We waren vanmiddag even in Goes voor nieuwe schoenen voor Joop. Hij heeft nu één paar met onbuigzame zolen, tenminste bij één voet, maar zo kan hij nooit eens afwisselen.
Hij draagt ze hele dagen en eindelijk heeft hij helemaal geen pijn meer en hij kan nu ook weer goed lopen, wie had dat ooit nog gedacht na al die narigheid van afgelopen winter.
Een paar gepast, we zagen verder niet zoveel leuks, want het moeten wel degelijke schoenen zijn natuurlijk. Die hij al heeft zijn bruin, dus de nieuwe zijn zwart. Blauwe had ik ook wel leuk gevonden maar die waren er niet meer in zijn maat. Volgende keer misschien. Vrijdag zijn ze klaar.
Zodoende was de dag weer een beetje in de war, maar het was wel lekker weer, geen druppel regen en de zon kwam er zelfs nog even door.
Tussen de bedrijven door breide ik de halsbies aan de trui van Joop, nu de mouwen er nog in en duizend draadjes afhechten en hij is klaar! Vanmorgen heeft hij even gepast en zo te zien komt het goed. Wat zal hij straks toch netjes zijn met al die nieuwe spullen.
Het was even een paar uurtjes droog en ik trof het geweldig met mijn rondje Schapeweg. Heerlijk!
Of de boer die zijn aardappels nog niet binnen heeft ook zo blij is met al die regen weet ik niet, ik denk het haast niet, want het wordt nu wel weer heel erg nat ineens op het land, maar dat was nodig riepen ze steeds, dus ja....
Ik maakte een begin met het in elkaar naaien van de trui van Joop, het meeste breiwerk is klaar, alleen de V nog rond de hals. Spannend hoor, maar het duurt nog even want ik heb wol tekort en de winkel is pas donderdag weer open.
Vanavond kwam Mir gezellig even een hapje meeeten, de laatste maanden eten we geloof ik steeds hetzelfde als ze komt eten, maar het smaakt blijkbaar goed en de lampen zijn ook goedgekeurd.
Een folderbezorger die geen zin meer had blijkbaar. Ik snap niet dat iemand zoiets nog durft te flikken, maar ja wat dat betreft gebeurt er nog genoeg waarvan je denkt, hoe is het mogelijk.
Ik maakte geen foto's vandaag, het was buiig, maar toch nog lekker gewandeld en even naar Bolle voor de dierendag actie. Verder wat gebreid, Joop kan niet wachten tot zijn trui klaar is natuurlijk.
De lamp was er al vroeg vanmorgen dus Joop kon snel aan de slag, maar ja schroefje te lang, schroefje te kort, te dik, te dun, eindelijk één goed schroefje en een te lange, maar ik heb toevallig wel de knapste schroefjes en foefjes specialist in huis, altijd en overal een oplossing bij de hand.
En hij hangt! Ik vind hem prachtig, mooi rond, mooi licht, geen geschitter, nergens voor of in de weg. Hoe het er in het donker uit ziet zien we straks.
Verder een paar dingen verhangen en schilderijen omgewisseld. Et voila!
Kijk, de nieuwe lamp. Aan deze hoeven we totaal niet te wennen, fijn licht, ik heb er weer zo'n driestandenlamp ingedaan, geen geschitter aan je ogen en Joop is gewoon zichtbaar als hij aan is. Je kunt er ook heel goed speculaas bij eten, aan of uit dat maakt wat speculaas betreft geen verschil.
De kap staat hier nu een beetje scheef, dat mag best, hij kan ook nog lager of gewoon recht, het is een speelse lamp.
Mooie kap ook. Daar was ik wel heel benieuwd naar en omdat dat ook goed uitpakte heb ik vandaag nog een lamp voor in de keuken besteld, daar hadden we nog steeds niets, maar nu alles een beetje een plek begint te krijgen durf ik dat ook wel aan, die komt morgen en dan mag Joop hem ophangen.
Het was een grijze boel vandaag, veel regen ook, maar vanmiddag tussen de buien door toch nog een rondje kunnen wandelen. Daarna nog boodschappen gedaan en voor de rest gebreid aan de trui voor Joop, die moet eerst af.
De tibouchina heeft een prominent plaatsje midden in de tuin gekregen want nu is hij wel op zijn mooist. Het heeft even geduurd maar het was het wachten waard.
De binnenplanten zijn naar binnen. Het is weer even een geregel om een plekje te vinden maar ook dat lukt weer wel.
De pakjes rolden binnen vandaag, spijkerbroeken, lamp.... Nu ja dat was het wel, maar wat een geweldige broek heb ik nu weer! Gewoon een 501 die past, ook in de lengte, Levi's verkoopt ook weer lengtematen! Zo blij mee!
De lamp is ook helemaal goed! Ik zie nu Joop weer zitten als ik die kant op kijk, met die andere lampen was hij een donkere vlek, heel raar en vervelend ook.
Eind van de middag kwamen Janny en Freek, dat was alweer een tijdje geleden. Gezellig bijgepraat en in Zierikzee bij de Werf gegeten, erg lekker!
De oude grijze is versleten, ik breide hem ook nog in het rood en die is ook versleten. Zoveel gedragen die twee, zulke fijne truien. Ik keek eens of de wol er nog was en ja hoor en in de aanbieding ook nog, dus ik bestelde een nieuwe grijze, om nu gelijk ook nog een rode te doen vond ik ook weer overdreven.
Ze is al binnen met een persoonlijk touch van Han, ik mag dat wel.
Dus kijk ook eens bij het Wolhuis! Het is Sale maar natuurlijk ook nieuwe wolletjes.
Ik voel toch een soort van band :)
Binnenzitweer vandaag. Ik heb de hele dag in mijn oude grijze trui doorgebracht, beetje gewinkeld want die versleten broek moet ook vervangen worden, ook dezelfde als deze, al heb ik intussen ook wel een paar andere versleten natuurlijk.
Topdrukte op het land, trekkers met aanhangers rijden af en aan, vol met aardappels, de uien zijn nu wel weg, of suikerbieten. Mais begrijp ik nog steeds niet. Het kleine wagentje maait en maait, alle mais verdwijnt erin, maar er komt niets uit, dat vind ik niet normaal. Ooit zal ik ook dat weten.
Heleen kwam op de thee nadat Didi en ik gewandeld hadden en toen de thee op was fietsten we samen naar de Veerhoek voor een zak appels en druifjes.
Kip had ik al, aardappels ook, dat werd een kindermenuutje. Heerlijke appelmoes van de appels die even daarvoor nog aan de boom hingen of eronder lagen.
Daar hoort een beetje kaneel in vind ik, nu gebruik ik dat niet zo vaak dus ik keek eens of daar ook een datum op staat en jawel! Bedorven, rot, niet meer bruikbaar als ik de datum moest geloven. Maar het rook nog gewoon naar kaneel hoor. Als we nu morgenochtend dood in bed liggen komt het vast daardoor.
"Wat ben je toch allemaal weer aan het doen!!" riep Joop toen ik de pasgebakken cake uit mijn handen liet vallen, nog net op het randje van de oven en er was alleen een stukje van de bovenkant af, dus het viel mee. Hij schrok ervan natuurlijk want het maakte wel een hoop herrie. Wat ik deed had hij inmiddels wel begrepen.
Daarna knipte ik de schutting tussen de achterbuurvrouw en ons, dat wil zeggen de bovenkant. Haar klimop wil naar mij toe en mijn klimplanten naar haar en dat hou ik een beetje in de hand. Hier kunnen we de winter weer wel mee door. Er staan drie van zulke schalen voor de vogeltjes die daar regelmatig dankbaar gebruik van maken.
Het was inmiddels best warm, maar we deden toch een rondje net als vanmorgen toen het nog een stukje frisser was. De verandering van weer kondigde zich al aan.
Didi rolde nog eens door het stof en ik zei dat ze nu nog een keer door het sop moest, daar kon ze niet mee zitten en ze liet gewillig de emmers over zich heen gieten, daarna nog een borstelbeurt en nu maar weer afwachten. Het moet toch een keer goedkomen met die vacht.
Nou en toen hoorde ik net op de tv dat ze de sokken van de wielrensters aan het meten waren, daar zijn regels voor. Wat verschrikkelijk.
Zo langzamerhand komen we weer een beetje in ons gewone doen, want ongemerkt of je nu wilt of niet, ben je toch bezig met zo'n oog en het gedoe eromheen. Je wordt er kribbig van, misschien ook wel bang dat het nog eens komt, want ook dat kan natuurlijk.
We zijn mensen van de dag, sla de krant maar na op de overlijdensadvertenties, meest leeftijdgenoten, jonger ook, ouder ook, maar we zitten wel in de laatste fase van ons leven, om het maar eens even vrolijk te houden.
Maar nu we de schrik weer te boven zijn en de rust is weergekeerd gaan we welgemoed verder, op naar het volgende.
Buiten wordt het ook steeds herfstachtiger en als het rustig weer blijft is dat toch wel de meest kleurrijke tijd van het jaar. Heerlijk was het vandaag.
Vanavond zaten we nog fijn eventjes op het terras bij de Smisse, gezellig gekletst met een paar vreemdelingen en o o o wat is de wereld dan toch weer klein.
De uitslag van de scan bracht niets nieuws onder de zon, er waren geen bijzonderheden meer waar te nemen. Hoogstwaarschijnlijk was het een oogtia, dus ja daar moeten we het dan maar weer mee doen. Een duidelijke aanwijsbare oorzaak is er niet, dat kan van alles zijn.
Alweer een heerlijke dag en vanmiddag onderweg maar eens een tijdje op een bankje met mijn grote zus zitten bellen. Dat doen we eigenlijk nooit, we zijn allebei niet zo van die bellers, maar soms is het toch wel even fijn zo'n zussenpraatje vonden we allebei.
Didi had onderweg weer behoorlijk in het stof liggen rollen, dus toen we thuiskwamen heb ik haar maar eens een wasbeurt gegeven, gewoon met een emmer sop, want die vorige was niet zo goed bevallen, haar vacht is er nog steeds niet overheen. Eens kijken hoe ze nu opdroogt.
Een druk dagje zomaar met allerlei karweitjes, zoals de koffiemachine ontkalken. Ondertussen prakiseer ik eens hoe ik de herrie kan verminderen want dat is weleens een ergernis vooral als de tv aanstaat. Eerst worden de bonen gemaald, krrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr en dan wordt de koffie gezet en het water door het maalsel geperst, prrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr en dan nog een tweede kopje....
Ik heb al eierdozen geplet en eronder gelegd en erachter gedaan maar dat helpt niet, nu liggen er een paar oude katoenen placematjes onder, helpt ook niks. Ik denk eraan maar weer over te stappen op een gewone filterzetter, dan maar geen schuimlaagje. Wat voor koffieding hebben jullie? En bevalt die een beetje, qua herrie?
Vanmiddag een rondje Veerhoek met een theetussenstop.
Eenmaal terug nog snel de vergeten was opgehangen en pannenkoeken gebakken en toen die op waren was de was ook alweer droog.
Lekker dagje zodoende en het begon met de bloemen op de dijk in de ochtendzon.
Er wordt hier nogal eens een dakje vernieuwd en gisteren zag ik het eigenlijk voor het eerst bij dit dak, hoewel ik het elke dag wel een paar keer zie, aan allebei de kanten. Aan de voorkant liggen grijze pannen en aan de achterkant rode. Er werd al volop gewerkt toen ik langsliep dus ik vroeg eens hoe dat zo kwam.
Nu blijkt dat grijze pannen duurder zijn dan rode, ik weet niet of dat nog zo is, maar vroeger blijkbaar wel, en om geld te besparen legden ze dan aan de achterkant van het dak rode. Nooit geweten, nooit gezien ook en raar eigenlijk.
Maar het blijft wel zo en dat is dan wel weer leuk vind ik, want de dakjes worden vernieuwd en geisoleerd, maar er gaan dan weer wel dezelfde pannen op, zodat er aan de buitenkant eigenlijk niets veranderd.
's Morgens laat Didi het een beetje afweten, maar 's middags zet ze de vaart erin, lekker voor mij ook dat we een beetje door kunnen wandelen, de temperatuur is er ook naar. Joop fietste heen en weer naar Scharendijke, even naar Mir.
De garage belde, onze automobiel wordt half november waarschijnlijk geleverd, nog even geduld. De aankomende APK keuring rond die tijd wordt als het nodig mocht zijn wel door de garage gedaan en vergoed. Fijn!
Er is heel veel gekapt de laatste jaren en ik heb daar ook veel op gemopperd als ze weer eens bezig waren, maar vanmiddag viel me toch ook de nieuwe aanplant op. Het is ook zo dat je dat eerst bijna niet ziet natuurlijk, die kleine staakjes. Kijk in de verte nieuwe bomenrijen.
De Bosweg bijna van begin tot eind vorig jaar aangeplant, ik heb ook nog geweten met wat want ik vond er zo'n kaartje van dat er aan hangt maar dat ben ik kwijt natuurlijk. Bovenop de Blooisedijk ook een heel stuk nieuwe aanplant, dus nee ik mopper nu niet, ben er wel blij mee ook, alleen hoop ik wel dat ze mooi oud mogen worden en dat ik daar dan ook nog een tijdje van mee mag genieten.
Heel ander weer vandaag, regen zelfs vanmorgen. Ik spoot de dakramen eens schoon met de slang, dat lukt net en hoopte op een goeie regenbui om te spoelen. Toch ook nog maar even de duivenpoep met een spons vanaf de binnenkant, dan kan ik er net niet helemaal bij en nog eens met de slang, nu maar wachten op die bui.
Didi en ik wandelden naar Brouwershaven vanmiddag, de krentenbollen waren op. We kochten ook iets lekkers voor onszelf en rustten even uit op een bankje. Op de terugweg struikelden we zowat over de groene rakker van de foto.
Joop deed op de fiets een boodschap in Zierikzee. We zijn deze week zodoende goed gestart vinden we zelf.
Kannie beter eigenlijk, wat een lekker dagje. Rondjes in de zon met Didi, niet te ver, maar wel een lekker stukje, net goed. En vanmiddag samen met Joop op de fiets naar Brouw, dat was weer nieuw en best leuk. We gingen om een makreel en een ijsje bij Oud Brouw, maar die was nog niet open, we besloten om in plaats van ijs een haring te nemen.
Ik moest best lang wachten, het was druk bij de visboer, zoals altijd eigenlijk en de haring wordt gekaakt waar je bij staat. Er was nu een meisje dat het nog moest leren blijkbaar en ik wachtte samen met een meneer. Iets waar je lang op moet wachten is veel lekkerder, smaakt ook veel beter dan dat je het gelijk maar voor het pakken hebt natuurlijk, zo zeiden wij om de tijd te doden en zo is het ook natuurlijk.
Eindelijk waren ze klaar en ik naar buiten met mijn harinkjes en makreel. Nergens Joop, ook niet bij de fietsen, dus ik riep eens voluit "JOHOOOP!" over het plein. Niets. Geen Joop nergens, de harinkjes lachten me breeduit toe en ik probeerde het nog eens iets harder, het was niet erg druk dus eigenlijk best raar, maar nee, geen Joop. Ik begon maar eens te lopen en vroeg me af hoe lang het eigenlijk duurde eer zo'n haring bedorven zou zijn, het was best warm en het is rauwe vis..... maar hee... daar was Joop en hij riep me.
De harinkjes waren heerlijk!
En kijk eens hoe een perfect gerookte makreel eruit ziet. Helemaal netjes van de graat, dan is schoonmaken ook zo gepiept, ook die was heerlijk met een stokbroodje erbij vanavond.
Onze auto wordt 24 september in productie genomen zo werd ons gisteren meegedeeld en dat gebeurt dan helemaal in Zuid Afrika. Dus ja, geen idee hoelang zoiets duurt, maar het zou zomaar eind oktober kunnen worden.
Ach ja, 't bezit van de zaak is het eind van 't vermaak, zoals en oud Zeeuws spreekwoord luidt, lang leve de voorpret.
Dit moet hem dan zijn, die grote veelvraat waar de buxusliefhebbers zo bang van zijn. Hij is best mooi! Ik heb geen buxussen meer.
Op Scharendijke had ik twee mooie bolletjes bij het poortje, die zullen inmiddels ook wel opgevreten zijn. Ach ja volgend jaar weer een andere plaag want dan zijn de buxussen op.
Joop ging naar Goes voor het hartfilmpje en de scan, zijn bloeddruk was te hoog, terwijl het vorige week bij de dokter nog uitstekend was, dus daar zullen we maar niet teveel drukte van maken.
Ik deed een vrijdagrondje door het huis en draaide een wasje.
Vanmiddag een wandelingetje, niet te ver want het was warm, vanmorgen was het er ook al niet van gekomen want gisteren hadden we ruim 10 (TIEN) kilometer op de teller, dan is een dagje rust best goed voor oude dames.
Ik had het eigenlijk wel verwacht en dacht na het rondje wandelen op de fiets een paar boodschappen te doen, mijn voornemens zijn echt goed, maar het lijstje was inmiddels zo gegroeid dat zou nooit in mijn fietstas passen, erg jammer natuurlijk nu moest ik wel met de auto.
En omdat het dan toch met de auto moest deed ik gelijk maar alles, de PLUS voor de wijn en het brood, de vleesboerderij voor de kip, kaas en beleg, Bolle voor stokjes voor Didi, de Lidl voor nootjes, dadels, groente en koekjes en Joppe voor thee. Nu kunnen we er weer even tegen.
Voordat alles dan ook weer op zijn plaats ligt inclusief wasje van de lijn ben je toch weer even verder. Veel tijd voor ontspanning was er daarna ook niet want voor Joop stonden de duiven, nu echt voor het laatst op het programma. Er moest eten op tafel en wel voor half zes. Alles op en de wasmachine draait, ben ik toch nog vaatwasblokjes vergeten bij de Lidl....
Vanmiddag kwam ineens de bus aanrijden toen ik bij de bushalte liep, zo'n ouwe, het was bijna vroeger, alleen de regen ontbrak. Oh nee het was middag dan scheen de zon vaak alweer.
Als het 's morgens regende, flink regende, niet van die miezer, dan mocht ik met de bus van mijn ouders. Heerlijk! Dan zat je met z'n allen in zo'n dampende naar natte kleren stinkende overvolle bus, want iedereen mocht dan bussen. Vaak moest je ook nog langer wachten omdat er een extra bus werd ingezet, nat werd je sowieso toch, alleen niet op de fiets. En 's middags als je dan weer naar huis moest scheen vaak de zon alweer, dan vond ik het weer zonde dat ik met de bus was.
Deze bus vol passagiers ging op de koffie of misschien wel een borrel bij de Smisse.
De RTM begon als Tramweg Maatschappij, die tijd heb ik niet meer meegemaakt.
Kijk, daar staat de kast sinds zaterdag toen Joop nog een volkje ophaalde, met een kersverse hare majesteit. Zondag was het een gezoem van jewelste en Joop dacht dat ze verstoten was dat gebeurt weleens maar eigenlijk niet om deze tijd. Toen hij maandag weer ging kijken was er eindelijk rust onder het volk, de koningin was geaccepteerd en alles zoemde tevreden zoals het hoort. Daarvoor had hij ook al bij het andere volk gekeken, daar gaat alles voorspoedig.
We denken nu dat er toch eentje aan zijn broek is blijven hangen, misschien een die al op de grond lag dood te gaan, want ook bijen gaan gewoon dood na een tijdje en dat die er op de stoep bij de achterdeur weer af is gevallen. Dat ik daar dan precies met mijn grote teen op moet gaan staan is natuurlijk bizar. Zo'n groot terras, zoveel ruimte, 1 bijtje op de grond en 1 grote teen en dat ik het gewoon ook niet eerst zie liggen, ik zie altijd alles....
De foto is niet scherp, maar er is zichtbaar waar het om gaat en dat is een rode grote teen. Rood en ook best dik en hij jeukt ook, maar ik neem nu de pilletjes en ik heb zalf, dus eigenlijk valt het mee zeker als je het vergelijkt met mijn vinger. Ik kan lopen, mijn schoenen passen nog, dus ja, niks te klagen eigenlijk.
Een heerlijke nazomerdag vandaag. We pakten gelijk een fijn ochtendrondje, Didi had zin gelukkig en vanmiddag nog steeds!
Wel op het gemakje want als de zon achter de wolken vandaan kwam was het gelijk warm natuurlijk, maar we hebben het volbracht.
Daarna fietste ik een stukje, we hadden zelf al geprobeerd het stuur wat meer mijn kant op te zetten maar dat lukte niet, alles zat te vastgebakken. De fietsenmaker kreeg het gelukkig wel voor elkaar en hij monteerde gelijk het grotere dikkere comfortabelere zadel dat inmiddels binnen was en dat ging ook niet vanzelf.
Toen het eenmaal zat, zat ik ineens een stuk hoger en lager kon niet, als de trapper beneden was was mijn been gestrekt dat is ook niet fijn. Zadel weer eraf, ik weet nu dat het niet kan en zal moeten wennen aan dit, dat houdt dus in dat ik veel moet fietsen volgens Dhyan.
Vanmiddag fotografeerde ik nog de nieuwe bijenkast die nu ergens in de polder staat, inmiddels ben ik weer een keer geprikt, in mijn teen dit keer. Ik heb gelijk een pilletje ingenomen die ik nog had van de vorige keer en zalf erop gesmeerd.
Het was gewoon hier achter, ik liep op mijn blote voeten even naar buiten, prik zei hij in mijn teen. Joop denkt dat het niet kan, maar ik denk dat hij ongemerkt toch iets meegebracht heeft toen hij vanmorgen in de bijenkasten keek, we zullen het nooit weten, maar pijn deed het en ik hoop dat het niet al teveel gaat zwellen dank zij de pilletjes en dat ik morgen gewoon kan lopen. Zijn angel had hij nog, hij heeft geleden, ik heb hem heel langzaam dood laten gaan met de snoeischaar op zijn lijf, dat zal hem leren....
Joop had vanmorgen om twaalf uur de vervolgafspraak bij de neuroloog voor de uitslag van het Duplex onderzoek. Natuurlijk maak je je best wel zenuwachtig van tevoren vooral toen ik zat te wachten tot hij terug was, maar de aders zijn in orde, geen verkalking of vernauwing van welke aard dan ook.
De neuroloog denkt dat het een Tia in het oog geweest moet zijn. Aanstaande vrijdag wordt er nog een hartfilmpje en een CT scan gemaakt en eigenlijk verwacht ik daar ook niets van, maar natuurlijk is het goed dat het gebeurt. De week daarop dan weer de uitslag.
Zodoende was het alweer zo'n rare gebroken dag, alles staat in het teken van... de uitslag.
Vanmiddag gezellig nog even bij Heleen op de thee, het was heerlijk wandelweertje.
Tekening afgemaakt vandaag. Het is een zogenaamd therapie kleursel, zo eentje waar je gedachten onder het kleuren egens anders dwalen terwijl je af en toe eens kijkt of de kleuren nog een beetje in verhouding zijn.
Ina en ik keken na de mossels en het avondrondje nog wat tv op mijn pc gisteravond, wij kozen voor Dancing with the stars, leuk! Volgende keer weer, het wordt winter dus af en toe wil ik wel iets ontspannends te kijken hebben en Joop vindt nu enmaal zulke programma's niets. De tijd dat je samen een spelletje ging doen is ook voorbij blijkbaar.
Vanmorgen deed ik eerst een rondje alleen en daarna zaten we lekker in de zon om de appeltaart op te maken toen het plotseling begon te regenen.
We verhuisden naar binnen en verzonnen waar we 's middags een wandelingetje zouden gaan maken, Ina vindt het leuk ergens anders te lopen, dus toen het droog was reden we naar de Heerekeet. Het was er frisjes en eenmaal een stukje onderweg begon het weer te regenen, maar in de verte scheen de zon en daar zijn we toen weer maar naar toe gereden.
De Schelphoek. Daar is ook een stukje zand en Didi vindt dat heerlijk, ze gaat dan altijd lopen rennen. Met Simba ging ik vroeger altijd naar het strand, maar omdat Didi vroeger toen ze pup was vaak last van haar poten had, snel mank liep, hoewel er niets met haar heupen aan de hand was, vond de dierenarts het toch beter voorzichtig te doen, geen balspelletjes en los zand is ook niet goed om in te rennen. Ik vond het best, de polder is ook heerlijk en natuurlijk ging ik ook af en toe weleens naar het strand met haar en gooide ik heel af en toe best eens voorzichtig eens met een balletje.
Ina is na een heerlijk soepje nmiddels alweer thuis.
Ik heb nu het probleem dat als ik het filmpje aanklik mijn scherm zwart wordt, dat overkwam me ergens anders ook al. Ik moet er nu nog achter zien te komen waar dat aan ligt, want volgens mij ziet iedereen het wel gewoon, zo niet dan hoor ik dat graag.
Alles lijkt weer zo goed als bij het oude. Joop ging eens bij de bijtjes op bezoek, morgen komt er nog een nieuw volkje bij, en hij fietste heen en weer naar Brouwershaven.
Ik rommelde wat hier en daar, lekker bezig en af en toe een stukje lopen daar voel ik me het fijnste bij. Niet gefietst want het waaide veel te hard, het moet wel leuk blijven natuurlijk met dat fietsen. Mijn nieuwe zadel heb ik ook nog niet en al vind Joop zo'n zadel onzin want zadelpijn heb je toch in het begin zegt hij, ik neem het lekker toch!
Heel vroeg op omdat we om negen uur al aan de beurt waren in Goes. Ik ging mee, we waren allebei zo gaar als wat na een slechte nacht en ik rijd nu eenmaal beter als ik gaar ben.
Joop was gelijk aan de beurt, het zou ruim een half uur duren dus ik ging benenden om een bakje koffie en sneller dan ik dacht kwam hij er alweer aangelopen. De dokter had niets losgelaten dus nu is het wachten tot maandag voor de uitslag.
Op wat boodschappen na niet veel gedaan tot nu toe, het is nog vroeg maar ik ben ook niet veel meer van plan. Ik hou niet van zulke dagen en het is ook nog rotweer.
Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen angsten, niet alleen herseninfarcten kunnen terug komen, ook kanker staat er om bekend en een ander heeft misschien weer depressieve klachten of andere psychische stoornissen, allemaal niet leuk, je kunt ze beter maar geen van allen hebben.
De bloemen in de bak zijn omgewaaid afglopen nacht, de bloei was zodoende van korte duur.
De bijgaande foto's maakte ik gisteravond en die staan nog overeind zag ik net.
We hebben lekker geslapen, alles is 'gewoon' zou je denken, maar toch blijft het vervelende gevoel dat er iets rottigs gebeurd is. Binnen twee dagen zouden ze bellen stond er op het papier en vanmiddagl werd er gebeld, dat is fijn en morgenochtend krijgt hij een Duplex halsslagader onderzoek in Goes. Ze kijken dan of je misschien aderverkalking hebt, wat natuurlijk het risico van een herseninfarct met zich meebrangt. Er moet natuurlijk toch ergens iets gebeurd zijn als je even niets meer ziet, maar of dat aantoonbaar is.
We zullen het zien. Maandag is er dan al de uitslag. Lekker snel allemaal.
Verder maken we ons niet druk. Ik heb gebreid en getekend. Joop keek tv of zat achter zijn pc.
Vanmorgen nog lekker droog, de boeren pakten dat ook nog even mee, maar vanmiddag een natte boel. Al met al toch nog zes kilometer op de teller met nog een kilometer te gaan.
Update:
Als je eenmaal één keer een beroerte of herseninfarct gehad hebt blijft er altijd de angst voor herhaling. Je slikt je leven lang pillen ter voorkoming maar toch is altijd de kans aanwezig. Je bent niet alleen zelf veranderd, maar ook je leven. Hoe vaak we al niet vooral 's nachts 112 gebeld hebben in al die jaren dat het nu geleden is weet ik al niet eens meer, meestal voor niets maar dat risico kan je niet nemen. En nu weer dit, het kan een lichte TIA geweest zijn zegt de dokter, maar dat moet dan een oorzaak hebben, vermoeidheid of stress, zeg het maar...
Eindelijk bloeien de bossen met blaren, gele bloemen die daar vorig jaar ook stonden en uitgezaaid zijn. Ik heb er inmiddels al een boel weggehaald en nog is het een grote groene bos, te groot vind ik eigenlijk voor de bak, kleinere dingen staan in de verdrukking, maar goed het mag natuurlijk even bloeien.
De bakken zijn best mooi op het ogenblik, de paarsblauwe najaarsbloemetjes beginnen ook pas, de grotere paarse bloeien al een tijd.
Bijna dezelfde kleur als de Tibouchina, prachtig! Ik bracht ze mee van Scharendijke.
We waren alweer vroeg op en omdat we maar een kort rondje deden, Didi laat het 's morgens tegenwoordig nogal eens afweten, was het een lange ochtend, eigenlijk een hele lange dag. Ik heb hard gewerkt en vanmiddag wel lekker gewandeld met Didi en een zak rommel opgeraapt ook nog.
Bijna thuis belde Joop, er was iets met zijn linkeroog geweest, hij kon er seconden lang even niets mee zien en omdat er toch al een afspraak stond ging hij naar de dokter. Zicht was terug, maar ja toch even eng en weer maar een afspraak met de neuroloog maken, wel met spoed, ze bellen nog terug... zeggen ze.
Het was weer een beetje rare dag vandaag want Joop moest weer naar de oogarts in Goes en dacht dat hij weer druppeltjes zou krijgen, dus moest ik mee. Wel eerst een lekker ochtendrondje gelopen, de bomen beginnen al te verkleuren het is duidelijk september en dat vind ik best fijn, zeker met zulk weer. Joop fietste ondertussen weer een rondje.
Daar zaten we dan weer, ik verwachtte eigenlijk niet dat hij weer druppels zou krijgen, we wedden om een ijsje en ik won! Er werd gekeken welke sterkte en welke lenzen het beste zouden zijn, dat duurde best lang, we waren er ook veel te vroeg dus dat ijsje daarna smaakte prima! Zeven oktober gebeurt het slechtste oog en dan een paar weken later nummer twee. Dat doen ze in Zierikzee, fijn!
Op de terugweg reden we eens langs de VW garage want onze nieuwe auto komt ook een dezer dagen is de bedoeling, dat was tenminste de verwachting. De verkoper was op vakantie zijn collega kon niet in de kijkcijfers, dus daar schoten we niets mee op, wel hadden we nog bijna een aanrijding bij het wegrijden.... het liep gelukkig goed af.
Eenmaal weer thuis hebben we onder het afdak wat opgeruimd zodat de fietsen daar goed kunnen staan zonder allerlei rommel in de weg, want afdakjes zijn wel fijn maar vaak al snel rommelhokjes.
Joop pakt iedere morgen met plezier zijn fiets en gaat elke dag een stukje verder, geen last van voeten of andere ledematen en dat is natuurlijk fijn. Zo kan hij zijn conditie weer een beetje op peil brengen.
Ik heb gisteren ook vijftien kilometer gefietst voor een paar boodschappen, dat ging ook goed alleen heb ik één probleem... mijn muts valt in slaap. Dus ik pas even. Het zadel dat ik wil hebben is er dinsdag pas weer. Eigenlijk zou ik gewoon liever een stoel hebben, maar het zadel dat ik op het oog heb moet goed zijn zegt Mir, zij heeft er ook zo een.
Verder had ik gehoopt dat het nog een beetje kouder zou zijn vandaag, ik had lekker mijn dichte wandelschoenen aan gedaan en een lange broek, maar dat was best nog warm. Gelukkig was er een verfrissend windje.
Gisteravond eindelijk eens mossels gegeten voor het eerst dit jaar. We hebben lekker op het terras gezeten bij de Ouwe Smisse. Joop houdt niet zo van mossels en om ze voor mezelf alleen te koken vind ik dan ook weer zo wat. Restaurantkoks willen er vaak iets speciaals van maken, gelukkig viel het mee, maar eigenlijk hebben mossels niets nodig, gewoon puur de mossel zonder iets, zo willen de meeste mosselliefhebbers ze ook. Zonder sla, patat en sausjes een pannetje mossels, dat zou het best verkopen.
