Naar aanleiding van dit stukje kreeg ik gisteren het volgende mailtje:
Als vrijwilliger van de museumwoning aan de lede 40 in Rotterdam - zuid en beheerder van de Tuindorp Vreewijk Hyves, ben ik op zoek naar verhalen en foto’s van Tuindorp Vreewijk. Vanmorgen vond ik een foto van u op Internet(zie bijlage), die genomen is op de Lede, vlak bij de museumwoning. Ik zou het op prijs stellen als deze foto op de TV Hyves geplaatst mag worden en vertoond in het museum.
Erg leuk natuurlijk en ik ben gelijk op zoek gegaan, want ik wist dat er nog wel een paar foto's waren. Ik weet alleen niet of het betreffende huis er op staat, heb ook geen idee op welk nummer wij toen logeerden. De tweede foto vind ik vooral leuk vanwege het jaren vijftig interieur.
Binnenkort hangen mijn zus en ik dus in het museum, ach ja, je kunt er niet vlug genoeg bij zijn natuurlijk.
Bij de loodgieter thuis klopt er meestal niets van, net als de meeste schilders in een kaal huis wonen, behalve Renesmurf natuurlijk, maar die is ook niet zelfstandig. Het valt bij ons ook nog wel mee hoor, we waren dit jaar zelfs op tijd om de buitenkranen af te sluiten. Toch zal er zo hier en daar bij deze of gene wel weer wat bevriezen en dan is het in de kou geen pretje om dat te repareren. Ik ben in elk geval blij dat onze riolering voordat de kou in viel ging haperen en nu weer lekker loopt.
De duiven hebben nu een elementje in hun drinkwater om het niet te laten bevriezen. Volgens mij lopen andere duivenmelkers gewoon een paar keer meer heen en weer om te kijken of ze nog kunnen drinken. Joop niet hoor, die verzint er wel iets op.
Ook het helmgras gaat blijkbaar met de mode mee, een kleurspoelinkje, permanentje, we zullen er aan moeten wennen. Ik vind het eigenlijk wel vrolijk staan.
Vroeg op vanmorgen. Ik slaap tegenwoordig heerlijk, dus totaal geen behoefte om nog eens om te draaien en weer klaar voor een nieuwe dag. Het is al wel licht dan hoor, dat u niet denkt dat ik om half zeven al loop te springen. Joop begint dan met de duiven en mijn eerste werk met deze kou is natuurlijk de kachel aanmaken, daarna pas uitgebreid koffie.
Het was heerlijk vandaag. Rond een uur of elf naar het strand voor een lange wandeling en zo dachten er meer mensen over, het was best druk. Dat is natuurlijk erg leuk voor Didi, het wemelde van de honden.
Eind van de middag togen we opgewekt naar de Surf Inn voor de wekelijkse Jamm sessie, maar dat viel vandaag een beetje tegen, er werd niet gejammed wegens toegeslagen griep. Zodoende waren we snel weer thuis en bakte ik lekker een paar pannenkoeken met meel van Molen de Lelie, waar 3 en 4 december een winterfair gehouden wordt.
Niet veel hier hoor en 't meeste is alweer weg, maar toch wel weer leuk.
Adamo voor het eerst op tv in Nederland in de jaren 60, tijdens 'voor de vuist weg' van Willem Duys, met al zijn broertjes en zusjes, ik vond het prachtig!
Het is weer genieten op het strand nu iedereen weer naar huis is en anderen het te koud vinden om naar buiten te gaan. Voor de telefoniste van de Staatsloterij moet het toch een vreemd gehoor zijn geweest toen ik snotterend van de kou opnam met het geruis van de golven op de achtergrond. Ze vroeg of het gelegen kwam, ik zei nee en dat ik zelf wel een lot kocht als ik daar behoefte aan had. Ze zou me doorverbinden met bel me niet, maar daar had ik ook geen zin in, dat kon altijd nog.
Trouwens, ik hoef helemaal geen geld te winnen, ik had net alweer een schat gevonden, zoals bijna elke dag.
Even heel kort op het strand vanmiddag want er kwam alweer een bak met water aan. Ik trof het want er was een zwermpje scholeksters, dat gewoon lekker bleef zitten tot ik vlak in de buurt was. Dat leverde toch een paar leuke plaatjes op.
"Wat loop je toch te geeuwen, heb je slecht geslapen of zo?"
"Nee hoor... Jij laat de hele dag scheten, dat is pas erg!"
De skyline van Scharendijke tegen de donkere lucht. We dachten even een rondje tussen de buien door te doen maar dat lukte niet erg, al viel het al met al wel mee.
Ben weer bezig met het maken van een fotoboekje voor de kinderen. Dan denk ik dat doe ik even, maar dat valt altijd tegen eigenlijk en als je het programma het boekje zelf in laat vullen lijkt het helemaal nergens naar. Ik ben er nog wel een paar uurtjes zoet mee. Best veel gedaan vandaag, al weet ik eigenlijk niet meer wat.
Het is weer de tijd van korte dagen, lange schaduwen en als het even kan lekker midden op de dag naar buiten om zoveel mogelijk daglicht op te doen. Dat lukt mij nu aardig natuurlijk, ik heb niet anders te doen. Vreselijk vond ik de tijd dat we nog samen in Rotterdam werkten en 's morgens volop in het donker vertrokken om 's avonds in het donker weer thuis te komen, terwijl we de hele dag twee hoog onder de tl lampen zaten. Tussen de middag snel even een hap frisse lucht, een vers broodje van de bakker of een patatje van Bram Ladage en dan weer aan de koffie en de dropjes.
Dat doet me aan mijn ex collegaatje denken, ze moet deze maand bevallen, we hadden af en toe nog contact via Hyves, maar dat heb ik nu niet meer. Getrouwd en verhuisd, haar ben ik nu even kwijt.....
Een echte Ria zoals Bart zei en dat is ook zo, want deze heeft niemand. Lekker lang tot over de bips, zodat die ook warm blijft. Vanmiddag alweer nieuwe wol gehaald voor Yara deze keer, ik zit alleen nog op goedkeuring van het patroon te wachten.
We liepen eerst naar het Watergat vanmorgen we waren vroeg. Joop had een hoop poep te ruimen bij de duiven want dat had ik niet zo goed bijgehouden. Hij ontdekte ook veel muizen daar in een hok, het is maar goed dat ik dat niet geweten heb, ik had er geen stap meer in gezet en ze rustig laten verhongeren. Hij zei ook dat er veel poep op het gras lag van Didi en had er zelfs al in getrapt. Ik heb overal al gezocht maar ik zie het niet tussen al die blaren hoor, ik trap er ook niet in, dus zet ik de schep maar klaar zodat hij het zelf en zwieper kan geven :)
De reiziger was begin van de middag weer thuis, nadat hij vanmorgen nog in Servië wakker werd, een reisje van niks eigenlijk. Wel een paar kilootjes zwaarder van al die vleesmaaltijden, dat zag ik zo aan de bolling in zijn overhemdje. Even maar een beetje op rantsoen wat de koekjes betreft. Gewoontegetrouw deden we natuurlijk vanavond wel weer een welkomsthapje in Salud.
Toen Joop wegging moest ik alleen de mouwen nog van de trui waar ik aan bezig was en ik dacht bij mezelf dat ik hem aan zou hebben als hij terug kwam, dat lukte niet, want ik kan blijkbaar niet meer zo goed tellen. Tsjongejonge het is nu al de derde keer dat ik stukjes uit moest halen vanwege tien of twee naalden teveel of te weinig, dus ik heb gisteravond wel 20 keer de mouw die ik al af had zitten tellen en moest toen weer een stukje uittrekken van die waar ik aan bezig was. De trui heeft ongeveer de kleur van het beessie op de foto, ik kan het even niet meer zien, maar hij is nu wel klaar gelukkig.
Gelukkig was ik vanmorgen nog ruim op tijd in Zierikzee voordat die man met die mijter aan zou komen, er was nog geen Piet te bekennen en nadat ik snel mijn boodschappen had gedaan ben ik vlug weer weggegaan.
Onderweg nog even een bezoekje aan de wolboetiek gebracht, waar ik de laatste pup van een nestje bewonderde, volgende week moet hij echt weg zei ze, maar ja, dan moet er toch wel een gegadigde zijn.
Vanmiddag was het prachtig weer een deden we een lekker rondje door de polder.
Voor nu, broodje, kaasje, beaujolaitje, af en toe een pennetje breien, tv op de achtergrond en een brandend kacheltje.
Chatten vanuit Servië wil niet lukken, daarom belt Joop elke avond even als hij ergens op zijn eten zit te wachten. Het zit er alweer op wat de fabriek betreft, morgen nog een beetje rondkijken en zondag weer terug. De week is voorbij gevlogen, ook dank zij het bezoekje van Marlies natuurlijk.
Ik heb vandaag mijn laarzen op de lange afstand geprobeerd, bij wijze van spreken dan, want een kilometer of acht is niet echt een lange afstand natuurlijk, maar kaplaarzen zijn dan ook geen wandelschoenen. Het liep prima hoor, kousen bleven goed zitten en het was ook lekker warm met die ski kousen.
Gisteren toen we in Zierikzee liepen was het draaiorgel er weer, net als elke donderdag en Didi durft er nog steeds niet goed langs. Dat deed me aan een filmpje van vorig jaar denken en toen ik ging zoeken zag ik dat het precies een jaar geleden is gemaakt, ze was daar dus drie maanden oud.
Grijs weer vandaag, dus vanmorgen hebben we nog een tijdje lekker zitten breien. Marlies heeft een heel poppenvest gebreid en was al aan in elkaar naaien toe. Ook kon ze nog terecht bij de kapper voor een knipbeurt, want dat was de vorige keer goed bevallen.
Vanmiddag zakten we alvast af naar Zierikzee, daar vandaan zou ik haar eind van de middag naar Goes brengen. We deden een rondje over de markt en bekeken wat laarzen en eigenlijk was ik gelijk al verkocht want ze zaten goed en slipten niet bij de hiel, zoals de goedkopere die ik later paste, zodoende heb ik nu ook Hunters, net als Giva best diere voor wubber, maar natuurlijk doe ik daar ook de rest van mijn leven mee. De binnensokken heb ik niet gekocht, ik vond leuke zwart witte ski kousen die ook lekker warm zijn. Laat nu de sneeuw maar komen wat mij betreft.
Na een lekkere kop erwtensoep bij Marktzicht richting Goes. We waren veel te vroeg, dus ik ben gelijk terug gereden en was weer voor het donker thuis.
Tijd voor een Beaujolaitje nu, vaste prik op de derde donderdag in november.
Marlies roept 's nachts af en toe even wat om te laten weten dat ze er nog is, dat is wel handig. Ik was het vergeten maar nu weet ik het weer. Verder is de nacht rustig verlopen en hebben we heerlijk geslapen. Vanmorgen heb ik haar geleerd om kabels te breien, daar is niks an als je eenmaal weet hoe het moet, maar dat is met de meeste dingen zo.
Daarna namen we een kijkje bij Life and Garden en zagen hoeveel onzinnigs er eigenlijk te koop is voor veel geld. Om ideetjes op te doen is het er altijd leuk natuurlijk en we kochten allebei een cadeautje voor elkaar, dat we nadat we het betaald hadden netjes inpakten en aan elkaar overhandigden. Vanmiddag wandelen we via het Verklikkerpad naar het strand en zagen daar zelfs een zeehondje, voor Marlies de eerste keer dus een hele belevenis al bleef hij wat ver uit de buurt. We bekeken de Vuurtoren die ooit model stond voor het 250 gulden biljet van dichtbij en aten mossels bij het Wapen van Zeeland, ze waren groot en erg lekker.
De schoenen van de foto stonden op de parkeerplaats toen we terug bij de auto kwamen. Een schoen allleen vind ik altijd al vreemd, dit helemaal.
Marlies is gearriveerd, na een treinreis met onderbrekingen vanwege iets met de rails. Geen blaadjes, maar weer andere onvoorziene problemen. Didi en ik hebben haar opgehaald in Goes op het station, dat was toch weer anders dan met Simba, want die herkende haar altijd meteen, vaak nog eerder dan mij. Didi nog niet natuurlijk, maar dat zal na vandaag ook anders zijn, ze zijn al goede maatjes.
Vanmiddag heerlijk over het strand gewandeld en daarna een wijntje op het terras bij Zeerust gedronken. En nu gaan we een hapje eten, ergens, niet alles is meer geopend na het seizoen, maar we vinden vast wel iets.
Update:
We aten een hapje bij Salud. Marlies ging voor wild en ik voor een stoofpotje, lekker!
Wat een heerlijke dag vandaag, het leek wel voorjaar! Ik zit er dan ook helemaal van te gloeien.
Begonnen met wat poets karweitjes vanmorgen en daarna lekker naar het strand met Didi. We hebben een fotoshoot gedaan met de zelfontspanner en dan mislukt er weleens eentje, vandaar bovenstaande foto zonder ons, als je erop klikt staan we er wel op.
Als we de weermannen moeten geloven krijgen we weer een strenge winter, dat vind ik niet erg zolang we er maar een zonnetje bij hebben, op kou kan je je kleden. Mijn derde trui is op de mouwen na klaar en samen met het thermo ondergoed is dat warm zat .
Gisteren zat ik toevallig naar laarzen te kijken en ik denk toch dat ik er daar maar eens een paar van ga aanschaffen. Geen leer, maar lekkere met bont gevoerde rubberen, dat lijkt me toch wel handig voor als er sneeuw ligt. Zoiets dus. Er zijn ook hele dure, maar dat is niet de bedoeling natuurlijk, ons bin zuunig.
Joop had een goede reis gehad. Hij belde net toen ik de duiven aan het voeren was, mijn batterij was leeg, dus veel hebben we niet kunnen zeggen.
Vanmiddag kreeg ik bezoek van mijn zwager met zijn vriendin, dat was wel even gezellig, want naar buiten kon je toch niet met goed fatsoen. Toen ze weer naar huis waren was het inmiddels droog en heb ik nog even snel een rondje rond het dorp gedaan, toch nog even een frisse neus al was het maar kort.
Zoals altijd als Joop weg gaat wil hij nog even een soort van afscheidsetentje. Dat deden we vanavond dus, zoals altijd in Salud. Het was erg gezellig want de kersverse oma en opa waren er ook en dat is nu eenmaal familie die we niet zo vaak tegenkomen. Joop en Leo zijn volle neven en er heeft zich nogal wat afgespeeld in de familie. Veel verhalen zodoende en eigenlijk waren we nog lang niet uitgepraat, maar dat gaan we zeker nog eens over doen, want Leo weet veel te vertellen over de familie, dat heb ik wel gemerkt. Veel dingen die Joop al lang al niet meer weet.
Eén voorbeeld uit de oorlog over de jongste broer van de vader van Joop. Er was natuurlijk erg hard kachelhout nodig en Leen zaagde de bomen op het dorp van voren af aan om. "Als je er nu eens zo nu en dan eentje overslaat" zei zijn vader (of broer, ik weet het niet meer) "dan valt het niet zo op". Dat vond Leen dus niet nodig. Echt familie verhalen natuurlijk, zoals elke familie die kent.
Morgen vertrekt Joop voor een weekje Novi Sad. Dit is zijn hotel en dit is de fabriek en dan gaat het vooral om de dieselmotoren. Het zal hem denk ik aan niets ontbreken. Ik vermaak me ook wel hoor. Er staat een trui op de pennen, er komt een vriendinnetje langs, kachelhout heb ik zat, de riolering werkt, de diepvries ligt vol en het wijnrek ook.
Oh ja en die verhalen hè. Ze zeggen dan altijd wel dat drank alles kapot maakt wat je lief is, maar geld kan er ook wat van hoor en wat denk je van jaloezie, poeh!
Nadat hij eerst wat moed had verzameld is Joop vanmorgen onder de vloer verdwenen met een paar lengtes pvc. Na een half uurtje kwam hij weer boven water en kon de kraam worden opengedraaid. Tot onze grote opluchting stroomde het water goed weg en dat bleef zo. De buis was op de plaats van ´de zak´ volgekoekt met vooral niet opgelost vaatwasmiddel. Misschien moet ik de blokjes gewoon eens gaan halveren. Nu ja, voorlopig is het opgelost en de zak weg.
Vanmiddag lekker even naar het strand. Het was droog en zacht, wel veel wind en natuurlijk mooie rollende golven.
't Is nog steeds een natte toestand binnen, buiten ook natuurlijk, maar dat is overal. We zijn er heel de dag mee bezig geweest en nog steeds is het niet verholpen al loopt het wel ietsje beter weg, maar het is om moedeloos van te worden, we hebben zelfs de Jong er nog bij gehaald, die het ook niet voor elkaar kreeg.
Dan toch misschien maar een stuk onder de vloer vervangen waar een lichte zak in zit, die dan waarschijnlijk dicht geslibt is, maar we hebben er al van alles in geduwd en getrokken en doorgespoeld en nu onder de vloer werken is geen pretje natuurlijk, maar goed wie weet horen we straks ineens 'plop' en is de boel opgelost.
Druk druk vandaag. Vanmorgen eerst naar Zierikzee. Daarna ontstoppingswerkzaamheden van Joop onder de vloer in de kruipruimte waarbij ik moest assisteren, de moeilijkheden in het keukenkastje onder de gootsteen zijn nog steeds niet opgelost, waardoor het af en toe blank staat, heel vervelend en erg onhandig. Joop begint als hij zoiets moet doen altijd al met mopperen, alles zit dan zogenaamd tegen. Rotklussen zijn het, dat weet ik ook wel, maar zo kan het ook niet blijven duren en na vanmiddag zijn we nog steeds niets opgeschoten. Morgen weer een andere poging, er lijkt ergens een verstopping te zitten.
Na bijna twee jaar in haar Penthouse gaat Silvia weer verhuizen, doorstromen noemen ze dat, naar een groter huis, deze keer met een tuin op het zuiden. Een mooie ruime straat met leuke jaren vijftig huizen, dat is oud, maar het heeft ook wel weer zijn charme. Ze is er erg blij mee, al brengt het wel weer een hoop gedoe met zich mee natuurlijk, verhuizen op zich is ook geen pretje.
Toen ik bijna thuis was na het wandelen vanmiddag stopte er een auto:
"Jij bent opa geworden!" zei ik, want natuurlijk wist ik dat het er aan zat te komen.
"Zet 't maar op je weblog hoor! Gisteren geboren en nu net thuis. 't Is een jongen, negen pond en hij heet Freek!"
Bij deze dus.
Gefeliciteerd familie Elenbaas met jullie eerste zoon en kleinzoon.
Het balletje vonden we een paar weken gekleden op het strand, het is van touw net als die trekdingen. Ik vond het wel leuk dus we namen het mee en ze speelt er sindsdien vaak mee. Nu blijkt dat het ook wel een lekker kauwdingetje is, dus het zal vandaag of morgen wel uit elkaar vallen en in de prullenbak verdwijnen. Het is haar balletje dus het mag. Verder laat ze alles met rust, ze raakt geen schoen meer aan en luistert erg goed, behalve wanneer er overmacht in het spel is natuurlijk, dan kan je er niks aan doen, dat zijn oerdriften, daar moeten baasjes begrip voor hebben.
Lekker vroeg op pad vanmorgen zodat ik nog met ruim laag water op het strand was. Donkere dreigende luchten en dat leverde mooie plaatjes op. We deden een rondje Watergat en gelukkig bleef het droog verder, de zon kwam er zelfs nog even door.
Voor de rest lekker binnen op de bank bij de kachel met mijn breiwerk.
Het gras ligt alweer vol met blaren, maar daar had ik even geen zin in. Ik zal zo blij zijn als die rot bomen gerooid zijn, ze geven het hele jaar rotzooi en nu dus echt ontzettend veel blaren. Mijn waslijn hangt er wel tussen, maar daar vinden we dan wel weer een ander plekje voor. De stacaravan gaat als de bomen gerooid zijn ook de deur uit, daar hopen we komend voorjaar een blokhut neer te zetten.
Het was een beetje laat gisteravond en Joop moest er al vroeg weer uit. Ik draaide daarna nog even om, buiten was het donker en droog. Na een tijdje riepen de duiven, 'roekoe roekoe' en er lag ook nog ergens een hond op eten te wachten, dus ik moest er uit, anders zou de beestenboel jammerlijk verhongeren. Het was buiten inmiddels licht en nat, dus ik gooide wat hout in de kachel en nestelde me op de bank met mijn breiwerkje en tikte de uren voorbij. Toen ik weer opkeek was het ineens licht en droog, ik zag zelfs zonlicht door de blaren vallen, dat mij naar buiten lonkte. We maakten een heerlijke wandeling door de polder en daarna aten we bruine bonen en stookten de kachel nog wat op. Het wordt kouder en kouder....
Laatst waren mijn klompen versleten, er brak een stuk van de hak en de voorkant ging stuk, dus het was tijd voor een paar nieuwe. En na jaren van altijd maar die saaie zwarte dingen heb ik eens wat vrolijks aangeschaft. Makkelijker instappen ook want ik hoef nu niet meer te kijken of het niet die van Joop zijn.
Vanmorgen hebben we een tijdje blaren geblazen, ik was begonnen, maar merkte al snel dat dat niet goed voor mijn rug was, bukken en de boel oprapen was geen probleem dus we hebben de taken verdeeld, het was er heerlijk weer voor en het gras is weer zichtbaar en kan wat drogen. Het is ook niet zo dat elk blaadje weg moet, maar zo'n heel dik pak is toch niet zo goed voor het gras.
Afzak broeken bij jongelui vind ik geen gezicht, smerig gewoon, dat zoiets mode kan zijn, ze kunnen er nauwelijks mee lopen en op de fiets lijkt het me ook niet erg handig. Niet dat dat er toe doet, want als je fietst draag je niet zo'n broek natuurlijk, toch?
Dan hebben we tegenwoordig ook wijde dames broeken met het kruis tussen de knieën of nog lager, ook geen gezicht, bij de meesten dan, in dit geval zijn er uitzonderingen, want sommige (jonge) dames kunnen het hebben, ook al lijkt het mij erg onhandig, maar dat zal wel een vooroordeel zijn.
Nu lijken er tegenwoordig vooral oudere mannen te zijn die het met de broek ook niet meer zo nauw nemen en de boel lekker laten zakken, hoe ruimer in het kruis hoe beter en dat heeft dan niets met mode te maken. Hebben zij geen vrouw die daar wat van zegt? Mankeren ze iets? Prostaat klachten of vroeg incontinent? Ik weet het niet hoor, maar als ik zo'n man zo zie staan dan denk ik: 'man doe d'r eens wat an'.
Update:
Wie is die Roosendaler met 180 page views vandaag?
Sinds Didi heeft ontdekt dat er konijntjes bij het Koepeltje lopen is het er reuze spannend. Vanaf het moment dat we de trap afkomen houdt ze de boel scherp in de gaten en nu het weer wat rustiger wordt is de kans best groot dat je nog net een staartje onder de bosjes ziet verdwijnen. Daar gaat ze dan natuurlijk wel achteraan, maar de bosjes zijn dicht en stekelig en konijntjes zijn snel. Een leuk spelletje is het wel!
De nieuwe appartementen bij de kerk zijn bijna klaar en zullen binnenkort bewoond worden. Ik vind het wel een vooruitgang daar, net als de nieuwe huizen een stukje verderop. Van de oude situatie moet ik ook nog een plaatje hebben maar dat kan ik nu even weer niet vinden.
Soms staat een dorp jaren stil en verandert er niets, hier zijn op het ogenblik nogal wat veranderingen gaande en dan is het toch leuk als je nog eens kan zien hoe het was.
Bij het doorbladeren van mijn mapjes gisteren kwam ik zodoende ook het e.e.a. tegen en daar heb ik nu wat van bij elkaar gezet in het mapje Scharendijke. Dat was er al langer en af en toe plaatste ik daar eens wat, maar ik ben van plan dat nu eens wat beter bij te gaan houden. Mensen, huizen, het maakt niet uit, alles verandert en het is leuk voor later zullen we maar denken.
Regenachtig weer vanmorgen, dus ik dacht ik ga eens iets nuttigs achter de pc doen en mijn foto's ordenen. Nu staat alles op datum, zoals het van het toestel komt, maar als je dan iets zoekt weet je nooit meer wanneer dat was natuurlijk. Inmiddels ben ik halverwege 2007 aangekomen en nu begint het pas goed, toen begon ik het geloof ik pas echt leuk te vinden en eigenlijk is het ook een onbegonnen werk, alles komt zodoende dubbel ergens te staan.
Hoe doen jullie dat? Op datum, op gebeurtenis, een mapje natuur, familie enz? Ik heb nu gewoon een dag voor niks zitten klunzen, want dit schiet niet op. Gelukkig heb ik niks geknipt en staat ook alles nog gewoon op datum en kan ik mijn map van vandaag gewoon weer wissen.
Ik had beter mijn keukenkastjes eens een schoonmaakbeurt kunnen geven, daar had ik nu meer plezier van gehad.
Vrijdagavond begon het al, er kwam water uit het keukenkastje toen ik de spoelbak leeg liet lopen en dat hoort nu eenmaal niet. Het water liep ook niet goed weg, dus ik begon wat te pompen met het afsluitding, dat kan bij mij, maar dat hielp niet. Er was serieus wat aan de hand en om daar nu met de vrijdagavond aan te beginnen zag Joop niet zo zitten. Zodoende klom hij zaterdagochtend gelijk in zijn werkkleren en vanaf dat moment tot een uur of twee heb ik alleen maar zijn benen uit het kastje zien steken en verder een hoop gemopper en gesteun gehoord. Het wilde niet erg vlotten en halfverwege moest ook nog mijn ingenieuze onhygiënische afvalbak systeem verwijderd worden, dan kon hij er beter bij, want sinds de close inn boiler gemonteerd is is het allemaal wat krap daar, veel te krap eigenlijk.
Daarna kon de hoofdkraan weer open en weer dicht en weer open en weer dicht..... het bleef lekken. Er moest een nieuwe inlaatcombinatie komen, maar kom daar maar eens aan met de zaterdagmiddag, daar kwam nog bij dat hij een rit had en Sil zou zo komen met de kids, dus netjes de boel afgesloten en opgeruimd en daar zat ik dan een heel weekend met een keukenkraan waar geen water uit kwam. Gelukkig werkte de rest van het huis nog wel.
Vanmiddag moed verzameld en weer verder, het was zo gepiept, druk erop en dicht, alles weer in elkaar, afvalbaksysteem weer gemonteerd en hoppa..... geen water uit de warme kraan....... Toen kon alles weer uit elkaar, onze broeken hingen inmiddels op onze enkels. Er bleek een knik in de slang te zitten, nadat dat verholpen was weer alles gemonteerd. Alles leek goed, tot ik net een volle bak water weg liet lopen, drup drup drup hoorde ik... eigenlijk kan het niet dat boilertje daar, maar ja een loodgieter in ruste laat zich niet zomaar kennen natuurlijk. Voor alles is een oplossing, alleen het onmogelijke duurt iets langer.
