis tijd voor soep en spelletjes of met de foto's spelen, ik vermaak me altijd wel.
En dan moet er natuurlijk ook nog gekookt worden, het warme maaltijd ritueel en als ik wat teveel verdiept ben in datgene waarmee ik bezig ben, dan is het Simba wel die me er aan herinnert dat het zover is. Ze gaat me dan heel strak aan zitten kijken en af en toe al stampend met haar poten op haar kussen verzitten, dat moèt ik wel horen.
En daarna weer tijd voor een logje, waar zal ik het vandaag eens over hebben....
Omdat ik toch wel een hoop ergernis kreeg in IE ben ik overgestapt naarMozilla en dat bevalt goed tot nu toe.
't Is wel even wennen natuurlijk, want net even iets anders en niet uit gewoonte zomaar klikken, maar ook dat went weer wel zullen we maar denken. En als grootste voordeel dat er zich niet zomaar opeens een hoop nieuwe pagina's openen als het even niet zo vlot gaat, want vlot gaat het zeker af en toe niet in IE.
Mijn pagina is gecentreerd in FF, dat wist ik al, ik vind het wel best, ik zou niet weten hoe ik dat moet veranderen.
Het grootste deel van de dag was het hier mistig en niet erg koud.
De banden van de foto kwam ik onderweg tegen, ze deden me ergens aan denken....
...nog over het vorige postje.
Renesmurf maakte me er op attent dat er al een eindstand staat, dus het zal al wel afgelopen zijn, nu ja, de bedoeling was goed, alleen een beetje te laat blijkbaar.
Ik had ook eigenlijk niets bijzonders te vertellen, dus ik vond het wel makkelijk zo.
De prachtige witte wereld heeft plaatsgemaakt voor een miezerig grijs geheel, wat ook niet echt uitnodigt om foto's te gaan maken.
Joop prakiseert nog steeds wat hij eens met de bijenstal zal beginnen, hij is vanmiddag bij een duivenmelker wezen kijken, ik geloof niet dat ik duiven zo leuk vind, dat geroekoe de hele dag door.... en ze poepen alles onder.
Ik heb nog eens kippetjes voorgesteld dat lijkt me dan leuker, er zijn toch ook prachtige sierkippen en ze kunnen dan een grote ren krijgen, zodat Simba er niet mee gaat spelen.
Hij/wij zijn er nog niet uit zodoende...
Zouden jullie voor het Wilhelmina Kinderziekenhuis alleen even deze sitewillen bezoeken?
Door 1 kort bezoekje kun je een heleboel kinderen blij maken!
ZELF HOEF JE DUS NIETS TE GEVEN, ALLEEN EVEN DE SITE BEZOEKEN
Voor elke unieke bezoeker aan deze site wordt namelijk 25 eurocent gedoneerd aan deze fantastische stichting die kinderen helpt even hun ziekenhuis opname te vergeten. http://www.spread-the-love.nl/
Vandaag voor het eerst dit jaar weer eens op het strandgeweest.
Hoog water, dus het was ploegen geblazen door het mulle zand en af en toe zie je dan opeens een kunstwerkje, vind ik tenminste....
De jaarlijkse Straô feesten komen er ook weer aan.
In Scharendijke op 14 maart, dus noteer het alvast als je erbij wilt zijn.
We waren er vanavond even voor een hapje en een drankje.
Joop is de laatste tijd druk met de taxi, dus hij vond dat hij wel een etentje had verdiend en wie ben ik dan om dat tegen te spreken.
Hij verdient zodoende een aardig zakcentje bij en gaat daar binnenkort weer van op vakantie, naar Egyptedit keer.
Eigenlijk is dat een bestemming waar we samen ooit nog eens naar toe zouden gaan, maar hij gaat nu alvast de boel verkennen.
Ik laat Simba nu niet meer alleen achter (goeie smoes hè!) en heb ook liever een nieuwe camera.
We vinden het prima zo en misschien komt het er ooit nog eens van en zoniet dan heeft hij het in elk geval gezien.
Tijdens onze verkeringstijd kreeg ik hele verhalen te horen over de pyramide van Geops, hij was er vol van. Dat is inmiddels allemaal wel een beetje afgezwakt, maar natuurlijk toch een reden het eens in het echt te gaan bekijken.
Ik heb niet de drang al die dingen in het echt te willen zien, want natuurlijk, als ik per se zou willen, dan ging ik wel mee.
SCHARENDIJKE - Hulpdiensten zijn rond twaalf uur op zoek geweest naar een schaatser die in een wak gereden was, in een vaart tussen Brijdorpe en Looperskapelle. Omstanders sloegen alarm toen ze een schaatsspoor richting het wak zagen en de hoed van de man in het wak zagen drijven.
Even later bleek dat de man zelf uit het wak geklommen was en verkleumd naar huis was gegaan. Hij vergat z'n hoed mee te nemen.
Op veel plaatsen brak water hier, dat slecht bevriest. Veel vaarten zijn dan ook nog niet, of niet helemaal bevroren.
Ik heb geen schaatsen meer en ik ga ze ook niet meer kopen, al kriebelt het wel een beetje hoor, ik deed het erg graag vroeger.
Eerst op friese doorlopers, daarnabootjes (of botjes) en toen ik een jaar of twaalf was kreeg ik kunstschaatsen.
Daar heb ik erg veel plezier van gehad, want er waren vroeger toch wel meer winters waarin je kon schaatsen geloof ik. We reden op 'de Kreeke' bij Delst in de polder, of op 'de pit' tegenover ons huis, bij Mevrouw Hocke Hoogenboom.
Met mijn vriendinnen Nelly en Suus Fondse zwierden we er lustig op los. We konden overrijden en walsen, maar ook hard natuurlijk.
Als ik nu zie hoeveel letsel mensen oplopen blijf ik maar een beetje aan de kant.
Gisteren eens bij onze ijsbaan gekeken, daar viel op dat moment weinig te beleven.
Wat was het mooi vandaag overal. Ik heb dan ook lekker kunnen oefenen met mijn fototoestel, ook al blijft het fris zonder wanten.
Eenmaal thuis ga ik ze dan stuk voor stuk bestuderen, pfff, ik ben veel te veel een pietje precies en vind altijd wel iets dat niet deugt en dan kan ik ook nog eens niet kiezen welke ik zal plaatsen, maar met een plaatje van het Zierikzeese Havenpark doe ik iedereen wel een plezier denk ik. Genomen naast de muziektent.
Ik kan er natuurlijk ook wel een rits onder elkaar gaan zetten zoals meerderen doen, maar ik vind het ook wel leuk als je ze in het groot kunt bekijken en heb de maat aangepast zodat ze nog iets groter zijn. Zo doen we het allemaal op onze eigen manier. Hij is handig! Goeie knopjes en alles heel overzichtelijk.
We kunnen het al aardig vinden samen.
Het was hier grijs, mistig en zuur.
Geen weer dat je zegt ik doe op het gemak een rondje om wat foto's te maken, want daarvoor moeten wel je wanten uit en dat is geen pretje met deze kou. We hebben wel lekker gewandeld maar stevig doorgestapt om een beetje warm te blijven. Toch was het oppassen geblazen, want sommige stukken waren spiegelglad. Er wordt tegenwoordig alleen op de doorgaande wegen en busroutes gestrooid, op de polderwegen mag je gewoon allebei je benen breken. Ik maakte tenminste zo af en toe best een glijer, honden zijn daar beter op berekend denk ik, ik heb Simba tenminste geen enkele keer een slippertje zien maken.
Om mezelf hier achter mijn pceetje een beetje op temperatuur te houden heb ik de sauna maar eens aangezet. De vloerverwarming gaat maar heel af en toe even aan omdat de houtkachel in de kamer volop brandt. Dat kan ook wel anders geregeld worden, maar zo kan het ook.
Tot halfverwege de middag heb ik er nog naar uit moeten kijken, maar toen was er dan eindelijk de GLS auto met mijn langverwachte fototoestel.
Dan moet natuurlijk eerst de batterij nog worden opgeladen, maar net voordat het donker werd kon ik toch nog vlug even naar buiten voor wat foto's.
De stam kijkt net als mij ergens naar uit denk ik en dit blaadjestaat er ook aardig op.
Ik heb nog niet alles bekeken, maar zo te zien is het een handig toestelletje en alles in het Nederlands!
Morgen maar eens op stap en een beetje oefenen.
Het nieuwe hondje van Joke en Wim.
Het is een Chiwawamet iets van een Jack Russel erin en dan krijg je zoiets als Koola een erg leuk en pienter hondje.
Er kunnen een heleboel Koola's uit één Simba, maar toch daagde ze Simba uit om te spelen, dat hebben we maar niet geprobeerd.
Joke heeft een speciale tas waar ze in past en ook in de trui van Wim vind ze het heerlijk toeven.
't Was even gezellig proosten op het nieuwe jaar samen en toen ze weg wilden rijden en de auto niet startte heeft Koola hem even aangeduwd....
Verder geen nieuws vandaag .....
Zulke pluimen komen er nog net niet uit mijn oren.
Ik durf het dan ook bijna niet te zeggen, maar uhh... juist!
Verder iedereen bedankt voor de reacties bij het logje van gisteren, ze hebben me goed gedaan en gesterkt.
Jammer dat juist nu de mail van zeelandnet niet goed werkt, mocht iemand me willen mailen doe dat dan naar info@riavanfelius.nl.
Volgens de check bij Zeelandnet moet het goed zijn, maar ze komen niet binnen.
Even voor de duidelijkheid en degenen die het niet weten E. en C. waren vrienden van ons tot ze drie jaar geleden uit elkaar gingen.
Open brief aan E.
Lieve E.
Als jij mij op mijn verjaardag (14-7-2008) in een email belooft om langs te komen (je kon even niet want je had de kleinkinderen te logeren) en je bent nog steeds niet geweest, dan vind ik dat wel heel erg lang duren (de laatste keer dat je bij ons was, was op ons feestje in 2007 ook op mijn verjaardag).
Ik stuurde je een maitje terug waarin ik beloofde dat ik je hond wel weer eens op zou komen halen om te wandelen, dat heb ik twee keer geprobeerd, je was er niet.... (voor die tijd kwam ik wekelijks bij je voor een wandelingetje met B. en daarna een bakje koffie).
Ik heb je een email gestuurd met je verjaardag in november, daarop heb ik nooit een reactie gehad.
Ook met kerst stuurde ik je een mailtje, gewoon een algemene kaart, maar ook daarop geen enkele reactie.
Joop en ik hebben het er nooit over, dat heeft ook geen zin, maar dat wil niet zeggen dat we jullie niet missen.
Ik wil graag weer bij je komen, maar ik vind ook dat niet alles van één kant moet komen, ik zou het fijn vinden als jij ook eens bij mij kwam en in dit geval wil ik best weer de eerste zijn, als ik maar eens iets hoorde en wist dat ook jij mij mist....
En dan nog dit:
Het ontstaan van de ruzie tussen Joop en C. in 2006.
Ze hadden samen met de Spitfire de Ardennenrit gereden.
De bonnetjes werden bewaard en de kosten zouden ze delen.
Ze vertrokken met een volle tank en hadden een leuk weekend, denk ik.
Joop wilde op de terugreis nog aftanken, dan zou het rond zijn, maar dat was volgens C. niet nodig.... hij wilde naar huis.
En daar begon het mee. Volgens Joop kon er nog niets afgerekend worden, want er was niet afgetankt, dat zou hij de volgende dag gaan doen.
C. was het er niet mee eens en had het al uitgerekend, waar Joop het weer niet mee eens was, want er was niet afgetankt...
Voor C. was het plaatje rond.
Voor Joop niet.
Joop heeft een beroerte gehad en kan daardoor dingen niet goed meer overzien, niet goed rekenen, het lukt wel maar hij moet uitkijken ook op de taxi.
Zolang alles rustig is gaat het goed.
Dat is geen excuus, dat is de realiteit!
Onbegrip was er volgens Joop.
Verwijten over en weer, met als resultaat dat C. kwaad wegliep (hij zag het als wantrouwen) en daarna nooit meer is geweest.
(Alleen om zijn helft van het kachelhout weg te halen)
En zo komt er een eind aan een vriendschap, om geld en lullige bonnetjes, of is het meer een middel om een knoop door te hakken, breken met het verleden?
Als ik C. tegenkom stopt hij altijd en maken we een praatje, wìj hebben tenslotte geen ruzie en ik vind dat zeker leuk, ik zou ook graag eens bij hem langsgaan, maar ik heb geen adres en geen idee of hij daar prijs op stelt.
En nu kan je wel zeggen, je kunt er toch heengaan, of bellen?
Dat kan. Natuurlijk. Maar waarom moet ik altijd de eerste zijn?
Ik ben me van geen kwaad bewust en heb volgens mij niets verkeerds gedaan.
Nog steeds geen fototoestel.
Ze zijn zeker met vakantie bij GLS, want die zou het moeten bezorgen. Er zit niets anders op dan nog maar een paar dagen geduld te hebben, ik hoop nu maar weer op maandag.
't Was een sombere dag, geen vorst, al waren ze in Zierikzee op de gracht wel aan het schaatsen, mooi glad ijs zo te zien.
Ik kon geen foto maken, te druk met auto's en later was het te donker. Dat doe ik dan volgende week maar eens met mijn nieuwe ding, voorlopig blijft het nog wel even vriezen hoor ik net.
De eerste wandelingetjes van dit jaar zitten er alweer op en vooral vandaag was het heerlijk een lekker zonnetje en niet al te koud.
Ik had gehoopt dat vandaag mijn nieuwe fototoestel er zou zijn, maar dat ging niet door, 't zijn ook rare dagen natuurlijk. Hij is al wel verzonden, dus het zal wel morgen worden. Intussen gebruik ik die van Joop en dat levert ook een mooi plaatje op van onze prachtige polder bij de Ravensweg.
Joop heeft ook zijn hardloopschoenen en trainingspak weer eens opgezocht en voorzichtig een rondje gerend.
Dat trainingspak heeft hij denk ik al een jaar of twintig, het stiksel bij de rits van de zak gaat los, dat is ook al jaren.
Toen hij thuiskwam zei hij:
"Maak nu eerst die zak eens, dat heb ik zeven jaar geleden ook al eens gevraagd en nu loop ik niet meer voordat het gemaakt is, anders gaat het steeds verder..."
Tssss... :)
Er gebeurde zoveel in de jaren zestig op het gebied van de popmuziek, dat ik het leuk vind af en toe een nummertje uit die tijd naar voren te halen.
Fleetwood Mac hebben we in de loop de jaren grijs gedraaid, ik denk dat Rumours in die tijd zeker in geen enkele platenkast ontbrak.
Voor iedereen.... al besef ik tegelijkertijd dat dat een loze wens is.
Maar laten we er maar weer het beste van proberen te maken met z'n allen.
Joop en ik hebben een beetje gedaan wat we anders altijd doen.
Wel samen naar Youp gekeken en nog wat andere zaken. Gezoend om twaalf uur en even buiten naar het vuurwerk gekeken. Kwart over twaalf is hij weggereden voor een nachtje taxi tot morgenochtend. Daarna liep ik even naar het hek om nog meer vuurwerk te zien en even naar de buurtjes te roepen. Ze hadden Joop weg zien rijden dus ik moest maar even binnen komen.
Miriam en Mark waren daar ook. Het was gezellig even, maar ik voel absoluut niet meer de behoefte nog naar het dorp te gaan. Ik wip hier wel een beetje op mijn stoel met de muziek mee en neem nog een extra wijntje.
