Gelijk maar verder gegaan met opruimen vanmorgen en wat puntjes op de i. Nog een schroefje hier en een dingetje daar. Rommel uitzoeken, afval, we hadden alweer een kar vol, dus hup, daar gingen we maar weer naar de milieustraat.. We hadden ook wat zink, koper en ijzer, dat bracht weer wat geld in de broekzak van Joop.
Vanmiddag lekker gewandeld, daar waren we allemaal aan toe.
We zijn er klaar mee! We dachten nog wel een dag of twee nodig te hebben, maar het ging lekker vlot zodat we het op tijd af konden maken.
Eindelijk heeft de buurman zijn felbegeerde meter, die nog nooit van hem was en waarop hij eigenlijk ook geen enkel recht had.
De opslagruimte die erop stond bouwden we al toen de loods nog van ons was. Toen de boel opgesplitst werd eiste de verkoper dat er een meter achter de loods daarbij zou blijven horen, maar dat wij levenslang de meter konden blijven gebruiken. Dat hebben we later nog eens met de buurman schriftelijk vastgelegd, stel je eens voor dat het zou verjaren.
Nu we toch van plan waren de opslagruimte af te breken, daarop heeft de buurman geen enkele invloed gehad, besloten we ook gelijk maar die meter af te handelen, omdat de verhoudingen er de laatste tijd toch al niet beter op werden.
Buurman kan nu eindelijk groot onderhoud gaan doen zonder ons lastig te vallen, want op zo'n meter kan veel blijkbaar. De goten worden gemaakt of zelfs vernieuwd, de hemelwaterafvoer wordt gemaakt, we zien het allemaal wel gebeuren.
Voorlopig ben ik in elk geval erg blij met hoe we het opgelost hebben, stukje hout, stukje golfplaat, ik vind die kant en klare dingen uit het tuincentrum altijd zo smerig en ik plant er toch wel weer het een of ander tegenaan.
De duiven hadden wel vijf bloemenprijzen in de wacht gesleept, drie bolchrysanten en twee rudbeckia's, vandaar dat ik vanmorgen gelijk lekker de tuin in dook. Moedermaagden, maagdenpalm, oh god ik kan nooit op die naam komen.........
v r o u w e n m a n t e l !
Het heeft niets met moeders en maagden te maken, maar op de e o a manier zit dat zo in mijn hoofd, daar heb ik er veel te veel van dus gelijk een hoekje gerooid voor deze mooie gele meiden.
Daarna deed ik een paar stappen door de polder, veel te warm en eigenlijk geen zin, ik was snel weer thuis. Wel heb ik me even vermaakt met een stapel suikerbieten onderweg, die zijn namelijk erg leuk, zeker als je er een tijdje naar staat te kijken met een beetje fantasie.
Joop begint zo langzamerhand met de voorbereidingen, kijken of alles nog in orde is. Nog twee weken.
Het was een fijne dag met een zuchtje wind.
Lekker rustig dagje vandaag.
Niets gedaan, behalve een flinke wandeling gemaakt.
De duifjes zijn bijna allemaal binnen en Joop gaat zo meteen ook een stukje lopen.
Ik vind 21 km te ver en hou toch al niet zo van filelopen, ik hoor wel hoe het bevallen is.
Vanmorgen samen alweer vroeg begonnen met klussen, er was af en toe een miezerig regentje wat de boel er niet prettiger op maakte.
Maar, we zijn weer lekker op geschoten, ook een schutting van zo'n twintig meter zet je niet in een dag of drie. Zeker niet omdat we alles hergebruiken, er komt nogal wat materiaal van zo'n hok, dus alle spijkers en schroeven en hoekjes alles gaat eraf en wordt weer gebruikt, erg arbeidsintensief, maar dan heb je ook weer wat.
Het grote verschil van een meter.
Van deze kant fotografeerde ik deze nog nooit.
Morgen zijn de duifjes weer aan de beurt, voor de laatste keer dit jaar, het wordt weer spannend.
Hier lees je er alles over.
Ruim een maand geleden begonnen we met het opruimen, uitruimen en wegbrengen van alle ouwe zooi, die we niet meer nodig hadden. Zo zag het grote rommelhok er toen nog uit.
Joop had vorig jaar al eens geopperd het af te breken, maar ja het is nu eenmaal niet een klusje dat je in een dag of drie klaart... dus we stelden uit, het kwam er niet van.
Inmiddels zijn we een maand verder en hebben wel elk ons eigen hok in één van de vier houtopslaghokken. Twee hokken houtopslag is genoeg en wij weten weer wat we hebben en waar we dat ongeveer moeten zoeken.
De duiven zijn verhuisd, dat was al een hele klus op zich.
En inmiddels zijn we aan de laatste loodjes bezig en het wordt leuk!!!
Licht! Ruimte! We hadden het jaren eerder moeten doen!
Nu nog alles aan de kant en afwerken. Ik kan niet wachten.
Mijn voet is nog niet veel geslonken. Wandelschoenen aangehad om te klussen vandaag dat hielp wel weinig last gehad, maar als ik ze uit doe begint het te jeuken.
Het duurt een paar uur maar dan heb je ook wat. Ik dacht gisteren dat het nog wel meeviel, maar de koek bleek differund vandaag. Nu maar wachten tot het weer wat dunner wordt en dat duurt wel een paar daagjes is mijn ervaring.
Joop en ik klusten weer wat, waarbij we dit lieverdje tegen kwamen, de foto's ... ja ik weet niet, in het echt is hij enger en zwarter en zeker een cm of vijf...zes... ik heb hem lekker laten doen.
...want volgens mij heeft deze ook bijtertjes en daar heb ik het even niet zo op.
Klik vooral op de rechtse foto voor groter en dan daarna nog eens op het plusje
Leuke post uit Numansdorp, ze dachten aan mij toen ze het lazen, gek hè.
Heel bijzonder en zeker ook heel waar, misschien moet ik toch eens een kleurklasje voor vijftig plussers beginnen, gewoon lekker samen kleuren met de wintermaanden voor de deur?
Deze was het vast niet, die is te bruin, het was een gele en daarom was ik eigenlijk niet zo bang voor mijn allergie.
Maar pijn deed het wel en nog! Een klein beetje dik maar niet noemenswaardig, maar het steekt, net als het beest zelf vanmorgen.
Ik was met de elektrische zaag in de weer geweest, een beetje snoeien achter de houthokken, en was aan het opruimen toen hij in mijn enkel stak.
Ik schopte mijn klompen uit en gooide mijn werkhandschoenen neer, Joop kwam al snel kijken want zoals dat erbij lag dat was niet normaal, er was iets gebeurd en dat had hij goed geraden.
Gelukkig liep het goed af, het was een wesp denk ik.
Vanmiddag lekker gewandeld, prima weer was het vandaag!
We reden even heen en weer naar Putten vandaag om bij Sil en 'haar' paarden te kijken.
Er waren polo wedstrijden en een fair, dus dat was best leuk, ook al was het niet erg druk. Gisteren was het blijkbaar veel drukker geweest.
Yara vindt het natuurlijk ook best leuk dat haar moeder nu zulk leuk paardenbezigheden heeft.
We hebben elkaar nauwelijks gesproken want het verzorgen van de paarden ging gewoon door natuurlijk, ook tijdens de wedstrijden.
Didi vond het ook allemaal erg spannend, veel leuker dan straô eigenlijk, ze wil volgende week wel weer naar zo'n wedstrijd.
Wij aten en dronken een hapje en daarna reden we weer naar huis. Joop kreeg het net niet voor elkaar alle Smarties voor de laatste rotonde op te krijgen.
Met meer Smarties was het nòg leuker 
Lekker op het gemakje opgestaan vanmorgen, want als jullie denken dat jonge van dagen geen weekend vieren heb je het mis hoor, de zaterdag en zondag zijn wel degelijk anders, zeker bij hardwerkende jonge van dagen zoals wij.
Er was mist, dus de duiven werden vanmiddag pas gelost en zodoende hielp Joop nog even zijn goeroe met verhuizen. Ik wandelde een snel rondje en ging daarna (alweer) naar de kapper, laten groeien lukt me niet, ik word gek van geflapper rond mijn oren, dus er moest maar weer wat af, heerlijk!
Daarna gingen we gezellig samen even naar Zierikzee, even lekker door de stad lopen, een ijsje eten en verjaardagshoppen. Het duurt nog even dusss... nog niets gekocht.
Een terrasje deden we gewoon op Scharendijke, want eigenlijk is het nergens gezelliger dan hier.
Valt jullie nu iets op op de laatste foto? (even aanklikken voor groter misschien)
En dan fietsen ze je voorbij, kleine kinderen nog met joekels van tassen op vrijdagmiddag op weg naar huis. Geen zuchtje wind, lekker op het gemakje, met hun eigen gedachten.
Ik probeerde me voor te stellen hoe het ook alweer was zo'n 55 jaar geleden, net twaalf was ik, een vroege leerling. Vreselijk vond ik dat gefiets, wij moesten een kilometer of elf, maar op vrijdagmiddag en dan met zulk heerlijk windstil weer, dan ging het wel. Eenmaal thuis nog even lekker buiten spelen, of op de stoep zitten, even bijkomen van al het nieuwe dat op je af kwam... tot langzaamaan de maandagochtend weer naderde.
Het was een dag met een eigenaardigheidje zoals je ziet, ik ben er een beetje stil van...
We zijn niet ver gekomen vandaag. We liepen even naar het strandje bij de dijk en Didi zwom en poepte lekker even. Gelukkig had ik zakjes bij me, het gebeurt niet zo heel vaak dat ik denk 'dit moet ik even opruimen', maar vandaag dus wel en nieuwe zakjes zitten alweer in de tas.
Van mij mag het iets koeler nu hoor.
Een heerlijke dag als je alleen maar hoeft te zitten. Ik maakte er een wasdag van, de machine waste, ik hing het op en het was zo droog. Vannacht hopelijk eens een fatsoenlijke nachtrust, dat wil niet erg lukken de laatste tijd, ach het is ook niet de laatste tijd, het is gewoon al jaren. Halfverwege de nacht wakker worden en dan maar hopen dat het voor de tweede keer nog lukt en dat is soms wel, maar vaak niet. Gelukkig ben ik niet de enige en troost me daarmee bij het wakker liggen en gedraai, waarbij de warmte ook zeker niet bevorderlijk is.
Deze bloem was klaar om met volle teugen van de komende mooie dag te gaan genieten net als ik en dat is prima gelukt!
Janny en Freek kwamen weer even langs. Freek bracht eerst een bezoekje aan de kapper. Als eigenaar van 27 kruinen en erg weerbarstig haar, heeft hij al vele kappers versleten, maar sinds kort is hij erg blij met zijn nichtje.
We dronken koffie en wandelden door de polder met z'n allen. Voor mij altijd heerlijk, een feest van herkenning met mijn zus. Wij zijn samen alleen over, verder geen directe familie meer, een neef en een nicht moeten er nog ergens zijn, maar verder niet.
We halen herinneringen op. Ik weet dan weer dat we van onze opa altijd geld kregen met nieuwjaar en zij dat onze moeder geld in tasjes deed, daar weet ik dan niets meer van. Een ander heeft een ouwe sok, onze moeder had tassen. Ze vond het ook erg leuk om ze te kopen. Niet zo heel vaak hoor, ze wist zich te beheersen, maar als ze dan een nieuwe had kon ze daar bijna kwijlend over praten en eraan ruiken, dat moesten wij dan ook doen, "ruik eens hoe lekker! .... echt leer!"
Leren jasjes en schoenen, daar was ze ook gek op. Nu ik er zo over nadenk hadden we eigenlijk best een modebewuste moeder. Rokjes en truitjes, ze maakte alles zelf.
Nu ja, het was weer erg gezellig op deze prachtige dag.
Janny had ook een nieuwe coupe, maar die heeft nog haar oude vertrouwde kapster, niets mis mee als het goed bevalt. Het staat haar wel veel beter vind ik, beetje korter.
Nadat ik ze had uitgezwaaid het duivenhok verder afgemaakt en inmiddels zijn de duifjes ook weer thuis.
Het is natuurlijk heerlijk weer, maar best warm en ik heb geen zin meer om in een korte broek te lopen, die tijd is voorbij vind ik dan, ik ben een rare wat dat betreft.
We wandelden niet te ver, want warm en druk met het duivenonderkomen.
Iets uit elkaar halen is al een heel gedoe zeker als je weet dat het weer in elkaar moet, maar het dan werkelijk weer opbouwen is een hele klus hoor, want, hoe zat dat ook alweer, waar is dat balkje, te kort en te lang, passen en meten, maar het staat in elk geval voor het grootste deel weer in elkaar.
Van foto's maken komt er zodoende ook niet zoveel, dus dan duik ik na het eten nog maar even de tuin in voor wat vers materiaal.
en daar moeten jullie het dan maar weer mee doen.
Nou kijk ik wilde het nog even geheim houden maar Irene zag het dus gelijk, dat het het besturingssysteem van een alien spacecraft was. Vandaag geef ik de bestuurder vrij, handjes nog op de rug gebonden want als hij de kans krijgt terroriseert hij vooral zijn eigen stukje space natuurlijk.
Gelukkig kan ik hem ook weer besturen door een klik op zijn bruine driehoekje, zo houden we de boel onder controle.
Verder veleende ik hand en spandiensten bij Joop, ik kon niet veel meer want het is weer eens in mijn rug geschoten. Het valt nog mee, maar ik merk wel dat ik niet te gek moet gaan doen.
De kweekduifjes zijn dakloos op het moment, ze hebben even een ander onderkomen gezocht, maar omdat we ze toch wel heel erg missen werken we hard aan het verplaatsen van hun hok naar een rustiger omgeving. Als alles klaar is ga ik mijn fantasie daar weer eens de vrije loop op laten.
Tussen de bedrijven door genieten we vooral van het mooie weer en zijn heel de dag lekker buiten.
17 mei 2012 plantte ik hem hier, het uitgelopen okkernootje.
Een jaar later, 27 juni 2013 was hij al zo.
Begin dit jaar, 14 mei 2014
En vandaag dus zo.
Er stonden kinderen langs de weg om zakjes noten te verkopen, ik kocht een zakje en onderweg naar huis vroeg ik me af hoe lang het nog zou duren eer ik mijn eigen notenkraampje kon beginnen.
Dat zit er voorlopig nog niet in denk ik, maar de groei zit er in elk geval goed in.
UPDATE:
Vanmorgen drie verse nootjes geplant.
De laatste twee dagen niet veel meer gedaan dan gekleurd en gewandeld en ik denk dat dat nog wel een dag zo blijft het is tenslotte morgen zondag.
Een grote gekleurde homp is het geworden, niet mooi, maar het verzet wel mijn gedachten.
"Wie prijst er ooit een mens die oude bomen velt:
En in dezelfer plaats geen nieuwe wederstelt?
Want hadden oudstijds toch onze ouders niet geplant,
Wat zoude ons Nederland zijn als louter veen en zand".
Jacob Cats
Het gedichtje staat in de Wereldregio van vandaag.
Alweer zo'n prachtige dag. Ik heb lekker een beetje zitten kleuren en gewandeld enzo, geen zin in karweien, ik moet even een beetje bijkomen.
'de spruiten smaken ook nog nergens naar' zei ik na een paar hapjes spruit
'het seizoen is ook voorbij' zei Joop
'nee, het gaat juist net pas beginnen, het is nog te vroeg voor spruiten..'
'deze zijn nog van het voorjaar, die hebben de hele zomer in de koeling gelegen...'
'ik geloof er niets van, er zijn vast al ergens spruiten, die gaan ze toch niet heel de zomer bewaren'...
Ze liggen volop in de winkel nu dat zijn vast geen oude spruiten hoor, of ben ik nu gek. Ik wacht nog maar even een nachtvorstje af.
Linksaf moest ik en de man voor mij ook dacht ik we stonden toch in dezelfde rij, maar hij ging opeens rechtdoor.. en waar was ik eigenlijk? Ik was er ook helemaal met mijn gedachten niet bij, want we hadden het net over iets gehad en daar was ik nog over aan het nadenken, want wat is er mis met zomaar een beetje kletspraat over iets, een mens hoeft niet alles op te slaan, maar daarom kan je het er toch wel even over hebben?
Gewoon zomaar, anders wordt het helemaal zo'n suffe boel, ik sla ook niet alles van de duiven op, misschien wordt het mij zelfs wel drie of vier keer verteld, dan weten we dat geen van twee meer maar we keuvelen wel gezellig en waarom zou de één dat wel mogen en de ander niet? Volle maan zeker!
en dan lekker hard, helemaal tot het eind
De wingerd begint rood te kleuren, nog een paar weken en de blaadjes beginnen te vallen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat er nu vanonder komt, kaal zal het zeker zijn tot de nieuwe blaadjes weer komen.
Vanmorgen eerst mijn grijze blik, op een paar likjes na, leeggemaakt. Die likjes heb ik nog nodig voor een reepje kit dat Joop ook vanmorgen vernieuwde, dus dat moet nog even drogen.
Halfverwege onze wandeling werd het alweer bewolkt, daarvoor scheen de zon nog heerlijk, vandaar dat er ook erg veel fietsers onderweg waren denk ik. Wij waren net aan het begin van het fietspad op een moment dat er alleen maar fietsen met mandjes met hondjes erin voorbij kwamen. De hondjes werden dan aan het begin van het fietspad uitgeladen en mochten ook even los. We hebben netjes gewacht tot ze uit het zicht waren, oftewel de bocht om.
Heel veel boeren verkopen tegenwoordig sierfruit aan de weg, maar deze heeft zich toegelegd op de bijzondere vormen geloof ik, ze zien er leuk uit en hebben ook begeleiding nodig bij het groeien.
Dat is ook wel het leuke van deze tijd, sommige dingen staan nog volop in groei en bloei, terwijl de rest al aan het aftakelen is.
Mooi hè.
Didi heeft een mooie nieuwe lichtgevende riem, met het oog op de komende donkerte.
Eigenlijk zeg ik 's avonds nooit wat ik de volgende dag van plan ben te gaan doen, want je kunt er donder op zeggen dat er dan toch niets van terecht komt en dat is nu ook weer het geval. De auto is nog steeds vies, of misschien zelfs nog viezer, want we reden maar weer eens naar Zierikzee. Daar brachten we iets en we haalden iets op.
Ondertussen maaide de buurmanboer de slootkanten en baggerde de sloot leeg, waarop we besloten dat onze kant ook maar netjes moest zijn, voorzover de boer er met zijn machines niet bij kon.
dus... en dat is hij nu.
De Boedha kreeg vandaag weer bezoek, ik vind het zo'n leuk gezicht.
Ik begon vanmorgen met een stukje schilderwerk, het was nog vroeg en dat is maar goed ook, want het werd al gauw te warm.
Heb ik eigenlijk al eens verteld wat een geweldige verf ik heb. Na de bouw van ons huis, nu alweer bijna nu alweer bijna 25 jaar geleden, gebruikte ik eerst Jotun, die stopten ermee of werden overgenomen en nu sinds een jaar of tien misschien alweer Drywood, net als Jotun op waterbasis, en ik ben een zeer tevreden gebruiker mag ik wel zeggen.
Jotun bestaat nog zie ik, ik denk dat Scanabouw destijds overgestapt is op een ander merk, waar ik dus erg gelukkig mee ben.
Daarna maakte ik stekken en pootte die, best veel stekken, met de bedoeling ze komend voorjaar te planten. Zo kan ik ze vorstvrij de winter doorhalen met hopelijk al flinke wortels.
O ja, en we wandelden nog wat en snoepten een peperbol in de winkel en dronken uitgebreid koffie, de duivengoeroe was er ook nog even en het was prachtig weer!
En o ja, ik heb zelf ook leeuwenbekken in de tuin zag ik vanavond!
Morgen de auto maar eens wassen....
Alweer zo'n fijne rustige dag.
Af en toe wat in de tuin gescharreld. Niet gewandeld, daarvoor was het te warm maar mijn zin en Didi mankt ook weer een beetje, even rustig aan maar.
De foto's van de leeuwenbekjes maakte ik gisteren, vandaag was het veel zonniger.
Eigenlijk zegt deze foto genoeg over deze dag.
We zijn bezig dingen te reorganiseren, vooral in de tuin, zo heeft ook Boedha een nieuw plekje gekregen en het bonte zandoogje was het daar blijkbaar wel mee eens.
Het is niet dat we niets deden, maar wel erg relaxed en erg stil. Ik hou van deze tijd, afscheid van de zomer en het komende najaar waarbij je soms van die hele stille dagen hebt. Geen wind, geen zon, bijna geen geluid, niets, heerlijk!
Ze hebben de lettertjes nog een beetje klein gehouden, eigenlijk zitten ze nog in de ontkenningsfase, maar ze staan er toch echt hoor, PEPERBOLLEN! Lekker! Natuurlijk koop ik ze nog niet, maar we mogen wel proeven alvast. Ik denk dat ik tot Sinterklaas wel één zakje proef en een stuk of vijf zakjes koop, dat vind ik een goede verhouding, deze komen tenslotte van de Sint zelf. De Pieten strooien met die bruine harde dingen.
Het was stinkend benauwd vandaag. De buurmanboer strooide uitbundig met mest vanmorgen, we hielden de deuren en ramen maar een beetje dicht. Lekker gewandeld waar geen stank was en vanmiddag nog even bij de milieustraat en de oud ijzerboer langs.
Verder heb ik nog een kantenmaaier of liever gezegd een grastrimmer en een Gardena strooimachine in de aanbieding, plus 50 meter priksnoer met wat gratis lampjes.
De pan met bijenwas hadden we al gelost, maar toch vond ik het zonde en heb hem weer terug in de kofferbak gezet, 'daar kan ik toch ook nog wel iemand blij mee maken' denk ik dan...
We zijn weer eens rigoreus aan het uitdunnen, een mens bewaard gewoon veel te veel. Verouderd spul, dat wanneer je het nodig hebt niet meer btuikbaar is, stoeltjes die misschien nog weleens handig zijn voor op het strand. Vieze ouwe kussens. Weg ermee! En ik moet zeggen het ruimt lekker op.
We brachten vanmiddag een volle kar naar de milieustraat en toen ik de vieze oude kussens in de daarvoor bestemde bak ging gooien lag me daar toch een prachtig rotan stoeltje, nog helemaal heel, wie gooit zoiets nou toch weg!
Dus ik vroeg aan iedereen die daar rond liep of zij dat stoeltje weg hadden gegooid, ook aan de man die voor ons stond in de rij, we hadden al een praatje met hem gemaakt over onze auto, nee van hem was het ook niet, maar als dat zo was mocht ik het hebben hoor.
Ik naar de vader-overste van de straat met mijn vraag of ik het stoeltje mee mocht nemen, 'nee mevrouw dat mag zeker niet, alleen als degene die het gebracht heeft het goed vindt. Dat wist ik dus al, dus ik zei, 'hij heeft het gebracht' wijzend naar de buurman, 'ja hoor neem maar mee' riep die, het spelletje meespelend, woehoeiii!!!
Nu heb ik nog een mooie 'nieuwe' rotanstoel. Marlies de volgende is voor jou hoor, ik heb er nu genoeg!
Vanavond verzette ik nog even een paar stammetjes, dat wordt vanzelf weer mooier en mooier en misschien help ik ook nog wel een handje
want zeg nou zelf, zulke mooie vlakjes kunnen best wat opgevrolijkt worden natuurlijk.
Het wordt weer niet laat vanavond denk ik, ik ben er nu alweer moe van en omdat ik er dan op tijd in lig ben ik ook weer vroeg wakker natuurlijk.
Vanmorgen de resten verf die ik heb eens open gemaakt. Een halve liter blauw voor de kozijnen, ongeveer een liter grijs, dat is eigenlijk wat weinig voor wat ik nog wil doen en dan nog wel twee liter wit. Ik ga het nog maar opsmeren voor de winter, al ziet het meeste er nog erg goed uit. Ik heb gelijk maar een beginnetje gemaakt.
Daarna gingen we allebei wandelen.
Het was warm, maar het is echt september hoor, de kleuren, het licht, het land, alles!
We hebben ook last van opruimwoede, Joop heeft vandaag al een kar vol verzameld en ik fantaseer er op los, we zien wel wat er van terecht komt maar leuk is het zeker!
Wat we voor de winter af willen hebben moet ook binnen nu en een paar weken want volgende maand is Joop weer even weg en daarna komt er ook niet meer van want dan is het inmiddels alweer november.
Time flies...
We begonnen de dag met zagen, kloven en netjes opstapelen van wat kachelhout dat er al een tijdje lag. Ik heb daar geen foto van want het was eigenlijk gebeurd voordat ik er erg in had. Er ligt nog wel meer dat dezelfde behandeling moet krijgen, maar je moet niet overdrijven natuurlijk. De hokken zijn zodoende keurig aangeveegd en opgeruimd, je kunt er bijna van de vloer eten.
Daarna ging ik even naar Zierikzee waar het nu alweer heerlijk rustig wordt.
Didi en ik deden een rondje en ik zag eindelijk de muurschildering die ze op een blinde muur aan het maken zijn eens met eigen ogen.
Toen we thuis kwamen had Joop ook nog de stronken van de hazelaars bij het kacheltje gerooid.
De rommel had hij voor mij laten liggen, dus ik kon nog een keer aan de gang. Netjes opgeruimd en ingesmeerd met Round up, het is niet de bedoeling dat ze nu weer uitlopen natuurlijk.
Het was heerlijk rustig weer, wat wandelen betreft hadden we even een rustdag.
Alles was vies van de opspattende regen dus ik begon de week met de tuinslang, dat is weer eens wat anders. Eenmaal bezig zag ik dat er eindelijk een Kretenzische margriet bloeit, die had er ook zin in met de maandag.
Daarna gingen we allemaal aan de wandel. Vandaag ging Joop eens met de bus, we namen afscheid bij het bushokje.
Ik wilde eigenlijk een rondje Ellemeet en dan en passant een paar boodschappen in het dorp doen, maar daar was Didi het niet mee eens, die wilde linksaf bij de Schelpweg en ach, mij maakte het ook eigenlijk niets uit.
Het is overal mooi, zeker met zulk weer als vandaag.
En Didi was het alleen maar hier om te doen... lekker ff zwemmen!
