Regen regen regen en alweer geen schilder, het is te treurig voor woorden. Afwachten of er morgen nog iets kan, jammer hoor.
Druk met allerlei dingen wat deed ik ook alweer, iets met lijsten (alweer) het is niet gauw naar mijn zin. Tekeningen uitzoeken om bij Inge in de tuin te hangen, overkapt of in de schuur, want een buitje is ook zaterdag niet uitgesloten en tussen de buien door toch nog een rondje! Het is prachtig buiten.
De eigenaresse van de Brocantewinkel aan de Oostweg kwam ook een tekening uitzoeken om daar te hangen, hij kreeg een mooi plekje dat nog verder gezellig wordt gemaakt. Zo raken mijn tekeningen aardig over het dorp verspreid. Zo leuk!!
De traplift ligt in de garage, morgen plaatsen. Spannend!
Ik ben er weer versleten van. Nog geen plant in een potje gedaan, hopelijk morgen beter weer.
De natuur lijkt één grote explosie op het ogenlbik. Jammer dat het vandaag weer van dat donkere weer was en zowat de hele dag regende. Alweer geen schilder, hij heeft er zelf ook de pest in maar niemand die er iets aan kan veranderen natuurlijk. Ooit komt het af.
Vanmorgen begon ik eens met het verhangen en verwisselen van nog wat tekeningen, ik geloof dat ik het nu wel zo'n beetje op orde heb. Gelukkig dacht ik tot half de middag dat het al donderdag was en toen had ik plots een dag over, zo fijn!
Ik was ook in het tuincentrum voor wat vaste plantjes, daar ga ik morgen mee aan de gang, de geraniums gaan in de kliko, ik ben ze zat, geen eenjarig spul meer voor mij, nu ja misschien ééntje dan, of twee...
Morgenochtend wordt de traplift geleverd die ze vrijdag gaan installeren of ophangen, hoe je het noemen wilt, daar liep ik ook mee natuurlijk want dan kan ik ook weinig doen, het zal een rust zijn als dat ook allemaal uit mijn hoofd kan. Het is een beetje veel ineens.
Mijn ogen doen het nog prima gelukkig, rustig aan doen gaat niet, dat is mijn lijf ook niet gewend denk ik dan, dus het zal wel meevallen met de schade, ik zie nog geen verandering, alles is 'zo helder als een belletje'. (Dit spreekwoord bestaat niet volgens Google, toch zeiden wij het vroeger en ook nu nog regelmatig thuis.)
Zo langzamerhand, nu we tegen de 18de aanlopen laat ik de in de tussentijd gemaakte tekeningen maar wat tevoorschijn komen, deze maakte ik begin april al en geen idee of mijn op stapel staande operatie al van invloed was, maar ik denk eigenlijk van wel.
Het is niet zo druk hier hoor maar voor mijn gevoel wel.
De schilder is vandaag lekker opgeschoten het bleef droog en het is gewoon ineens weer erg warm, nooit goed, altijd wat. Dat zei de schilder ook al toen zijn steiger niet zonder hem af te breken onder het afdakje door kon.
Ik probeer voorzichtig te zijn met mijn ogen, niet bukken en niet tillen word je op het hart gedrukt, maar eigenlijk doe je de hele dag niets anders. Probeer de afwasmachine maar eens leeg te halen zonder te bukken, of was op te hangen, boodschappen doen, het is gewoon allemaal niet te doen zonder, maar ik doe het toch maar en probeer zoveel mogelijk mijn ogen te ontzien. Joop kan het ook niet en iemand moet het toch doen, ik kan toch niet in een stoel gaan zitten wachten tot het vanzelf gaat..
Vanmiddag ook nog een tekening in het Dorpshuis gebracht om in de hal te hangen, leuk! Af en toe eens verversen, kaartje erbij! Leuk!
Update:
Oh kijk eens! Beter zo?!
Oh kijk, dacht ik vanmorgen, het huisje van Gerrit is geschilderd! Nog geen seconde later realiseerde ik me dat dat natuurlijk mijn nieuwe heldere kijk op alles was, hoe kon het ook anders. Hoe leuk om even later te horen dat het werkelijk geschilderd is.
Onze schilder schoot lekker op vandaag, morgen hopelijk weer zodat misschien eind van de week de boel klaar is, alhoewel haastige spoed natuurlijk niet goed is en ik blij zal zijn als de steiger met Beleef Zonnemaire komende zaterdag weg is.
Na mijn wandeling was ik daar de rest van de dag wel zoet mee. Ik wil ook vooral laten zien hoe leuk het is dingen anders te laten zien, want een mooie lijst doet al zo heel veel en ook een passe partout kan een tekening er heel anders uit laten zien. Ik heb een beginnetje maar eind van de week kan alles alweer anders zijn, voor mij is het dan ook een paar dagen alleen maar kijken, af en toe weer eens wat verhangen, of weer iets anders in de lijst, dat duurt gewoon de hele week, ik kan daar ook niks aan doen.
Nu ik de stand van mijn pc weer terug gezet heb naar 100% i.p.v. 125% lijkt de grootte van mijn blogletters wel erg klein eigenlijk, vinden jullie dat ook? Moet ik daar iets aan veranderen, zou dat beter zijn?
Een groepsfoto voor in het familiealbum.
Het waren een paar gezellige uurtjes met Sil en JW, helemaal uit Kerkdriel en Mir nu eens niet op de fiets.
Ook weer een selfie van mien schatjes natuurlijk, waar ik zoals elke mama zielsveel van hou.
Vroeg aan de wandel vanmorgen nadat ik de kapjes had verwijderd, ik had heerlijk geslapen op mijn rug, dat ga ik straks nog eens proberen, want eigenlijk moet je wel een paar nachten met die kapjes maar dat vind ik onzin.
Wat is het licht! En helder! En ik zie alles zonder bril. Achterover geleund met mijn rug tegen de leuning van de stoel werken op de pc, zonder bril en zonder helemaal naar voren te moeten buigen met bril. Fantastisch!
Vanmorgen was mijn linker oog nog wat wazig maar dat is nu ook zo goed als helder.
Op mijn ochtendwandeling kwam ik een rits met boeren tegen, die op karwei gingen en vandaag een hoop aardappels in de grond stopten, misschien ook nog wel wat anders maar ik zag vanavond toen ik nog een rondje deed vooral aardappels.
We waren ruim op tijd in het ziekenhuis, en nr1 werd al naar buiten gereden. Koffie was er nog niet dus dat viel een beetje tegen anders hadden we eerst nog een bakje kunnen doen, nu werd ik meegenomen naar de druppelkamer waar nog drie andere dames ook gedruppeld werden. De dame voor mij had ook twee plakkertjes op haar voorhoofd, dus die deed ook twee ogen en telde zodoende ook voor twee.
Wachten duurt lang, een kwartier per oog ongeveer, toch anderhalf uur inclusief die van mij. Gelukkig was er om 9uur wel koffie voor Inge, uweetwel.
Nou en dan hebben ze je geopereerd wat erg meeviel en dan gaan ze flink met tape tekeer zodat je nog niets ziet als de wereld weer wat lichter wordt, wand dat wordt hij! Ik zie het verschil nu al, met alleen rechts want links doet nog niet zo mee, maar typen zonder bril deed ik eigenlijk nooit meer en nu een-ogig met kap.
Vannacht slapen met dat ding en daarna voorzichtig aan, niet tillen en bukken enzo, een mens bukt wat af dat merkte ik gelijk toen ik eenmaal thuis mijn sokken op wilde rapen
Nou, alles is op orde, voorlopig geen was of andere zware huishoudelijke karweien.. ik ben er klaar voor!
Kwart over zeven staat mijn begeleidster van de gele fietstas voor de deur en rijden we samen naar Vlissingen, waar ik dan om half negen al aan de beurt ben.
Ik heb er zin in!
|
Toon berichten 1-8 van 7745 |
Volgende Pagina »
