Een beetje opgeruimd daar waar de caravan stond en een paar rozen gesnoeid, dat is nog vroeg dat weet ik maar de bottels hingen er toch wat slordig bij en die rozen overleven dat wel denk ik.
Het was lekker weer om buiten wat te doen en te wandelen. Ik maakte geen foto's, in de polder valt er nu eenmaal niets te beleven rond deze tijd, daarom reed ik vanavond even naar de Brouwersdam. Ook geen schokkende beelden, maar toch iets.
Weer thuis keek ik hoe het vier jaar geleden op de 29se februari was en toen ik de foto's op mijn pc zag vond ik het jammer dat ik dat vandaag ook niet gedaan had.
Morgen een nieuwe dag met nieuwe kansen, we zullen zien.
Vanmorgen eerst met z'n allen de caravan/kippenhok van zijn plaats geduwd. Dat gaat met z'n vieren nu eenmaal veel makkelijker dan met z'n tweeen en hij staat nu fijn klaar voor transport. Morgen komen ze hem halen.
Joop heeft weer koude handen, koud en dood in een mum van tijd.
Daarna een wandelingetje door de Scharendijkse polder. We kregen alvast een voorproefje van de Straô want Kees was aan het oefenen met zijn nieuwe paard, die moet nog overal aan wennen, maar dat zou wel lukken dacht hij.
Zo zal het zeker nooit meer worden. Het houttijdperk is officieel afgesloten.
De vorig jaar nog nieuw aangeschafte kettingzaag was al de deur uit en vanmorgen is de kloofmachine opgehaald. Ook dat ruimt weer lekker op.
Vanmiddag kwamen Janny en Freek gezellig even om Joop te feliciteren. Het was lekker wandelweer en omdat er kijkers waren voor het huis liepen we even langs de kroeg. Of het iets wordt weten we nog niet natuurlijk, maar het zou wel een erg leuk en welkom verjaardagscadeau zijn.
Joop ging met de duiven op stap vandaag, die werden op de foto gezet en komen nu te koop te staan ergens. Het zou leuk zijn als we er nog iets van overhouden maar veel zal dat niet zijn, alleen de benzinekosten al en dan nog op de foto, maar goed, ze gaan niet in de soep voorlopig.
Ik gooide nog eens wat spullen in de kar voor de volgende rit naar de milieustraat en keek de boeken nog eens na, Joop had dat ook al gedaan en vanmiddag zijn ze al opgehaald. De encyclopedie hoefde ze niet, die wil niemand zei ze. Logisch hè, we hebben nu het www. dus die mikte ik ook alvast in de kar. Dat ruimt allemaal lekker op hoor.
Verder nog nergens een ribesje te bekennen maar dit bosje bloeit zoals elk jaar weer als eerste en erg weelderig dit jaar. Daar wordt een mens toch gewoon blij van!
Het was heerlijk zonnig vandaag en ik begon met het uitdunnen van de wildernis bij Miriam, ze kwam zowat haar huis niet meer in (lichtelijk overdreven natuurlijk).
Ik was er zomaar weer een paar uurtjes zoet mee. Joop ruimde de caravan (kippenhok) leeg en zette hem op zijn bandjes, die waren nog gewoon vol, nu maar hopen dat ze ook nog rollen.
Vanmiddag brachten we weer een karretje rommel weg, het is tenslotte ons grote opruimjaar en we zijn nog maar net begonnen, je ziet er dan ook zowat nog niets van. Wij wel hoor...
Wassen drogen, bed verschonen, hier en daar nog wat poetsen, boodschappen doen, toch nog een klein wandelingetje, eten koken en opeten, ik ben versleten.
Nu even relaxen met een wijntje zoals elke dag, ik zou er best een shagje bij lusten eigenlijk...
Joop en ik deden een rondje Klokje vanmorgen en kwamen daarbij ook weer door de Schelpweg, of Weelweg, dat ligt eraan of het voor of na de bocht is.
Bovenstaande foto kwam ik afgelopen week op marktplaats tegen, periode 1960-1980 staat erbij.
Deze is van vandaag. Op wat meer groen en verdwenen elektriciteitspalen na is er zowat niets veranderd.
Vanmiddag kleedde ik de caravan uit die achterin de tuin staat, ik was bezig hem te laten begroeien met klimop, maar gelukkig was hij nog niet helemaal overwoekerd. Joop bewaarde er zijn duivenvoer in. Hij krijgt nog een derde leven als kippenhok, dat is leuk! Zo gauw de grond wat droger is verhuist hij, als de wieltjes meerwerken tenminste.
Hoewel het de hele dag zowat regende toch een heerlijk eind gewandeld, dat is nu eenmaal erg gezond.
Zelfs Alzheimer wordt de kop in gedrukt, of in de kiem gesmoord, ik weet niet wat beter is, maar wandelen helpt dus om het niet te krijgen. Je kunt er dus maar beter jong mee beginnen.
Verder een rustige maandag op een lullig incidentje na, maar daar ga ik het natuurlijk niet over hebben, ben je gek!
Hier hebben we een hek, daar hebben we een deur, ook leuk!
En dan komen we thuis, hebben het over dingen en dan zijn we het weer vergeten en we schrijven al zoveel op. Maar dat is niet erg hoor want dan kunnen we weer even, zo went het een beetje.
Didi blijft keurig beneden aan de trap als we naar boven gaan en als we weer beneden komen prijzen we haar de hemel in, zo'n brave hond hebben we nog nooit gehad, want het is wel de bedoeling dat ze beneden blijft natuurlijk. Wij hoeven geen hond op bed.
Net als dat het de bedoeling is dat ze niet met haar voorpoten op de vensterbank gaat staan, dat gaat tot nu toe ook prima, ze blijft netjes op vier poten en dan vinden wij haar erg braaf. De vensterbanken aan de voorkant van de kamer zijn precies op kophoogte, zodat het moede hoofd daar even op kan rusten. Daar moet ik wel rekening mee houden met de frutsels, zodat ze toch nog lekker naar buiten kan kijken.
Het lijken allemaal heel kleine dingetjes, maar het is voor zo'n beest ook goed om langzaamaan te wennen, net als dat voor ons goed is. Oude bomen verplant je nu eenmaal niet zo makkelijk. Het gaat wel, maar het moet wel met zorg gebeuren. Dat betekent ook dat op het ogenblik dit voor ons het enige belangrijke is.
Joop ging nog eens wat opmeten en kijk, de kapstok kan gewoon. Die meterkastdeur gaat toch nooit helemaal open. Jammer nu moet ik weer wat nieuws verzinnen voor de haken. En de keuken wordt steeds groter, misschien toch wel plek voor een vaatwasser.
Eerst de boel maar weer eens een extra beurt gegeven, het is makkelijker om het een beetje bij te houden en het was er heerlijk zonnig weer voor.
Vanmiddag heerlijk gewandeld, dat gaat gewoon door iedere dag en dat wou ik ook maar zo laten.
Onderweg bedenk ik dan eens wat. Joop was niet mee, die was nog moe van het gesjouw met de duivenhokken en moest even bijkomen.
"Zonnemaire! Wat moet je daar nu gaan doen, daar is niet eens een winkel", dat krijg ik nogal eens te horen, maar voorlopig ben ik nog mobiel genoeg en ik kan lopen. Heen en weer naar Brouw voor een paar boodschappen is precies een mooie wandeling.
Verder heb ik al verzonnen dat ik een soort boodschappendienst kan beginnen. Geen idee of er behoefte aan is, of misschien zijn er al mensen die dat doen, dan kan ik me daarbij aansluiten. Of misschien eens even naar Zierikzee met iemand die niet zo mobiel is en de bus te ver lopen. Of een wandelingetje met een rolstoelzitter, zulke dingen ga ik zeker proberen te doen. Zolang het maar buitenwerk blijft, dat is wel een vereiste.
De kapstok die we nog niet zo lang hebben kan niet mee naar de Bermweg, dat wordt te breed en moeilijk met deuren. Dus nu ben ik aan het verzinnen hoe dan wel. Zulke dingen vind ik leuk en geven me afleiding.
Nu hebben we haken in soorten en maten, die van de oude kapstok, kleinere haakjes zoals op de foto en dan nog een paar mooie koperen met wel drie haakjes per haak...
We hebben ook nog mooie oude planken al bijna net zolang als we getrouwd zijn. Ze zijn geloof ik al door de helft en misschien ook al stukken kwijt, maar het is erg mooi hout. We kochten het bij Stouten, de timmerman die zijn werkplaats had aan de andere kant van de oprit van waar we nu gaan wonen. Het waren onze eerste boekenplanken en ze zijn overal mee naar toe geweest en ook vooral gebruikt als boekenplank.
'Paranapine hout' zei Stouten, ik ben het nooit vergeten, ik heb weleens gezocht en het nooit kunnen vinden dus ik dacht dat ik het ergens verbasterd had, maar nu viind ik het gewoon ineens!!! Parana pineboom.
En nu ga ik er een kapstok van maken denk ik, want hier kunnen die haken makelijk zo in het hout, maar daar hebben we uhh... iets anders wat niet zo makkelijk ophangt, dat is wel een nadeel. Hier pak ik een hamer en een spijkertje en het hangt, dat hoef ik daar niet te proberen, maar daar is ook vast wel weer een oplossing voor.
Dezelfde foto als gisteren maar dan tien jaar later. Die blokken hout zijn al lang en breed in rook opgegaan, er is daar nu extra parkeerruimte zoals je ziet en een privé lantaarnpaal.
De duivengoeroe was er, er is weer een hok naar de milieustraat en het gras is aan gort gereden. Toch proberen natuurlijk als je weet dat het niet gaat.
Het was zo'n dag dat je maar beter in bed kunt blijven, niet dat je daar ook iets mee opschiet maar dan gaat er ook niets fout, hoewel ik dat ook nog nooit heb geprobeerd. Ik ben gewoon niet met mijn gedachten daar waar ik mee bezig ben. Gelukkig scheen de zon, dat maakt dan weer veel goed.
Alles draait om de komende verhuizing, wanneer dat dan ook mag zijn. We zijn er hele dagen mee bezig. Joop vooral met het opruimen van de duiven + hokken.
Ik tekende vandaag in Adobe het nieuwe huis en meubels op maat zodat ik er wat mee kan schuiven, dat maakt het wat overzichtelijker.
Verder kijk ik eens wat op marktplaats of er nog iets leuks aan eettafels in de aanbieding is, die van ons had ik er ook al opgezet, maar dat vond Joop nog te vroeg. Wel staat er sinds vandaag de houtklover en de kettingzagen op.
Nooit had ik gedacht dat het me emotioneel zo aan zou grijpen. Het houdt toch in dat je afscheid neemt van dingen waaraan je veel plezier hebt beleefd, zoals dat hele houtgebeuren ook veel gezelligheid met zich meebracht. Het huis verkopen waar je met veel plezier het langst woonde (26jr), al lijken de achttien jaar op Zonnemaire van vroeger veel langer.
Vanmiddag wandelden we lekker een rondje in de zon. We zijn het erover eens dat het goed is dat het nu gebeurt, nu we alles nog zelf kunnen. De volgende bezichtiging staat in de agenda, spannend!
We gingen maar eens bij Ikea kijken vandaag, want een slechte nachtrust en boze gezichten dat kan toch niet de bedoeling zijn van iets wat toch al niet makkelijk is en eigenlijk leuk zou moeten zijn, het inrichten van je waarschijnlijk laatste stek.
Het kookeiland wordt teveel van het goede voor iets wat toch al nooit mijn hobby was, de openslaande deuren krijgen volop de ruimte die ze verdienen. Dan maar geen afwasmachine, dat heb ik er graag voor over.
Ik zag nog wel wat leuke andere dingen, zoals kleinere eettafeltjes, want daar is dan weer wel plek voor. Lekker met een wijntje aan tafel zitten tot de aardappels gaar zijn, dat is de bedoeling.
We keken eens bij Bommenede vanmiddag, maar het is niet dat je zegt we wandelen daar eens een paar kilometertjes weg, zeker nu niet.
Zodoende waren we alweer snel bij 'ons huis' om nog maar weer eens iets op te meten, want we hebben schuine daken boven, een kookeiland en nog zoveel meer waarvan je je eigenlijk afvraagt hoe lossen we het op.
Gelukkig hebben we een lieve meedenkende (schoon) zus die de boel weer eens van een andere kant bekijkt en met andere ideeën komt. Dan komen de oplossingen vanzelf.
En om het te vieren proostten we nog maar even, daar om de hoek.
Ondanks de kou en de vorst van afgelopen nacht ontdekte ik toch een blauwbekkend anemoontje vandaag. Zo vroeg ontdekte ik er nog niet eerder eentje, ik maak er elk jaar wel een foto van, dus mocht je het willen weten dan even in het archief zoeken in februari of maart. (Ik deed dat al maar het ging mis en ik heb geen zin het overnieuw te doen)
Als ik dat dan zo zie, dan denk ik 'daar moet ik er toch ook maar een paar van meenemen' die doen het overal wel. Net als longkruid dat vind ik ook altijd zo leuk, dus ik ga binnenkort wel wat potten vullen met het e.e.a. Ook een paar helleborissen natuurlijk en campanula en toch minstens een purmerendje.
Het andere boek dat ik besteld had was ook binnen gisteren, ook prachtig! Veel iedeeen, vol plaatjes, leuk!
Gisteravond aten we samen met Ina een pizzaatje in de vernieuwde Pizzeria Leonardo's om het te vieren, het is er erg mooi geworden.
Na nog een paar belletjes 'voor de zekerheid' vanmorgen, vanmiddag de krabbels gezet.
Het bord staat al klaar, de officiele verkoop komt pas over een paar weken als alles rond is met de bank.
Didi ging ook eens mee kijken.
en verder namen we wat maten, want past het allemaal wel en kan het kastje daar wel staan, want ja het kastje moet wèl mee en warempel het past. Het is allemaal wat kleiner, maar ja dat wilden we ook...
We probeerden alles eens uit en ik keek ook eens op de zolder, daar kan veel op.
Maar wat moet er nog ontzettend veel gebeuren! Gelukkig hebben we geen haast en kan alles op het gemak. Het voelt goed daar. Ik heb er zin in!
Kijk, zo kan het ook, misschien kan het waterschap daar nog wat van leren!
Prachtig toch!
Die kan weer jaren vooruit!
Joop brak samen met de goeroe weer een hokje af vandaag. Er ontstaat daar nu wel een prachtige plek voor een groentetuin, of bessenboompjes, of een prieel, of overdekt terras. En het wordt nog veel groter.
Ik snoeide nog een boompje bovenop de waterloop van de vijver. Nu klim ik nog zo naar boven en sta er te balanceren met zaag en snoeischaar, al was het naar beneden springen met mijn nieuwe bril weer iets minder. Ik ben er wel klaar mee, met dat gesjouw, maar voorlopig moeten we nog even volhouden.
Morgen gaan we ons eerste krabbeltje zetten, dus mocht je ons nog tegen willen houden.....
Eerst alles maar weer eens aan de kant gedaan vanmorgen, je bekijkt je huis toch anders wanneer het te koop staat en er elk moment kijkers kunnen komen. Vanmorgen scheen af en toe nog lekker de zon en dan ligt er ook gelijk veel meer stof.
Vanmiddag een wandelingetje in de regen, gelukkig had ik bij voorbaat mijn regenpak al aangetrokken en dat was maar goed ook.
De houtkachel brandt, de laatste houtfase. Hiervoor hebben we het er al minstens drie keer warm van gehad. Het is lekkere warmte en ik zal het best eens missen, maar als ik dan aan al dat gesjouw denk... daar hebben we ook lekkere vloerverwarming beneden, net als hier, heerlijk! Ik denk zelfs dat er een tijd komt dat we zeggen, 'dit hadden we veel eerder moeten doen'
Mijn boek is binnen boordevol ideetjes, een leuk bladerboek met veel tips. Het andere was niet op voorraad denk ik want dat was er niet bij.
Natuurlijk gaat het gewoon door, die handtekeningen komen wel een keer en ik ben in mijn hoofd al druk met stofjes, kleurtjes en wat waar.
Vandaag hebben we niet veel kunnen doen vanwege de regen. Ik kocht een boek voor mijn boekenbon van de kerstman 'het grote boek voor de kleine tuin', daar staan vast veel tips in en deze, lijkt me ook leuk.
Donkerbruin, oker of strogeel, pietsie zeegroen, de muren blijven wit voorlopig, dat lijkt me ook weer weleens leuk na jaren hout. Gelukkig heeft de aannemer ook al wat beslissingen genomen, dat is fijn, ik ben snel tevreden en blij met de donkerbruine tegels die hij koos, zoiets had ik ook al in mijn hoofd na jaren lichte tegels, een mens wil tenslotte ook weer weleens iets anders.
Hoe het verder gaat wachten we rustig af, voorzover we dat kunnen.
De tekening is al heel oud, ik heb hem zelf niet meer, maar vind het nog steeds een mooi gekleurd boompje.
Zoek de verschillen. Zo blijven we zoet. Joop in elk geval.
Vandaag begonnen met het afbreken van het eerste stuk van het bijenhokduivenhok. De eerste duiven gaan straks naar Bennie en als ze naar Bennie gaan vertrouw ik het nooit zo. Vliegduiven kunnen nergens anders meer terecht, die vliegen gelijk weer hierheen, ze kunnen nog wel als kweekduif gebruikt worden maar dat is onze zorg niet meer.
Dit is verkooptechnisch beter, ruim uitzicht zonder hokken, okee dan maar, wat moet moet en ze kunnen toch niet mee.
Ik maak mijn potten leeg en stapel ze op, potten met stekken bewaar ik natuurlijk. De eerste kippen liggen ook al in de kliko (sorry Truus en dat op je verjaardag...), kopers houden niet van flauwekuldingen.
"Wie niet waagt, die niet wint" zei Freek.
"Wie A zegt moet ook B zeggen" zei Joop vandaag.
Kortom, we gaan er voor, al valt dat soms heus niet mee. Niet voor mij.
Maar kijk eens wat een leuke buurman ik krijg. Dat maakt toch alles goed, zo'n buurman wil toch iedereen!
Iemand vroeg laatst hoe het zo plotseling kwam, want zolang zijn we er nog niet mee bezig natuurlijk, het kwam met oudjaar eigenlijk pas bovendrijven toen we dat huis zagen. Maar het lijkt wel of dat bij ons altijd zo gaat met BB (Belangrijke Beslissingen). Het begon al toen we gingen trouwen, we waren dat eigenlijk nog helemaal niet zo van plan, maar toen bleek er ineens belastingvoordeel te zijn en ja trouwen zouden we toch wel, dus dan maar nu. En daarna nog wel een paar keer BB genomen zonder daar lang en breed over te praten.
Even voor de duidelijkheid. Er is nog altijd NIETS officieel, nog geen paraafje hebben we gezet.
Update:
Joop heeft net de duiven weggebracht. Bennie heeft pas paratyfus bij zijn duiven gehad, waardoor hij bijna alles kwijt is. Hij krijgt de nieuwe jongen van Joop, nieuwe lichting jong spul, hij blij, wij blij.
Eerst gewandeld natuurlijk en daarna naar Zonnemaire want er was weer muziek in de Smisse.
We probeerden eerst eens of de auto wel past daar, het is een onhandig hoekje en de auto moet ook niet veel groter worden, misschien kunnen we hem beter overdwars zetten :)
Ik maakte ook eens een fotootje, je zou het toch bijna niet meer durven laten zien als je deze ziet.
Het was erg gezellig, ouwe bekenden en nieuwe buren.
En hij, of was het nu een zij, vond me erg lief toen ik aan de bitterballen zat.
Morgen storm zeggen ze, juist nu ik zin heb buiten wat op te gaan ruimen.
Vandaag gingen we met z'n viertjes eens naar het Watersnoodmuseum, Janny en Freek waren er nog nooit geweest. Het was open dag en zodoende erg druk, maar nog steeds erg indrukwekkend. We gaan dus zeker nog eens terug als het rustig is.
Janny heeft ook het verslag van pa en had het gisteravond nog zitten lezen. Ze vertelde nog dat de nacht dat we op de vliering gingen slapen zij zich er wel bij neegelegd had dat we zouden verdrinken. Ze vond dat wel erg natuurlijk, maar zeker voor mij want ik was nog maar vijf en had zodoende nog maar kort geleefd, zij was al bijna twaalf, een stuk ouder natuurlijk.
Na het museum gingen we wandelen op Bru, daar komen wij eigenlijk nooit en Janny en Freek toen ze nog een boot hadden regelmatig. Ze kennen daar dan ook goed de weg...
Regelmatig klonk het oemommenoe, 'deze kant' riep Janny dan 'en dan eens een stukje rechts en een stukje links en dan kom je er vanzelf'... niet dus, we hebben zelfs nog slootje gesprongen.
Zodoende hadden we honger als een paard (of een koe), best veel dus en aten we een heerlijk hapje bij café Storm en ondertussen gezellig gebabbeld en gewikt en gewogen over bd (belangrijke dingen). Heel fijn om eens met anderen daarover te kunnen praten.
Weer alleen met Didi want Joop heeft het druk met geregel, gebel en afspraken in verband met de verkoop van ons huis. Het zijn wel de dingen die hij leuk vindt om te doen, alles moet in orde zijn en goed uitgezocht.
Wel of geen overbruggingscrediet, wie is het voordeligst indien wel en hoe doen we dat dan en zoniet hoe dan verder. Het is moeilijk, want we (ik vooral) willen graag dat huis. En stel dat het onze over twee jaar nog niet is verkocht. Of het wordt verkocht, waar moeten we dan heen? Dan heb je maar te nemen wat er dan voorhanden is.
We wachten maar af hoe het verder gaat met de belangstellenden, want die zijn er gelukkig, maar ja dat duurt ook allemaal, je koopt nu eenmaal niet een huis als een pakje boter.
We liepen naar Brouwershaven voor vis, maar de visboer was met vakantie.
Ik zag nog wel dat ik op Brouw ook terecht kan voor Crocs, ze hebben ze vast ook in mijn maat. Snel doorgelopen want dan zou ik zo weer op de bus kunnen stappen.
Ik ga altijd op de vrolijk gekleurde stoeltjes zitten en vandaag zag ik pas voor het eerst dat ik mijn wandelstok vergeten was, want die heb je nodig om daar te mogen zitten. Die stoelen zijn wat hoger.
We hadden een rustdag vandaag. Didi heeft een wondje, niet dat ze er veel last van heeft, maar ze zit er wel steeds aan te likken, dus misschien geneest het nu net even sneller.
Het was toch overwegend rotweer.
Eind van de middag nog even een stukje over het strand, het was er druk. Ik denk dat er al carnavalontvluchters deze kant op gekomen zijn.
We deden nog even een fotoshoot, meestal heeft ze er een hekel aan maar soms gaat het ineens, al moesten er wel een paar poezen en konijntjes aan te pas komen om de oren een beetje overeind te krijgen.
Op de één of andere manier heb ik het nodig en ik liep lekker met de wind in de rug. Joop bleef thuis, anders was het niet gelukt denk ik.
De reden was ook wel onderstaand bericht dat ik gisteren tegenkwam. Wat verschrikkelijk als het waar is dat het deze bomen zijn. Gelukkig stonden ze er nog. Het zijn er ook veel meer dan 21, dus er blijft nog wel iets staan.
Ik hoop maar dat het andere bomen zijn, bij Brouwershaven waren ze ook aan het rooien, ik weer niet of het daar ook nog Blooisedijk heet.
Ik heb er al veel foto's van want het is een mooie rij.
Mijn tuin hebben ze ook al onderhanden genomen, dat is wel opgeknapt, al hadden ze dat scheve ding bovenaan ook wel weg mogen halen.
Ik denk niet dat ik op mijn volgende adres nog klompen aanschaf en overweeg dan ook over te stappen op Crocs, die zijn wat geruislozer en daardoor ook binnen makkelijker even aan te schieten.
Terwijl de makelaar met de kijkers ons huis bekeek dronken wij koffie bij Mir. Of het wat wordt weten we nog niet natuurlijk en voorlopig staan er nog een paar cakes in de planning.
Vermoeiend is het wel ook al doe je dan voor de rest van de dag niets behalve een wandelingetje maken. Eigenlijk kunnen we natuurlijk ook niet wachten om ergens anders aan de slag te gaan.
Niet dat je daar morgenochtend nog iets van zal ruiken, want er moest ook nog gekookt worden, maar 's morgens om acht uur een cake of appeltaart bakken gaat me net iets te ver.
Het gaat ook meer om het idee dat het gebeurd is en ik kan natuurlijk ook een paar plakjes neerzetten.
