Je bent een tijdje bezig, maar dan heb je ook wat.
Halloween in de Surf Inn vanavond.
We hebben gezellig gegeten en daarna was het optuigen geblazen.
Eerst naar de kapper en daarna verschenen de bloederige wonden.
De kinderen mochten opblijven om het resultaat te zien, maar dat duurde dus even. Inmiddels lijkt het rustig achter me.
Opa rijdt taxi en oma past op.
Hopelijk zijn ze niet al te vroeg wakker, want dan moeten we wel erg lang 'zachtjes doen omdat opa slaapt', al heb ik wel een paar herriestoppersvoor hem klaargelegd.
Hij wilde er eigenlijk niet aan geloven, 't was niet nodig, hij had gekeken en er zat niets in. Maar nu het stookseizoen toch weer volop begonnen is bleek toch dat de kachel niet lekker trok, vandaar dat we vanmiddag de boel maar even uit elkaar hebben gehaald. Het is zo gebeurd natuurlijk, Joop doet het zelfs op zijn sloffen. En kijk maar eens wat er op de kranten ligt en daar komt dan ook nog bij wat er in de stofzuigerzak zit.
Gelijk een fotootje gemaakt natuurlijk, als eventueel bewijsmateriaal.
't Puupje is nu weer lekker schoon zowel aan de binnen als de buitenkant en de kachel brandt weer als een tierelier.
Vanmorgen rond een uur of acht zou de man met de hakselaar komen, dat is best vroeg voor ons, dus Joop had de wekker gezet. Toen die afging stond hij zoals altijd als dat ding gaat meteen naast bed, ik bleef nog even lekker liggen natuurlijk en gelukkig ook maar want toen hij de krant ging halen was die er nog niet en dat is natuurlijk wel raar om half acht. Het bleek dus gewoon nog maar half zes te zijn, dat komt ervan als je je wekker een uur vooruit zet in plaats van achteruit......
Afijn, rond een uur of twaalf was alles in mootjes gehakseld. Gelukkig bleef het grotendeels droog op een paar flinke hagelbuien na.
Ik ben gelijk begonnen de boel een beetje te verdelen en heb bij de vijver ook een paadje gemaakt. Daar lagen een paar houten schijven, maar die dingen worden spiegelglad als ze nat zijn, dus voordat er ongelukken gebeuren heb ik die maar weggehaald, ze zijn ook leuk om er iets op te zetten. Toen het weer begon te hagelen zijn we gestopt er komen tenslotte nog meer dagen.
De dag van gisteren slaan we maar even over, die van vandaag maakte alles weer goed, zo gaat dat soms.
Het was heerlijk opstaan, met de zon al ruimschoots in de kamer.
Wandelen doe ik maar wat vroeger, want Simba begint nu om een uur of elf al naar me te kijken of het nog gaat gebeuren vandaag. Poten over elkaar gevouwen en de blik op mij gericht, zo achter het kastje vandaan, wat eigenlijk in de weg staat om rechtstreeks naar me te kijken. Zodoende ben ik natuurlijk ook weer wat vroeger thuis en omdat het wel erg lekker was vandaag, de 'oevers' van de vijver een beetje netjes gemaakt. Het riet afgeknipt, blaren gevist en alles wat er verder nog voor mijn voeten kwam.
Vanavond hebben we bij Marjory een hapje gegeten. Joop heeft haar pc wat opgeschoond, ik zou haar eigenlijk daarmee helpen, maar hij is wat rigoreuzer wat dat betreft en weet veel meer dan mij.
Erg gezellig en als vanouds.
Ik kijk mijn ogen altijd uit bij haar, zoals zij het als etaleuse in haar vingers heeft haar huis gezellig te maken. Veel komt van marktplaats, ik moet daar toch ook eens wat vaker kijken, denk ik dan...
Als je bij de afbeeldingen van Google op voeten zoekt, staan die van mij op de tweede plaats, ze worden vaak bezocht.
Nu kreeg ik vanmiddag het volgende mailtje:
Op internet zocht ik foto's van blote voeten voor mijn praktijk voetreflextherapie. Ik stuitte op jouw vreselijk leuke foto van voeten waar de zon op schijnt. Ik werd er helemaal blij van. Ik zou deze foto willen gebruiken voor een afbeelding op een cadeaubon voor een voetmassage en mijn vraag is of je dat goed vindt
Leuk hè. Natuurlijk vind ik dat goed en ze beloofde me zelfs een cadeaubon. Dit is haar site.
De eerste keer dat Joop naar Nepal ging in 1998 bracht hij een souvenir voor me mee. Een ring, twee oorknopjes en een hangertje, alles gezet in Nepalees goud, met robijnrode 'stenen' en een Nepalees gouden kettinkje voor de hanger.
Ik was er absoluut niet blij. Ik vond het lelijk.
Natuurlijk heb ik dat gelijk gezegd, hoewel ik wist dat hij er dagen zoet mee geweest was, maar zeggen dat je iets mooi vindt en dan nooit dragen slaat ook nergens op natuurlijk.
Het heeft tot nu toe altijd in het Nepaleese papiertje gezeten en af en toe keek ik er eens naar, of ik liet het zien aan iemand als hij erover vertelde.
Ik ben nu zover dat ik af en toe de ring draag, Joop had het nog niet eens gezien, tot ik hem er op wees vanavond.
Hij vond het best wel leuk geloof ik .....
Leuk hè, je koop één lampje en krijgt er drie. Natuurlijk is dat niet zo en als ik hem ergens anders zet ook niet meer, maar nu staat het wel grappig.
Uit de PZC: SCHARENDIJKE - De fonkelnieuwe duiksteigers in het Grevelingenmeer zijn niet stevig genoeg. Tijdens een harde wind, enige tijd terug, is de steiger bij Scharendijke weggewaaid en is een drijver afgebroken. Ook de steiger bij Den Osse blijkt niet stevig genoeg. Beide steigers zijn inmiddels uit het water gehaald en terug naar de fabrikant. Wie voor de reparatiekosten opdraait kon een woordvoerder van GHZ (de beheerder van het Grevelingenmeer) niet zeggen.
Kapitalen hebben die dingen gekost en dan nog niet goed zijn ook en lelijk bovendien. 't Komt nooit meer goed. De miskleun van het jaar en er is vast iemand heel erg rijk van geworden.
Verder moet iedereen het voor zich uitmaken om te liegen, leugentjes om bestwil, het zal mij een (rot)zorg zijn, zolang mijn weblog maar niet gebruikt wordt ter controle en dat dat dan weer gebruikt wordt als eventueel bewijsmateriaal, ik vertel tenslotte ook niet alles en misschien zelfs wel niet altijd de waarheid.... lekker puh!
Nog een flinke week en het is november.
De bomen zien nog zo groen als wat en ik sta af en toe nog buiten te douchen.
Vanmiddag lekker op de markt geslenterd in Zierikzee met Simba, die vindt dat ook heerlijk, er ligt overal wel wat te eten.
Ik heb van die lekkere warme Spaanse pantoffels gekocht, want 's avonds is het natuurlijk al wel wat frisser. Wat praatjes gemaakt, je komt altijd wel bekenden tegen, deze keer meester Mandemaker met zijn vrouw.
Een sigaretje gerookt bij Joke in deKringloopwinkel, waar ze elke donderdag staat.
Daarna nog even naar de Praxis voor een nieuwe lamp, de andere had ik nog niet zo lang, maar Joop heeft hem stuk gemaakt toen hij hem wilde repareren.... ik heb nu een mooi matwit glazen bolletje, veel gezelliger dan een bureaulamp.
Gisteren kreeg ik een mailtje over misleidende praktijken bij de Praxis.
Ik heb niets gemerkt hoor, of zouden er geen mannelijke misleiders zijn...
Ik weet dat jullie wel eens aankopen doen bij Praxis en daarom de volgende waarschuwing voor misleidende praktijken die mij, en naar ik heb gehoord ook een aantal anderen, onlangs zijn overkomen. Mij overkwam het op de parkeerplaats bij de Praxis in Leiderdorp maar let op: het schijnt her en der in het land te gebeuren.
Het werkt als volgt: twee meiden van begin twintig (vermoedelijk uit Oost-Europa) spreken je hulpeloos kijkend aan op het moment dat je de boodschappen aan het inladen bent. Ze hebben hele strakke T-shirts aan waar hun borsten bijna uitvallen. Je moet een flinke vent zijn om niet te kijken. Met een erg zielig, maar toch wel geloofwaardig verhaal bedelen ze om een lift naar een plaats in de buurt. Eenmaal achterin gestapt, beginnen de dames elkaar te betasten, waarbij ze er goed voor zorgen dat je dat kunt zien via je binnenspiegel. Daarna klimt een van hen naar de voorstoel waar ze zich begint uit te kleden en je vervolgens begint te betasten. Ondertussen merk je niet dat de ander je portefeuille steelt. Die van mij is afgelopen dinsdag gestolen en woensdag en donderdag weer.
Vrijdag zelfs twee keer!
Zaterdag kon ik helaas niet…….
Voor degenen die het nog niet wisten, van Felius is mijn meisjesnaam.
De foto is het eerste blaadje uit mijn poezie album en zo te zien heeft mijn moeder me geholpen met de datum.
Die naam gebruik ik alleen op het internet eigenlijk.
Het was Joop die ermee begon. Toen ik mijn eerste eigen email adres kreeg vulde hij als vanzelfspekend mijn meisjesnaam in. Ik zat er naast en keek er naar en vond het wel grappig eigenlijk. En zo was het ook vanzelfsprekend dat mijn domeinnaam mijn meisjesnaam zou hebben.
Gisteren kreeg ik het volgende mailtje: Hebben wij een familie band???
Betsie van Felius
Dat was wel erg kort van stof, maar na een paar mailtjes over en weer zal die familieband er best zijn, ze zou het nog verder navragen bij diverse neven.
Zelf was ze ook op Dreischor geboren en ik kon haar op mijn beurt weer het graf van mijn opa en oma laten zien, dat ook op Dreischor staat.
Er moet van mijn vader ook ergens een stamboom zijn, maar als je zoiets zoekt is het niet te vinden natuurlijk.
Over de titel nog het volgende. Op de ULO hadden we een leraar, Juriaans genaamd, die man vertikte het me bij mijn voornaam te noemen en mijn achternaam gebruikte hij maar half, meisje Felius moest ik naar luisteren. Hij had een grote gouden ring waar hij mee sloeg, dus met de buitenkant van zijn hand.... en hij spetterde als hij praatte....
Met dank aan Renesmurf voor de tip!
Ik wist niet dat ik het had.
't Was ook even zoeken, maar geweldig hoor, ik heb al wat geplakt en een muziekje erbij gedaan.
Het uploaden bij You Tube gaat nu ook veel sneller.
Een nieuw speeltje, maar voorlopig even genoeg filmpjes...
't Wordt zo langzamerhand toch tijd voor een winterjas.
Ik heb hem dan ook voor het eerst aangehad vandaag, mijn grijze doorgestikte deken, hij is heerlijk warm, was niet duur, alleen de drukkers vind ik nog een beetje onhandig, maar dat zal wel weer wennen.
Het was een lekker relaxed dagje vandaag.
"Mam, je heb helemaal geen make up op..."
"Nee dat is er nog niet van gekomen vandaag"
"Je gaat wel steeds meer op oma lijken"
Onverwachts bezoek vandaag. Heel gezellig natuurlijk, maar wel balen als blijkt dat na een filmpje en een paar foto's mijn batterij leeg is. We zijn even naar het strand geweest, daarna omdat het zo hard woei naar het Gadra bosje en ook nog even naar Renesse, waar we een paar boodschapjes deden en een terrasje pikten. We hebben peetjes met vis gegeten. De kinderen hebben in de takkenbossen gespeeld en een hut gebouwd, voorzover dat dan gaat met al die lange stelen en als oma zegt dat ze niet alles uit elkaar mogen gooien, zij heeft het per slot net allemaal netjes op een hoop gegooid....
Er staat wel balen boven dit stukje maar neem maar van mij aan dat ik genoten heb hoor, het was heerlijk ze weer eens te zien.
De ogen van Yara staan na de operatie mooi recht, al denk ik dat haar rechteroog altijd zal blijven trekken, maar zolang het niet haar andere oog beïnvloed is dat geen probleem natuurlijk. Jammer genoeg geen foto van haar ogen. Die komt vast nog wel eens.
ro·zig bn 1 lichtrood 2 aangenaam loom, met tintelende huid
Nou, zo voel ik me wel vanavond hoor en zo zie ik er blijkbaar ook uit.
Wat wil je, na een hele dag buiten in de weer te zijn geweest en ook nog eens een lekkere wandeling.
De wandeling op zich had ook al een bijzonder tintje, want toen ik onder aan de duinen liep pringelde er een fietsbel en toen ik achter me keek stapte de fietser af en stelde zich voor: "Hoi, ik ben Peter de Ruijter".
Ik had hem toegevoegd op Hyves, een dorpsgenoot die als hij van huis is af en toe mijn weblog leest, dat had hij al eens verteld. Geen idee hoe hij er verder uitzag, tot vanmiddag dus. Geweldig toch!
Zo nodig ik af en toe wel meer dorpsgenoten uit, de meesten accepteren me dan gewoon, maar af en toe zijn er toch ook die dat niet doen, hun goed recht natuurlij'k.
Verder hebben we wild gesnoeid vandaag, want Joop wist van geen ophouden met zijn kettingzaag. 't Was voor mij ook echt genieten, want nu hoef ik natuurlijk niet meer met de handzaag aan de gang. Ik hoefde maar te wijzen, deze hier en die daar en dan tot hoe hoog ongeveer, al begreep hij dat af en toe niet al te goed, maar een kniesoor die daarop let natuurlijk, in dit geval.
Zodoende liggen er nu overal hopen, grote hopen en bij de buurman ook al, die van de coniferen...
Vandaar dat we besloten hebben hulp in te roepen van Aad Moelker met zijn grote hakselaar, dan hebben we gelijk weer een laagje houtsnippers overal. Hij is alleen slecht te bereiken, we weten nog niet of hij wel kan... en wanneer.
Dus heb ik vanmiddag hopen gemaakt die een beetje uit de weg liggen.
En vanavond hebben we als afsluiting van deze mooie dag nog even op het terras bij Salud gezeten en wat gegeten... en daar zeiden ze het, van dat rozige....
Eind van de middag nog even naar Zierikzee voor een paar boodschapjes en op de terugweg ook maar eens een filmpje gemaakt van het laatste stuk vanaf Kerkwerve ongeveer. Druk hè! En prachtige Zeeuwse luchten natuurlijk.
Op het strand ook een paar stukjes gefilmd, misschien zet ik die er straks nog onder, dat uploaden duurt best lang.
De uitslag van de scan van Joop ligt dinsdag bij de dokter, nog even geduld dus.
Update:
Nog een stukje strand. Ik heb geen idee hoe ik de filmpjes bij You Tube aan elkaar kan plakken.
Kan iemand me daarbij helpen?
Alle coniferen liggen om, nu nog de rotzooi opruimen.
Voorlopig maar even laten liggen zodat de takken een beetje slapper worden.
Daarna nog een regenwandeling gemaakt. Best lekker hoor, het was niet koud.
Mijn vingers zijn dik en stram van het graai en sjouwwerk.
Joop heeft nog steeds volop last van zijn steen(tjes), dat gaat met vlagen, soms iets meer, dan weer wat minder.
Benieuwd wat ze morgen in het ziekenhuis zeggen.
De foto is een blad van het longkruid met dauw.
De foto hieronder (van gisteren dus) is een plantje van het prikneusje, met dauwdruppels in een web.
Licht!
Eindelijk de kettingzaag aan de gang gekregen vanmorgen en daarna gelijk begonnen, we zijn al op de helft met zagen. De takken liggen bij de buurman, de stammen bij ons.
Wat een verschil! En wat is het mooi als de zon door de blaren schijnt. De tuin lijkt nu nog groter en zelfs in de keuken is het lichter.
En ja, er staan lelijke containers op het terrein bij de buurman en met een andere buurman een eindje verderop kunnen we nu ook zwaaien, ik heb eigenlijk geen idee wie er in dat huis woont, misschien komen we dat nu ook eens te weten.
Ik kan het iedereen die in het bezit is van zo'n lelijke coniferenhaag aanbevelen. Je tuin wordt ineens een stuk vriendelijker.
Ik ben er erg blij mee tot nu toe. Nu de rest nog. Hopelijk komt er niet al teveel regen en kunnen we morgen ook weer even verder.
Voor Joop is het ook beter om wat in beweging te blijven zolang hij niet al teveel last heeft.
Eén stuk is wel erg kaal, daar ga ik wat stekken die zo hier en daar groeien planten, het lijkt me ook wel leuk als er iets bloeiends tussen staat.
Verder barst ik van de energie en ben na het zagen ook nog even doorgegaan, er is genoeg te doen.
Zou dat nou door de volle maankomen of de vitaminepilletjes.
Vanmiddag samen het laatste stuk van de slootkantschoongemaakt. Als de boer nu met zijn uitdiephapper komt kan hij gelijk onze kant ook een beetje meenemen. De afgezaagde boomscheuten hebben we ingesmeerd zodat de wortels afsterven. Eén doornloze braam hebben we laten staan en ook de kamperfoelie waar hele nieuwe scheuten van in de sloot lagen. Ik zag ook al een boel nieuwe plantjes van de Oostindische kers.
Toen we daarna wilden beginnen met het omzagen van de coniferen wilde de motorzaag niet starten, bougie gecontroleerd en schoongemaakt, geen beweging in te krijgen. Ik ben toen nog maar een rondje gaan lopen.
Joop is vanmorgen eerst maar eens bij de dokter langsgeweest, hij heeft waarschijnlijk weernierstenen en af en toe veel pijn. Hopelijk komen ze er gauw uit. Donderdag moet hij voor een scan.
Toen ik vanmiddag een foto van de haven wilde maken ging het klepje van mijn lens niet helemaal open, het was een vreemd gezicht zo. Natuurlijk heb ik ik weet niet hoeveel keer geprobeerd of de boel wel goed open wilde gaan, maar dat lukte niet. Ik dacht al aan een nieuw toestel...
Gelukkig heb ik een erg handige man die het zo weer had verholpen.
Voorlopig nog geen nieuwe dus, maar de foto vond ik toch wel apart zo.
Eind van de middag naar Ouwerkerk afgezakt en daar nog op de verjaardag van Wim geproost, hij was afgelopen donderdag jarig.
Zesenzestig alweer, maar het is en blijft een stuk ;)
Vandaag bestond mijn dag vooral uit wachten.
Wachten tot ik geknipt kon worden.
Wachten tot ik me aan kon kleden.
Wachten tot Joop wakker werd.
Wachten tot we zouden gaan toeren.
Ik heb me een hoedje gewacht, of was het nu tot ik een ons woog....
Ik ben geknipt.
Joop is wakker geworden.
Ik heb me zelfs aangekleed....
We hebben nog een stukje getoerd.
En als afsluiting van deze zonnige dag een hapje bij Salud gegeten.
De vieze bietenblaren zijn opgeruimd.
Tot een kwartiertje geleden is het land netjes geschoren en de bieten uitgedaan. Ik wilde juist nog even naar buiten lopen voor een filmpje, want het was best een mooi gezicht, die grote verlichte machines, maar ze reden net het land af.
Te laat. Maakt niet uit want ik had vanmiddag al foto's gemaakt, zoals elk jaar als het land wordt leeggehaald. Dat wordt ploegen komend weekend denk ik, meestal gaat dat er gelijk achteraan.
Ik heb lekker in de tuin gekeuteld, wat opgeruimd en gras gemaaid, Joop was druk met andere dingen.
En nu geniet ik van de Mega piraten, erg hè, maar ik vind het heerlijk.
Ze waren om te smullen, die oesterzwammenvan gisteren. Ik heb ze allemaal opgegeten.
We waren vanmiddag even op de markt in Zierikzee, daar lagen ze ook, maar die zagen er een stuk minder smakelijk uit dan die van mij, dus toen durfde ik wel. Joop hoefde ze niet, wilde ook niet proeven, zodoende waren ze allemaal voor mij, met garnaaltjes erbij. Heerlijk!
Vanmiddag heb ik ook voorzichtig mijn coniferenwens van gisteren aan Joop voorgelegd. Natuurlijk staat hij niet ineens te springen, maar we gaan het wel doen! Vooral het vooruizicht dat er komend jaar weer een meter bijkomt geeft de doorslag, ze moeten weg! Hij ziet nog het meest op tegen het afvoeren er van. Maar nu heb ik inmiddels bedacht dat misschien iemand ze wel wil hebben. 't Zijn al best flinke stammen een stuk of twintig, wel met zijscheuten en veel groen... maar de dunne toppen hebben we twee jaar geleden al afgezaagd.
Ik heb weer een tijdje geknipt, niet te lang, elke dag een stukje, dan hou ik het beter vol.
Hier wordt een mens wel weer vrolijk van hè, wat een weertje weer.
Ik ben vanmiddag op het gemak begonnen met het knipwerk aan de kant de buurman. Hoofdzakelijk de ligusterstruiken die ik probeer een beetje rond te houden, dat staat leuk 's winters als de andere bomen kaal zijn. Ik ben al ongeveer op de helft. Voor het laatste stuk moet ik ook Joop inschakelen denk ik want daar staan de in 2006 ingekorte coniferen, die alweer behoorlijk uitgeschoten zijn en ik wil ze kort houden, ze nemen anders veel te veel licht uit de tuin. Eigenlijk zou ik ze het liefst tot op de grond afzagen, maar ik denk niet dat ik hem zover krijg...
En tijdens het knippen kwam ik de paddenstoel van de foto tegen, waar ik weer niet van kan vinden wat het is, ik ben geen kei in zoeken. t Is toch niets bijzonders volgens mij.Deze staat ook ergens, die is niet moeilijk, de inktzwam.
Gisteren uitslag gekregen over hetbevolkingsonderzoek, ik mag wat hun betreft in elk geval nog even mee.
Wat een gedoe hè, al die banken die failliet gaan, wie brengt zijn geld nu ook in IJsland.
Ik ben benieuwd hoe dat allemaal af gaat lopen....
De polder raakt aardig leeg.
Zo hier en daar nog een maisveld of een lapje suikerbieten.
Vooral het hoge mais mag wat mij betreft opgeruimd worden.
We hebben ver gewandeld, een rondje Groeneweg en daarna heb ik nog wat geknipt.
Ik ben er moe van en heb ook eigenlijk niets te vertellen.
Morgen hopelijk wat meer inspiratie...
Brillie gaf me deze link.
Vandaag een foto gemaakt zonder bril, wel tegen de zon in dus een beetje geknepen ogen, maar het werkt goed.
Het is ook heel leuk om te doen al die brillen passen, tenminste dat vind ik, je ziet op deze manier best goed wat je wel of niet staat.
Mij staat eigenlijk bijna alles ... dat maakt het des te moeilijker natuurlijk ... ;)
Ik ben er nog niet uit hoor, die ik nu draag heb ik ook nog maar een jaar, 't is alleen vanwege het belastingvoordeel dat er volgend jaar niet meer is, dus ja, eigenlijk zou het stom zijn om te laten lopen natuurlijk.
Lekker buiten geweest vandaag, wandelen, snoeien, knippen, 't was heerlijk!
Vandaag stond in het teken van de Zeeland Marathon, wandelen dus en niet hardlopen.
Kwart over zeven uit bed vind ik vreselijk, ik ben geen ochtendmens en zeker niet op zondagochtend na een feestje, maar goed, ik heb hem even op Burgh afgezet en ben daarna weer lekker teruggekropen, terwijl Joop aan de wandel ging. De route is van Burgh over de Neeltje Jans, verder langs de kust van Walcheren met als eindpunt Zoutelande, waar ik hem vanmiddag weer heb opgehaald in de stromende regen. Wat een water is er gevallen. Ik heb niet gelopen maar was wel zeiknat, dus er moest flink geblazen worden op de terugweg, om de ramen een beetje helder te houden.
En dan daarna een heerlijk bad natuurlijk, misschien wel het vierde van Joop sinds we hier wonen en natuurlijk stroomde de boel weer over, want hij weet niet dat de douchekop lekt als de kraan aan staat en dan loopt het randje naast het bad vol... en over, dus ik mocht dweilen. Afijn, eind goed al goed, biertje erbij en uitrusten maar.
"Zondag wordt onze dochter veertig", zei ik afgelopen week tegen Joop.
"Ja, en over tien jaar wordt ze vijftig", zei hij,
"de kinderen worden steeds ouder, wij niet", kwam er nog vrolijk achteraan.
We hebben er maar een beetje om gegniffeld, want raar is het eigenlijk wel....
natuurlijk worden wij ook ouder, maar zo voelt het niet.
We gaan er zo meteen maar even op proosten, want vanavond is er feest en morgen is ze jarig.
Hartelijk Gefeliciteerd lieve Miriam !
Afgelopen week zag ik ergens een foto waardoor ik er ineens weer aan moest denken, de boeken van Aarghdeden daar nog een schepje bovenop.
Lange zaterdagavonden met z'n allen voor de buis metTom Manders of beter Dorus,we lagen dubbel.
Vandaar nog maar eens, gewoon omdat ik niets anders weet.
Zorgen. ergernis, boosheid, soms maak ik me veel te druk, kan ik er niet van slapen, met als gevolg dat ik lig te draaien en te woelen, met daarvan weer als gevolg dat Joop niet kan slapen en 's morgens zes uur naast bed staat. Het heeft geen enkele zin, maar ik kan er ook niets aan doen. Ik zou niet weten hoe het anders moet.
Eerst maar eens uitgewaaid vanmiddag, het was heerlijk op het strand. Druk maar droog.
Daarna samen even naar Zierikzee, de brillen van Joop waren klaar en mijn horloge mankeert toch blijkbaar iets aan het uurwerk. Ik heb ook nog brillen gepast in een andere winkel want bij Pearl kon ik niets vinden. Sta ik daar mèt hond en Joop (met een tasje van de Pearl), die alleen brillen mooi vindt die ik eigenlijk niet wil, alleen glas met gekleurde pootjes (dat mag dan wel), terwijl ik eigenlijk zo'n stoere wil met veel montuur en veel kleur. Eentje vond ik dan ook wel leuk, maar de brillenmeneer had inmiddels bedacht (misschien wel om mij te steunen) dat zo weinig montuur mijn plus 3 en plus 4 niet goed kan houden, de glazen zouden te dik worden daarvoor. Ik heb toen maar gezegd dat ik er nog eens over wilde denken, want een zwak geheel daar heb ik ook niets aan natuurlijk.
Vanmiddag het Gadra bosjeweer eens opgezocht. Er waren wel paddenstoelen, maar nog niet zoveel als vorig jaar. Ik ga dan ook zeker nog eens terug, want ik heb wel foto's gemaakt, maar paddenstoelen zijn toch een moeilijk onderwerp om goed vast te leggen met die vreemde hoedjes die ze soms op hebben. Blijven oefenen dus maar en dan thuis weer opzoeken wat ik nu eigenlijk gezien heb in het boekje dat ik vorig jaar van Marlies kreeg. Ook dat is nog niet eenvoudig.
Die van de foto is wel het elfenbankje dacht ik zo.
Wat dit is ben ik nog niet uit.
Mijn horloge stond stil dus heb ik er een nieuw batterijtje in laten zetten, al vond ik wel dat het snel leeg was, eenmaal thuis was hij er alweer mee opgehouden, daar is dus meer aan de hand. Het slot van mijn armband viel ook al uit elkaar, geen mooi passend slotje bij te vinden, de winkelmeneer zoekt verder, hopelijk vindt hij iets.. Het is een kale boel zodoende.
