Herinneren
Afgelopen dinsdag overleed Betsy, de nicht van Joop waar ik de laatste tijd wel vaker over vertelde.
We waren er voor het eerst in juni 2021 waar we elkaar na vele jaren weer zagen.
Daarna waren we er begin april vorig jaar, allebei de keren heel gezellig. Ik vind dat mooi om als laatste herinnering te bewaren en of ik nu meeloop achter de kist of niet maakt voor niemand iets uit. Er zullen genoeg anderen zijn waar Betsy beter contact mee had en ze zou me zeker begrijpen.
Joop gaat wel zegt hij nu, hij ziet niet op tegen autoritten van 2,5 uur heen en weer terug, maar ik weet nu al dat ik er drie nachten wakker van ga liggen, dan de rit en dagen er van bijkomen, daar heb ik geen zin meer in, ook niet als gezelschap voor onderweg.
We waren in Numansdorp op de koffie vanmiddag. Geen weer om te wandelen, maar gelukkig waren er appelflappen.
vier reacties
Ik ga ook niet naar elk overleden familielid. Ik vind lange autotrips sowieso al niets. Als ik ze kan vermijden doe ik dat.
Het weer was bar gister, en nu nog.
Gecondoleerd. Wij hadden in twee maanden twee crematies, geen familie, oude bekenden van Jan. Er overlijden veel mensen deze maanden valt me op. Ik vind crematies nog te doen, buiten aan zo’n graf staat vind ik vreselijk. En ja, je doet het meer voor de nabestaanden, maar een hartelijke brief waarin je herinneringen ophaalt is volgens mij meer waard.
De doden hebben er inderdaad niets aan en zullen beslist niemand missen.