De laatste wandelingetjes zitten erop. We hebben overheerlijke oliebollen en appelbeignets.
Ons kan nu, zo lijkt het toch, dit jaar niets meer gebeuren. Het is een kwestie van uitzitten.
Mijn wandelresultaten van afgelopen jaar zijn ook bekend. Het zal niet helemaal kloppen. Er staat me bij dat er al eens een autoritje is meegerekend, daar tegenover vergat ik de teller ook weleens aan te zetten, dus zo ongeveer is het wel goed. Best een eind vind ik.
Voor iedereen een goed uiteinde, een fijn begin en alles wat je maar wenst voor het nieuwe 2022.
Niet dat we daar zoveel aan doen, corona of niet, rond deze tijd zijn het altijd rare dagen.
Vroeger thuis vierden we sinterklaas, weken later hadden we twee dagen kerst en oud en nieuw en dat was het, 'korte piene'.
Tegenwoordig zijn de mensen heel de maand met niets anders bezig en lijkt het op het eind tot een soort oudennieuw- orgasme te komen. Ik ben er al jaren klaar mee, met al die flauwekul. Tradities zijn leuk maar dit is allemaal al lang geen traditie meer maar puur geldbejag.
Dan de lichtjestocht van vanavond! Ze waren een beetje te vroeg volgens de planning, ik had nog maar net mijn schoenen aan en de deur zat al op slot..... maar gelukkig had ik de eerste twee ook nog in beeld. Geen tijd om naar instellingen te kijken, gewoon maar aangezet en mooi dat het was!!! De moeite waard om in het groot te bekijken!
Nog een foto van de oprit maar dan na de verbreding van 1933. Zo is hij nu eigenlijk nog steeds, alleen andere bestrating en een witte streep in het midden. De schuur links die er kwam na de afbraak van de vier huisjes heeft ongeveer in 2012 plaats moeten maken voor ons rijtje. (als iemand denkt dat het anders is hoor ik dat graag)
Leuk om te vermelden is misschien ook dat in het huis op de foto die ik gisteren plaatste, met de ladder tegen de muur, ooit een moord is gepleegd.
Het is nog maar de vraag of het moord was, maar er is wel geschoten door een politieman uit Dreischor. Zijn vrouw was op dat moment in dat huis aanwezig Het hele verhaal kan je hierlezen, dat heb ik vandaag ook eens, uitgeprint en wel, op het gemak gedaan. Het is het verslag van 'de moordenaar' zelf, eigenlijk meer het levensverhaal. Best leuk om te lezen een tijdsbeeld ook.Het drama van Theodorus Klooster.
De afbraak in volle gang, 2012 ongeveer.
En zo is het nu ook al niet meer, deze is van 2015, want we hebben inmiddels zonnepanelen.
Ondertussen zoeken we verder naar waar we naar op zoek zijn....
Dit is de plek waar we nu wonen voordat de oprit in 1933 werd vernieuwd. Er kwam steeds meer verkeer en daarvoor werd hij verbreed. Er stonden vier huisjes en die werden daarvoor afgebroken.
Hier sta je bovenaan de oprit en kijkt de andere kant op met rechts de huisjes.
Er kwam ineens een buurman (we hebben best veel buurmannen) met een vraag en of ik dat wist en nee ik wist dat ook niet, maar ja dan ben je inmiddels wel nieuwschierig geworden en ik ging ook eens zoeken want het internet is groot. En nu denk ik zomaar dat ik toch al iets gevonden heb.
Ik zeg nog niets, maar het vervolg kan best leuk zijn.
Het was regenachtig en ik zat lekker achter mijn pc, dingen zoeken, oude foto's in het gemeentearchief doorbladerend. Van wandelen kwam niets terecht, dat doe ik morgen wel weer.
Morgen/vandaag de 28ste wordt Sil 52. We gaan niet heen en weer naar Nijkerk. Zo gauw het weer mag gaan we uit eten met z'n allen, dat stond al geboekt voor afgelopen 19dec. maar jammer genoeg ging dat net niet meer door, het leuke is wel dat we het nu nog tegoed hebben, ik hoop ergens in januari.
Het heeft even geduurd maar Sil heeft eindelijk haar draai gevonden in de kraamzorg, ze gaat nog de vervolgopleiding doen om bij de bevallingen te mogen zijn en naar het er nu naar uitziet treedt Yara in haar voetsporen, zij is al aangenomen en kijkt er naar uit wanneer ze mag beginnen. Erg leuk voor allebei.
Toen we vanmorgen samen een rondje deden was het al ijskoud, maar vanmiddag was het best bar koud, dat is nog een graadje erger. Ver zat voor vandaag.
De lucht was wel aardig, het klaarde net een beetje op, maar verder was het een kale boel.
Joop puzzelde en ik deed iets anders. Gisteren had hij voor het eerst weer een puzzel klaar na een maand ongeveer. Ogen gaan toch nog steeds achteruit.
De maaltijd zit er ook weer in. Vandaag een varkenshaasje, met spruitjes, zelfgemaakte appelmoes en een aardappel, toetje is ook al op. Straks nog koffie met een bonbonnetje. Koffie hebben we anders ook natuurlijk maar de bonbonnetjes (of de banketstaaf) maken het verschil, net als de (zelfgemaakte appelcompôte). Vroeger namen we ook nog een likeurtje (of twee) bij de koffie, daar moet ik niet meer aan denken.
Het zijn de kleine dingen die het doen.... en overdaad schaadt.
Het is al een heel jaar een bende in Brouwershaven. Eerst met het opknappen van de kademuren en nu ligt het hele parkeerterrein weer overhoop. Dat het mooi wordt zag ik vanmiddag al een beetje en de winkels waren ineens weer goed bereikbaar. Dat had blijkbaar niemand verwacht, het was er erg stil.
Ik liep om batterijen, die waren nu al leeg en kerst begint net, dat kan natuurlijk niet. Het was lekker buiten en al miezerde het af en toe, het was een fijne wandeling.
Appelmoes gemaakt van de goudrenetten. Zakje biologische rode kool erbij, schnitzeltje, aardappeltje......mmm.
De foto gebruik ik van Vibez Factory. Dat heb ik niet gevraagd maar ik zet het erbij en het is toch een beetje reclame ook denk ik dan.
Vredig is ook weleens een mooi woord om te gebruiken vind ik, vooral nu, opgefokt als de mensen zijn door alles wat moet en niet mag, al krijg ik de indruk dat het al wat minder is dan vorig jaar.
Ik was bij de kapper vanmorgen, dat voordeel heb ik met een dochter als kapster en daarna fietste ik naar Zierikzee. Het was een ijskoude tocht met op de heenweg tegenwind. Ik had niet eens een muts opgezet want ja mijn haar zat netjes en zo koud leek het niet. Gelukkig had ik een col rond mijn nek die ik als muts kon gebruiken, mijn jas sluit hoog genoeg om dat op te vangen.
Het was best gezellig in Zierikzee. De meeste winkels waren open en hadden een kraampje voor hun deur, of de mensen stonden buiten te wachten tot de volgende klant weer naar binnen mocht. Het was markt, ik kocht noten, liep even rond en fietste met grotendeels windje mee weer naar huis.
Vanmorgen nog amandelstaaf gekocht, dat smaakte prima bij de thee. Vanavond na de zuurkool namen we alvast een ijstoetje, het moet toch op tenslotte. Zo gaat dat hier
Weer zo'n heerlijke rustige morgen waarop je mensen tegenkomt die maar zo heel af en toe een wandelingetje maken. of nu juist vroeg gaan om ook te genieten van de mooie wit omrande vergezichten. Dat witte stipje in de verte is de maan, die keek ook nog even mee.
Rond de middag vertrok ik voor de boodschappen en nu was het echt voor het laatst in elk geval voor de kerst en de eerste dagen daarna. Ik vind dit zo'n vreselijke tijd.
Rare boodschappen ook. Joop wil altijd zo'n kerstbrood mèt roomboter, dus elk jaar rond deze tijd koop ik een pakje roomboter en het restant gaat wel een keer in een cake (daarvoor koop ik ook altijd roomboter, dat dan weer wel). En ijs wil hij ook. Ik vergat een banketstaaf, maar die hebben ze in de Spar op Brouwershaven ook vast. Goudreinetten voor appelmoes, dat vind ik dan zelf ook wel lekker. (de appelbeignets worden thuisbezorgd met oudjaar).
Ook even langs de vleesboerderij voor varkenshaasjes, die zijn gewoon lekker. Ik ga echt geen moeilijk klaar te maken lappen vlees kopen, waarvan je maar af moet wachten of het te eten is. Het is bekend dat ik niet graag kook, anders was het natuurlijk andere koek.
Het was overal al drukker dan anders op woensdag rond de middag, dat is mooi! Een teken dat niet iedereen de boodschappen uitstelt tot het laatst en de drukte verspreid wordt.
Daarna nog een rondje door de polder en de dag was alweer zo goed als voorbij.
De foto's zijn van vanmorgen.
"Mooi hè!" of "Lekker hè", zeggen we dan in het voorbijgaan tegen elkaar.
Wat een heerlijke dag vandaag. Dat was echt even vitamientjes opladen. Vroeg op want Joop moest (alweer) naar de kaakchirurg om te kijken of de implantaten goed geworteld hadden en dat hadden ze. Fijn!
Vanmiddag deed ik een rondje Brouwershaven, lekker in de zon. Even langs de apotheek voor nieuwe maagtabletten. Ik wilde stoppen maar dat beviel toch niet zo.
Eenmaal op de terugweg ging de zon alweer zakken
Prachtig rondje, ik maakte het maar een beetje langer dan nodig. Ruim 10km later was ik weer thuis en moest de was nog naar binnen en de kroten gekookt.
Of het op deze manier de bedoeling was of dat er iemand aan de bel heeft getrokken weet ik niet, maar vandaag waren de 'naknotters' er en zien de knotwilgen er weer uit zoals de bedoelig is na het knotten.
Er staan imposante jongens tussen.
Lekker gewandeld. Heerlijk rustig weer. Geen wind, niet koud, gewoon lekker dus.
Af en toe eens een boer die nog wel wat te doen had.
Ik had mijn oude dasje aan, voor een muts was het veel te warm. Een meneer op een fiets kwam me tegemoet en riep 'wat een mooie sjaal heeft u aan!' Nou zeg!
Sinds gisteren lopen er ook wolven op Schouwen, het was al in het landelijke nieuws.
Voor mij hoeft het niet, ik vind ze eng en mijn rode mutsje zet ik maar even niet op, ik heb een blauwtje gemaakt dat valt minder op, denk ik...
Het zou eerst een col worden en daarna het dasje een muts, maar toen kwam Irene met haar muts aanzetten en daardoor veranderde mijn idee. De col werd een muts en het dasje bleef heel. Als we maar zoet zijn.
Vandaag bakte ik weer eens een cake. De boter was al een tijdje over de datum, maar die had al die tijd in de koelkast gelegen. De kleur leek nog prima en de smaak was dat ook, dus voor een cake nog best te gebruiken dacht ik zo. Hij is prima gelukt!
Sil en Yara zouden morgen komen en we zouden uit eten gaan met z'n vijven, een klein feestje alvast voor komende feestelijkheden. Ik had goede hoop dat dàt nog wel door kon gaan, maar helaas...
Geen feestelijkheden tot half januari. Nu heb ik er wat kerst betreft niet zoveel moeite mee hoor, het kan me niet gewoon genoeg blijven, Joop doet het maar met mijn kookkunsten en als hij commentaar heeft doet hij het maar lekker zelf. Voor oud en nieuw zijn de oliebollen en appelbeignets al besteld en betaald, dus dat is ook geregeld.
Ik heb het Glazen Huis maar aangezet voor de broodnodige variatie, een beetje levendigheid in huis.
Verder kreeg ik vandaag een kerstverrassing van het bazinnetje van Paule, ik moest met de auto komen belde ze, mijn plan was om de fiets te pakken, maar nee dat kon niet volgens haar. Flesjes wijn zijn bij mij natuurlijk altijd welkom. Van haar als dank dat ik er altijd ben voor een rondje met Paule, zo zei ze. Als anderen uitvallen ben ik er altijd nog. Zo heeft ze wel meer van die constante factoren om zich heen en dat wordt gewaardeerd merkte ik vandaag. Lekker hoor.
Zo was het vanmorgen en zo bleef het de rest van de dag. Met dit weer wordt het rond een uur of half elf iets lichter tot een uur of half drie en daarna zet de duisternis alweer in. Wel gewandeld en een stukje gefietst want koud is het helemaal niet en bijna geen wind, best lekker dus.
Verder was ik een beetje met eten bezig, groente snijden voor de pastasaus en noten kraken voor in de kwark. Ik kreeg een zak van een verre buurman een tijdje geleden toen ze van de boom vielen. Die zijn nu allemaal gekraakt en bijna op. Toevallig zag ik een paar weken geleden dat je op de markt in Zierikzee uit een zak kunt scheppen. Binnenkort maar eens een fietsritje die kant op.
Er wordt weer geknot maar dat gebeurt nu wel heel anders dan afgelopen voorjaar een stukje verderop, dat was een tijdlang een bende van jewelste. Dit ligt allemaal gelijk in mooie stapels, maar of de bomen er ook beter van worden vraag ik me toch af, dat ziet er minder netjes uit. Misschien komt er nog een naknotter...
Een heerlijke dag vandaag, het leek wel voorjaar.. Ik heb gewandeld en gefietst en nu met de avond toch wel een beetje mottig van de prik, of het is gewoon vermoeidheid. Verder doet alleen mijn arm wat pijn.
Vandaag stond in het teken van DE PRIK , voor mij tenminste. Joop was vorige week al aan de beurt. Het was maar goed dat ze het eerder op facebook over de locatie hadden want anders was ik gewoon naar dezelfde plek als vorige keer gereden... de locatie was een paar honderd meter verplaatst. Waar dat nu weer voor nodig was.
De oude Lidl was nu als zodanig ingericht. Erg ruim, 8 prikstraten, waarvan er nu drie in gebruik. Ze doen wel steeds hun best het er behoorlijk 'gezellig' uit te laten zien.
Hij zit erin en ik voel nog niets afwijkends, hopelijk blijft dat zo en belangrijker, krijg ik geen corona. Al voel ik me hier in de polder altijd wel erg veilig hoor.
Soms zit er een draadje ergens en als je daar dan aan trekt gaat de hele zoom los. Dat was bij een pas nieuw hemd het geval en vanmorgen repareerde ik dat. Ik wist hoe dat moest want dat had ik van mijn moeder geleerd en dat herinner ik me nog precies, hoe ze het voordeed en hoe ik het even later ook kon.
Grappig hoe je je dan onder het verstellen herinnert, hoe je de flanelsteek leerde.
Joop reed ondertussen naar Zierikzee en kocht nieuwe lekkere warm gevoerde laarzen, hij had het koud gehad gisteren, dat zal niet meer gebeuren.
Wat een fijne maandag vandaag. Hij begon al heel goed met een leuk bericht van één van de dochters en ik kan uit ervaring zeggen er is niets fijners om je dag/week mee te beginnen dan met leuke berichten van dochters.
Daarna opgewekt aan de wandel, het was heerlijk zacht, voorjaarsachtig vond zelfs iemand. Ook al zo leuk dat ik daar nu eens niet zelf over begon!
Vanmiddag weer maar een rondje, Joop had inmiddels ook al gefietst.
Ik liep weer eens naar de Goudmijnweg, een wat langer rondje (dat vind ik dan al met 7,5km), hopelijk houden knie en voet zich koest, het was heerlijk en ik zit er lekker van na te gloeien.
De broer van Joop ligt inmiddels coronavrij op zaal. Verder moet nog blijken hoe de ontwikkelingen zullen zijn.
UPDATE:
Net dit bericht gepost doe ik een rondje langs mijn mede bloggers en krijg daar het bericht te lezen dat de man van Jeanne plotseling is overleden. Gewoon zomaar ineens, gezond en wel, tenminste dat denk je dan. Ook op deze plek wil ik Jeanne heel veel sterkte wensen met dit vreselijke verlies.
Vanmorgen eerst maar eens een sneltest gedaan. Na mijn bezoek aan het ziekenhuis van afgelopen woensdag, waar het best druk was met heen en weer geloop en we toch een behoorlijke tijd in de wachtkamer zaten, had ik geen lekker gevoel. Moest wel erg vaak niesen en mijn keel kriebelde, gewoon belabberd voelde ik me...
Er kwam maar één streepje dus dat was goed.
Verder was er alweer regen vandaag, tenminste zo kan je het niet eens noemen, maar je wordt er wel nat van. Wel een klein rondje en daarna was er MAX!
Ik zag alleen het begin en het eind, tussendoor kleurde ik, maar daarom niet minder trots en ik zag die laatste prachtige inhaalmanoeuvre.
In Goes komen we tegenwoordig best vaak, maar dan in het ADRZ ziekenhuis dat een stukje buiten Goes staat. Vanmiddag ging ik even met Mir de stad in, we moesten allebei bij de schoenmaker zijn dus dat kwam mooi uit. De reparatie van Mir zou een uur later klaar zijn dus we moesten even een rondje doen.
We namen een kopje koffie met wat lekkers en na een uurtje hadden we het wel weer gezien. Er was genoeg te koop maar ik had niets nodig, kleren zat.
Op sommige plekken was het best druk, maar iedereen probeerde toch goed afstand te houden, ik zeker en daar was ik bij het naar buiten gaan na de koffie zo mee bezig dat ik mezelf bijna te pletter liep tegen een glazen deur (gelukkig had ik mijn bril niet op...)
de koffie moest hier nog komen
Eenmaal weer thuis toch nog maar een rondje door de polder, lekker rustig.
Vandaag zei ik ergens dat er geen vogel op mijn pas gekregen voederkoker af kwam, maar dat was te vroeg geroepen want vanmiddag toen ik naar buiten keek zaten er plots een heleboel (lichtelijk overdreven).
Hij was omgevallen! Dat had vast een poes gedaan, er zijn er paar waarvan de route over dezelfde schutting loopt. Als de zon schijnt blijven ze gezellig een tijdje zitten, dus ja dan is het niet zo vreemd dat de vogeltjes niet komen. Ik ben ook eigenlijk geen voorstander van dat gevoeder als het niet echt nodig is er komt alleen maar ongedierte op af, maar gelukkig zijn daar de poezen dan weer voor.
Vanmorgen liepen we samen, lekker waterdicht ingepakt, een rondje door de regen. Heerlijk! MIjn voet gaat steeds beter al is de pijn er nog wel, het wordt in elk geval niet erger, net als mijn knieën eigenlijk. Het zal wel met de kou en ouderdom te maken hebben, slijtage. Net als die wervel ergens op mijn rug.
Vanmiddag nog maar een rondje alleen, al ging het onderweg wel weer regenen, ook best verfrissend er was zowat geen wind dat scheelt.
Dat appeltje hangt hier in de weg aan een boom, het is een volhouder. Ik kijk er elke keer naar en vandaag maar eens een foto gemaakt, voor je het weet ligt hij in de sloot.
Een mooie rij bomen was het, maar er zijn er pas een paar van omgewaaid.
Er stond daarachter een lelijke spar aan de andere kant van de weg voor de twee huizen. Nu heeft er sinds vorig jaar eentje zonnepanelen, dus die erg lelijke boom nam behoorlijk veel zon weg en moest wijken. Prima!
Jammer genoeg zijn er bij de laatste storm ook drie van de tamelijk jonge rij omgewaaid, sommigen staan ook wel erg scheef.
De lelijke spar in 2017 rechts bovenop de dijk, die daarna natuurlijk alleen nog maar lelijker werd. Er staan er nog een paar op die dijk, ik vind die dingen niet in ons landschap passen.
Vanmorgen nog steeds een zere voet. Niet gewandeld maar op de bank gezeten. Er kwamen mensen voorbij die net lekker een rondje hadden gedaan en ik zat daar maar met mijn zere voet, toen ik opstond bleek dat mijn rug daar ook niet vrolijk van werd, dus dat moest anders voor je het weet zit je in zo'n vieze cirkel.
Vanmiddag fietste ik eerst eens naar de groentenboer. Ik had al heel de dag mijn schoenen aan, dat geeft toch steun en toen ik terug was besloot ik toch ook nog maar een rondje te lopen. Dat ging best goed eigenlijk en belangrijker de pijn was niet erger geworden en nog steeds niet. Dus dat gaat de goede kant op.
En nu kijken we weer uit naar de uiltjes. Ze zijn er nog niet, maar natuurlijk hopen we wel dat het vorig jaar goed bevallen is zodat ze weer terugkomen naar deze twee bomen.
Deze dag stond in het teken van het bezoek aan de afdeling hart en vaatziekten van het ADRZ in Goes en ik was best een beetje zenuwachtig.
Het was het laatste onderzoek na mijn logeerpartijtje. Er zou een echo en een ECG gemaakt worden en aansluitend de uitslag bij de specialist. Alles verliep erg vlot en meneer van Kesteren vertelde ons dat er geen afwijkingen waren gevonden, niets om verder op in te gaan en wenste ons fijne kerstdagen!
Joop nam een gevulde koek en ik een croquetje om het te vieren en onderweg naar de auto sprong ik even dat gat in de lucht... heel fijn allemaal!
Nu nog even die boosterprik en alle leed is wat mij betreft geleden.
Vanmorgen wel een rondje gedaan, ik dacht dat het wel zou gaan, dat deed het ook maar eenmaal thuis merkte ik wel dat ik het beter niet had kunnen doen. Bah!
Gisteren waren de bovenste lampjes van de buitenboom naar beneden gezakt, dus dat moest ik weer overnieuw doen. Je probeert dan natuurlijk eerst om het te repareren, maar puntje bij paaltje moet dan toch alles los en eruit en gewoon helemaal overnieuw. Ik hoop dat ze nu blijven zitten.
Vanmiddag zodoende maar een rondje gefietst je wil toch even naar buiten. Het was wel lekker maar er stond een stevig briesje. Er was geen zon, geen mooie wolkenpartijen dus er viel weinig te fotograferen.
Dan maar de tekening die ik vorige week maakte bij al de regenbuien.
Toen het hoofd klaar was vond ik hem al leuk en ik besloot het een berenlijf te geven. De bubbels en het visgraatje volgden vanzelf en er kunnen weer een paar stompjes in het stompenkistje.
Alleen de twee kleinste hoor. Ik heb gemerkt dat ik ze te snel in het afvalbakje doe.
Niet gelopen vadaag vanwege een pijnlijke voet, die had ik gisteren ook al maar onder het lopen ging het eigenlijk steeds beter. Vannacht werd het weer steeds pijnlijker en vanochtend was het weer mis al gaat het in de loop van de dag wel steeds beter. Geen idee wat er gebeurd is, het lijkt wel op gekneusd, aan de zijnkant en onderkant buitenkant linkervoet, dus ik doe maar eens een dagje rustig aan, maar daar wordt een mens echt niet vrolijker van.
Vanmiddag ging de bel, ik deed de deur open maar er stond niemand, wel een tasje...
Nou, ik weer blij, de vogeltjes blij, niet nodig natuurlijk, maar toch leuk. Nu maar afwachten of ze willen komen snoepen.
Ja nu waren die tassen van zolder en ik had al bedacht hoe ik het dit jaar ongeveer zou kunnen doen, dus ik voegde vanmorgen na de ochtendwandeling gelijk maar de daad bij de gedachte, het was nog droog en Joop stapte op de fiets zodat ik niet al te erg op openstaande deuren hoefde te letten.
Het ging lekker en alles paste percies zoals ik het in gedachten had. Op het laatst ging het regenen, maar inclusief blaren vegen en opruimen was ik ruimschoots weer klaar voordat Joop weer terug was.
De tassen staan alweer leeg op de zolder. Nog twee snoertjes voor de ramen boven en hier laat ik het bij.
Buiten vind ik het altijd wel gezellig die lampjes, bij de buren vind ik het leuk, dus dan denk ik dat de buren het ook wel leuk vinden als ik gezellig meedoe door wat licht in de duisternis te brengen.
Maar binnen heb ik er last van. Mijn kamer is altijd gezellig, daar heb ik niet van die schitterlampjes voor nodig en als ik nu de lamellen een klein beetje open laat kan ik die van buiten nog zien en dat kleine snoertje voor mijn raam kan ook nog wel. Ik vind het genoeg.
Het was echt vrijdag vandaag, tenminste zo herinner ik me dat van vroeger als mijn moeder het huis aan de kant deed voor het komende weekend en dan was dat vooral de periode dat Janny en ik allebei nog thuis woonden en Janny al verkering had met Freek en ik daarna met Joop.
De meeste weekenden waren we bij mijn ouders, zij hadden al tv en de meeste zaterdagavonden brachten we op de bank door, wij waren niet van die uitgaanders. Joop had een baantje, zat later bij de padvinders en was blij als hij een avondje lekker kon zitten als hij zaterdags op de brommer naar Zonnemaire was gekomen, vooral in de wintermaanden. 's Zomers gingen we er wel op uit hoor, al weet ik niet goed meer wat.
Daar moest ik aan denken vandaag toen ik heel het huis weer eens van boven naar beneden onderhanden nam. Alles is weer schoon en fris, tenminste dat denk ik dan en als je toch bezig bent gaat alles in één moeite door. Dat kan ik nog gelukkig.
Op de foto's de zolder, daar deed ik niets, maar ik kroop er toch even op voor de krstspullen. Er staat niet veel op, maar altijd nog teveel. De box met boeken heb ik in die vijf jaar nog niet aangeraakt dus ik denk dat die volgende zomer ook maar eens de deur uit moeten. We hebben gewoon nog teveel bewaard.
Frisse boel en nattigheid vanmorgen, maar toen het even droog was gingen we toch weer samen op pad. We kregen een flinke bui met tegenwind op de Rietdijk, maar in de Korteweg werd alles weer anders.
Vanmiddag ging ik alleen. Joop heeft de puzzeltafel weer neergezet, maar bij de eerste stukjes bleek dat zijn rechteroog er niet op vooruit was gegaan wat ook niet verwachten was natuurlijk, maar duidelijk minder dan vorig jaar. Toch heeft hij de omtrek alweer in elkaar, het is ook weer even wennen en oefening baart kunst...misschien.
Ik heb inmiddels een breiwerkje van restjes, dat ligt op de bank voor het pakken, ik hoef niet te tellen of te meten, lekker makkelijk. Zomaar zitten kan ik eigenlijk niet, ik weet ook niet of ik dat ooit weleens gekund heb. Tegenwoordig zie ik Joop weleens zitten met zijn armen over elkaar tv te kijken, dat heb ik hem eigenlijk ook nog nooit zo vaak zien doen..
Net thuis van mijn wandeling kwam Sint langs!
Hij vroeg of ik nog wel in hem geloofde, ik vergiste me eerst en zei nee, maar gelukkig had ik toen die lekkere speculaaskoek al in mijn handen. Gauw verbeterd, natuurlijk geloof ik nog in de goedheiligman!
Vanmorgen begonnen om samen met Joop een rondje te lopen, het was nog droog. Door de pijn in zijn rug en het slechte weer had hij ook al een paar dagen niet gefietst, dus hij was toe aan wat broodhodige beweging. Dat ging goed en daarna smaakte de koffie alleen maar lekkerder.
Vanmiddag haalde ik nog maar eens volle tassen met boodschappen in de PLUS en aansluitend bij de vleesboerderij voor een volle diepvries. Verse dingen kunnen in de buurt en dat kan ik dan lopen of op de fiets.
Ik vind december altijd een rotmaand maar dat weten jullie inmiddels wel. De eerste week gaat nog wel maar daarna het gekke gedoe voor krst vind ik verschrikkelijk. Al dat eten dat aan je voorbij trekt, je kan klikken wat je wilt maar het gebeurt gewoon en ik wil het allemaal niet zien hoe de ganzen, de kalkoenen en de herten worden klaargemaakt
En toch kan ik het ook niet laten elk jaar weer wat licht op te hangen hier en daar, dat gaat nu ook vast weer gebeuren, al sta ik mede door het weer weer niet te springen.
Ik kijk uit naar vorst, koud, sneeuw! Gezeur over de elstedentocht of misschien wel een echte!
