We hadden vriendelijk gegroet en ik was de bocht al om toen ik me realiseerde dat een foto ook wel leuk zou zijn, want zo is wel heel duidelijk te zien hoe klein het huisje eigenlijk is. Ik ging dus terug en vroeg of ik een foto mocht maken, dat vonden ze prima. De eigenaar vertelde dat het huisje omstreeks 1600 gebouwd is en dat er een gezin van elf personen in heeft gewoond, zo ging dat vroeger, de kinderen sliepen op een rijtje op de zolder en pa en ma in de bedstee. Hij heeft nu van twee huisjes (het huis links hoort erbij) één gemaakt en gebruikt het als vakantiehuis, alleen denk ik, want ik zie er nooit anderen.
Toen ik thuis kwam heb ik de klerenkast eens opengegooid en mijn blik er doorheen laten dwalen, alles ligt nog redelijk netjes, volgens mij kan ik er nog niets van missen, want oude dingen draag ik in de tuin, of 's avonds, of 's nachts als het koud is, het is altijd wel fijn om een beetje oud spul in voorraad te hebben, het zit ook altijd zo lekker. Ik geloof ook eigenlijk niet dat ik wat nieuws nodig heb, er hangt nog een hele leuke oude jas een beetje A-model maar dan wijd, nepbont nog wel, dat mag ook weer las ik en zwart ook al. Wie wat bewaart die heeft wat, zei mijn moeder altijd. Ik was zodoende snel klaar.
(Dat van die mode is natuurlijk een geintje, voor diegenen die misschien denken dat ik me daar echt mee bezig houd)
De kinderen zijn weer naar huis, het is weer stil op de camping.
Levi heeft toen Yara de naaktslak maakte ook een mooie tekening gemaakt, de betekenis ben ik even vergeten, maar die weet Silvia vast nog wel. Die verdient natuurlijk ook een plaatsje op mijn blog.
Joop en ik hebben lekker (apart) gewandeld, mijn tas past perfect. Ik heb wat gewassen en gevouwen en vanavond hebben we een lekker hapje bij
Salud gegeten, als afsluiting van de vakantie of zo, je moet toch wat verzinnen om even de deur uit te gaan.
De cactussen zijn na een zomer buiten ook weer naar binnen verhuisd, de nachten worden kouder en ik weet niet of dat wel goed voor ze is. Vorige week heb ik ze nieuwe aarde gegeven en een beetje ruimere pot, dat was nodig.
Morgen ga ik mijn klerenkast eens opruimen denk ik, vanmiddag eerst even gekeken wat er moet blijven liggen i.v.m. de eventuele
trends en kleuren, het is weer wat, ondraagbaar als altijd, want hoe wil je een grof gebreide kabeltrui in een A-lijn jasje proppen........ Of is het A-lijn jasje alleen voor als je in je hemdje vanachter de kachel komt en bij de kabeltrui zet je alleen een muts op, dan waait de wind zo heerlijk over je botten..... Jassen moeten lekker ruim zijn, zodat er veel in kan, zeker een trui! Ik maak mijn eigen (draagbare) mode weer wel.
Ik was vanmiddag even in Zierikzee voor de broodnodige boodschappen. En toen ik zomaar even een rondje deed, omdat het niet meer zo druk was, zag ik hem ineens hangen........ mijn nieuwe tas! Afgeprijsd en wel, dat is altijd meegenomen natuurlijk, maar voor de gewone prijs had ik hem ook gekocht. Precies de goede maat, niet te groot en niet te klein, niet diep maar een beetje breed zodat je niet hoeft te graaien en meteen alles binnen handbereik hebt. Ik heb voor de zekerheid nog even verder gekeken in de winkel, daar hing bij de nieuwe collectie ook nog een leuke tijgerprint maar die was net weer iets groter en de maat kleiner eigenlijk te klein, dus ik was snel klaar.
Mijn oude tasje, nu wel heel erg verschoten en kaal, was dringend aan vervanging toe. Ik heb hem gelijk 'aangedaan'.
Ik doe ook maar even mee met de raadselrage. Yara heeft een tekening voor me gemaakt, door het scannen is het wit wat vlekkerig geworden, maar de achtergrond is dus gewoon wit. Jullie mogen nu raden wat het is
Vanmiddag waren we bij de
Zomersprookjes.
Het ziet er erg leuk uit, al die grote glazen schelpen op het strand en even vonden ze het ook wel leuk om naar te luisteren, maar begrijpen deden ze het niet, het is te moeilijk en dus niet echt geschikt voor kinderen. Ik vond het wel erg leuk en heb er een paar beluisterd, als je ze allemaal wilt horen ben je wel een tijdje zoet. Ik heb het boek en de dvd gekocht, want het onderwerp spreekt me wel aan natuurlijk.
Daarna hebben we heerlijk op
het terras in de zon gezeten, die eindelijk doorbrak.
Morgen nog een dag mooi weer is ons beloofd, het eind van de vakantie is in zicht.
't Was een hele toestand vannacht. Terwijl Mir en ik aan het oppassen waren ging de telefoon: "we staan met pech, de koppeling doet het niet meer". Daar sta je dan midden in de nacht ergens bij Alphen aan de Rijn. De ANWB was er snel en ze werden naar de eerste de beste carpool plaats gesleept en bij uitzondering kregen ze een vervangende auto. Al met al waren ze vier uur thuis hoorde ik vanmorgen, ik was lekker naar bed gegaan en Mir bleef bij de kinderen slapen. Toen die rond die tijd naar huis ging en het verhaal aan Mark vertelde die toevallig wakker was, was zijn antwoord: "die smoes heb ik nog nooit gehoord". Hihihi, ik vind het wel een goeie.
't Was niet echt stralend strandweer, maar Sil en de kinderen zijn toch gegaan, toen ik vanmiddag een rondje met Simba deed liepen de kinderen een heel stuk met me op, heel gezellig, de kwebbel van Yara staat geen moment stil. Ook nog even een ijsje gekocht natuurlijk, de strandtent heeft twee trappen en Yara was al langs de achterste naar boven gegaan, zo'n rare gewaarwording, het ene moment heb je haar nog in beeld en het andere is ze verdwenen. Ik kreeg het ineens benauwd, je hoort toch wel eens van die rare verhalen van mensen die van het ene op het andere moment van de aardbodem verdwenen zijn, gelukkig kreeg ik al snel antwoord op mijn geroep: "Oma waar ben je? Ik hoor je wel maar ik zie je niet!"
Iris en Pascal waren even over voor een nachtje, ze sliepen bij Mir dat was handiger deze keer. Sil en Cor gingen vandaag en stukje fietsen in Zandvoort voor de
KiKa kinderen, dus zodoende mochten de kinderen een dagje met Mir en Mark mee naar het strandje bij de Schelphoek, zodat ze samen met Boris en Myrthe konden spelen. Het was heerlijk weer, ze hebben genoten geloof ik, al had Yara wel twee flinke japen in haar voeten toen ze weer thuis kwamen.
Het avondritueel zit er op en ze liggen heerlijk te slapen, tante Mir past op.....("Mam, ik ben zo blij dat ik geen kinderen heb...")
De laatste dag van de havendagen in Zierikzee. We hebben ons weer even onder de menigte begeven en gezellig gedronken en gegeten met Joke en Wim. Vooral vis natuurlijk, ook oesters. Ik lust alles wat vis betreft, maar oesters krijg ik niet door mijn strot, ik heb het voor de laatste keer geprobeerd en ik hoef ze echt niet meer, bah! De mossels uit de wok waren heerlijk, de garnalen behoorlijk pittig, de zalm verukkelijk en vis moet zwemmen dus we dronken er iets bij. Het was er een gezellige drukte.
Geradbraakt ben ik. Vreselijke wonden, spieren die niet meer willen en doodversleten, maar ik heb het gehaald. Lichtelijk overdreven natuurlijk, ik ben gewoon moe en heb een paar wondjes van de wilde rozen, opgelopen tijdens het snoeien. Joop heeft alles netjes weer afgevoerd en volgende week ga ik vrolijk weer verder, eenderde zit erop zal ik maar denken. Wat zou
Bolus toch bedoelen op de foto....
We hebben een bos en je kunt er zelfs in verdwalen als ik de kinderen moet geloven. Wel heel spannend hoor zo'n oma die zich tussen de donkere struiken begeeft, daar valt van alles te beleven, zelfs oma vindt het spannend af en toe. Ik ben lekker opgeschoten met snoeien, het zag er vanmorgen niet al te best uit, maar vanmiddag klaarde het op en brak de zon door. De vooruitzichten zijn ook goed dus Sil en de kinderen komen nog even vakantie vieren en daar horen natuurlijk ook pannekoeken bij. Ik ben er moe van. Vanmorgen al gewandeld, vanavond nog eens een rondje, dus nu even tijd voor een wijntje. Proost!
Gelijk maar weer een rustdag genomen wat snoeien betreft, ik was erg stijf vanmorgen en je waaide ook zowat uit je hemd. Het was beter weer voor een lekkere strandwandeling, de wind kwam van zee, dus het stoof niet en er waren prachtige golven. Belle is ook weer eens mee geweest. Joop heeft vanmiddag nog eens bij de merel gekeken en er zitten twee tamelijk grote jongen in het nest, die vandaag of morgen wel uit zullen vliegen.
De eerste twee volle karren snoeihout zijn naar de milieustraat afgevoerd.
"Wat ga je doen?" Vroeg Joop vanmorgen toen ik mijn 'werkkleren' aandeed.
"Snoeien!" riep ik blij.
"Wat ga je snoeien?" (dat was natuurlijk vragen naar de bekende weg)
"ALLES!"
Ik ben al lekker opgeschoten, als ik eenmaal bezig ben vind ik het heerlijk, lekker knippen en zagen waar dat nodig is en het is weer nodig, wat een wildernis.
Eind van de middag kwam ik de merel van de foto tegen..... ze keek me angstig aan en toen ik even later met mijn fototoestel aan kwam zetten keek ze nog benauwder, maar ze bleef zitten. Wie gaat er nu ook half augustus nog zitten broeden.
Ze zijn er natuurlijk het hele jaar door, maar door het vochtige weer van de laatste tijd nu toch meer, ook al is het nog geen herfst. Deze kwam ik vanmiddag tegen. Van
paddestoelen heb ik nog weinig kaas gegeten, daar moet ik me toch ook nog eens een beetje in verdiepen, geen idee of deze ook een naam hebben.
Beetje gepoetst en gewandeld, niets te zwammen verder.
klik
Leuk hè, zo zie ik ze ook nog eens op de fiets.
Uitrustdag vandaag, beetje wandelen, beetje lezen, potje dammen. Joop is naar Belgié geweest om kennis te maken met één van de Belgen die meegaan naar Nepal. De kinderen zijn even naar Renesse gefietst en vanmiddag bijtijds weer naar huis vertrokken, net op tijd blijkt achteraf want daarna begon het te hozen.... wat een water is er gevallen en aan de lucht te zien komt er nog meer.
Op de vlasdag loop je een rondje rongt de kerk, eet je een palinkje en drink je een biertje, dat is wat wij ook gedaan hebben met z'n allen. Vaak kom je dan ook oude bekenden tegen die ook dat rondje doen, plus nog een paar duizend anderen, want druk is het er altijd wel.
Hij was er ook en deed tegelijk met ons een palinkje, ze waren heerlijk en nog warm van het roken.
Als afsluiting van de vakantie van Ina en Martin hebben we vanavond bij ons gebarbequed met een paar lekkere flesjes uit de kelder, die nu ineens weer een stuk leger is. Silvia en Cor deden hetzelfde bij Miriam en Mark met nog wat anderen en verder leek het of de hele buurt aan de barbeque zat. Het is nog erg rumoerig buiten, zeg maar gerust een herrie, bij de achterbuurtjes zijn ze de boel in de hens aan het steken geloof ik.
Het blijkt dat er veel mensen uit Scharendijke naar de AH in Ouddorp gaan en ik vond het vanmiddag tijd om dat ook maar eens te proberen. Toeristische route genomen natuurlijk en bij Ouddorp ook, alleen dat dorp heeft geen toren, je ziet niet waar je wezen moet. Misschien heeft het wel een toren, maar zie je hem niet vanwege de bomen, weinig zicht daar, alles is dichtgegroeid, dus ik heb wel een paar extra kilometers gemaakt. Uiteindelijk toch gevonden natuurlijk. Een groot gratis parkeerterrein, maar dat is dan ook het enige voordeel voorzover ik het kon zien. Wel veel verse klaargemaakte groentes, maar die koop ik toch nooit, ik kan zelf mijn boontjes nog wel doppen en verder niet veel groter dan in Zierikzee, dus ik denk dat het bij deze ene keer blijft.
Sil en Cor zijn weer in de caravan, hopelijk wordt het een beetje lekker weer dit weekend, zodat ze ook nog eens naar het strand kunnen, de vakantie zit er voor Cor bijna op, de kinderen hebben nog twee weken.
Morgen
Vlasdag in Dreister, altijd leuk, daar gaan we ook zeker even een kijkje nemen.
RIP Jos en bedankt voor alles.
Ik heb vandaag voor het eerst sinds lang weer eens een rondje Watergat gedaan, het was winderig en niet al te warm, dus ik verwachte niet al teveel mensen op het strand. En ik had gelijk, het was heerlijk rustig. Bij de strandovergang zaten nog wel een paar mannen in een hokje die zeiden dat Ik Simba aan moest lijnen (ze spraken een beetje gebrekkig Nederlands zodat ik moest vragen wat ze nu eigenlijk zeiden) maar die wisten natuurlijk helemaal niet waar ze het over hadden, want wie lijnt er nu een hond aan op zo'n strand, voor wie! Het was heerlijk en ik heb een heleboel foto's gemaakt.
Joop zijn drie werknachten zitten er ook weer op, die was lekker aan het klussen toen ik thuiskwam. De nieuwe trap voor de wijnkelder is inmiddels gearriveerd. Hij heeft hem op maat gemaakt en nog een paar andere afwerkklusjes gedaan. Het wordt leuk! En het lijkt wel of hij steeds droger wordt!
Dit is dus een peestekertje, een klein schopje (spa) waar de suikerbieten mee uit de klei werden gewipt. Zwaar werk want de steel is kort dus er werd voortdurend met gebogen rug gestaan, met de andere hand werd het loof beetgepakt denk ik. Ik moet ook maar gissen want ik heb het in de praktijk nooit zien gebruiken. Bij museum
Goemanszorg hebben ze wel eens gebruiksvoorwerpen dubbel, die dan op braderieën verkocht worden. Martin betaalde € 5 voor zijn stekertje.
't Zijn de laatste loodjes wat de toeristen betreft, van mij mogen ze vertrekken, ik ben het zat. Op wegen waar anders nooit iemand komt, is nu iedereen aan het fietsen, met een kaart op het stuur, een aanhangkarretje met een hond of een kind erin, vader en moeder en nog drie kleintjes met helmpjes op. Thuis fietsen ze vast nooit, dat doen ze alleen maar hier. Komend weekend gaat de grootste meute weer naar huis heb ik begrepen, langzaamaan zal de rust weer keren.
Yara in haar element, met een grote plastic tas dingen verzamelen waar er vooral veel van zijn. Een knutselkont, altijd aan het het prutsen met van alles en nog wat. Lief, zorgzaam, altijd opgewekt en voor rede vatbaar. Ze krijgt iets van
Pixel Chix, ook van ons, ik ken het niet, maar zo te zien is het leuk. We gaan er niet heen, gistermorgen zijn ze naar huis gegaan en als het weer een beetje meezit komen ze vrijdag weer. Joop is 's nachts aan het rijden, dus zo'n ritje overdag is dan wel een beetje veel van het goede. Ik heb een kaart op de bus gedaan en aandacht zal er verder ook wel genoeg zijn. Proosten doen we dan vrijdag weer wel.
Fijne verjaardag Yara!
We hebben vorige week besloten geen 'vreemde' bewoners meer in de grote caravan toe te laten. Hij is nu alleen nog voor de kinderen, zodat zij hier hun eigen plekje kunnen creeren. Afgelopen weekend zijn ze al druk aan het schoonmaken geweest, ze zijn er blij mee.
De kleine caravan, waar toch al weinig gebruik van werd gemaakt, gaat de deur uit.
Hij is
af te halen tegen elke symbolische prijs.
De opbrengst zal gestort worden in het potje van
Rabin.
Hoewel het weer er niet erg rooskleurig uitzag zijn we toch op het gemak
afgezakt naar Zeebrugge gistermiddag. Daar even rondgelopen en bij de bootjes gekeken. Martin huurt daar elk jaar met
een paar vrienden een boot voor een week, dus die wist de weg. In het Café Zonder Naam hebben we wat gegeten en gedronken en daarna weer terug naar huis, dreigende luchten maar gelukkig geen druppel regen gehad onderweg, wel onder het eten, toen moesten we even naar binnen vluchten. Thuisgekomen nog even bij het kacheltje gezeten en naar de vallende sterren gekeken, het was mooi helder, we hebben er een stuk of wat gezien en natuurlijk wensen gedaan.
De Burghsedag was erg gezellig. Martin heeft een peestekertje op de kop getikt, ik een paar kilo pruimen en nog wat kaas en we hebben natuurlijk een biertje gedronken. Verder ben ik herkend, dat krijg je als bekend weblogster hè... en zijn we oude buurtjes tegengekomen. Na afloop hebben we bij Ina en Martin wat kaas en wijn genuttigd. Sil en Cor zijn ook net aangekomen om morgen naar het strand te gaan. Wij gaan morgen samen met Ina en Martin Zeebrugge onveilig maken, lekker toeren met de Spit en nog zo'n andere rooie.
De juun is eruit, de mat zonder problemen geruild en nu gaan we Burgh even onveilig maken.
Het is namelijk
Burghsedag.
De vloer is klaar! (Op twee kasten na maar die doe ik als ik ze schoonmaak)
Een heerlijk gevoel en erg schoon, zelfs Joop ziet het. Ik besloot om er ook nog maar een nieuwe deurmat tegenaan te gooien, dus op naar Leen Bakker vanmiddag, daar verkopen ze dat spul per meter want het moet wel precies in een gat in de vloer passen, zoals je op de foto kunt zien, 100x94 moest hij zijn.
De meneer van de afdeling deurmatten was druk in gesprek, maar na ongeveer een kwartier toen ik maar eens vroeg of ik nog aan de beurt kwam, riep hij er iemand bij. Een vriendelijke jongeman, zag er leuk uit, het oog wil tenslotte ook wat als je een deurmat koopt. Hij begon te meten, de rol was een meter breed dus dat was makkelijk en bij de 94 legde hij een pen... zo ook aan de andere kant. De afdelingsmeneer zag dat en zei dat hij aan de onderkant moest meten, dat leek mij ook handiger, dan kan je tenminste een streepje zetten bij de 94. De boel omgedraaid en weer netjes opgemeten, hij wilde het ruim doen maar ik zei dat dat niet hoefde omdat het precies moest passen. Toen de streepjes er stonden leek het mij al scheef, ik zei nog: "weet je zeker dat het recht is?" Ja, hoor hij wist het zeker en nam niet de moeite nog eens na te meten, dat had achteraf ook geen zin gehad, want die 94 klopte wel, alleen het begin was scheef.... zo bleek later toen ik thuis kwam en ik mijn nieuwe mat netjes in het gat wilde schuiven, zo scheluw als wat, minstens twee centimeter.....
Daar word ik dan zo treurig van, rechtmaken heeft geen zin want dan heb ik een kier en nu ben ik toch wel benieuwd wat ze gaan zeggen morgen want natuurlijk ga ik ermee terug. Het geluk wil dat we nog een matje in de garage nodig hebben, daar kwam Joop mee toen ik thuiskwam, dat kunnen ze dan uit de scheve snijden en natuurlijk betaal ik dan alleen dat kleine matje.
Verder is de wijnkelder gedoopt met een fles Côtes du Rhone, het ruikt er nu erg lekker naar wijn en zo hoort dat ook.
De trap die ze kwamen brengen vanmiddag was veel te groot en is ook retour richting afzender.
Wordt vervolgd.
Joop in zijn kelder. De foto is een beetje wazig, maar ik vond hem toch wel leuk zo met dat lampje boven zijn hoofd. Na een strijd van jaren lijkt het er nu toch op dat de kelder af komt. Het is een betonnen bak onder het huis, hij lekte door, heeft zelfs weleens vol met water gestaan en lange tijd daarna is er niets aan gedaan. Langzaamaan begon het toch weer te kriebelen en er werd gesmeerd en nog eens gesmeerd en afgewacht of het hielp. Echt helemaal droog zal hij wel nooit worden, de hoeken blijven vochtig, maar een laag water zoals in het begin komt er niet meer in en we zetten er nu een vochtvreter in. Kunststof voetjes onder het hout en binnenkort nog een andere trap, want de onderste treden braken doormidden. Een keurig plafonnetje met inbouwspots die we nog hadden te liggen uit de tijd dat we de zaak hadden. De gasleiding is gerepareerd en zo komt het allemaal toch weer op zijn pootjes terecht, hopen we, niets is zeker.
Ik had een baaldag, dat was te verwachten natuurlijk, zulke buien duren (gelukkig) nooit lang en het weer zat ook al niet mee.
Vierenveertig jaar
verkering vandaag, we vergeten het nooit. Vierenveertig jaar lief (leed zal er best ook weleens geweest zijn maar dat vergeten we maar).
Joop is druk met de wijnkelder, een oude gasleiding afdoppen, plafondje maken, verlichting erin, rekken maken, wijn bestellen. Ik ben verder gegaan met de vloer waar ik gisteren gebleven was en lekker opgeschoten, alleen de slaapkamer en Joop zijn hok moeten nog. Als beloning voor het harde werken had ik een heerlijke biefstuk gehaald bij de vleesboerderij, bak sla erbij en klaar is Ria dacht ik nog, totdat ik het gas aandeed.... niets, niks geen 'ssssssss' ten teken dat er gas stroomt. Ik zei het tegen Joop en die zei weer dat het lucht kon zijn, maar dat hoor je toch ook 'sssssssss-en'. 't Komt er dus op neer dat hij de gasleiding naar de keuken heeft afgedopt. Niet meer wetend hoe het werkelijk zit onder de vloer moet hij morgen eerst maar eens een kijkje gaan nemen, een stukje plafond zal er zeker wel weer uit moeten, maar die schade valt nog mee als ik het goed begrijp. Maar ja, ik stond daar wel met mijn lapje biefstuk. Gelukkig had ik mijn elektrische bakplaat bij de hand en zo kwam alles toch nog goed, we hebben er ter verhoging van de feestvreugde een lekker wijntje bij gedronken.
Joop moest een dagje de hort op vandaag, een klusje in Nijkerk. Zodoende had ik het rijk alleen en ben gewoon verder gegaan met mijn gisteren begonnen poetswoede. De buitenkant van de ramen eerst gedaan, de badkamer en daarna ben ik binnen met de vloer begonnen. We hebben door het hele huis dezelfde tegels, nergens drempels en meestal dweil ik alleen de loop. Maar vandaag ben ik stukje bij beetje begonnen om alles (behalve de kasten) eens van zijn plek te halen en dat was best nodig zo bleek. Ik ben nu halfverwege denk ik, gestopt omdat het spul dat ik daarvoor gebruik op is, hopelijk brengt Joop een nieuwe fles mee zodat ik morgen verder kan.
Zo gingen ook de houders met breiboeken van zijn plek die ik tevoorschijn heb gehaald in de periode dat de kleinkinderen geboren werden (zo lang staan ze daar dus al) en ik vond het niet nodig ze weer terug te schuiven. Samen met de andere stapels breiboeken en en zes ingebonden jaargangen Ariadnes op marktplaats zetten misschien... of gewoon bij het oud papier... Dat zou dan een lege plank in de kelderkast betekenen en aan een lege plank heb je ook niets. Ik besloot dus de houders maar weer naast de Ariadnes te schuiven, misschien heb ik er nog eens iets aan, weggooien kan altijd nog. Misschien wordt Yara wel een fanatiek handwerkster, ze knutselt erg graag en dan is het handig als oma nog wat oude patronen heeft. Truien met vleermuismouwen worden ook best wel weer een keer modern.
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ze zijn er alweer hoor.... de bolchrysanten. In de tuin zie ik af en toe roodbruin en geel tussen de blaren en de bomen krijgen ook iets bruinigs, kortom .... 't wordt herfstig. De regen van vanmiddag droeg daar nog eens een extra steentje aan bij. Ik heb lekker gepoetst, dat was weer eens nodig, lekker met spons en zeem in de weer geweest, maar van mij mag het voorlopig nog even doorzomeren hoor, zoveel zon hebben we nog niet gehad.
Het was goed toeven onder de parasol vandaag. Na een bloedblaar en twee pleisters ben ik gestopt met knippen, het was ook veel te warm.
Eergisteren hadden we zelf weer een knoerd van een zwerm in de tuin en vanmiddag eentje bij Rinus H. Joop werd gebeld door de politie toen hij onderweg was met de Spit om even te tanken. Klanten bij "de Zomerzon" hadden hem opgemerkt en de politie gebeld. Doordat er inmiddels wat volkjes bij elkaar zijn gevoegd, kan hij ze nu wel weer kwijt. Zestien volken inmiddels en honing, ho maar. We wachten nu zo lang mogelijk met slingeren, zodat ze gelijk daarna ingewinterd kunnen worden, voordat Joop naar Nepal gaat.
Tien uur inmiddels en ik hoor de boeren nog volop dorsen. morgen wordt het weer minder dus de buit kan maar binnen zijn.
Gisteren heel de dag lekker buiten in de tuin doorgebracht en gisteravond gezellig gebarbequed bij Ina en Martin met nog wat familie en vrienden. Vandaag is het weer buitenweer. Ben druk aan het knippen en af en toe even uitblazen en genieten van alles wat groeit en bloeit. Ik denk dat iedereen daar wel druk mee is op het ogenblik. Fijne dag allemaal!
Het eiland stroomt aan de ene kant leeg en aan de andere weer vol, een drukte van jewelste overal en daar tussendoor rijden dan de boeren met hun materieel om het land leeg te halen. Levensgevaarlijk. Er zijn mensen die niet langs zo'n tractor durven en er dan maar achter blijven hangen, of anderen die er weer met een noodgang voorbij scheuren omdat het nog net (niet) kan.
Afijn, mijn voorraad is weer aangevuld en in de winkels viel het gelukkig wel mee met de drukte. Op de terugweg even ergens gestopt om wat foto's te maken.
Hooi is best mooi.
En dan wil ik hier mijn supervrolijke vlieg ook even laten zien natuurlijk, tenminste of de vlieg vrolijk is weet ik niet, maar ik word het wel van al die kleurtjes.
Het monumentje waar ik het een tijdje geleden over had, is weer netjes opgeknapt. Een heus stukje natuursteen en een stoeptegel zorgen weer voor een net geheel. Verse bloemetjes en een gedichtje. Mien zou afgelopen mei 70 jaar geworden zijn.
Nog steeds niet in mijn goede doen toch maar een rondje gewandeld met veel gezellige praatjes onderweg.
Simba gaat er meestal gezellig even bij liggen als ik wat foto's wil maken, of ze gaat juist vreselijk in de weg lopen, precies in beeld of te dicht bij het onderwerp. Vanmiddag was het duidelijk te warm, of ze had geen zin dat kan ook natuurlijk. We waren dus al snel weer thuis.
"Ze had geen zin", zei ik tegen Joop...
"Wie niet... jij of Simba...?" (ghhh...datdoeterdantochookverdernietoe...)
Wel lekker in de tuin gesukkeld hoor, beetje getrokken en een ouwe lavendel gerooid en daar weer laurierstekjes voor in de plaats gezet en af en toe even zitten. Vaasjes gevuld, met lavendel natuurlijk want dat had ik nu genoeg, zonde om gelijk in de Kliko te dumpen. En Ina en Martin kwamen ook nog even langs voor een biertje. 't Gaat alweer een beetje de goede kant uit denk ik...
|
|
