Na de thee vanmorgen gelijk maar weer mijn schoenen aan, net als anders, zeker als het zulk prachtig weer is geniet ik daar volop van. Over een paar weken bloeit het vlas weer, daar kijk ik naar uit, er staat best veel!
En het leuke is dat Joop dan ook maar gelijk besluit om te gaan fietsen. Hij kan dan tegelijkertijd even langs de winkel in Brouwershaven voor bananen, krentebollen, of wat er verder nodig is.
Daarna lekker buiten koffie drinken in de zon, het blijft heerlijk weer, dus ondanks corona volop genieten.
Toen ik vanmiddag klaar stond voor nog een wandeling viel de tekening van Didi van de muur, ik schrok ervan, bang dat hij gescheurd zou zijn, maar hij was gelukkig nog heel. Ze wilde natuurlijk gewoon even duidelijk maken dat ze mee wilde, de grapjas.
Ik nam een plastic zak mee want vorige week had ik gezien dat er heel veel rommel lag langs het fietspad. Anderhalve kilometer later was hij al overvol en kon ik het leegmaken in een gemeentelijke prullenbak die daar staat. Na nog een paar honderd meter was hij alweer vol. Daarna de polder weer in waar nog weinig lag.
Ik kwam weer langs het meerkoetnest. Pa en moe deden wat zenuwachtig, maar renden ook niet weg. Pa dook onder een dammetje en ma zat ergens achter het nest, ik ging eens kijken. Eerst zag ik het niet goed, maar er bleken daar toch wat van die oranje rode pluisjes te zitten. Toen ik later de foto van de eieren eens bekeek waren die ook al aangepikt, tenminste toch een paar.
Vanmorgen waren we even in Yerseke. Joop had iets gelezen over de wijn van voetballer Iniesta die hij eventueel wel eens zou willen proeven en die daar te koop was. Gewoon ook voor het leuke.
We mochten proeven, dat deden we ook dus we liepen om twaalf uur al met een tupje rode, veels te koude wijn door de popupstore
Een grote loods waarin een Popup winkel was gerealiseerd, alles heerlijk vers. Je wordt er wel hebberig van maar wat moet je er allemaal mee, behalve in de diepvries stoppen die al vol zit.
Dus ja, we hebben wijn en een paar kaasjes en wat groente en fruit, en bonbons, dat dan weer wel.
We namen de toeristische route, over Kattendijke en Wemeldinge, een leuk ritje.
Vanmorgen en vanmiddag gewandeld, thee met een koekje bij Heleen, ik ben er weer moe van.
Zoals ik gisteren al zei vind ik de dag opstarten zonder Didi het moeilijkst. Er is niets als je beneden komt om goeiemorgen tegen te zeggen en die dan vrolijk een goeiemorgen terug kwispelt.
Het zag er koud uit vanmorgen maar ik ging toch, je komt dan de andere hondenuitlaters tegen, roept goeiemorgen of er is even een praatje en dat is er niet als je op de bank blijft zitten.
Daarvoor doe ik het ook, het contact met dorpsgenoten, wat ik op Scharendijke zo mistte en hier zo dubbel en dwars terug kreeg. Dat wil ik zeker niet meer kwijt en ook al nemen we misschien geen hond meer dan moet ik dat toch op deze manier in stand houden.
Dus ik kwam drie kilometer later heerlijk opgefrist en een paar koekjes armer weer thuis.
Vanmiddag wandelde ik naar Brouwershaven voor een paprika die ik nodig had voor het avondeten. Drie uitgebreide praatjes en zeven kilometer later kwam ik weer thuis. Heerlijk!
Het was zodoende een fijne was- en wandeldag.
Ik mis Didi vreselijk, maar lekker doorwandelen is ook fijn en af en toe sta ik even stil en kijk achterom of ze nog komt....
Ik heb helemaal ook nog niet over die meerkoet verteld zie ik nu, de helft van haar nest is weggedreven, maar ze zit nog fijn te broeden, dat kan nooit lang meer duren.
Wat een fijne dag was het!
Om vijf uur hoorde ik Ramses op de radio, verder was er in de buurt geloof ik niemand die mee deed, dan ook maar even hier.
Vanmorgen eerst lekker even naar buiten voor een rondje, dan kriebelt het eigenlijk het meest. Ik kwam deze aparte klaver tegen, de inkarnaatklaver, oftewel de crimson clover, dat weten we dan ook weer.
Daarna knipte ik de heg, hij groeit eigenlijk bij de buurvrouw, maar ik hou de bovenkant bij zodat hij niet ook bij mij gaat groeien want ik heb nu wel genoeg hedera gehad.
'Ampersant' veegde ik de rest van de tuin en sjouwde wat met stoelen en potten. Dat vegen was nodig want de boom heeft gebloeid en dat valt daarna allemaal naar beneden, het ligt een beetje aan de wind waar het dan terecht komt. Hierna komen ook nog pluizen geloof ik en dan in de herfst de helicoptertjes, verder geeft hij heerlijke schaduw.
De pers werd bezorgd als een bouwpakket dus Joop was ook weer even zoet. We gaan nog niet persen, maar eerst nog wat meer honingraat verzamelen, zodat er wat meer is anders blijf je bezig.
Na de middag nog een rondje voor mij en Joop frobelde nog iets voor de bijen.
Koninginnen kan je ook kweken, dat wordt weer een experiment, natuurlijk moet je daarvoor eerst weer investeren maar als het goed is verdien je dat dan weer ruimschoots terug...
wordt vervolgd.
Zoals elk jaar hangt ook hier de vlag weer halfstok en vanmiddag zag ik dat hij ook in mijn opa's geboortehuis uit het raam hing, daar is niet altijd iemand, nu wel, vandaar de foto.
Dit was de timmermanswerkplaats, het huisje erachter (niet dat witte wat je ziet) de woning.
Joop stapte op de fiets en ik deed een wandelingetje, het was lekker zo rond de middag, er zou regen komen werd er voorspeld, dus gingen we vroeg. Joop was alweer bijna thuis toen ik net de deur uit was en we elkaar tegen kwamen.
De Borrenbroodsedijk op de bovenste foto, ik blijf het een rare naam vinden. Al met al 8,5 km op de teller, ik heb lekker doorgestapt, waardoor nu misschien weer even een pijnlijke lies. Morgen maar weer even rustig aan.
Ik kwam ook nog een paar Scharendijkse fietsende kennissen tegen en we hebben gezellig even staan kletsen, altijd leuk!
Voor de fotocursus die ook nog steeds niet afgelopen is, deze week een silhouetten opdracht. Ik ging er gisteravond voor op stap, dat vind ik dan al niets, dat ik op een bepaald tijdstip naar buiten moet voor iets waar ik eigenlijk geen zin in heb.
Curussen, clubjes, klasjes, eigenlijk is het niets voor mij, dat roep ik heel mijn leven al en dat blijkt nu maar weer, al moet ik wel zeggen dat ik er best het een en ander van heb opgestoken, dat dan weer wel en spijt heb ik ook niet.... alleen dat moeten... dan daar zijn, of zitten en dan dat moeten, opdrachten.... ik maak zelf wel uit waar ik foto's van maak en waar ik 's woensdagsavonds om acht uur uithang ;)
Het is wel geen uitblinker maar het is er een. Er zijn er genoeg maar ze gaan niet zitten, deze wel even vanmiddag, maar het waaide veel te hard.
Ik had een grote rondte in gedachten vanmiddag, die ik eenmaal onderweg gelijk maar inkortte want door de wind is het ook niet leuk foto's te maken, dat is toch een goeie smoes vind ik.
Erg slecht geslapen, half drie was ik alweer wakker en dan begint het grote draai- en keerwerk, hopend toch nog even weg te zakken, maar ook dat lukte niet, dus we doen het er maar mee vandaag.
Vanavond lekkere frisse wapperlakens.
De kwikstaart is niet zo scherp als zijn gele voorganger, maar ik vond hem toch wel de moeite van het plaatsen waard.
De honingpers is nog steeds niet binnen, dat duurt lang, zodoende ook nog geen honing op de stoep.
Een paar dagen na het overlijden van Didi, gooide ik haar piep naar Jackson, die daar toen totaal geen interesse in had, hij bleef maar kijken waar ze bleef. Ik ben toen verder gelopen, maar had nog wel contact mijn zijn bazin.
Ze vertelde dat hij later de piep bij hun had gebracht, geweldig vond ik dat natuurlijk.
Nog veel leuker was het om vandaag dit te horen: .... 'en hij is helemaal weg van de piep! Sleept het overal mee naar toe en laat het trots aan iedereen zien. Als ik zeg ga de piep van Didi halen doet hij het meteen !'
Geen leuke dag vandaag. Corona en nog een paar andere dingen beginnen ons behoorlijk de strot uit te komen. Daar komt nog bij dat ik altijd denk dat je met eten heel veel aan je gezondheid kunt doen en dat probeer ik dan weer aan Joop duidelijk te maken.
Dat moet ik niet doen, dat weet ik wel, want hij maakt zelf wel uit wat hij wel of niet eet, maar ja, ik ben ook maar een mens en ik heb nu eenmaal liever niet dat hij het loodje legt.
Ik kan ook heel goed begrijpen dat veel mensen depressief van het hele corona gebeuren worden.
Ik doe mijn best, ik wandel zonder Didi en ik kleur. Eigenlijk lijkt alles bijna normaal, steeds normaler, maar dat is het niet en dat wordt het nooit meer.
